ΣΤ’ΚΕΦΑΛΑΙΟ 

 

 Προφητες και Προφητειες *

 Το φαινόμενο της ενόρασης και των προφητικών αποκαλύ­ψεων δεν είναι εδώ το αντικείμενο μας και ως εκ τούτου δεν μπορεί να αναλυθεί εξαντλητικά.

Για το θέμα αυτό υπάρχουν πολλά άλλα βιβλία μεταξύ των οποίων θα αναφέρουμε ενδεικτικά τα βιβλία «Πνευματικοί Κό­σμοι», «Το Μέλλον Είναι Τώρα» και «Προφητείες Γύρω από το 2000» όπου το αντικείμενο αυτό ερευνάται σε βάθος. Επιπλέον, εδώ και δεκαετίες έχουν δημοσιευτεί πολλές εργασίες επιστη­μόνων που έχουν προβεί σε πειράματα, στα οποία αποδεικν ύεται η ύπαρξη ενορατικών ικανοτήτων. Από παραψυχολογικές έρευνες γνωρίζουμε λ.χ. ότι όσο πιο βαρυσήμαντο είναι ένα μελλοντικό γεγονός, τόσο συχνότερα αναδύεται από το ασυνεί­δητο των ανθρώπων με τη μορφή της προαίσθησης, των ονεί­ρων κ.ά.

Τα επόμενα κεφάλαια απευθύνονται στον αναγνώστη που ή διαθέτει ήδη μία προπαιδεία στο θέμα των προφητειών ή εί­ναι ανοιχτός και διατεθειμένος να κατατοπιστεί σχετικά μέσω των κατάλληλων βιβλίων. Αντίθετα, τα παρακάτω κεφάλαια δεν ενδείκνυνται για τον αναγνώστη που απορρίπτει κατηγο­ρηματικά ότι υπάρχει η δυνατότητα να δει κανείς (ή να «ακού­σει») μελλοντικά γεγονότα ή ότι υπάρχουν δεκτικοί άνθρωποι -όπως ήταν π.χ. οι βιβλικοί προφήτες- που μπορούν να συλλάβουν και να μεταφέρουν το θεϊκό λόγο στους άλλους.

Παλαιά και Καινή Διαθήκη είναι γεμάτες με προφητικά κείμενα. Στην παλαιοχριστιανική εκκλησία το χάρισμα της προφητείας ήταν αναγνωρισμένο και αποτελούσε αυτονόητη πραγματικότητα.

«Μην περιφρονείτε τις προφητείες», λέγεται στην Α΄ επι­στολή προς τους Θεσσαλονικείς.

Στη σημερινή ορθολογιστική εποχή σχεδόν κανένας δεν τις παίρνει ιδιαίτερα στα σοβαρά. Τις προφητείες στα ιερά κείμε­να τις εξηγούν σαν απλές απειλές τιμωρίας, ή όταν έχουν εκ­πληρωθεί στο μεταξύ, τότε θεωρούν ότι τις έβαλαν εκ των υ­στέρων στο στόμα των υποτιθέμενων προφητών οι μεταγενέ­στεροι συντάκτες των κειμένων.

Όμως το προφητικό χάρισμα δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει, αφού ο Δημιουργός δεν έπαψε ποτέ να επικοινωνεί με τα δημιουργήματά του. Ανάμεσα σε πολλά ονόματα πιο «σύγχρο­νων» προφητών θα αναφέρουμε ενδεικτικά το όνομα της Χίλντεγκαρντ του Μπίνγκεν (1098-1179), του Γιάκομπ Λόρ μπερ (1800-1864) και της Μπέρτα Ντούντε (1891-1964).

Ενώ η πρώτη έχει αρχίσει τελευταία να γίνεται ευρύτερα γνωστή, κυρίως λόγω των πληροφοριών που μας κληροδότη­σε αναφορικά με τις φυσικές θεραπείες, οι άλλοι δύο προφή­τες είναι σχετικά λίγο γνωστοί. Ένας κύριος λόγος γι’ αυτό εί­ναι η εχθρική στάση των εκκλησιών απέναντι τους, δεδομένου ότι αυτά που έγραψαν οι δυο τους για την εξέλιξη του χριστιανικού κόσμου και για το ρόλο των εκκλησιών δεν είναι καθό­λου κολακευτικά.

Είναι λογικό ότι και μετά την εποχή του Ιησού Χριστού, ο Θεός δεν έπαψε να διοχετεύει το λόγο του στους προφήτες. Ούτε μπορεί να διανοηθεί κανείς ότι την παραμονή των πιο ση­μαντικών, καταλυτικών γεγονότων στην ιστορία της Γης, θα αφήσει την ανθρωπότητα απροειδοποίητη ώστε να μην ξέρει τι την περιμένει.

Εξυπακούεται βέβαια ότι όταν υπάρχουν αληθινοί προφή­τες θα υπάρχουν επίσης πολλοί ψεύτικοι. Γι’ αυτό και ο Ιησούς μιλώντας για τις έσχατες ημέρες προειδοποίησε για τη δράση των ψευδοπροφητών. Διοχετεύοντας μια πληθώρα ψεύτικων προφητειών για την έσχατη εποχή, ο Αντίθεος θέλει να θο­λώσει τα νερά και να μπερδέψει τους ανθρώπους ώστε να μην ξέρουν τι να πιστέψουν.

 

*Αποσπάσματα από τα βιβλία : “Τα σημεία των καιρών” (ΣτΚ), “Η Πατρίδα της Ψυχής” (Ψυχή), “Το Μέλλον είναι τώρα” (Μέλλον) , “Η Εσωτερική Ζωή” (Ζωή) , “Η Επιστροφή του Χριστού” (Επ.Χρ.) εκδόσεις Πύρινος Κόσμος.

Σύμφωνα με τις εμπειρίες χριστιανών μυστικιστών και ε­πίσης μέσω του θεϊκού προφητικού λόγου, είναι γνωστό ότι μία αποκάλυψη μπορεί να δείχνει φαινομενικά ότι προέρχεται από μία αγνή, ουράνια πηγή, όμως στην πραγματικότητα να απο­τελεί μια απάτη από το χώρο του κακού.

Το δε πανούργο στην υπόθεση βρίσκεται στο ότι μία τέτοια αποκάλυψη δεν είναι απαραίτητα τελείως ψευδής. Αλλά συνή­θως το ψέμα βρίσκεται διάσπαρτο ανάμεσα στην αλήθεια προ­κειμένου να παραπλανηθεί ο άνθρωπος που την αναζητεί. Έτσι, για παράδειγμα, ο Σατανάς και οι υπηρέτες του εμφανίζονται σε ανθρώπους όχι μόνο σαν υποτιθέμενοι άγιοι ή άγγελοι, αλ­λά και με τη μορφή της Παναγίας ή και του ίδιου του Χριστού.

(Τα κριτήρια για να αναγνωρίζει κάποιος εάν μία αποκά­λυψη είναι αληθινή ή ψευδής, ο αναγνώστης μπορεί να τα βρει μεταξύ άλλων στα αντίστοιχα κεφάλαια του βιβλίου «Οι Πνευματικοί Κόσμοι»).

Επομένως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δεχόμαστε ά­κριτα σαν αληθινό κάθε κείμενο ή όραμα που ισχυρίζεται ότι πρόκειται για αποκάλυψη του Θεού. «Να ελέγχετε τα πάντα και να κρατάτε μόνο το καλό!» λέει η προτροπή προς Θεσσαλονικείς. Οπωσδήποτε η οριστική απόδειξη ότι μία προφη­τεία είναι αληθινή παρέχεται μόνο όταν εκπληρωθεί.

Ως εκ τούτου η κοσμοαντίληψη, το πιστεύω ενός ενορατικού ή τα πνεύμα της εποχής του, αποτελούν παράγοντες που μπορούν είτε να επιτρέψουν να παρεισφρύσουν λάθη στη σύλληψη ή στην ερμηνεία ενός ορά­ματος. Πάντοτε το άγνωστο παρουσιάζεται στηριζόμενο πάνω σε ένα υπόβαθρο από γνωστά στοιχεία, αφού ο ανθρώπινος νους προσπαθεί μόνιμα να το εντάξει σε ένα ήδη υφιστάμενο σύστημα που ακολουθεί για να αντιλαμβάνεται και να ταξινομεί τις νέες πληροφορίες.

Μία άλλη πιθανότητα λάθους πάλι οφείλεται στο ότι πολ­λές φορές βλέπει κάποιος αποσπασματικές εικόνες από το μέλλον χωρίς συνάρτηση μεταξύ τους ή χωρίς να είναι στη σω­στή αλληλουχία.

Σε γενικές γραμμές, από εμάς έχει γίνει προσπάθεια να συμπεριληφθούν οι πιο σημαντικές πηγές, αλλά και ορισμένες λιγότερο γνωστές προφητείες για τα επερχόμενα γεγονότα. Βεβαίως δεν αποκλείεται μεταξύ αυτών να συγκαταλέγονται επίσης πηγές αμφίβολης ή σκοτεινής πνευματικής προέλευσης. Πάντως συνειδητά δεν συμπεριλάβαμε προβλέψεις για το μέλλον που προέκυψαν με αστρολογικούς υπολογισμούς, με καββαλιστικές μεθόδους ή με μαντικές μεθόδους που βασίζονται στη χρήση κάποιων βοηθητικών μέσων όπως π.χ. οι ρούνοι, η οιωνοσκόπηση, τα ταρώ κ.λπ. Καταβλήθηκε προσπάθεια να ε­πιλέξουμε φερέγγυες προφητικές πηγές· όμως δεν αποκλείεται η πιθανότητα ορισμένοι λιγότερο γνωστοί ενορατικοί να είναι επηρεασμένοι ή να αντιγράφουν από τους πιο γνωστούς ή, ό­πως προαναφέρθηκε, να έχουν σκοτεινά κίνητρα ή αμφίβολους εμπνευστές από το χώρο των πνευμάτων.

Τέλος, τα τελικά κριτήρια για τη διάκριση της ποιότητας κάθε πνεύματος παραμένουν αυτά που περιγράφονται στη Βί­βλο ή που έχουν συμπληρωθεί από νεότερα φερέφωνα του Θεού, όπως ο Εμάνουελ Σβέντενμποργκ, ο Γιάκομπ Λόρμπερ ή η Μπέρτα Ντούντε.

Ένας άλλος παράγοντας που μειώνει την αξιοπιστία των προρρήσεων είναι οι χρονολογίες που αποδεικνύονται λαν­θασμένες. Το να θέλει κάποιος να προβλέψει πότε ακριβώς θα συμβεί ένα συνταρακτικό γεγονός φυσικά είναι ανθρώπινο· όποιος έχει εμβαθύνει έστω και λίγο στο θέμα των προφητειών ξέρει από ιδία πείρα πόσο μεγάλος είναι ο πειρασμός να θέλει να υπολογίσει κανείς με ακρίβεια μία ορισμένη χρονολογία.

Αλλά αυτός ο δρόμος δεν έχει την έγκριση του Θεού, όπως ξέρουμε τόσο από τη Βίβλο όσο και από τις νέες αποκαλύψεις. Υπάρχει, ωστόσο, ένας επιτρεπτός δρόμος, αυτός της επαγρύ­πνησης και της ανάλυσης των όσων συμβαίνουν ήδη ή διαγρά­φονται στον ορίζοντα. Εάν παρατηρεί κάποιος τα προμηνύμα­τα και τα συνοδευτικά φαινόμενα που σύμφωνα με τις προφη­τείες προηγούνται των κυρίως γεγονότων, μπορεί να συμπερά­νει με αρκετά μεγάλη βεβαιότητα σε ποια φάση βρίσκονται οι εξελίξεις. Σε μία τέτοια παρατήρηση των «σημείων των καιρών» και στην ανάλυσή τους θα αυτοπεριοριστεί και αυτό το βιβλίο.

Το κύριο ρεύμα των προφητειών, όπου συμφωνούν πάρα πολλές πηγές, προλέγει μία μεγάλη σειρά από τα ίδια συγκε­κριμένα γεγονότα. Σημειωτέον ότι οι πιο πολλές θεωρούμενες ως αξιόπιστες πηγές, συνήθως προλέγουν ομόφωνα το ίδιο γεγονός. Επιπλέον, συχνά συμφωνούν επίσης ως προς την αλ­ληλουχία των επιμέρους επεισοδίων. Αλλά από την άλλη πλευ­ρά πολλές πηγές αντιφάσκουν μεταξύ τους σε σχέση με τα δευτερεύοντα, περιφερειακά συμβάντα που συνοδεύουν ένα κεντρικό γεγονός. Πάντως σε γενικές γραμμές, μελετώντας τις προφητείες προβάλλει μία μονοσήμαντη, σαφής εικόνα με κοινά χαρακτηριστικά. Εδώ θα παρουσιαστούν οι πιο σημαντι­κές πηγές που αντιπροσωπεύουν το κύριο ρεύμα. Όπου εντού­τοις υπάρχουν ίσως ασάφειες ή διφορούμενες έννοιες, θα πρέ­πει ο αναγνώστης να προσανατολίζεται με πυξίδα τον «εσω­τερικό λόγο», το λόγο που αποκάλυψε ο Θεός. Γιατί θα πρέ­πει να λάβουμε υπόψη μας ότι στις περισσότερες περιπτώσεις οι άνθρωποι που έχουν οράματα από το μέλλον δεν μπορούν οι ίδιοι να εξηγήσουν «γιατί» και «από πού» έχουν αυτή την ικανότητα. Από μόνοι τους δεν μπορούν να ενεργοποιήσουν αυτή τη «δεύτερη όραση» κατά βούληση. Εκτός αυτού υπάρ­χουν τεράστιες ποιοτικές διαφορές ανάμεσα στην ικανότητα ε­νός ενορατικού και ενός άλλου.

Ο Λόρμπερ γράφει επίσης ότι απλοϊκοί άνθρωποι που ζουν απλά και φυσικά, λ.χ. αγρότες, βοσκοί, γυναίκες που μαζεύουν βότανα, έχουν πολλές φορές τη δεύτερη όραση. Σποραδικά βλέπουν λίγες ή και πολλές στιγμιαίες, αποσπασματικές εικό­νες από ένα πολύπλευρο γεγονός. Αλλά σπάνια μπορούν να ε­ξηγήσουν οι ίδιοι τα οράματά τους ή να τα εντάξουν σε ένα πλαίσιο σε σχέση με τις γενικότερες, παγκόσμιες εξελίξεις. Γι’ αυτό το λόγο πολύ σπάνια έχουν δώσει τέτοιοι ενορατικοί μια συγκεκριμένη χρονολογία εκπλήρωσης των προφητειών τους. Με το πέρασμα του χρόνου, διάφοροι ερμηνευτές ωθού­μενοι από πολλά και ποικίλα κίνητρα συνέλεξαν και έβαλαν σε μία σειρά πολλές από αυτές τις διάσπαρτες αποσπασματικές προφητείες. Έτσι προέκυψε σε αδρές γραμμές μία γενική ει­κόνα των εξελίξεων που στις περισσότερες περιπτώσεις όμως είναι ασαφής ή παραμορφωμένη. Αυτό οφείλεται αφενός στην υποκειμενική προσέγγιση του κάθε ερμηνευτή, και αφετέρου στο γεγονός ότι ως επί το πλείστον οι ερμηνευτές ενδιαφέρο­νται μόνο για τα εξωτερικά συμβάντα, για την επιφάνεια και όχι για το βάθος. Γιατί για να είναι δημοφιλές ένα βιβλίο με προφητείες, δηλαδή για να πουλήσει πολλά αντίτυπα, πρέπει να περιορίζεται συνήθως σε μία επιφανειακή παρουσίαση.

Εκείνο δε που λείπει κυρίως από τις επιπόλαιες παρουσιά­σεις προφητειών είναι η υψηλότερη εποπτεία του μεγάλου σχε­δίου, του συνολικού πλέγματος των γεγονότων όπου το κάθε γε­γονός έχει την -κάθε άλλο παρά τυχαία- σημασία του. Με άλ­λα λόγια εκείνο που λείπει ή δεν προβάλλεται αρκετά, είναι ο Θεός, μολονότι αυτός είναι η πηγή κάθε αληθινής προφητείας. Παρ’ όλα αυτά σε πολύ λίγες συλλογές προφητειών λαμβάνε­ται υπόψη η δική του εποπτεία τού γίγνεσθαι στον κόσμο μας. (ΣτΚ)

 

 

Ο εσωτερικός λόγος

 «Έτσι μιλάει ο Κύριος για τον καθένα -και αυτό είναι αληθινό, βέβαιο και αξιόπιστο: Όποιος θέλει να μιλήσει μαζί Μου ας έρθει σ’ Εμένα και Εγώ θα του απαντήσω μέσα από την καρδιά του^. όμως, μόνο όσοι είναι αγνοί και έχουν καρδιά γεμάτη ταπεινοφροσύνη θα ακούσουν τον ήχο της φωνής Μου».

Η αρχή της πρώτης υπαγόρευσης

στον Ιάκωβο Λόρμπερ

μέσω του εσωτερικού Λόγου

Στο πρώτο έργο του Αυστριακού μυστικιστή Ιάκωβου Λόρ­μπερ (1800-1864), τη «Θεία Οικονομία», που του δόθηκε ως αποκάλυψη, ο Θεός εξηγεί πως τρεις είναι οι τρόποι με τους οποίους φανερώνει την ύπαρξή του και τη βούληση του στους ανθρώπους. Συγκεκριμένα, μέσα από την τάξη και την ευνο­μία που επικρατεί στη φύση, με την καθοδήγηση που δίνει μέ­σα στην πνευματική καρδιά του κάθε ανθρώπου και, τέλος, με τη διδασκαλία του προς την ανθρωπότητα, με το θείο Λόγο.

Για το θείο Λόγο λέει επακριβώς:

«Από τον πρώτο άνθρωπο της γης ως αυτήν εδώ την ώρα, δεν πέρασε χρόνος χωρίς να λάβουν οι άνθρωποι μια αποκά­λυψη του Θεού. Και θα σας πω κάτι άλλο ακόμα: Προφήτες θα υπάρχουν πάντα, μέχρι το τέλος του κόσμου, σε όλους τους λαούς της γης, σε ό,τι και να πιστεύουν! Γιατί όταν θα έχουν κοπεί όλα τα άλλα νήματα ανάμεσα σε ουρανό και γη, χάρη στους προφήτες θα μείνει ένας μυστικός δεσμός, που καμιά σκοτεινή δύναμη δεν θα μπορεί να τον καταστρέψει».

Τούτο επιβεβαιώνεται εξάλλου τόσο από την πολιτική, όσο και από τη θρησκευτική ιστορία όλων των λαών και όλων των εποχών. Όχι μόνο οι Ισραηλίτες αλλά και οι αρχαίοι Κινέζοι, Ινδοί, Πέρσες, Αιγύπτιοι, Ελληνες και οι υπόλοιποι λαοί της αρχαιότη­τας έλαβαν μεγάλες αποκαλύψεις, όπως τις γνωρίζουμε σήμε­ρα ακόμη από τα ιερά τους βιβλία. Και μέχρι τα νεότατα χρό­νια ακόμη δόθηκαν επανειλημμένα μεγάλα φωτεινά μηνύμα­τα από τους μεγάλους προφήτες στις σημαδιακές στιγμές της ιστορίας και από τους μικρότερους προφήτες στα μεσοδιαστή­ματα. Οι τελευταίοι είχαν κάθε φορά την αποστολή να κρατή­σουν ζωντανό το πνεύμα που είχαν μεταδώσει οι μεγάλοι προ­φήτες.

Όπως όμως και αν αποκαλύπτεται ο Θεός, είτε μέσα από το βιβλίο της φύσης είτε μέσα από τους απεσταλμένους του είτε μέσα από το πνεύμα του κάθε ανθρώπου, αυτό γίνεται πάντο­τε, λίγο ως πολύ, κεκαλυμμένα, μέσα από κάποιο περίβλημα. Οι λόγοι είναι δύο. Αφ’ ενός, επειδή οτιδήποτε καθαρά πνευ­ματικό πρέπει να επενδυθεί με ένα χονδροφυή φλοιό, για να μπορεί να αφομοιωθεί στο γήινο επίπεδο, και αφετέρου, ένε­κα της περίφημης ελευθερίας της βούλησης.

Ένας ακόμη λόγος, γιατί ο Θεός και ο Λόγος του προσφέ­ρονται σφραγισμένα με επτά σφραγίδες, έχει να κάνει με τον υπέρτατο σκοπό της ζωής μας, την τελειοποίηση. Εμείς οι άν­θρωποι οφείλουμε να γίνουμε όμοιοι με τον Θεό τόσο στην ανεξάρτητη σκέψη και κρίση όσο και στη δραστηριότητα, στην ακαταπόνητη θέληση και πράξη. Μ’ αυτή την έννοια, όλα όσα μας προσφέρουν η θεϊκή Αγάπη και Σοφία, συμπεριλαμβανό­μενου του θεϊκού Λόγου, στοχεύουν σε τελευταία ανάλυση να μας παρακινήσουν προς αυτή την κατεύθυνση.

«Το γεγονός ότι κανείς δεν μπορεί να βρει το Θεό τόσο εύ­κολα και γρήγορα, όπως θα το επιθυμούσαν μερικοί, έχει μία σοφή αιτία: αν οι άνθρωποι έβρισκαν χωρίς κόπο αυτό που αναζητούσαν, πριν περάσει πολύς καιρός, το εύρημά τους θα έχανε εντελώς την αξία του στα μάτια τους και δεν θα σκοτί­ζονταν πια ιδιαίτερα για να ψάξουν παραπέρα”.

Για όλους αυτούς τους λόγους άλλωστε για να αποκαλυφθεί ο Θεός χρησιμοποιεί κοινούς ανθρώπους της γης και όχι αιθέ­ριες αγγελικές οντότητες. Η επικοινωνία αυτή μεταξύ Ουρα­νού και γης γίνεται μέσα από τον αγνό πνευματικό σπινθήρα που βρίσκεται σε κάθε ανθρώπινη καρδιά. Συγκεκριμένα, ο Θεός εμφυσεί στα αισθητήρια όργανα της ψυχής του προφή­τη, εντελώς απαλά και υπόκωφα, εικόνες, σκέψεις και συναι­σθήματα, τα οποία είναι λίγο ως πολύ διαυγή και σαφή. Αυτά αναδύονται από τη θεϊκή πηγή του πνεύματος, τη βαθιά συνείδηση και καταλήγουν στον εγκέφαλο για να αρθρωθούν σε λόγο.

Σαν αποτέλεσμα, ο αποκαλυπτικός Λόγος του Θεού παρου­σιάζει μία τεράστια ποικιλία μορφής και περιεχομένου, για να καλύψει τις διαφορετικές ανάγκες και ικανότητες αντίληψης των ανθρώπων. Η διάκριση των διαφόρων ειδών μπορεί να γίνει μόνο με βάση το βαθμό καθαρότητας που τα χαρακτηρίζει σε σχέση με την προέλευσή τους από τη θεϊκή πηγή.

Ό,τι πηγάζει από μία άδολη αγάπη για τον Θεό και το συ­νάνθρωπο, ό,τι διδάσκει και πραγματώνει την αγάπη, προέρ­χεται από τις ουράνιες σφαίρες, είναι αληθινό, καλό και θεϊ­κό. «Πάσα γραφή, που είναι εμπνευσμένη από τον Θεό, είναι ωφέλιμη για τη διδασκαλία της Αλήθειας και τη διόρθωση των λαθών» (Τιμ. Β΄ 3,16). Αντίθετα, ό,τι προέρχεται από μία αγά­πη που κρύβει εγωιστικά, υπολογιστικά κίνητρα, ό,τι υποθάλ­πει, προβάλλει ή προκαλεί μία τέτοια ιδιοτελή αγάπη, είναι ψεύτικο, βλαβερό και αντίθεο. Ο ίδιος ο Ιησούς το διατύπω­σε πεντακάθαρα με τα παρακάτω λόγια: «Εκείνος που μιλάει από μόνος του (δηλαδή από την ανθρώπινη φύση του), επιδιώ­κει τον έπαινο των άλλων για τον εαυτό του. Όποιος όμως επιδιώκει τον έπαινο εκείνου που τον έστειλε, αυτός είναι αξιό­πιστος και δεν υπάρχει τίποτα ψεύτικο σ’ αυτόν» (Ιω. 7,18). Με άλλα λόγια, η προφητεία είναι ψεύτικη όταν η προσωπι­κότητα ή τα μηνύματα του προφήτη προδίδουν έναν άνθρωπο ματαιόδοξο και εγωιστή. Αντίθετα, είναι αυθεντική όταν επι­διώκει και διατρανώνει τη δόξα του Θεού.

Ανάμεσα στις διάφορες μορφές αποκάλυψης με τις οποίες επικοινωνεί ο Θεός με τους ανθρώπους, όπως είναι παραδείγ­ματος χάρη τα όνειρα, τα οράματα, η εμπνευσμένη σκέψη, ο γνωστός ως «εσωτερικός Λόγος» προσφέρει το μεγαλύτερο βαθμό καθαρότητας και πιστότητας.

Ως «εσωτερικός Λόγος» ή “έμφυτος Λόγος” (Ιακώβου 1,21) εννοείται εκείνη η μυστικιστική δια­δικασία όπου το Θείο μιλά μέσα στον άνθρωπο. Μαρτυρίες γι’ αυτό το μυστικιστικό βίωμα υπάρχουν στους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης και στα κείμενα της Καινής Διαθήκης, τα οποία είναι καρπός της έκχυσης του Πνεύματος πάνω από τους μαθητές του Χριστού. Τη ζωντανή επικοινωνία με τον Θεό όμως την έχουν βιώσει επίσης όλοι οι μεγάλοι μυστικιστές, αλλά και αμέτρητοι αφανείς που δεν καταγράφηκαν σε κανέ­να βιβλίο.

Για να συνομιλήσει ο άνθρωπος με τον Κτίστη του, πρέπει να καταδυθεί μέσα στην καρδιά του: «Όταν εισχωρήσεις στο εσωτερικό σου, εισχωρείς μέσα στον Θεό, γιατί Αυτός κατοι­κεί μέσα σου!» λέει ο Αυγουστίνος. Όλοι όσοι γνώρισαν την αλήθεια Του και τη μέθεξη με την αγάπη Του ήταν αυτοί που αναζητούσαν το διάλογο μαζί Του. Ένας από αυτούς, ο Γερ­μανός μυστικιστής Γιόχαν Αρντ, γράφει για το άφατο και το ανέκφραστο αυτής της εμπειρίας: «Ό,τι και αν πω σχετικά, δεν είναι παρά μία αμυδρή σκιά, γιατί το θησαυρό που νιώθω μέ­σα στην ψυχή μου δεν μπορώ να τον εκφράσω· και αυτός ο θησαυρός είναι η φωνή και η ομιλία του αιώνιου Λόγου μέσα στην ψυχή που αγαπά με θείο έρωτα».

Ωστόσο, η εσωτερική συνδιάλεξη μεταξύ Θεού και ψυχής δεν γίνεται μόνο με τα λόγια. «Ο Θεός αφυπνίζεται με πολ­λούς τρόπους μέσα στην ψυχή» λέει ο Ισπανός μυστικιστής και άγιος της Καθολικής Εκκλησίας, Ιωάννης του Σταυρού.

Αναμφισβήτητα όμως υπάρχουν και αυτοχαρακτηριζόμενες «θεϊκές αποκαλύψεις» που στην πραγματικότητα πηγή τους δεν είναι ο Χριστός. Για το πώς μπορεί να γίνει η διάκριση με­ταξύ αυθεντικών θεϊκών αποκαλύψεων και μη αυθεντικών, στην προφήτη της σύγχρονης εποχής, Μπέρτα Ντούντε (1891- 1965), λέγονται τα εξής:

«Η πληθώρα των ‘‘θεϊκών αποκαλύψεων’’ που κατακλύζουν τους ανθρώπους είναι άλλο ένα σημάδι σατανικής δράσης, κα­θώς αυτός προσπαθεί να αποδυναμώσει τον αγνό Λόγο Μου χρησιμοποιώντας όχι μόνο παρόμοιο τρόπο μετάδοσης αλλά ακόμη και τα δικά Μου λόγια, με σκοπό να φέρει σε σύγχυση τους ανθρώπους. Γι’ αυτό η ευαγγελική ρήση ‘‘θα χαρίσω το Πνεύμα Μου σε κάθε άνθρωπο’’ δεν πρέπει να εννοηθεί έτσι που ο καθένας να νομίζει ότι ακούει τη φωνή Μου. Αλλά αυ­τό που σημαίνει είναι ότι απλά κατευθύνω σύμφωνα με την αλήθεια τις σκέψεις εκείνων που έχουν την επιθυμία να τη δι­δαχθούν. Και επίσης το ότι όπου είναι συγκεντρωμένοι δύο ή τρεις μαζί βρίσκομαι και Εγώ ανάμεσά τους σημαίνει ότι εάν είμαι το περιεχόμενο των συζητήσεών τους τότε τους εμπνέω Εγώ με το Πνεύμα Μου.

Βέβαια, ο καθένας μπορεί να Με ακούσει εσωτερικά να τον συμβουλεύω, εάν Μου ζητήσει να τον καθοδηγήσω στο σω­στό δρόμο. Ομοίως η ενέργεια του Πνεύματος Μου είναι εμ­φανής στον κάθε άνθρωπο που διδάσκει εμπνεόμενος από την αγάπη του για Μένα τον περίγυρό του και παρακινεί και τους άλλους ανθρώπους να αγαπούν αληθινά. Μιλώ δηλαδή Εγώ μέσα από αυτόν τον άνθρωπο, αλλά αυτό γίνεται πάντοτε με τον τρόπο που συνηθίζει να μιλά ο ίδιος και επομένως στην περίπτωση αυτή δεν πρόκειται για το άκουσμα του ‘‘εσωτερι­κού Λόγου’’…» (“Η Εσωτερική Ζωή”).

Το κοινό στοιχείο όλων των αποκαλύψεων του εσωτερικού Λόγου είναι ότι γίνονται σε πρώτο πρόσωπο. Εφόσον ο πνευ­ματικός σπινθήρας που βρίσκεται μέσα στην καρδιά του αν­θρώπου είναι ένα θείο τμήμα του μεγάλου «ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ», το συναίσθημα αυτό του Εγώ που έχει το πνεύμα εκφράζεται αντίστοιχα στο μήνυμα που μεταβιβάζεται και, επομένως, σω­στά αποδίδεται με αυτόν τον τρόπο από εκείνον που το κα­ταγράφει, δηλαδή έτσι ακριβώς όπως το νιώθει άμεσα η φω­τισμένη του ψυχή. Κι αν ακόμα κάποια «διάμεσα του Πατέρα», παρασυρμένα από την πίστη τους και τους ευσεβείς τους πόθους, ξεγελούν τον εαυτό τους ως προς την πηγή των όσων αντι­λαμβάνονται, ωστόσο δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ανάμεσά τους βρίσκονται και αληθινοί «μεσολαβητές του Πατέ­ρα», στους οποίους η γνήσια religio, δηλαδή η ένωση της γήινης συνείδησής τους με το Πνεύμα, τους χαρίζει, τουλάχιστον για κάποιες χαρισματικές ώρες, τη δύναμη της προφητικής μετάδοσης της αλήθειας.

Κάθε σκέψη που εκπέμπεται από τον «Χριστό μέσα στον άνθρωπο» πρέπει να διατρέξει το πεδίο της ψυχής του δια­μέσου, προκειμένου να αποκτήσει γήινη γλωσσική έκφραση. Επομένως, η ατομική ιδιαιτερότητα και η προσωπική ανάπτυ­ξη ενός ανθρώπου καθορίζει το βαθμό, στον οποίο εκείνος είναι ικανός να μεταδώσει το «Λόγο» που έχει εσωτερικά α­ντιληφθεί. Για το λόγο αυτό και τα αποσπάσματα συγχρόνων προφητειών που ακολουθούν, έχουν, ανάλογα με το δέκτη τους, διαφορετική διαμόρφωση, που εκφράζεται μεταξύ άλ­λων και στην ευρύτερη ή πιο περιορισμένη χρήση της γλώσ­σας των συμβόλων. Ένα βασικό στοιχείο είναι, όμως, κοινό σε όλα: η σοβαρότητα και η εγγύτητα του επερχομένου τέλους (όχι της καταστροφής του κόσμου!), το οποίο τώρα πια φαί­νεται να έχει φθάσει από τις μακρινές πανάρχαιες προφη­τείες στην τελευταία ανακοίνωση πριν από την άμεση εμφάνισή του. Έτσι, τα λόγια της Αποκάλυψης «Δεν θα υπάρχει άλλη προθεσμία!» παίρνουν μία ανησυχητική σημασία.(“2000”)

Η «τελευταία εποχή» πριν από τη μετάβαση στην εποχή της ωριμότητας και τελείωσης

Οι επτά ελεύσεις του Κυρίου στην Αποκά­λυψη του Ιωάννη

Το ουράνιο πνευματικό φως που αφυπνίζει, δίνει ζωή και ο­δηγεί στην ωρίμανση, δεν έρχεται πάντοτε ομοιόμορφα από πάνω, αλλά μεταδίδεται -όπως και το φυσικό ηλιακό φως- σε συγκεκριμένες φάσεις, με μια κανονική εναλλαγή φωτός και σκότους.

Το γιατί είναι μάλλον ευνόητο. Ένα διαρκές, ομοιογενές φως της ζωής θα έκανε σύντομα όλα τα πλάσματα να κορεσθούν, να γίνουν αδιάφορα και άπραγα. Το φως δεν θα το εκτι­μούσαν, ούτε θα το επιδίωκαν πια. Μόνο η έλλειψη δημιουργεί πείνα, μόνο η επιθυμία ωθεί σε αυτόνομη δραστηριότητα, που με τη σειρά της τελικά φέρνει την επιδιωκόμενη αληθινή αυ­τοτέλεια του ανθρώπου. Μια εξωτερική αντιστοιχία της περιο­δικής μορφής παροχής πνευματικού φωτός προς τον άνθρωπο της γης μας μπορούμε να δούμε στην εναλλαγή παροχής του ζωογόνου φυσικού φωτός: έχουμε την ημέρα και τη νύχτα, το καλοκαίρι και το χειμώνα. Στο έργο του Λόρμπερ «Η θεία οικονομία» αποκαλύπτονται στους γενάρχες της ανθρωπότητας επτά προκαθο­ρισμένες για τη γη μας μεγάλες παροχές φωτός, κατά τις ο­ποίες το ίδιο το Υπέρτατο Ον κατέβηκε ή θα κατέβει μελλοντι­κά στη γη: «Κοιτάξτε, μια φορά ήδη ήμουν εδώ, στην αρχή του κόσμου, για να δημιουργήσω όλα τα πράγματα, για χάρη σας, αλλά και για Μένα. Σύντομα θα επιστρέψω με μεγάλα κύ­ματα πλημμύρας, για να ξεπλύνω τη γη από το μίασμα: γιατί τα βάθη της γης Μού δημιουργούν φρίκη έτσι γεμάτα που είναι από βρώμικο βούρκο και μιάσματα, που δημιουργήθηκαν από την ανυπακοή σας. Τότε θα έρθω για χάρη σας, για να μην καταστραφεί ολόκληρος ο κόσμος και να υπάρξει μία δια­δοχή, της οποίας Εγώ θα είμαι ο τελευταίος γόνος.

Και θα επιστρέψω επανειλημμένα για τρίτη φορά, όπως τώ­ρα, αμέτρητες φορές, άλλοτε ορατός κι άλλοτε πάλι αόρατος μέσα στον πνευματικό λόγο, για να προετοιμάσω τις οδούς Μου. Και θα επιστρέψω σωματικά για τέταρτη φορά όταν θα είναι μεγάλη ανάγκη, στη μεγαλύτερη Εποχή όλων των Εποχών. Κι αμέσως μετά θα έρθω και πάλι για πέμπτη φορά μέσα στο πνεύμα της αγάπης και της αγίασης των πάντων. Και θα έρθω για έκτη φορά, εσωτερικά σε όποιον έχει στην καρδιά του αληθινή και σοβαρή επιθυμία για Μένα, και τότε θα είμαι ένας οδηγός ε­κείνου που, γεμάτος πίστη και αγάπη, θ’ αφεθεί να τον οδηγή­σω στην αιώνια ζωή. Κι ύστερα θα απομακρυνθώ από τον κό­σμο, όμως όποιος γίνεται τότε δεκτός, θα ζει, και το βασίλειο Μου θα είναι αιώνια μαζί του. Και τέλος θα έρθω και πάλι για έβδομη φορά μέσα στο πυρ της αγιότητάς Μου. Αλίμονο, τότε, σ’ αυτούς που θα βρεθούν ακάθαρτοι. Στο εξής δεν θα υπάρχουν πια παρά μέσα στο αιώνιο πυρ της οργής Μου. Αυτή η τελευταία έλευση θα είναι τελεσίδικη για όλους, είτε έτσι, είτε αλλιώς!

Ακούστε και καταλάβετε καλά: Μείνετε μέσα στην αγάπη, γιατί αυτή θα είναι η σωτηρία σας! Αγαπάτε Με πάνω απ’ όλα – αυτό θα είναι η αιώνια ζωή σας. Αγαπάτε, όμως, και ο ένας τον άλλο, για να απαλλαγείτε από την κρίση! Αμήν.»

Και μία αποκάλυψη στον Γκότφριντ Μαγερχόφερ: «Είπα κάπο­τε ότι πηγαίνω σ’ εκείνον που Με έχει στείλει! Και τώρα, αιώνες μετά, απευθύνω σ’ εσάς και σε όλη την ανθρωπότητα την ερώτηση: Πού πηγαίνετε λοιπόν και ποιος σας έχει στείλει; Διότι, ακριβώς όπως και Εγώ είχα ένα σκοπό για την ύπαρξη Μου, έναν τέτοιο σκοπό έχουν και όλα τα όντα που έχω δημιουργήσει. Ρωτάω λοιπόν τους ανθρώ­πους και τώρα που η περίοδος της δοκιμασίας πλησιάζει στο τέλος της, με πολιτικά, πνευματικά και φυσικά γεγονότα: Πού πηγαί­νετε; ούτως ώστε να αναλογισθούν ποιοι είναι πραγματικά και γιατί έχουν σταλεί στη γη». ( Επ.Χρ.)

Προφητείες της Μπέρτα Ντούντε

σχετικά με τις επερχόμενες καταστροφές

«Το κάθε εγκόσμιο γεγονός είναι αλληλένδετο με την πνευματι­κή κατάσταση των ανθρώπων. Η αφορμή είναι βέβαια αποκλειστικά επίγειες διαμάχες, γι’ αυτό και βλέπει κανείς την προέλευσή του και τα αποτελέσματά του, σαν καθαρά επίγεια φαινόμενα. Ωστόσο οι άν­θρωποι που σκέφτονται υλιστικά, δεν θέλουν να συνειδητοποιήσουν ότι μία παγκόσμια σύρραξη είναι κατ’ αρχήν συνέπεια της πνευματι­κής κατάπτωσης της ανθρωπότητας και ταυτόχρονα ένα μέσον για να τερματισθεί αυτός ο κατήφορος και γι’ αυτό δεν θέλουν να το πι­στέψουν, παρά τις πολύπλευρες ενδείξεις.

Για τον ίδιο λόγο δε, θα τους βρει απροετοίμαστους η φυσική καταστροφή και δεν θα υπάρχει καμία δυνατότητα να προφυλαχθούν από αυτήν ή να την αποφύγουν. Και γι’ αυτό είναι πραγματικά ανόη­το να μη θέλουν οι άνθρωποι να ακούσουν τις υποδείξεις του Θεού όταν τους προσφέρει το Λόγο του. Και γι’ αυτό δεν μπορείτε εσείς οι άνθρωποι να διαψεύδετε τη φωνή του Θεού^. δεν επιτρέπεται να αμ­φισβητείτε την αξιοπιστία της και να θέλετε να προσδιορίσετε από μό­νοι σας το χρόνο που θα εκπληρωθεί αυτή η προφητεία. Γιατί ο κό­σμος βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο και το μόνο που μπορεί να τον σώ­σει είναι αυτή η φυσική καταστροφή. Αυτή θα συμβεί αμέσως μετά την αποφασιστική μεγάλη μάχη, η οποία πραγματικά θα αποφασίσει την έκβαση μιας τρομακτικής παγκόσμιας σύρραξης, μία σύρραξη που ωστόσο στερείται παντελώς οιωνδήποτε ευγενών κινήτρων και αποτελεί απλά αποκλειστικά έναν αγώνα για εξουσία και ισχύ. Και σ’ αυτό τον πόλεμο θα δοθεί ένα τέλος από μια ανώτερη Δύναμη και θα συμβεί όπως έχει προαγγελθεί».

…«Ακούστε αυτά που σας λέει το Πνεύμα του Θεού: οι ενορατικοί και οι προφήτες είναι επιλεγμένοι από Εμένα τον ίδιο, διότι τους έχει ανατεθεί μία μεγάλη και σημαντική αποστολή, να ειδοποιήσουν δηλαδή τους ανθρώπους για την επερχόμενη Κρίση του κόσμου και να τους προτρέψουν να ετοιμασθούν γι’ αυτή.

Αυτοί οι ενορατικοί και προφήτες δεν μιλούν για λογαριασμό τους, παρά μόνο αναμεταδίδουν όσα τους φανερώνει το Πνεύμα Μου. Επο­μένως είναι σαν κατά κάποιον τρόπο να εκφράζομαι άμεσα Εγώ ο ίδιος, μόνο που πρέπει να χρησιμοποιήσω έναν μεσάζοντα για να μη σας στερήσω την ελευθερία των σκέψεων και των πράξεών σας. Συ­νεπώς μπορείτε να πιστέψετε, αλλά δεν είσαστε αναγκασμένοι να το κάνετε. Θα πιστέψετε, εάν αναγνωρίζετε το ενορατικό και προφητικό χάρισμα αυτών των μεσαζόντων, ενώ θα τους απορρίψετε εάν αμφι­βάλλετε για την αποστολή τους.

Αλλά Εγώ θα σας διευκολύνω να τους πιστέψετε: θα φροντίσω να γίνει εμφανής η αποστολή τους αφήνοντας να συμβούν τα γεγο­νότα που προανήγγειλαν, τα οποία προηγούνται της Κρίσης. Θα φρο­ντίσω να διαδοθούν αυτές οι προειδοποιήσεις ώστε να μπορούν οι άνθρωποι να λάβουν γνώση σχετικά, ώστε στη συνέχεια να ζήσουν την επαλήθευση τους, διότι όλα γίνονται έτσι όπως οι ενορατικοί και οι προφήτες τα προφήτεψαν επ’ Ονόματί Μου.

Βέβαια όταν βρισκόμουν στη γη, είχα προειδοποιήσει τους ανθρώ­πους για τους ψευδομεσσίες και τους ψευδοπροφήτες. Επιπλέον είχα επισημάνει ότι και οι απεσταλμένοι του αντιπάλου Μου θα βυσσοδομούν και προειδοποιώ και τώρα πάλι τους ανθρώπους να μην πέσουν στις πλεκτάνες του, ούτε να δώσουν πίστη στις μηχανορραφίες του. Γιατί βρίσκεται εν δράσει και προσπαθεί με ασυνήθιστα επιτεύγματα, με θαύματα υλικής φύσης, να κάνει τους ανθρώπους να πιστέψουν ότι πρόκειται για ‘‘δυνάμεις του ουρανού’’ που εκδηλώνονται.

Αλλά ακριβώς η εκτεταμένη δράση του κατά την Εποχή του Τέ­λους καθορίζει τη δική Μου αντίδραση, πράγμα που σημαίνει ότι χρη­σιμοποιώ μέσα τα οποία αναθερμαίνουν τη χλιαρή πίστη ή την επα­ναφέρουν όπου αυτή έχει χαθεί. Κι αυτό δεν μπορεί να συμβεί παρά με την καθαρή Αλήθεια, η οποία πηγάζει από την Πηγή της Αλήθειας, ή πρέπει να φθάσει ως εσάς τους ανθρώπους μέσα από μεσάζοντες, επειδή εσείς οι ίδιοι δεν είσαστε σε θέση να τη λάβετε απευθείας. Γι’ αυτό λοιπόν πληροφορώ τους ανθρώπους για όσα επίκεινται. Και όσους επέλεξα ΕΓΩ για να λειτουργήσουν σαν μεσάζοντες ανάμεσα σε ΕΜΕΝΑ και τους ανθρώπους, μπορείτε να τους αναγνωρίσετε σαν αληθινούς προφήτες και να πιστέψετε τα λόγια τους. Προτίθεμαι δε να σας δώσω μια απόδειξη ότι μιλούν κατ’ εντολή Μου προαγγέλλοντας σας αυτά που έρχονται, γιατί πολύ σύντομα ήδη θα κάνω να ε­παληθευθούν οι πρώτες προφητείες.

Η πιο σπουδαία αποστολή αυτών των ενορατικών και προφητών είναι η αναγγελία του επικείμενου τέλους, το οποίο έχει εξαιρετική ση­μασία για σας τους ανθρώπους και για το οποίο θα πρέπει να προετοιμάζεσθε. Εντούτοις σας παραχωρείται ακόμη μια διορία, η οποία είναι αρκετή για να σώσετε την ψυχή σας από τον αφανισμό.

Γι’ αυτό το λόγο δεν θα καθυστερήσω για πολύ ακόμα, θα επιβε­βαιώσω την αποστολή των ενορατικών και των προφητών, θα αφή­σω τα γεγονότα να ακολουθήσουν τις προαγγελίες τους. Πριν έρθει το τέλος, θα κάνω τη γη να σεισθεί για να θυμίσω σε όλους τους αν­θρώπους την ύπαρξή Μου, μέσα από ένα φυσικό καταστροφικό γε­γονός το οποίο έχει επανειλημμένα προαγγελθεί σύμφωνα με το θέ­λημα Μου. Διότι Εγώ ο ίδιος τους ανέθεσα αυτή την αποστολή να μι­λήσουν σαν αντιπρόσωποι Μου στη γη και αυτοί έχουν το χρέος να ειδοποιήσουν και να νουθετήσουν τους ανθρώπους, αντ’ Εμού.

Δεν θα πρέπει να θεωρείτε τον εαυτό σας ασφαλή μπροστά σε τέτοια γεγονότα τα οποία μαρτυρούν για μία ανώτερη Δύναμη. Θα πρέπει να τα φοβάστε και να πιστέψετε ότι ο Λόγος Μου είναι Αλή­θεια, ότι Εγώ ο ίδιος μιλάω και έχω μιλήσει μέσω αυτών των ανθρώ­πων. Είναι γεγονός ότι βαδίζετε με πάσα βεβαιότητα προς μια εξαι­ρετικά δύσκολη περίοδο, εάν το έλεός Μου δεν σας πάρει πρωτύτερα από τη γη. Βρίσκεστε μπροστά σε μία αλλαγή κοσμικών εποχών και οφείλετε να διαμορφώσετε τη ζωή σας σύμφωνα με αυτή τη βε­βαιότητα, περιμένοντας ένα αιφνίδιο τέλος, ένα τέλος ωστόσο το οποίο δεν χρειάζεται να φοβάται κανένας που καλλιεργεί συνειδητά τον εαυ­τό του, που ενδιαφέρεται περισσότερο για την ψυχή του από ό,τι για το γήινο σώμα του, γιατί ένας τέτοιος άνθρωπος δεν πρόκειται τίπο­τα να χάσει, παρά μόνο να κερδίσει».

 

 

Η ερμηνεία της αποκάλυψης του Ιωάννη

 (Μήνυμα που δόθηκε μέσω του Γκότφριντ Μαγερχόφερ το 1875)

“Η Αποκάλυψη του Ιωάννη, είναι μία εικονογραφία των ηθών όλης της περιόδου από το πέρασμά Μου στο βασίλειο του Πνεύματος μέχρι τώρα και μέχρι την επιστροφή Μου στη γη σας. Αυτή η Αποκάλυψη έχει ήδη ερμηνευθεί, ερευνηθεί και αναλυθεί από πολλούς μέχρι τώρα. Κι ωστόσο κανένας δεν έχει βρει το σωστό κλειδί για να ανοίξει την πύλη σ’ αυτά τα άγια λόγια, ούτε για να κρίνει σωστά τα γεγονότα και τις χρονικές περιόδους οι οποίες έπρεπε να ακολουθήσουν υ­ποχρεωτικά την Ανάληψή Μου, καθόσον ο άνθρωπος, σαν ε­λεύθερο ον, ήταν κύριος των πράξεών του. Τώρα που βρισκό­μαστε σχεδόν στο τέλος της όλης προφητείας και τα πιο πολ­λά έχουν ήδη συμβεί, θα σας εξηγήσω αυτή την αποκάλυψη βήμα προς βήμα. Έτσι, θα διαπιστώσετε από μόνοι σας πόσο μακριά απέχουν από το πραγματικό νόημα όλοι όσοι προσπά­θησαν να της δώσουν μια κυριολεκτική ερμηνεία, γιατί η Αποκάλυψη μόνο με αντιστοιχίες μπορεί να ερμηνευθεί.

Όσο ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει την εξήγηση ή την πνευματική έννοια των λέξεων -αυτό που λέμε αντιστοι­χία- είναι μάταιο να περιμένει να συλλάβει το βαθύτερο νόημα των λόγων Μου.

Ακόμη και η πληθώρα από τις νέες αποκαλύψεις που σας έχω δώσει έως τώρα αποδεικνύει το ίδιο πράγμα. Διότι όσο πιο πολλές φορές τα διαβάζετε, τόσο πιο πνευματικό σας φανερώνεται το περιεχόμενό τους, συχνά μάλιστα και πολύ πιο διαφορε­τικό από πριν. Θα πρέπει να λάβετε σαν αρχή πως Εγώ, όντας το ύψιστο Πνεύμα, μπορώ να σκεφθώ και να μιλήσω μόνο πνευματικά και επίσης πως ντύνω τις πνευματικές σκέψεις και ιδέες με λόγια κατανοητά σε σας, ανάλογα με την ωριμό­τητα του ανθρώπινου πνεύματος. Γι’ αυτό άλλωστε δεν είναι οριστική αυτή η εξήγηση τούτων των λέξεων όπως τις διαβάζετε και τις καταλαβαίνετε τώρα.

Έτσι έγινε και όταν έδωσα στον Ιωάννη να καταγράψει αυ­τή την ιστορία· προσάρμοσα και τότε τις ιδέες Μου στη δική του ικανότητα αντίληψης. Αν του είχα μιλήσει διαφορετικά, δεν θα Με είχε καταλάβει ή θα είχε παρερμηνεύσει τα λόγια Μου ή δεν θα είχε καν τολμήσει να τα καταγράψει, από το φόβο να μην πέσει θύμα πλάνης.

Γι’ αυτό το λόγο αυτή η Αποκάλυψη περιέχει μόνο συμβο­λικές εικόνες! Θα βρείτε εκεί την «οργή του Θεού», τις «μά­στιγες» και πολλές άλλες εκφράσεις τις οποίες εκείνη την εποχή χρησιμοποιούσαν συχνά και οι προφήτες, αλλά δεν ήταν απαραίτητο να γίνουν κατανοητές κυριολεκτικά. Εγώ, ο Θεός της Αγάπης, δεν μπορώ να φανερώνω οργή, μίσος ή εκδίκηση, γιατί κάτι τέτοιο είναι εντελώς αδύνατο, αν και σαν Θεός θα μπορούσα στη στιγμή να επαναφέρω την τάξη στα πάντα, με μία ξαφνική καταστροφή ή με έναν ηθικό εξα­ναγκασμό.

Ή μήπως θα έπρεπε να εξοργισθώ για πράγματα τα οποία δημιούργησα μόνος Μου έτσι κι όχι αλλιώς; Ή μήπως να καταρασθώ τα πλάσματά Μου, τα οποία -ακριβώς επειδή τα προίκισα με την ελευθερία της θέλησης- έπρεπε να σφάλ­λουν και να πέσουν, για να μπορέσουν να αναγνωρίσουν τις μεγάλες θεϊκές ιδιότητες και την αξία τους, μέσα από τον αντίποδά τους! Πώς θα μπορούσατε να εκτιμήσετε το φως, αν δεν γνωρίζατε τη σκιά και το σκοτάδι! Πόσο καλό κάνει η ζέστη, αν δεν ξέρατε το κρύο! Πώς θα καταλαβαίνατε την υπέρτατη αρετή, την ηθικότητα, τα αγνά και ηθικά αισθή­ματα, αν δεν υπήρχαν τα αντίθετά τους! Πώς θα καταλαβαί­νατε την έννοια μιας πνευματικής ανόδου, αν δεν γνωρίζατε το δρόμο που πάει προς τα κάτω;

Απ’ όλα αυτά προκύπτει πως σε όλη την Παλαιά και την Και­νή Διαθήκη εμπεριέχονται πολλά τα οποία δεν ερμηνεύονται κατά γράμμα. Είναι γραμμένα μεν σύμφωνα με τη νοοτροπία και την αντίληψη εκείνων των καιρών, αλλά παράλληλα πε­ριέχουν το μεγάλο σπόρο του Πνεύματος για όλη την αιωνιό­τητα. Γι’ αυτό και τα πνεύματα στην πιο ψηλή σφαίρα του παραδείσου και ακόμη και οι άγγελοι, θα βρίσκουν συνέχεια κάτι ανώτερο σ’ αυτά τα κείμενα, όσο οι ίδιοι ανεβαίνουν και μεγαλώνει η πνευματική τους διαύγεια. Τα λόγια Μου είναι παντοτινά ένα ορυχείο γεμάτο πνευματικούς θησαυ­ρούς, οι οποίοι δεν θα τελειώσουν ποτέ, αφού ό,τι σκέφτομαι, ό,τι λέω και ό,τι υπαγορεύω στους δούλους Μου Εγώ σαν το ατελεύτητο Πνεύμα, είναι και αυτό χωρίς τέλος. Τώρα όμως να προχωρήσουμε παρακάτω και ν’ αρχίσουμε με τα πρώτα κεφάλαια της Αποκάλυψης.

Αυτά τα πρώτα κεφάλαια ασχολούνται με τις επτά κοινότη­τες πιστών οι οποίες υφίσταντο μετά την Ανάληψή Μου και οι ο­ποίες, όντας οι πρώτες και οι καλύτερες, είχαν την αποστο­λή να χρησιμεύσουν σαν βάσεις για να διατηρηθεί η θρησκεία Μου ή η ερμηνεία και ο διαφωτισμός της ιουδαϊκής θρησκευ­τικής λατρείας, όπως την είχα δώσει Εγώ. Όφειλαν να δεί­ξουν πως πρέπει κανείς σιγά-σιγά να περάσει από το τυπικό και τελετουργικό μέρος στην πνευματική κατανόηση, για να επαναπροσδώσει στις βασικές αλήθειες της ιουδαϊκής θρη­σκείας, τη σωστή και πραγματική τους αξία.

Αυτές οι κοινότητες, οι οποίες αποτελούντο από μόνο λί­γους επίλεκτους, σαν αρχάριες διέτρεχαν τον κίνδυνο -πέρα από την δίωξη από μεριάς των αλλόπιστων- να παρερμηνεύσουν τα λόγια Μου. Γι’ αυτό και η συμβολική υπόμνηση πως τα μέλη της κάθε κοινότητας οφείλουν να α­κολουθούν τους αρχηγούς τους, οι οποίοι θα τους έδειχναν, σαν αστέρια ή σαν φώτα, το δρόμο που θα έπρεπε να πάρουν. Και πως οι κοινότητες (αλλά και τα άτομα χωριστά), θα μπο­ρούσαν και οι ίδιες, σε συμφωνία με τους αρχηγούς, να γίνουν «λυχνάρια» ή οδηγοί για εκείνους που πορεύονταν α­κόμη στο σκοτάδι.

Στα επόμενα κεφάλαια ακολουθούν οι συμβουλές προς την κάθε μία κοινότητα. Όπως έγινε παντού, εμφανίσθηκαν κι εκεί ψευδοπροφήτες, κήρυκες με υπερβάλλοντα ζήλο και κάθε άλλη δυνατή πλάνη της ανθρώπινης καρδιάς, επειδή ακριβώς κάθε διαφορετικός άνθρωπος αντιλαμβανόταν διαφορετικά το νόημα των λόγων Μου. Επιπλέον δεν επικρα­τούσαν σ’ όλες τις κοινότητες οι σωστές χριστιανικές σχέ­σεις, είτε μεταξύ των μελών τους, είτε με τους συνανθρώ­πους τους, κι γι’ αυτό ήταν εκτεθειμένες σε κάθε λογής πει­ρασμούς.

Σ’ αυτές τις επτά κοινότητες θα συναντήσετε όλες τις δυ­νατές περιπτώσεις οι οποίες υπάρχουν εκ των πραγμάτων ανάμε­σα σε ελεύθερα σκεπτόμενους ανθρώπους: από τον φλο­γερό ενθουσιασμό για μία διδασκαλία πίστης μέχρι τη μερική απομάκρυνση απ’ αυτήν, από την εμπνευσμένη σύλληψη μέ­χρι την παρερμηνεία και την ταλάντευση ανάμεσα στην πνευματική και στην εγκόσμια κατεύθυνση. Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε και μόνοι σας, αφού κι εσείς αποτελείτε μια κοινότητα, το να μην είναι κανείς «ούτε κρύος, ούτε ζε­στός» ισχύει και για σας, καθώς ίσχυε πάνω από χίλια χρόνια πριν. Θα καταλήξετε και εσείς σε διάσταση με το περιβάλλον σας όσο πιο πιστά θα ακολουθείτε τη διδασκαλία Μου και οι πράξεις σας και η συμπεριφορά σας θα βρίσκονται σε αντί­θεση με τον υπόλοιπο κόσμο. Το ίδιο γινόταν με κάθε θρη­σκευτική ανανέωση η οποία πίστευε πως ακολουθούσε το σωστό δρόμο. Το ίδιο συμβαίνει και με σας τώρα και θα συμ­βεί με πολλούς ακόμη που θα θελήσουν να ωφελήσουν τον κόσμο με το Λόγο Μου.

Κάτι ακόμα είναι σημαντικό σ’ αυτά τα πρώτα κεφάλαια και συγκεκριμένα ο αριθμός επτά που χρησιμοποιείται σαν πνευ­ματικό σύμβολο (επτά αστέρια, επτά κοινότητες κ.λπ.).

Για να μπορέσω να σας εκθέσω καλύτερα μπροστά στα πνευματικά σας μάτια τον αριθμό επτά, θα πρέπει να παρα­τηρήσετε πιο προσεκτικά όλους γενικά τους μονούς αριθ­μούς, για να καταλάβετε καλύτερα τη σπουδαιότητά τους και κυρίως του τρία και του επτά.

Αν παρατηρήσετε προσεκτικά το επτά ή το τρία, αν θέλετε να δείτε μια συμμετρία, θα διαπιστώσετε πως στον αριθμό τρία τα δύο (επιμέρους) μέλη και στον αριθμό επτά τα τρία, πα­ρατάσσονται συμμετρικά στην κάθε πλευρά:

* * * * * * *

Διότι με την πνευματική έννοια μια αρμονία είναι δυνατή μόνο όταν υπάρχει μια βάση ή ένα κεντρικό σημείο όπου όλα κινούνται γύρω του, εξαρτώνται απ’ αυτό και βασίζονται πάνω του. Στο τρία, λοιπόν, θα πρέπει να θεωρήσετε το μεσαίο αριθμό ως το κεντρικό σημείο, απ’ το οποίο εξαρτώνται κατά κάποιον τρόπο οι άλλοι, και από το οποίο προέρχονται ή απο­κτούν τη σημασία τους. Το ίδιο συμβαίνει και με το επτά, όπου τρία μέρη από κάθε πλευρά αποτελούν τους αθροιστικούς, συμπληρωματικούς και ενωτικούς παράγοντες του συνόλου.

Πάρτε για παράδειγμα τις επτά ιδιότητές Μου. Στη μέση θα συναντήσετε την τάξη, καθ’ ότι χωρίς τάξη δεν μπορεί να υπάρξει τίποτα και είναι η τάξη ο θεμέλιος στύλος κάθε υ­παρκτού για όσο διάστημα πρέπει να υπάρχει. Βλέπετε σ’ αυτό το παράδειγμα πως αν και η τάξη προέρχεται από την αγάπη, τη σοφία και τη θέληση, ταυτόχρονα όμως είναι υπο­χρεωτικά η βάση για τις τρεις πρώτες και τις τρεις επόμενες ιδιότητες, και συγκεκριμένα η βάση της σοβαρότητας, της υπομονής και της φιλευσπλαχνίας.

Πάρτε τις τρεις πρώτες ιδιότητες, αγάπη, σοφία και θέλη­ση, και πάλι η σοφία είναι όπως η τάξη, η κολώνα που στηρίζει τις πρώτες ιδιότητες. Κι αν πάρετε και τις τρεις τελευταίες, η υπομονή είναι η βάση ανάμεσα στη σοβαρότητα και στη φιλευσπλαχνία. Διότι εφόσον δημιούργησα ελεύθερα πλά­σματα όμοια μ’ Εμένα, πρέπει προφανώς να προηγείται η υ­πομονή, για να μην υπάρχει ο κίνδυνος να καταστρέψω τα ίδια Μου τα έργα.

Αυτά που σας παραθέτω εδώ σχετικά με τις ιδιότητές Μου, μπορείτε να τα διαπιστώσετε και στο νόμο των επτά χρωμά­των, καθώς και των επτά τόνων, γιατί είναι κι αυτά υλικές αντιστοιχίες των πνευματικών Μου ιδιοτήτων.

Ας προχωρήσουμε τώρα στα επόμενα κεφάλαια. Όπως η Αποκάλυψη αναπαριστάνει με μεγαλοπρεπείς εικόνες όλες τις φάσεις της διδασκαλίας Μου, έτσι και οι εξηγήσεις που σας δίνω πρέπει να σας δείξουν πώς εξελίχθηκαν τα πράγ­ματα. Και να σας δείξουν πως σύντομα η χιλιόχρονη βασιλεία που έπεται, θα φέρει μαζί της εκείνη την αρμονία που επικρα­τούσε τότε ανάμεσα σ’ Εμένα και στους μαθητές Μου και η οποία μια μέρα θα θεμελιωθεί ανάμεσα σ’ Εμένα και σε όλη την οικουμένη, ώστε να υπάρχει ένας ποιμένας κι ένα ποί­μνιο μόνο.

Το παρακάτω κεφάλαιο αναφέρεται σ’ ένα όραμα του Ιωάν­νη όπου βλέπει τον Κύριο και Δημιουργό σαν τον Ύψιστο των Ουρανών. Τον βλέπει με τη μορφή που είχαν συνηθίσει να Τον βλέπουν και οι κάτοικοι του Ουρανού: να κάθεται δηλα­δή σ’ ένα θρόνο, περιτριγυρισμένος από τους πρεσβύτερους κι άρχοντες, στεφανωμένους με χρυσές κορώνες. Βλέπετε και πάλι εδώ, πως για να γίνω κατανοητός, έπρεπε να χρησι­μοποιήσω τη νοημοσύνη του Ιωάννη. Γι’ αυτό π.χ. οι πρεσβύ­τεροι ήταν 24, όπως κι οι ανώτεροι ιερείς στην Ιερουσαλήμ, όπου 25, μαζί με τον ανώτατο ιερέα, αποτελούσαν το συμβούλιο.

Όσον αφορά τα τέσσερα ζώα και τη γυάλινη θάλασσα, τα ζώα είναι ενσαρκωμένες ιδιότητες του Εγώ Μου: το λιοντά­ρι ενσαρκώνει τη δύναμη ή την παντοκρατορία, το μοσχάρι είναι το σύμβολο της πραότητας, ο άνθρωπος είναι το πνευ­ματικό δυναμικό και ο αετός, ο κυρίαρχος του αιθέρα του σύμπαντος. Το ότι αυτά τα ζώα είχαν πολλά μάτια και φτερά σαν των αετών, σημαίνει την απόλυτη κυριαρχία πάνω σε γη και ουρανό. Η γυάλινη θάλασσα, από την άλλη, συμβολίζει την παντογνωσία, πράγμα που θέλει να πει: τα πάντα είναι διάφανα στα μάτια του Θεού και το βλέμμα του διαπερνά όλο το σύμπαν με την ταχύτητα του αετού. Με τη δύναμη του λιονταριού κυβερνάει τα πάντα, με την πραότητα του μοσχαριού επαναφέρει την τάξη. Κι όπως ο άνθρωπος, ο οποίος είναι εικόνα και ομοίωση Του, με το πνεύμα εξευγενίζει και μετουσιώνει τα πάντα σε πνεύμα, ώστε να μπορέσει και η ύλη μια μέρα να επιστρέψει εκεί απ’ όπου ξεκίνησε. Κι αφού πρώ­τα προσκύνησαν τον Παντοκράτορα όλες οι δυνάμεις της πλάσης, συνειδητά και ασυνείδητα, ύστερα έπεσαν στα γό­νατα και οι πρεσβύτεροι, οι οποίοι παριστάνουν το μεγάλο κόσμο του πνεύματος στο υπερπέραν, για ν’ αποδώσουν στο Δημιουργό τη δέουσα τιμή και δόξα.

Μέσα από την αντιστοιχία των εικόνων φανερώθηκε κατ’ αρχήν στον Ιωάννη ποιο είναι το μεγαλείο του Θεού, πριν να είναι σε θέση ακόμη να συλλάβει τι ήταν Εκείνος τον ο­ποίον είχε στείλει ο Θεός σ’ αυτή τη μικρή γη, για να σώσει τους ανθρώπους από την πλήρη απώλεια της πνευματικής τους αξιοπρέπειας. Με αυτό τον τρόπο εγκαινιάσθηκε μια μεγάλη διαδικασία πνευματικής ζύμωσης και ωρίμανσης σ’ αυτή τη γη, όπου για να θεμελιωθεί στην πράξη η καθαρή διδασκαλία, έπρεπε ο Κύριος, σαν ανθρώπινος γιος της γης, με τη βαθύτατη ταπείνωσή Του, να ξαναδώσει στους κατοίκους της την υπέρτατη ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Τα επόμενα κεφάλαια εκθέτουν με τις αντίστοιχες εικόνες τι προέκυψε με το πέρασμα του χρόνου και ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα. Έτσι όπως έγινε και στην πραγματικότη­τα, όπου οι άνθρωποι αρχικά ανύψωσαν το Θείο για να το ταπεινώσουν μετά. Στο τέλος όμως, μέσα από τη νίκη του πνεύματος πάνω στην ύλη, το θείο Πνεύμα θα εγκαθιδρύσει οριστικά ένα βασίλειο ειρήνης και γαλήνης.

Το επόμενο κεφάλαιο δείχνει στον Ιωάννη ένα βιβλίο γραμμένο απ’ όλες τις πλευρές και σφραγισμένο με επτά σφραγίδες. Αυτό σημαίνει τη μοναδική και αληθινή διδασκα­λία Μου, την οποία έδωσα ευκατάληπτη και χειροπιαστή στους ανθρώπους με τις δύο εντολές. Ο Υιός του ανθρώπου ως «αμνός» -σύμβολο αθωότητας και καρτερίας- δίνοντας αυτές τις εντολές «ξεσφράγισε» το βιβλίο της ζωής που εί­ναι δεμένο με τις επτά ιδιότητές Μου, για να τις μάθει όλη η πλάση και κυρίως οι κάτοικοι της γης.

Η πρώτη σφραγίδα παρουσιάζει την εικόνα, πώς απ’ το βι­βλίο ξεπήδησε ένα άσπρο άλογο, σαν σύμβολο της αγάπης Μου που αγκαλιάζει τα πάντα στεφανωμένη με όλες τις άλ­λες ιδιότητες και με ένα τόξο για να πληγώνει και τις πιο σκληρές καρδιές, ώστε να μετουσιωθούν όλα μια μέρα σ’ αγάπη. Από αγάπη δημιουργήθηκε ο κόσμος, από αγάπη κα­τέβηκα στη γη και από αγάπη οφείλει να αποτελείται η πρώτη πέτρα που πρέπει να θεμελιώσει τη θεία διδασκαλία Μου επί γης. Και τούτη την πέτρα δεν πρόκειται να την γκρεμίσει τίποτα ποτέ!

Η δεύτερη σφραγίδα έφερε ένα κόκκινο άλογο, σύμβολο της σοφίας ή, με ανθρώπινους όρους, της νοημοσύνης, της κριτικής ικανότητας που θέλει να τα ζυγίζει όλα. Αυτή θα συ­γκρίνει τη θεία –ουράνια- διδασκαλία με την υλική υπόσταση και θα ξεσκεπάσει τις διαφορές τους. Γι’ αυτό το αποτέλεσμα που θα προκύψει δεν πρόκειται να είναι ειρήνη· αντίθετα, θα υπάρξει διαμάχη, επειδή τα ανθρώπινα πάθη και οι αδυναμίες θα έρθουν σε αντιπαράθεση και θα συγκρουστούν με τις αρ­χές του ψυχο-πνευματικού ανθρώπου. Από εκεί θα προκύψει φανατισμός από τη μια και από την άλλη πλευρά, θρησκευτικοί πόλεμοι απ’ έξω και μάχες με τη συνείδηση από μέσα. Αλλά αυτό είναι το αναπόφευκτο επακόλουθο όπου δύο ακραίοι πό­λοι βρίσκονται αντιμέτωποι ως αντιθέσεις.

Το τρίτο άλογο που προβάλλει, ήταν μαύρο και κρατούσε μια ζυγαριά. Ήταν η σταθερή και δίκαιη θέληση να επιτευχθεί ο τελικός στόχος παρ’ όλα τα εμπόδια. Η θέληση αντιστοιχεί στη δικαιοσύνη, η οποία ζυγίζει τις πράξεις και όπου οι καλές πράξεις ανταμείβονται από μόνες τους και οι κακές τιμωρού­νται από μόνες τους. Η δικαιοσύνη πρέπει να επικρατεί πα­ντού, στα ζητήματα της πίστης όπως και στην κοινωνική ζωή. Εγώ ως Χριστός δίδαξα στους ανθρώπους πώς να καταλά­βουν καλύτερα τη διδασκαλία που γνώριζαν ήδη από πα­λιά. Τους δίδαξα την Αγάπη και τη Σοφία, η οποία προσδίδει το σωστό μέτρο στην Αγάπη. Τους δίδαξα να είναι ανεκτικοί ή δίκαιοι με όλους. Και τούτες οι τρεις σφραγίδες είναι το κλειδί, πώς θα ’πρεπε να διαδοθεί η διδασκαλία Μου για να επιτύχει τον εξευγενισμό του ανθρώπινου φύλου.

Η τέταρτη σφραγίδα δείχνει ένα μουντό άλογο, δηλαδή απροσδιορίστου χρώματος, ούτε ζεστό ούτε κρύο ή συμβο­λικά, σ’ αυτή την περίπτωση, το θάνατο. Καθ’ ότι βέβαια ο θάνατος δεν σημαίνει τέλος αλλά μόνο μεταμόρφωση. Γι’ αυτό και το χρώμα του αλόγου μεταβάλλεται μαζί με τη με­ταμόρφωση που επιφέρει η διδασκαλία Μου, μία μεταμόρ­φωση που κατευθύνει την πορεία προς τα πάνω ή προς τα κάτω. Προς τα πάνω, προς μία ανώτερη πνευματικότητα, αν υιοθετηθεί η διδασκαλία Μου και προς τα κάτω, όταν οι ευγενικές ιδιότητες τις οποίες φύτεψα σαν Δημιουργός στην ανθρώπινη καρδιά, τείνουν προς την αποκτήνωση. Αυ­τή η σφραγίδα αντιστοιχεί στην τάξη ή στην εξέλιξη κάθε ύπαρξης, όταν γίνεται σύμφωνα με το Νόμο.

Ακολουθεί εντελώς φυσιολογικά η εξήγηση της πέμπτης σφραγίδας, όπου παριστάνονται συμβολικά οι υλικές θυ­σίες τις οποίες για χάρη της διδασκαλίας πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι υπερνικώντας τα πάθη τους. Ταυτόχρονα υποδηλώνεται και η νίκη που αποκομίζει όποιος θυσιάζει στο Πνεύμα ό,τι πιο πολύτιμο έχει στη γη, την ίδια του τη φύση και το ίδιο του το υλικό σώμα. Κι όπως προηγουμένως η ζυ­γαριά συμβόλιζε τη δικαιοσύνη, εδώ παριστάνονται αντίστοι­χα η ανταμοιβή και οι ανείπωτες χαρές που θα πάρουν εκεί­νοι οι οποίοι μέσ’ στον αγώνα θα μπορούν να βαστάξουν ψη­λά και να υπερασπίσουν τη σημαία του Θεού και της διδασκα­λίας Του.

Η έκτη σφραγίδα σας δείχνει μία γενική επανάσταση σ’ ο­λόκληρη την υδρόγειο σφαίρα, που σημαίνει αντίστοιχα πως η ροπή προς την πνευματική διδασκαλία θα θέλει να αλλάξει και όλες τις κοινωνικές συνθήκες. Ο υπερβολικός ζήλος και η βιασύνη προς αυτή την κατεύθυνση θα ωθήσει τους αντιπάλους να είναι εξίσου ορμητικοί απ’ την άλλη. Θα ενσκήψουν πόλεμοι και καταστροφές εσωτερικά και εξωτερικά, οι δυνάστες θα κα­ταδιώκουν τους ανίσχυρους λαούς και οι λαοί θα επιτίθενται στους δυνάστες όταν τα δικαιώματά τους περιορισθούν υ­πέρμετρα. Κι έτσι η Θρησκεία της αγάπης, της ειρήνης και της Θείας παραχώρησης, στον αγώνα για την υπόστασή της, θα προκαλέσει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα και αυτές οι δυνάμεις θα αλληλομάχονται μέχρι να νικήσει το Πνεύμα. Γι’ αυτό η έκτη σφραγίδα συμβολίζει την υπομονή, που ση­μαίνει με άλλα λόγια: κάθε αντίσταση είναι μάταιη! Όπου ο Θεός θέλει να επιβάλει το θείο Δίκαιο, υποχωρούν ακόμα και οι πέτρες, διότι δικό Του είναι το Δίκαιο και η δόξα στην αιωνιότητα!

Κι αυτοί που φέρουν τη σφραγίδα στο μέτωπο, αντιστοι­χούν σε εκείνους οι οποίοι νίκησαν τα πάθη τους. Τούτοι έ­χουν νιώσει την μακαριότητα, για την οποία είπα κάποτε: «Όσοι πιστεύουν και πράττουν σύμφωνα με το Λόγο Μου, θα νιώσουν μια τέτοια μακαριότητα στον άλλο κόσμο, που δεν έχει ακούσει και δεν έχει δει ανθρώπινο μάτι». Τούτη τη μακαριότητα μαρτυρεί και το άσπρο φόρεμα, σύμβολο της αθωότητας. Και οι σφραγισμένοι θα λάβουν το τίμημα για όλα τα βάσανα και τις δυστυχίες που θα έχουν υπομείνει για Εμένα και στο όνομα της θρησκείας Μου.

Κι έτσι θα εκτυλιχθεί βήμα προς βήμα ολόκληρη η εικονο­γραφία, στην οποία απεικονίζεται ολοκάθαρα όλη η ιστορία της διδασκαλίας Μου σε ορισμένες χρονικές περιόδους, από τα πρώτα λόγια αγάπης, μέχρι τους θρησκευτικούς πο­λέμους, τις διώξεις και τα θύματα του φανατικού κλήρου.

Το άνοιγμα της έβδομης σφραγίδας, το τέλος δηλαδή της όλης εξέλιξης, όπου παρ’ όλες τις πληγές και τη φρίκη επι­κρατεί τελικά η φιλευσπλαχνία, απεικονίζεται με τις επτά σάλπιγγες και τις πληγές που έπονται. Αυτές οι πληγές ό­μως δεν θα είναι παρά καθαρτήρια μέσα για να επαναφέρουν τον άνθρωπο στο Καλό. Οι σάλπιγγες από την άλλη με­ριά σημαίνουν αντίστοιχα τις ηθικοπνευματικές αλλαγές οι οποίες παρουσιάζονται στην ανθρώπινη καρδιά όταν αρχί­ζει να κόβει το δίκοπο σπαθί της αμφιβολίας και η απιστία οδηγημένη από την αμφισβήτηση κραδαίνει το μαστίγιό της.

Έτσι π.χ. το θυμίαμα (η θυσία) στο βωμό της αγάπης έγινε συμβολικά μία πληγή για την εγωιστική ανθρωπότητα. Όπως όλα καίγονταν και αποξεραίνονταν συμβολικά, έτσι και ο άνθρω­πος κλείδωσε την καρδιά του σε όλες τις ευγενικές ιδιότη­τες και δεν ήθελε να ακούσει λέξη για μια θρησκεία η οποία απαιτεί θυσίες και του ζητάει να χαλιναγωγήσει τα γήινα πά­θη του.

Όπως μεταφορικά η φωτιά καταστρέφει τα πάντα, τα εγω­ιστικά πάθη κατέστρεψαν και πάλι κάθε τι καλό. Στα θέμα­τα της πίστης επικράτησαν οι διώξεις στη θέση της ανε­κτικότητας. Οι άνθρωποι προσπάθησαν να σβήσουν με αίμα αυτό που ήταν πνευματικό και άρα ανεξίτηλο. Έτσι έγινε και στους πρώτους χριστιανικούς χρόνους υπό τους Ρωμαίους, όπου οι ειδωλολάτρες ιερείς διατηρούσαν τις φανατικές θρησκευτικές συνήθειες και ευλογούσαν κάθε δυνατή θη­ριωδία με το πρόσχημα της μύησης στα ιερά. Αυτά που υπέφεραν ορισμένοι άνθρωποι, αργότερα επεκτάθηκαν και στα μεγάλα πλήθη: όσο αυξάνονταν οι πι­στοί, αυξάνονταν και οι διώξεις· όσο μεγάλωνε ο ζήλος για την αγνή διδασκαλία, τόσο πιο πολλά γίνονταν τα θύματα του μαρτυρικού θανάτου. Και μετά την παρακμή της ρωμαϊ­κής αυτοκρατορίας διαμορφώθηκαν νέες συνθήκες, όπου στο θρόνο κάθονταν δύο επίσκοποι· ο ένας στο Βυζάντιο και ο άλλος στη Ρώμη. Αυτοί οι δύο δεν συμφωνούσαν ποτέ μεταξύ τους και καλλιεργούσαν μόνιμα αυτή τη δυσαρμονία για το ατομικό συμφέρον τους. Όπως πρωτύτερα οι ειδωλολάτρες κατεδίωκαν τους Χριστιανούς, τώρα οι πάπες κατεδίωκαν μαζικά τους ανθρώπους οι οποίοι δεν συμφωνούσαν μαζί τους σ’ αυτά που θεωρούσαν εκείνοι σωστά ή τους συ­νέφερε να θεωρήσουν σωστά για εκείνη την ώρα.

Από τον καιρό που διαιρέθηκε η ρωμαϊκή αυτοκρατορία, καθώς αργότερα ο επίσκοπος στη Ρώμη έγινε πάπας, άρχι­σαν σι θρησκευτικοί πόλεμοι, οι έριδες στις συνόδους, οι διώξεις από την ιερά εξέταση, η υποδούλωση των βα­σιλιάδων στους πάπες και, τέλος, οι σταυροφορίες. Στη συ­νέχεια ακολούθησαν οι προσπάθειες της μεταρρύθμισης με τα αιματηρά επακόλουθά της σε όλες τις χώρες, καθώς και η εξάπλωση διάφορων ασθενειών όπως η πανώλη κ.ά. λόγω της σύμμειξης των ανθρώπινων φυλών. Όλα αυτά παριστά­νονται συμβολικά με τις σάλπιγγες και τα ποτήρια της οργής καθώς και με την αντίστοιχη πνευματική εικόνα «της πάλης της γυναίκας με το δράκο». Πρόκειται για την αναπαράστα­ση της πάλης των ανθρώπινων παθών και των συμφερόντων τούτου του κόσμου, με την πνευματική πρόοδο και τη διδα­σκαλία της Αγάπης. Συνάμα είναι οι δυσκολίες του τοκετού, το έργο που άρχισε κάποτε οφείλει να φθάσει στο τέλος του, καθώς και η άγρια πάλη που υποκίνησε το Κακό ενάντια σ’ όσους στράφηκαν προς το Πνεύμα.

Όλες αυτές οι εικόνες που είδε ο Ιωάννης, εκφράζουν τη σθεναρή αντίσταση την οποία θα συναντούσε και θα προκα­λούσε αναγκαστικά η διδασκαλία Μου και τη φυσιολογική εξέλιξη, όπου ανάμεσα στο Καλό και στο Κακό, πρέπει στο τέλος να νικήσει, και θα νικήσει, το Καλό. Μη σκοντάφτετε στη μορφή των εικόνων, γιατί αυτές ήταν στο μέτρο της α­ντίληψης και του τρόπου γραφής εκείνης της εποχής. Για πολλούς αιώνες δεν υπήρχε άλλος τρόπος επίδρασης πάνω στην ανθρωπότητα, η οποία πολύ λίγη αγάπη γνώριζε και συμμορφωνόταν μόνον από φόβο. Αν Εγώ είχα δώσει να γραφτεί όλη η εξέλιξη μέχρι σήμερα σαν Θεός της Αγά­πης, σε μία βατή για σας γλώσσα, τα λόγια θα είχαν πέσει στο κενό και κανένας δεν θα είχε ενδιαφερθεί για το πνευ­ματικό περιεχόμενο τους.

Οι σκορπιοί, οι δράκοι με τα 7 κεφάλια, τα 10 κέρατα και οι χρυσές κορώνες σημαίνουν την πολύπλευρη ερμηνεία της διδασκαλίας Μου η οποία, πολλές φορές, υποστηριζόμενη και από την κοσμική εξουσία, εξανάγκαζε τους ανθρώπους να υιοθετήσουν συγκεκριμένα θρησκευτικά δόγματα και τελετές, απ’ όπου κατόπιν προήλθαν διάφορες αιρέσεις.

Οι εικόνες δείχνουν την επικράτηση της εκκλησίας, όπως την ξέρουμε από την ιστορία, καθώς και τα μέσα που χρησι­μοποίησε για να κατακτήσει την εξουσία και πως αμέτρητοι άνθρωποι έπεσαν θύμα του φανατισμού της ρωμαιοκαθολι­κής εκκλησίας και της ιεράς εξέτασης. Στα επόμενα κεφά­λαια μπορείτε να διαβάσετε πως τελικά υποχωρεί το θρη­σκευτικό συναίσθημα σιγά-σιγά και πως η ύλη φαίνεται να έχει νικήσει και πάλι, και πως οι άνθρωποι κυνηγούν πιο πο­λύ το χρυσάφι και τ’ ασήμι απ’ τους πνευματικούς θησαυρούς. Τη θριαμβευτική άνοδο του Κακού υπό το μανδύα της θρησκευτικής λατρείας, ακολουθούν οι ανακαλύψεις των επιστημών οι οποίες σηματοδοτούν τον καταποντισμό της θρησκοληψίας , αλλά και κάθε είδους θρησκευτικότη­τας, και το πέρασμα στον υλισμό. Αυτές οι εικόνες λοιπόν προαναγγέλλουν την πτώση της ρωμαιοκαθολικής εκκλη­σίας, όχι όμως επειδή την καταδίκασα Εγώ να πέσει, αλλά όπως ετοίμασε από μόνη της την πτώση της και πως θα λάβει αναγκαστικά το μισθό της από τα ίδια της τα έργα.

Οι σκοτωμένοι προφήτες υπονοούν τους μάρτυρες σε προηγούμενους αιώνες, όπου αρκετοί ένθεοι άνθρωποι ανέβηκαν στην πυρά. Σε κανέναν αιώνα δεν παρέλειψα να στείλω προ­φήτες για να ξυπνήσουν την ανθρωπότητα ώστε να μην απο­κοιμηθεί και αποχαυνωθεί εντελώς μέσα στον πνευματικό της ύπνο. Τα ποτήρια της οργής και τα ξεχωριστά επακόλουθά τους, σημαίνουν τις επιδημίες και τους πολέμους που προκάλεσε από μόνη της η ανθρωπότητα με τον αφύσικο τρόπο ζωής της ή με τις εσκεμμένες θηριωδίες για τις οποίες ευθύνεται η ίδια.

Άλλωστε μπορείτε μόνοι σας ακόμη και τώρα να διαπιστώ­σετε πως ο εγωισμός, ο υλισμός και τα αχαλίνωτα πάθη, προ­καλούν κάθε λογής συμφορές στο γενικό και στο ατομικό επίπεδο: συμφορές σε στεριά και θάλασσα, συμφορές από τα στοιχεία της φύσης που προξενούν οι άνθρωποι με την κατάχρηση των πόρων της γης, αυτοκτονίες και ανθρωποκτονίες κάθε μορφής, που είναι αποτέλεσμα της έλλειψης θρησκευτικού αισθήματος, της απιστίας σε μία αιώ­νια ζωή της ψυχής κ.λπ.

Πάρτε τα όλ’ αυτά μαζί και καταγράψτε τα στη συμβολική γλώσσα της ανατολής, όπως έκανε τότε ο Ιωάννης, και σί­γουρα θα είχατε να προσθέσετε και άλλα πολλά στα επτά ποτήρια της οργής που θα περιέγραφαν εξίσου τρομακτικές καταστάσεις.

Η διδασκαλία Μου πέρασε απ’ όλες τις φάσεις που μπορεί να ζήσει η ανθρώπινη ψυχή, από την πιο αγνή ευλάβεια, μέχρι την πιο χονδροειδή απιστία και απόρριψη της προσφοράς Μου. Από την αυστηρή υπακοή στις εντολές Μου κι από τη στενόμυαλη ερμηνεία των Λόγων Μου, μέχρι και την ολοκλη­ρωτική απόρριψη του Πνεύματος το οποίο χιλιάδες φωνές στην ορατή και αόρατη φύση διακηρύττουν συνέχεια, όλ’ αυτά τα βλέπετε μπροστά σας σε εικόνες. Αυτή η διακήρυξη του Πνεύματος δόθηκε πολλές φορές με προειδοποιήσεις και με ηχηρές σάλπιγγες, μάταια όμως, και έτσι η πράξη ή η τιμωρία ακο­λουθούσε κατά πόδας. Τα ποτήρια της οργής και το άδειασμά τους -σαν σύμβολο πως το κακό καθώς και ό,τι από φυσική και ηθική άποψη είναι παρά φύσιν, υποχρεωτικά αυτοτιμωρείται- το βλέπετε ολοφάνερα μπροστά σας: πως οι επτά ιδιότητές Μου προτρέπουν συνέχεια στο Κα­λό, πως τους αντιστέκεται η ελεύθερη φύση του ανθρώ­που, πως ακολουθούν λάθη πάνω στα λάθη, το παραστράτη­μα στο παραστράτημα. Πως είναι μάταιη κάθε προσπάθεια να ξεριζώσουν οριστικά το Λόγο Μου απ’ τα κεφάλια των ανθρώπων. Και πως παρ’ όλα αυτά, ακόμη και το μεγαλύτερο κακό θα οδηγήσει υποχρεωτικά στο Καλό.

Τώρα βλέπετε ξεκάθαρα τούτη τη μακροχρόνια πάλη του δράκου με τον Ουρανό, την καταδίωξη της γυναίκας με τον μικρό Χριστό σαν ειρηνοποιό. Και συνάμα θα έχετε κα­τανοήσει και εσείς πως πρέπει να τερματισθούν αυτές οι α­διάκοπες παλινδρομήσεις, με μία απόφαση που θα ορίζει ποιος είναι ο νικητής και ποιος ο νικημένος! Σ’ αυτή την επο­χή πλησιάζετε τώρα. Η εικόνα της χιλιόχρονης βασιλείας την παρουσιάζει σαν την ειρηνική πνευματική ζωή που θα απο­λαύσουν εκείνοι που είναι σημαδεμένοι με το σημάδι του Θεού και όχι με το χάραγμα του θηρίου. Ήδη πριν τον ερχο­μό Μου κυριαρχούσε μία πνευματική πάλη σε ήσσονα τόνο ανάμεσα στην ύλη και στο Πνεύμα και καθώς μετά την ανάληψή Μου αυτή η διαδικασία διαχωρισμού θα φθάσει αναγκα­στικά σ’ ένα τέλος, γι’ αυτό πρέπει τώρα να ακολουθήσει μια περίοδος ειρήνης τούτη την πάλη που κράτησε πολύ περισσότερο από 1.000 χρόνια. Οι άνθρωποι θα αρχίσουν πάλι να γίνονται άνθρωποι, όπως τους δημιούργησα και όπως πρέπει να είναι αν θέλουν να ονομάζονται παιδιά Μου.

Αυτή θα είναι η περίοδος της ανταπόδοσης, η περίοδος όπου το Πνεύμα θα έχει νικήσει την ύλη. Όπου ο άνθρω­πος, σαν πολίτης δύο κόσμων, θα αισθάνεται στο σπίτι του στον έναν όπως και στον άλλον κόσμο, ώστε να καταλάβετε τελικά τα λόγια Μου, να εκτιμήσετε τον τότε ερχομό Μου σ’ όλο το Φως της θεϊκής αποστολής του και να ακολουθήσετε με αγάπη το δρόμο Μου, θα είναι η περίοδος που θα νικηθεί και θα αλυσοδεθεί ο δράκος, που οι δέκα εντολές του Μωυσή και οι δύο δικές Μου θα γίνουν κατανοητές σε όλο τους το βάθος. Σ’ αυτή την περίοδο ειρήνης και γαλήνης, θα δραστηριοποι­ηθεί και το βασίλειο των πνευμάτων. Αυτοί που έχουν μείνει πίσω στην εξέλιξή τους, ενθαρρυμένοι από το παράδειγμα των ζωντανών ανθρώπων, θα εξελιχθούν προς τα εμπρός πιο εύκολα απ’ όσο μπορούσαν έως τώρα.

Αυτή η περίοδος ονομάζεται στην Αποκάλυψη «η χιλιόχρο­νη Βασιλεία» και «η Νέα Ιερουσαλήμ». Γιατί κάποτε η Ιερου­σαλήμ ήταν ο τόπος όπου στο ναό φυλαγόταν η Κιβωτός της Διαθήκης, όπου έκαιγε η αιώνια φωτιά και όπου για τον ΙΕΟΥΑ* προσφερόταν η πιο αγνή θεία Λειτουργία στο Βωμό μόνο με ψαλμούς και θυμίαμα. Αυτή η Ιερουσαλήμ που βεβηλώθηκε και μιάνθηκε από τους ιερείς της, που επέσυρε πάνω της την κατάρα αντί για την ευλογία με το θάνατο Μου σαν ανθρώ­που εκεί -αυτή η Ιερουσαλήμ που την πτώση της προανάγγειλαν οι προφήτες και Εγώ την επιβεβαίωσα- αυτή η Ιερου­σαλήμ θα ξανακατέβει πνευματικά στη γη σας. Θα έρθει μέσ’ στη λαμπρότητα της πρώτης περιόδου, χαρίζοντας ειρήνη και γαλήνη σε όσους πιστεύουν σ’ Εκείνον που κάποτε δίδα­ξε, μαρτύρησε, σταυρώθηκε, αλλά αναστήθηκε και πάλι σε εκείνη την πόλη. Αυτή η πόλη, σαν σύμβολο της πρώτης κοι­νωνίας του Δημιουργού με τα πλάσματά Του θα κατέβει φέρνοντας βάγια ειρήνης σε όσους κατάφεραν με αγώνα και με βάσανα να γίνουν παιδιά Του. Θα υπάρξει και πάλι μόνο μία εκκλησία, όπως τότε οι Ιουδαίοι εγνώριζαν μόνο μία Ιερου­σαλήμ. Θα είναι ένας Ποιμένας και ένα ποίμνιο! Θα εξαφανι­στούν τα θρησκευτικά σχίσματα κι ο Θεός, Δημιουργός και Κύριος, ο οποίος κάποτε πορεύτηκε σαν άνθρωπος στη γη σας, θα αναγνωρισθεί σαν Αυτό που ήταν, είναι και θα είναι αιώνια, δηλαδή ο Ηγέτης και Πατέρας όλων σας. Η κοινότητα του Πνευματικού Κόσμου θα ανυψωθεί κι άλλο, γιατί θα έρ­χομαι Εγώ προσωπικά ορατός στα παιδιά Μου, για να τα πα­ρηγορήσω και να τους αποδείξω στην πράξη, πως όσα είπα κάποτε, αυτά που έγραψαν οι Απόστολοι και αυτά που είπε ο Ιωάννης στην Αποκάλυψή του, θα εκπληρωθούν όλα. Όταν θα παύσουν οι πνευματικοί και οι υλικοί πόλεμοι, θα Με καταλα­βαίνουν όλοι πιο εύκολα και θα εκτελούν πρόθυμα τις εντο­λές Μου, οι οποίες αρχίζουν με την αγάπη για τον διπλανό και τελειώνουν με την αγάπη για το Θεό.

Αλλά κι αυτή τη χιλιόχρονη βασιλεία θα ακολουθήσει μια άλλη περίοδος όπου η ζωώδης φύση του ανθρώπου θα ση­κώσει για τελευταία φορά το κεφάλι και το μεγάλο πνεύμα που είχε πέσει στην αρχή (ο Εωσφόρος) θα επιχειρήσει να ξανακερδίσει τους απογόνους του. Μάταιοι όμως οι κόποι του· και γι’ αυτόν ακόμη θα προβάλει το ερώτημα αν θα κάνει μπροστά ή πίσω και από την απάντηση θα εξαρτηθεί η ύπαρξη ή η ανυπαρξία του!

Όλα αυτά είναι η πρώτη ύλη της Αποκάλυψης του Ιωάννη, δοσμένη συμβολικά· αν διαβασθεί με τα πνευματικά μάτια και τη γλώσσα των αντιστοιχιών, θα σας δείξει πως αυτό το μικρό λουλουδάκι της αγάπης που φύτεψα στις καρδιές των αν­θρώπων, δεν μπορεί να ξεριζωθεί ποτέ. Και πως παρ’ όλα τα σχέδια των κρατούντων, πνευματικής ή υλικής φύσης, τούτος ο θεϊκός σπόρος δεν μπόρεσε να καταστραφεί πο­τέ. Γιατί η Αγάπη είναι η βασική ιδιότητα του Εγώ Μου και η Αγάπη ήταν ο λόγος για τον οποίο δημιούργησα ολόκληρο το σύμπαν! Πώς θα μπορούσε αυτή η φλόγα να χαθεί, να κα­ταστραφεί; Μάταια προσπάθησαν όλοι να υποσκάψουν τα θε­μέλια αυτού του οικοδομήματος, μάταια προσπάθησαν να ερ­μηνεύσουν τα λόγια Μου λανθασμένα. Όλα είχαν αντίκτυπο πάλι πάνω τους και αναγκάστηκαν να θερίσουν ό,τι είχαν σπείρει. Γι’ αυτό βλέπετε τώρα τη μία μετά την άλλη σοφιστι­κή και επιστημονική εξήγηση του μηνύματος της αγάπης που περιέχει η Αγία Γραφή, να λιώνει σαν το χιόνι μπροστά στον ήλιο της Αλήθειας.

Όσο μεγαλύτερη είναι η αντίσταση από τη μία πλευρά, τόσο πιο γρήγορα ολοκληρώνεται η εξέλιξη απ’ την άλλη. Γι’ αυτό η κατάληξη όλου του πολέμου θα είναι να ευνοηθεί και να ερμηνευθεί πιο σωστά η διδασκαλία Μου και να προετοιμάζεται όλο και πιο πολύ το πέρασμα στη χιλιόχρονη βασιλεία. Τότε η Νέα Ιερουσαλήμ, σαν συμβολικός ναός της ειρήνης, θα αποκαταστήσει το σύνδεσμο ανάμεσα σ’ Εμένα, στην αν­θρωπότητα και στον Πνευματικό Κόσμο, όπου δεν θα υπάρ­χουν σάλπιγγες ούτε ποτήρια της οργής με καταστροφικά επακόλουθα.

Αντίθετα, ακόμη και η υδρόγειος και τα όντα που ζουν πάνω σ’ αυτήν, από το ζωικό και το φυτικό βασίλειο εξίσου, θα δέ­χονται την ίδια μορφή αγάπης που θα έχουν και οι άνθρωποι. Ολόκληρο το ανθρώπινο γένος θα συνδέεται με δεσμούς της αγάπης, ο ένας θα δίνει χέρι βοηθείας στον άλλον. Όπου δεν θα υπάρχει αφέντης και δούλος, αλλά αντίθετα, ολόκληρους λαούς θα τους ενώνει ο δεσμός της αδελφικής αγάπης. Όπου θα έχουν εξαφανισθεί τα εθνικά σύνορα και οι κρατούντες και οι ιεράρχες δεν θα εκμεταλλεύονται πια οι μεν τις φυσικές, οι δε τις πνευματικές δυνάμεις για το συμφέρον τους.

Επειδή θα καθοδηγούνται από μία λογική θρησκεία μέσα στην ψυχή τους, θα είναι πιο εύκολα σε θέση να διακρίνουν και να πιστέψουν τους ψιθυρισμούς των άλλων πνευμάτων και ακόμα και τη δική Μου τη φωνή. Με αυτό τον τρόπο, η επικοινωνία με τον κόσμο των πνευμάτων θα γίνει ένας συν­δετικός κρίκος ο οποίος θα εξαλείψει το φόβο του θανάτου απ’ αυτό τον κόσμο, και θα σας παρουσιάσει τον άλλο κόσμο όπως είναι στην πραγματικότητα.

Σ.τ.μ.: Ήχοι με τους οποίους δημιουργήθηκε το σύμπαν, όπου I, Ε συμβολίζουν τη Σοφία, Υ,Α την Αγάπη και Ο την τέλεια αγάπη.

Να λοιπόν μία πνευματική πλατιά ερμηνεία της Αποκάλυ­ψης του Ιωάννη. Βέβαια όχι όπως την περιμένει ο κόσμος από Εμένα, αλλά όπως θα την καταλάβαινε αν είχε μάθει να διαβάζει πρώτα με τα πνευματικά του μάτια. Οι εικόνες παραμένουν εικόνες, και πίσω από κάθε εικόνα κρύβεται πά­ντα μία σκέψη η οποία προσπαθεί να βρει την ατομική της έκφραση μέσα σε διάφορες μορφές. Έτσι πρέπει να συλλά­βετε τις εικόνες της Αποκάλυψης και όχι κυριολεκτικά· γιατί τότε θα παρουσιάζονταν αμέτρητες αντιφάσεις και δεν θα καταλήγατε πουθενά.

Επιπλέον πρέπει να λάβετε υπόψη σας ότι στο πνευματικό βασίλειο επικρατεί ένας διαφορετικός συσχετισμός σκέψε­ων και ιδεών απ’ ό,τι στους ανθρώπους που ζουν εδώ. Και συνεπώς οράματα σαν αυτά που είδε ο Ιωάννης, έχουν υπο­χρεωτικά έναν άλλο χαρακτήρα από την τωρινή σας ομιλία, που είναι καλά ταξινομημένη.

Βλέπετε, ήδη στα πρώτα χρόνια της ανθρωπότητας η έκ­φραση της σκέψης γινόταν πιο πολύ με την εικόνα παρά με το λόγο· οι αρχαίοι Αιγύπτιοι γέμισαν ακόμη και τα μνη­μεία τους με τέτοια σημάδια.

Στις γλώσσες της Ανατολής υφίσταται και σήμερα η χρήση αλληγορικής γλώσσας. Είναι το απομεινάρι μιας πολύ μακρι­νής εποχής, όπου η ανθρωπότητα βρισκόταν πιο κοντά στην Πηγή της κι όπου ο τρόπος έκφρασής της ήταν πιο κοντινός στον Πνευματικό Κόσμο.

Όλ’ αυτά τα παραδείγματα αποδεικνύουν πως με το πέρα­σμα σε μία ανώτερη ζωή, ανάλογα με τη βαθμίδα της πνευ­ματικής προόδου, η γλώσσα και η επικοινωνία ανάμεσα στα πνεύματα θα είναι διαφορετική και δεν θα γίνεται με τις χρο­νοβόρες λέξεις, όπου συχνά χρειάζεστε πολλές μαζί για να εκφράσετε μία και μόνη σκέψη. Ακόμη και η ίδια Μου η Δη­μιουργία, δεν είναι για σας άλλο από μία αλληγορική γλώσσα. Και θα παραμείνει τέτοια, ώσπου να μπορέσετε να αναγνω­ρίσετε το βαθύτερο πνευματικό Γιατί, γιατί το κάθε τι έχει γίνει έτσι κι όχι αλλιώς. Κι όπως έχετε εσείς τη δική σας γλώσσα και Εγώ τη δική Μου στη φύση που βλέπετε, έχουν και τα πνεύματα στις ανώτερες σφαίρες τη δική τους γλώσσα επικοινωνίας, η οποία φαινομενικά ακούγεται διαφορετικά απ’ ό,τι κρύβει πραγματικά μέσα της. Γι’ αυτό και είναι περιτ­τός ο κόπος των διανοουμένων σας να ντύσουν εικόνες πνευματικής υφής με γήινες λέξεις. Αυτό τον σκοπό έχουν και τα τωρινά Μου λόγια, αφ’ ενός μεν για να σας εξηγήσουν μία μεγάλη αποκάλυψη και αφ’ ετέρου για να σας οδηγήσουν ένα βήμα παρακάτω μέσ’ στη θεία Οικονομία Μου.

Θα σας αφήσω να καταλάβετε μόνοι σας τις ειρηνικές ει­κόνες και θα σας εξηγήσω μόνο τις πιο σκληρές εικόνες της Αποκάλυψης, όπου φαίνεται να κυριαρχεί αποκλειστικά η ορ­γή του Θεού και η ανήλεη τιμωρία -ώστε να μην παρεξηγή­σετε το Θεό απ’ αυτές τις εικόνες, το Θεό που είναι μόνο Αγάπη. Πλησιάζει μία εποχή όπου ο πνευματικός άνεμος, ό­πως προμηνύουν και οι κινήσεις του, θα φυσήξει πιο δυνατά. Τότε δεν πρέπει να γέρνετε σαν καλαμιές πότε από τη μία και πότε από την άλλη, αλλά να βαδίσετε ολόισια στο δρόμο που χάραξα Εγώ για σας. Όπως λέει συμβολικά η Βίβλος, θα σηκωθούν πολλοί ψευδοπροφήτες. Θα συμβούν ανομίες και παρεκτροπές με την καθαρή διδασκαλία, στην επικοινωνία με τα πνεύματα, με τα πάντα, με σκοπό να ικανοποιήσει ο άνθρωπος τα πιο κτηνώδη πάθη του. Και πριν προλάβει να σιμώσει η βασιλεία της ειρήνης, θα χυθούν πάνω στην ανθρωπότητα πολλά ποτήρια οργής απ’ τους ίδιους τους αν­θρώπους, καθ’ ότι οι παρατάξεις θα αλληλομάχονται όλο και πιο σκληρά, πνευματικά και υλικά, όσο ο καιρός θα βιάζει προς το τέλος του. Μ’ αυτό τον αγώνα θα εκπληρωθεί και η προφητεία για τα τελευταία ποτήρια της οργής, κι όταν καμιά αντίσταση δεν θα ωφελεί πια, θα ακολουθήσει κατάθλιψη, θρήνος και οδυρμός. Οι μεν θα είναι όλο απόγνωση, οι δε θα περιμένουν με καρτερία εμπιστοσύνη και πίστη το τέλος και τη νίκη του Καλού.

Τα πιο πολλά από την Αποκάλυψη έχουν συμβεί ήδη, σαν κρίση εξέλιξης, σας περιμένει το χειρότερο ακόμη. Όμως έχετε υπομονή και εμπιστοσύνη σ’ Εμένα! Θέλετε να είστε ή να γίνετε παιδιά Μου. Φανείτε αντάξιοι αυτής της ονομα­σίας και δεν θα σας λείψει το στεφάνι της νίκης, όπως το περιγράφει η Αποκάλυψη. Να είστε έτοιμοι να αντιμετωπίσε­τε τα πάντα! Δεν είμαι Εγώ, είναι η ζωώδης φύση των ανθρώπων, η τεχνητά καλλιεργημένη αθεΐα τους, η αδάμαστη αρχομανία και φιλαργυρία τους που θα βοηθήσουν να εκπληρωθούν αυτές οι εικόνες με τις σάλπιγγες και τα ποτήρια της οργής.

Πριν ξανακατέβω στη γη σας, θα πρέπει εντελώς φυσιολογικά να ολοκληρωθεί μία διαδικασία κάθαρσης. Όπως η καταιγίδα καθαρίζει την ατμόσφαιρα όταν ο καιρός είναι αποπνικτι­κός, σπρώχνοντας με βία τις βλαβερές αναθυμιάσεις στο χώ­μα, για να φυσήξει πάλι καθαρός αέρας, έτσι γίνεται και με την πνευματική κάθαρση. Δεδομένου ότι η αντίσταση είναι μεγάλη, θα πρέπει να έρθει μία δυνατή θύελλα επίσης, γιατί αλλιώς δεν μπορεί να υπάρξει εξισορρόπηση. Κάθε α­γώνας πάνω στη γη σας θα τελειώνει με το να αναγνωρίζουν όλες οι παρατάξεις την αδυναμία τους και τη δική Μου παντοδυναμία, όπου κάθε αντίσταση είναι μάταιη.

Πάρτε λοιπόν αυτή την εξήγηση της Αποκάλυψης σαν μία εικονογραφία που σας παρουσιάζει όλες τις φάσεις που πρέπει να διανύσει μια θεϊκή Ιδέα, για να καταλήξει στην ουσιαστική της ολοκλήρωση. Πάρτε αυτές τις εικόνες σαν παρομοίω­ση, πόσο στοιχίζει ώσπου να νικήσει το Καλό, και το Κακό να παραδεχθεί την ήττα του! Πάρτε ως πνευματικοί στοχαστές αυτές τις εικόνες σαν αντιστοιχίες που υποδεικνύουν κάτι. Γιατί ό­πως είδε πνευματικά ο Ιωάννης την εξέλιξη της χριστιανοσύ­νης, τα ίδια ακριβώς αντικαθρεφτίζονται στη ζωή του κάθε ανθρώπου στην εγκόσμια και πνευματική του εξέλιξη.

Τέτοιοι αγώνες, τέτοιες σάλπιγγες και ποτήρια της οργής χύνονται πάνω από ιδέες. Χαρά σ’ αυτόν που από το δηλη­τήριο βγάζει γιατρικό! Η διαδικασία πνευματικής κά­θαρσης και ανόδου παραμένει παντού και πάντα ο ίδιος αγώ­νας της πνευματικής ενάντια στη ζωώδη φύση: η θυσία του εγώ, η ανεκτικότητα απέναντι στους άλλους. Ας ερευνήσει λοιπόν ο καθένας τη ζωή του, και θα βρει σ’ αυτές τις απο­καλυπτικές εικόνες λίγο ως πολύ τη δική του ζωή αποτυπωμένη!» (Επ.Χρ.)

 

Σε αντίθεση με τη συμβολική γλώσσα της Αποκάλυψης του Ιωάννη, σήμερα ο εσωτερικός ή έμφυτος Λόγος μιλάει ανοικτά, λιτά και απροκάλυπτα στο σύγχρονο άνθρωπο:

… «Σύντομα μπαίνετε στην εποχή, για την οποία γίνεται λόγος από την αρχή αυτής της περιόδου λύτρωσης, και σύ­ντομα θα ζήσετε όλα τα σημάδια, που σας προανήγγειλαν σε όλες τις εποχές οι ενορατικοί και οι προφήτες. Έτσι, όλα αυ­τά θα εκπληρωθούν, γιατί ο Λόγος Μου είναι αλήθεια και Εγώ ο ίδιος μίλησα δια στόματος αυτών των προφητών. Όλα όσα τους ανέθεσα να προφητέψουν, είχαν σκοπό να παρακινήσουν τους ανθρώπους να εργασθούν πάνω στην ψυχή τους… Ό­μως, μέχρι τώρα δεν είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου, ο σατανάς δεν είχε ακόμη αποκτήσει απεριόριστη εξουσία πά­νω στην ανθρωπότητα. Γι’ αυτό, είχε δοθεί στους ανθρώπους ακόμη αρκετός χρόνος, γιατί ακόμα υπήρχε πολύ δεσμευμέ­νο πνεύμα που έπρεπε να ενσαρκωθεί, για να περάσει την τελευταία δοκιμασία της βούλησης πάνω σ’ αυτή τη γη. Ό­μως το σχέδιο σωτηρίας εκτυλίσσεται σύμφωνα με τους νό­μους της αιώνιας Τάξης και καμία εποχή δεν τελειώνει ούτε μία μέρα νωρίτερα ή αργότερα, γιατί Εγώ προαιώνια είχα δια­βλέψει τι ωφελεί το Πνευματικό και τι εμποδίζει την ανάπτυξή του…

Τώρα, η δράση του σατανά παίρνει όλο και τρομερότερη μορφή, εφόσον απελευθερώνονται πολλά από τα δεσμευμένα πνεύματα, και η επίδρασή του αυξάνεται σύμφωνα με τις ε­πιθυμίες τους. Για το λόγο αυτό, εντείνεται και η διαβολική συμπεριφορά των ανθρώπων, όσο το τέλος πλησιάζει. Ο αντίπαλος νομίζει ότι είναι αρκετά ισχυρός, ώστε να Με νικήσει ολοκληρωτικά, και δεν τηρεί πια τα όρια στην εξουσία του, που του είχαν τεθεί κατά την πτώση του στα βάθη. Μόλις, όμως, φθάσει εκεί­νη η ώρα, θα τεθεί τέρμα στη δράση του… Ο αντίπαλος Μου θα στραφεί ανοιχτά εναντίον Μου, θέλοντας να αναγκάσει τους ανθρώπους να Με απαρνηθούν και επιχειρώντας να κατα­στρέψει κάθε δεσμό με Μένα, προκειμένου να αποκτήσει εξουσία πάνω στα πάντα. Όποιος γνωρίζει το σκοπό της ανθρώπινης ζωής, που βασίζεται στην ελεύθερη βούληση και απόφα­ση, αντιλαμβάνεται επίσης ότι αυτή τώρα αποκλείεται τελείως, εξ αιτίας του σχεδίου που έχει εξυφάνει ο αντίποδάς Μου. Και ξέρει ακόμη ότι τώρα φθάνει η ώρα, όπου θα δώσω τέλος στη μανία του και θα τον αλυσοδέσω ξανά μαζί με όλους του τους οπαδούς.

Έτσι πρέπει να γίνεται κατανοητή κάθε προφητεία που ανα­φέρεται στο τέλος. Γι’ αυτό, προσέξτε αυτό το τελευταίο έρ­γο του αντιπάλου Μου, ώστε να δείτε καθαρά σε τι εποχή ζείτε. Προσέξτε τις προσπάθειες να χάσει κάθε πίστη ο άνθρωπος, και προσέξτε όλα αυτά, που μπορεί κανείς καθαρά να δει ότι είναι έργα του αντίχριστου. Προσέξτε πώς αποκτούν εχθρούς εκείνοι οι άνθρωποι, που στην πραγματικότητα υπηρετούν Εμένα και προσπαθούν να δια­δώσουν την αλήθεια. Μόλις διακρίνετε όλα τα σημάδια επερ­χομένων θρησκευτικών διωγμών, τότε να ξέρετε ότι έχετε μπει στην τελική φάση. Τότε, όλοι εσείς που θέλετε να μείνετε πιστοί σε Μένα, οπλιστείτε με εμπιστοσύνη και ριχτείτε με δύ­ναμη στον αγώνα! Να ξέρετε ότι Εγώ θα πηγαίνω μπροστά, ότι αγωνιζόσαστε για Μένα και ότι θα παραμείνετε αληθινά ανί­κητοι, ακόμη κι αν είσαστε αριθμητικά πολύ λιγότεροι από την στρατιά του αντιπάλου Μου. Εγώ ο ίδιος θα τον νικήσω και θα τον αιχμαλωτίσω, όταν έρθει η ώρα, που έχει προκαθορι­στεί προαιώνια.

Και εσείς, οι πιστοί Μου, θα βγείτε νικητές από αυτόν τον αγώνα σε μία νέα ζωή, και δεν θα μπορεί πια να σας καταπιέζει ο αιώνιος αρνητής, που θα μείνει για αιώνες α­κόμη ο αντίποδάς Μου. Αμήν!»

(1956)

«…Τώρα φτάσατε σ’ εκείνο το χρονικό σημείο, που μπο­ρείτε να το ονομάσετε αρχή του τέλους. Ο κόσμος θα γίνει μία εστία πυρός, οι φλόγες θα λαμπαδιάσουν και το μίσος θα μαίνεται ασύστολα. Φόβος θα καταλάβει την ανθρωπότητα, που δεν θα βλέπει πια διέξοδο από τον κίνδυνο, γιατί είναι αναπόδραστος… Όταν, όμως, όλα θα βρίσκονται σε αναταρα­χή, εσάς θα σας καταλάβει μεγάλη ηρεμία, γιατί θα διακρίνε­τε τότε καθαρά ότι πλησιάζει ο καιρός του ερχομού Μου. Και θα το αναγγείλετε αυτό σε όλους τους ανθρώπους που θέ­λουν να σας ακούσουν… Η πυρκαγιά έχει ξεσπάσει και δεν θα είναι πια δυνατόν να σβηστεί από ανθρώπους. Όμως, θα την κάνω Εγώ ο ίδιος να σβήσει, χρησιμοποιώντας εναντίον της άλλα στοιχεία και κυριαρχώντας σ’ εκείνους που προσπα­θούν να εξοντώσουν ο ένας τον άλλο… Η γη θα δοκιμαστεί από μία φυσική καταστροφή που θα χωρίσει τους αντιμαχό­μενους, γιατί στο δρόμο τους θα μπει μια δύναμη, που κανέ­νας τους δεν θα μπορεί ν’ αντιμετωπίσει. Όλα αυτά δεν θα διαρκέσουν πολύ, όμως θα δημιουργήσουν μία τελείως αλ­λαγμένη κατάσταση στον κόσμο, που αρχικά θα είναι ένα τε­ράστιο, ασύλληπτο χάος και μια κατάσταση μεγάλης ανάγκης και θλίψης στους ανθρώπους… Πρέπει ακόμη να δημιουργη­θούν πολλές ευκαιρίες εξαγνισμού, για να φθάσουν μέσα στη μικρή αυτή προθεσμία πολλοί άνθρωποι στην ωρίμαν­ση. Το τέλος είναι κοντά, και πρέπει να περιμένετε με βεβαιότητα την ημέρα της τελευταίας μεγάλης Κρίσης, όπου θα εκπληρωθεί ό,τι προαναγγέλθηκε δια λόγου και μέσα από γραφές…»

(1951)

Η προαγγελία του τέλους

«Δεν πρόκειται ποτέ να φανερώσω στους ανθρώπους την ακρι­βή ημερομηνία του τέλους, επειδή κάτι τέτοιο δεν θα ωφελούσε σε τί­ποτα στην πνευματική ανάπτυξή τους. Γιατί πρέπει με απόλυτα ελεύ­θερη θέληση να επιδιώξουν να ανέλθουν ψηλότερα· από δική τους πρωτοβουλία πρέπει να επιζητούν την ωρίμανση της ψυχής τους και σε καμία περίπτωση εξαιτίας του φόβου που θα γεννούσε μέσα τους η συγκεκριμένη πληροφορία για την ώρα του τέλους.

Αυτή θα μείνει πάντα σε ασάφεια για τους ανθρώπους, χωρίς όμως αυτό να αποκλείει ότι όντως το τέλος θα έρθει μία ώρα. Και το ότι θα έρθει μία ώρα, σας έχει προφητευθεί από την αρχή αυτής της περιόδου λύτρωσης, αν και γνωρίζετε ένα μέρος μόνο από τις σχετικές προφητείες. Υπάρχουν οριοθετημένες περίοδοι λύτρωσης, οι οποίες μέσα στα πλαίσια του σχεδίου Μου για τη λύτρωση της ανθρωπότητας είναι προκαθορισμένες από αιωνιότητες. Κάθε μία περιλαμβάνει πάντα ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, του οποίου τη διάρκεια έχω υπολογίσει με βάση τη γνώση Μου για την πορεία της εξέλιξης των ανθρώπων. Αυτό μπορεί να το πιστέψει, αν έχει καλή θέληση ο κάθε άνθρωπος που αναγνωρίζει ότι είμαι ο Θεός και Δημιουργός.

Ωστόσο οι περισσότεροι άνθρωποι σε οποιαδήποτε εποχή, θα αμφισβητήσουν ότι θα μπορούσαν ποτέ να είναι οι ίδιοι που θα ζή­σουν αυτή την περίοδο, στην οποία όλες οι προφητείες θα γίνουν τε­λικά άμεση πραγματικότητα. Γιατί για τους ανθρώπους είναι αδιανό­ητο να πρέπει να βάλουν στο μυαλό τους ένα ‘‘τέλος της γης’’· είναι κάτι το οποίο ελάχιστοι μπορούν να πιστέψουν εάν δεν διαθέτουν ήδη μια τόσο βαθιά πνευματική γνώση, ώστε να είναι σε θέση να διακρί­νουν μια αιτία και έναν σκοπό ακόμη και σε μια διάλυση της γήινης πλάσης και στη γένεση μιας νέας Γης.

Όμως τέτοιοι άνθρωποι θα είναι πάντα μόνο λίγοι. Ωστόσο, δεν θα μπορέσετε να αποκλείσετε ένα τέλος αυτής της γης, απλά δεν θα θέλατε σε καμία περίπτωση να ανήκετε ανάμεσα σ’ εκείνους που θα βιώσουν αυτό το τέλος, για τους οποίους κάτι που μπορεί να το θεω­ρούν πιθανόν για το μέλλον, θα γίνει πραγματικό παρόν. Και αυτές τις αμφιβολίες μπορεί να τις διατηρήσει όποιος θέλει για χάρη της ψυ­χικής του ωρίμανσης, αλλά θα πρέπει ταυτόχρονα να αντιμετωπίσει και τις αντίστοιχες σκέψεις για το τέλος, πράγμα που σίγουρα δεν πρόκειται να τον βλάψει.

Αντίθετα, οποιοσδήποτε εξαναγκασμός να πιστέψει κανείς, θα ήταν επιβλαβής, γι’ αυτό και Εγώ δεν τον ασκώ σε καμία περίπτωση. Για τον ίδιο λόγο άλλωστε φανερώνω πάντα μόνο γνωρίσματα του τέλους, χωρίς να αποκαλύπτω ποτέ όμως τη συγκεκριμένη ημέρα που θα έρθει το τέλος. Και συνάμα σας λέω επανειλημμένα: είσαστε δύο βήματα μόνο από το τέλος.

Από την ανθρώπινη σκοπιά σας δεν μπορείτε ν’ αντιληφθείτε την πνευματική κατάσταση της ανθρωπότητας, δεν μπορείτε να δείτε το βαθύ σκοτάδι που καλύπτει τη γη. Δεν γνωρίζετε τίποτα για την πά­λη ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι που μαίνεται τόσο σφοδρά αυ­τή την εποχή. Δεν γνωρίζετε ότι το σκοτάδι δρα διαδίδοντας αναλήθειες, λανθασμένες διδασκαλίες και απροκάλυπτα ψέματα, επειδή οι ίδιοι άλλωστε δεν μπορείτε να διακρίνετε πόσο απέραντα βαθιά είναι η πλάνη μέσα στην οποία βρίσκεται η ανθρώπινη σκέψη.

Μόνο η καθαρή Αλήθεια είναι Φως. Πού όμως αναζητάτε και βρί­σκετε την Αλήθεια; Πιστεύετε βέβαια ότι γνωρίζετε την Αλήθεια, εάν ήταν όμως όντως έτσι, θα συνειδητοποιούσατε έντρομοι την πνευμα­τική κατάσταση των ανθρώπων και θα αντιλαμβανόσασταν ότι πρέ­πει να δοθεί ένα τέλος σε αυτή την κατάσταση. Κι όπου εσείς οι άν­θρωποι νομίζετε ότι υπάρχει φως, εκεί ακριβώς έχει δημιουργήσει μια εκτυφλωτική οφθαλμαπάτη ο άρχοντας του σκότους, η οποία αδυνα­τίζει ακόμη περισσότερο την όρασή σας, έτσι ώστε δεν μπορείτε να διακρίνετε πια τίποτα. Γιατί ξέρει πραγματικά πολύ καλά πως να α­ποσπάει τους ανθρώπους από την καλλιέργεια της ψυχής τους, ξέ­ρει πως να προσελκύει το βλέμμα τους σε δελεαστικούς στόχους, τους οποίους όμως δεν πρόκειται ποτέ να επιτύχετε, διότι το σχέδιο Μου είναι καθορισμένο από αιωνιότητες.

Το γεγονός ότι σας πληροφορώ γύρω από αυτό το λυτρωτικό σχέδιο Μου, δεν σημαίνει ότι θα σας αναγκάσει να το πιστέψετε. Απλά θέλω με αυτό τον τρόπο να σας δώσω τη δυνατότητα να πιστέψετε, δεδομένου ότι σας εκτίθενται αναλυτικά τα κίνητρα τα οποία Με ωθούν στον τερματισμό αυτής της περιόδου λύτρωσης. Από τη στιγμή που σας εξηγείται η σκοπιμότητα ενός τέτοιου τερματισμού και δεδομένου ότι και εσείς οι ίδιοι, εφόσον κατέχετε τη σχετική γνώση, μπορείτε να παρα­κολουθήσετε όλα τα γεγονότα τριγύρω σας, μπορείτε επίσης να αντι­ληφθείτε ότι έχει καταστεί απαραίτητη πλέον μια δική Μου επέμβαση.

Όσοι έχουν λάβει γνώση για το τέλος χωρίς να τους έχουν εξη­γηθεί αναλυτικότερα τα αίτια, δεν είναι κατακριτέοι εάν δεν το πι­στεύουν, παρ’ όλο που και αυτοί επίσης οφείλουν να συλλογισθούν πάνω στη δυνατότητα να επαληθευτούν οι προφητείες. Όσοι όμως είναι καλοπροαίρετοι αλλά νομίζουν ότι δεν μπορούν να το πιστέ­ψουν, τους φανερώνεται το σχέδιο Μου για την τελείωση των ανθρώ­πων και τους παρέχεται η γνώση γύρω από τη διακυβέρνηση και τη δράση Μου. Έτσι δεν θα είναι σε θέση να απορρίψουν την αιτιολό­γηση που τους δίνεται, δεδομένου ότι είναι φανερή η Αγάπη και η Σο­φία Μου, η οποία σχεδιάζει και κάνει πάντα ό,τι το καλύτερο για τις ψυχικές ανάγκες των ανθρώπων.

Εάν θεωρείτε ένα ‘‘τέλος αυτής της γης’’ μόνο σαν μια πράξη τι­μωρίας, τότε θα αντιδράτε αρνητικά απέναντι στις σχετικές διδασκα­λίες. Εάν όμως το θεωρήσετε σαν μια πράξη σωτηρίας για να σω­θούν όχι μόνο τα πνευματικά στοιχεία που απέτυχαν σαν άνθρωποι, αλλά επίσης και τα πνευματικά στοιχεία που είναι ακόμη δέσμια μέ­σα στα δημιουργήματα, τα οποία πρέπει εξίσου κάποτε να ανέβουν από το χαμηλότερο στο ανώτερο σημείο, τότε θα είναι δυνατόν και για σας να αναγνωρίσετε έναν Θεό Αγάπης και Σοφίας, οπότε ένα τέ­λος της γης θα φανεί και σε σας πιστευτό.

Σε ποια βαθμίδα όμως της εξέλιξής τους βρίσκονται τώρα οι άν­θρωποι στη γη; Μόνο Εγώ έχω τη δυνατότητα να το κρίνω, μολονό­τι και εσείς οι ίδιοι θα μπορούσατε να αναγνωρίσετε το πνευματικό τέλμα. Εγώ το γνωρίζω από προαιώνια πότε θα πρέπει να αποκατα­σταθεί η Τάξη Μου, πότε θα πρέπει να θέσω ένα τέρμα στην ασυδοσία του αντιμάχου Μου και τι απαιτείται ώστε η γη να λειτουργήσει πάλι σαν φυτώριο ωρίμανσης για τα πνευματικά στοιχεία που είναι ακόμη ατελή. Εγώ μόνο το γνωρίζω πότε η ανθρωπότητα θα έχει φθάσει στο πιο χαμηλό σημείο της κατάπτωσης και πότε θα έχει έρθει η ώ­ρα να τερματισθεί η δράση του αντίθεου.

Και επειδή το γνωρίζω καλά, γι’ αυτό έχω αναθέσει στους υπη­ρέτες Μου να αναφέρονται συνεχώς στο επικείμενο τέλος, μολονότι είναι ελάχιστοι εκείνοι που θα τους πιστέψουν. Όμως σε καμία περί­πτωση δεν θα φανερώσω την ημέρα και την ώρα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι μπορείτε να μεταθέσετε στο απόμακρο μέλλον αυτές τις προαγγελίες Μου.

Δεν ξέρετε πόσο κοντά είσαστε στο τέλος, ωστόσο είναι απαραί­τητο να βιαστείτε· όσο εντατικά κι αν δουλεύετε για την ψυχή σας, δεν είναι αρκετό, γιατί η κάθε μέρα που περνάει αποτελεί άλλη μια χάρη, διότι μπορείτε με καλή θέληση να επιτύχετε πολλά. Μην βαυκαλίζεσθε όμως με την ελπίδα πως έχετε ακόμη πολύ χρόνο στη διάθεσή σας. Το τέλος έρχεται γρηγορότερα από ό,τι σκέφτεσθε και ο καθέ­νας που δίνει πίστη στα λόγια Μου, θα προετοιμασθεί, θα θέσει δη­λαδή την πνευματική του ανάπτυξη πάνω από τη σωματική του ευη­μερία και πραγματικά θα κερδίσει πολλά για την αιωνιότητα».

Μπέρτα Ντούντε 22.2.1956

 

 «Και έπεσεν εκ του ουρανού αστήρ μέγας καιόμενος ως λαμπάς…»*

(Αποκάλυψη Ιωάννη 8,10)

Κάθε λογής προφητείες μιλούν εκτενώς για μία μεγάλη σύρραξη που θα χωρίσει τον κόσμο σε πολλά στρατόπεδα. Στο αποκορύφωμα της μία πρωτόγνωρη φυσική καταστροφή θα θέσει απότομο τέλος στην αλληλοεξόντωση των ανθρώπων (βλ.σχετικά “Το Μέλλον είναι Τώρα”, “Τα Σημεία των Καιρών”). Συγκεκριμένα λέγεται ότι ένα αστρικό σώμα θα χτυπήσει τη Γη. Ο Ιωάννης στην Αποκάλυψή του αναφέρει ότι το άστρο που θα «πέσει στη γη θα καίγεται σαν λαμπάδα», ενώ η Μπέρτα Ντούντε προφητεύει ότι «θα πέσει φωτιά από τον ουρανό»:

«Όταν θα πλησιάζει αυτός ο καιρός, οι θύελλες θα μαίνονται η­μέρα και νύχτα. Τα άστρα θα χάσουν τη λάμψη τους, ο ήλιος θα κρυ­φτεί πίσω από τα σύννεφα, ο ουρανός θα σκοτεινιάσει και φωτιά θα πέσει στη γη».

Όπως διαβάζουμε στην Μπέρτα Ντούντε το τράνταγμα που θα υποστεί η Γη θα έχει σαν αποτέλεσμα να σταματήσει για λίγα δευτερόλεπτα η περιστροφή γύρω από τον άξονά της. Μετά από αυτή τη στιγμιαία παύση θα ακολουθήσει ως αντί­δραση μια υπερβολικά γρήγορη στροφή και αυτή θα προκαλέ­σει τον μεγάλο σεισμό με τις ολέθριες συνέπειες. Οι ωκεανοί και τα ατμοσφαιρικά στρώματα γύρω από τη Γη δεν μπορούν να ακολουθήσουν τη στροφή με την ίδια ταχύτητα. Το επακό­λουθο είναι τρομερές θύελλες και πλημμύρες. Τα κύματα ορ­μούν σε μεγάλο βάθος στις πεδινές εκτάσεις της Ευρώπης και το ανάλογο συμβαίνει σε όλη την υδρόγειο. Οι ηπειρωτικές πλάκες κινούνται προς διάφορες κατευθύνσεις ούτως ώστε σε όλο τον πλανήτη εκδηλώνονται ισχυρότατοι σεισμοί. Παλιά η­φαίστεια εκρήγνυνται και καινούργια ενεργοποιούνται. Η Μπέρτα Ντούντε γράφει χαρακτηριστικά: «Η Γη θα ανοίξει και οι άνθρωποι θα είναι έρμαιο των στοιχείων της φύσης που βρίσκονται από πάνω και από κάτω τους…».

Ορισμένες προφητείες λένε ότι το ένα τρίτο της ανθρωπό­τητας θα χάσει τη ζωή του εξαιτίας των καταστροφών, ενώ άλ­λες προφητείες υπογραμμίζουν ότι μόνο το ένα τρίτο της αν­θρωπότητας θα επιζήσει από τον πόλεμο και τη φυσική κατα­στροφή. Ο πόλεμος έχει βεβαίως λήξει εκ των πραγμάτων. Όμως όλη η υποδομή του πολιτισμένου κόσμου έχει καταστραφεί. Ο εφοδιασμός με τρόφιμα και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη έχουν καταρρεύσει. Δεν είναι δύσκολο να φαντα­στεί κανείς ότι αρχίζει αμέσως η μάχη μεταξύ των ανθρώπων για τα λιγοστά εναπομείναντα αγαθά, κατά την οποία επικρα­τεί σε γενικές γραμμές το δίκαιο του ισχυρότερου. Όσοι έ­χουν επιζήσει βρίσκονται αντιμέτωποι με μια εντελώς πρωτόγνωρη κατάσταση.

Προκειμένου να κρίνουμε από μια ανώτερη σφαίρα την α­σύλληπτη φυσική καταστροφή θα δούμε τι λέει σχετικά ο θεόπνευστος προφητικός λόγος μέσω της Μπέρντα Ντούντε: «Η έκταση της καταστροφικής πράξης που θα γίνει με θέλημα Θεού είναι για σας τους ανθρώπους εντελώς αδιανόητη ακόμη, γιατί θα υπερβαίνει κάθε προηγούμενο. Στεριές και θάλασ­σες θα μεταβληθούν, οι ποταμοί θα ξεφύγουν από την κοίτη τους, αλλάζοντας έτσι την εικόνα της γης, ώστε κανείς θα νο­μίζει ότι έχει μεταφερθεί σε άλλη περιοχή. Το αποτέλεσμα θα είναι ένα απερίγραπτο χάος, γιατί οι άνθρωποι δεν θα μπο­ρούν να έρθουν σε επαφή με τους άλλους ανθρώπους. Η συμφορά θα είναι τόσο μεγάλη ώστε μό­νο η αγάπη θα μπορεί να την κάνει υποφερτή και όπου ο ένας θα βοηθάει έμπρακτα τον άλλον, σύντομα θα έρχεται φανερά από ψηλά ανακούφιση και βοήθεια. Όποιος αποτείνεται απο­κλειστικά στον Θεό και Τον παρακαλεί μέσα από την καρδιά του θα λαμβάνει βοήθεια, γιατί ο Θεός δείχνει τώρα φανερά την Αγάπη και την Παντοδυναμία Του, ώστε όσοι δεν πίστευαν μέχρι τώρα δυνατά, μπορούν εύκολα να αποκτήσουν ακράδα­ντη πίστη. Και αυτή η περίοδος είναι μια περίοδος χάριτος για όσους δεν πιστεύουν· γιατί μπορούν ακόμη με ευκολία να με­ταστραφούν, επειδή θα βλέπουν διάφορα φαινόμενα τα οποία οφείλονται αποκλειστικά στη δύναμη της πίστης.

• Αποσπάσματα από τα βιβλία : “Προφητείες γύρω από το 2000” , “Σημεία των Καιρών” , “Η Γέννηση της Νέας Γης”. Εκδόσεις Πύρινος Κόσμος

Όμως είναι απαραίτητο να περάσουν τη δυστυχία αυτή προκειμένου να οδηγηθούν στον αληθινό προορισμό τους που είναι να βρουν επαφή με τον Θεό και να ζητήσουν από αυτόν συμβουλή και βοήθεια…

«Ακόμη κι εκείνοι που μέχρι τώρα διατηρούσαν μια παρα­δοσιακή πίστη στον Θεό θα τη χάσουν εξαιτίας της τεράστιας φυσικής καταστροφής και των συνεπειών της. Τότε θα είναι απόλυτη ανάγκη να γίνει λόγος για την αγάπη του Θεού που έπρε­πε να επέμβει για να σωθούν οι ψυχές των ανθρώπων και για τον τεράστιο κίνδυνο που τους απειλεί εφόσον όλες οι επιθυμίες και οι προσπάθειές τους επικεντρώνονται πάνω στην ύλη.

Αρχικά οι άνθρωποι θα μπορούν να μιλούν γι’ αυτά τα πράγματα. Αργότερα όμως θα απαγορευτεί με πολύ αυστηρές ποινές η διδασκαλία. Αυτή θα είναι τότε η εποχή της αποστα­σίας από τον Θεό…»

«Μετά τη μεγάλη φυσική καταστροφή η ανθρωπότητα θα βυθιστεί στο χάος από πνευματική και από εγκόσμια άποψη. Σε κάθε τομέα κανείς θα βλέπει παντού μόνο κατάπτωση και εξαχρείωση. Υπαίτιοι γι’ αυτή την εξαχρείωση θα είναι οι άνθρωποι που θα κυριαρχούνται από το Σατανά. Η εξαχρείωση και η κατάπτωση θα εκδηλώνεται με καταστροφές και λεηλα­σίες, με απάνθρωπες εντολές, με μια στάση ζωής που θα είναι ενάντια στον Θεό, με ταραχές και εξεγέρσεις ενάντια στις αρ­χές και ωμή καταστολή από τη δική τους την πλευρά, με περιο­ρισμό των ελευθεριών και παραβίαση του δικαίου και των δικαιωμάτων των πολιτών. Η περίοδος αυτή θα προσφέρεται για την εξά­πλωση του Θεϊκού Λόγου, όμως καμία εγκόσμια εκκλησιαστι­κή εξουσία δεν πρόκειται να ορθοποδήσει πλέον. Οι άνθρωποι θα αγωνίζονται να βελτιώσουν με γήινα μέσα τις βιοτικές τους συνθήκες. Όμως αυτού του είδους ο αγώνας δεν συμβαδίζει με τον πνευματικό αγώνα· ούτε συμβιβάζεται με την πίστη σε μια Δύναμη που τους φέρνει αντιμέτωπους με τις ευθύνες τους και με τις θεϊκές εντολές που απαιτούν απ’ αυτούς αγάπη.

Ως εκ τούτου θα κηρύξουν τον πόλεμο ενάντια σε κάθε τι που στέκεται εμπόδιο στην επανάκτηση της παλιάς ευημερί­ας τους. Γι’ αυτό το λόγο, πριν περάσει πολύς καιρός από τη θεϊκή επέμβαση που θα δώσει άλλη τροπή στον παγκόσμιο πόλεμο, θα αρχίσει ο πόλεμος κατά της πίστης. Τα γεγονότα θα εξελιχθούν ταχύτατα γιατί τα επισπεύδει η πνευματική κατά­πτωση των ανθρώπων.

Από τις πράξεις που θα είναι ικανοί να κάνουν οι άνθρω­ποι θα καταλάβετε ότι έχουν απομακρυνθεί τελείως από τον Θεό κι αυτό θα καταρρίψει ολοφάνερα την άποψη ότι μπορεί κανείς να περιμένει ακόμη πνευματική πρόοδο από αυτούς τους ανθρώπους».

«Τότε ο βαθμός της αγάπης του καθενός, η αλληλεγγύη, η προθυμία να συμπαρασταθεί στον διπλανό του θα καθορίζουν το αν και πώς θα βελτιωθούν και οι δικές του βιοτικές συνθή­κες. Γιατί Εγώ θα βοηθάω όλους εκείνους που θα νοιάζονται ταυτόχρονα και για τη δυστυχία των γειτόνων τους.

Αντίθετα, πολλοί θα χρειαστεί να παλέψουν πολύ σκληρά είτε επειδή θα εμπιστεύονται αποκλειστικά τις δικές τους δυ­νάμεις, είτε επειδή θα παίρνουν φανερή ενίσχυση από τον κάτω κόσμο, εφόσον θα συμπεριφέρονται ανήλεα σε βάρος των συνανθρώπων τους. Τα επίγεια προβλήματα θα είναι τε­ράστια όπως άλλωστε και το χάος που θα προκαλέσουν οι α­σύλληπτες καταστροφές. Το αποτέλεσμα είναι τότε αμέτρητοι άνθρωποι να χάσουν την πίστη τους σ’ ένα Θεό και Πατέρα, γιατί τα πλήγματα που θα έχουν υποστεί θα είναι τρομακτικά. Αλλά προφανώς η πίστη αυτών των ανθρώπων ήταν μόνο στους τύπους και γι’ αυτό δεν άντεξε στην πιο σοβαρή δοκι­μασία».

Οι ακραίες, χαοτικές συνθήκες και οι δυσκολίες της επιβίω­σης μετά τη φυσική καταστροφή θα προσφέρουν το κατάλλη­λο έδαφος για την επικράτηση ενός μοιραίου και χαριστματικού ηγέτη. Αυ­τός θα καταφέρει με τις ικανότητες και το δυναμισμό του να δώσει πάλι ελπίδα στους ανθρώπους.Στην απελπιστική κατά­σταση που βρίσκονται είναι με το παραπάνω πρόθυμοι να ακολουθήσουν αυτή την ηγετική προσωπικότητα που προφανώς κατορθώνει να τους εξασφαλίσει πάλι τα απαραίτητα για να ζή­σουν. Αυτός ο άνθρωπος τους μιλά για την ισχύ που έχουν ε­νωμένοι και για τη δύναμη της ανθρώπινης θέλησης. Αναμφί­βολα ξέρει πώς να κερδίσει τους περισσότερους με το μέρος του, ακόμη και πολλούς που στο μεταξύ στην απόγνωσή τους είχαν ανυψώσει πάλι τις σκέψεις τους στον Θεό. Όμως ο άν­θρωπος εκείνος τους κατηχεί να εμπιστεύονται μόνο τις δικές τους δυνάμεις και όχι τον Θεό. Επιπλέον πετυχαίνει να βάλει κάποια τάξη στο χάος ώστε να λειτουργούν πάλι ορισμένοι το­μείς της δημόσιας ζωής.

Σκοπός του είναι να κάνει τους ανθρώπους να επιστρέ­ψουν στον προηγούμενο υλιστικό και άθεο τρόπο ζωής, που σε τελευταία ανάλυση υπήρξε η αιτία για το χάος που δημιουρ­γήθηκε.

Η Μπέρτα Ντούντε έγραφε στις 24.1.1964 για την εμφά­νιση του αντίχριστου: «Δεν αργεί να έρθει η εποχή όπου ο αντίμαχός Μου θα πάρει για τελευταία φορά στα χέρια του την εξουσία σε αυτή τη Γη. Προηγουμένως όμως θα μιλήσω Εγώ ο Ίδιος με βροντερή φωνή ούτως ώστε μπροστά στον έσχατο κίνδυνο να βρουν λίγοι ακόμη το δρόμο προς Εμένα. Αυτοί θα Μου μείνουν και στη συνέχεια αφοσιωμένοι, καθώς θα Με αναγνωρίσουν από τη φανερή βοήθεια που θα τους δώσω και έτσι δεν θα απαρνηθούν ποτέ πια την πίστη τους σε Εμένα. Μα αυτοί θα είναι λιγοστοί ενώ ο αντίπαλος θα έχει μεγάλη δύνα­μη. Γιατί οι άνθρωποι θα έχουν έλθει σε τέτοια απελπιστική κα­τάσταση εξαιτίας της τεράστιας φυσικής καταστροφής, που θα ακολουθούν οποιονδήποτε τους υποσχεθεί να τους βοηθήσει να βγουν από τη δυστυχία τους.

Η φυσική καταστροφή που έγινε ξύπνησε στους ανθρώ­πους μια μεγαλύτερη θέληση να ζήσουν. Έτσι όποιος επέζησε από την καταστροφή προσπαθεί με όλα τα μέσα να αποκτήσει πάλι γήινα αγαθά και ευημερία. Ο αντίπαλος Μου υποστηρί­ζει αυτές τις προσπάθειες και γι’ αυτό αποκτά αναρίθμητους οπαδούς. Επιπλέον ξέρει πώς να εξαπατά τους ανθρώπους και να τους κρύβει το αληθινό του πρόσωπο. Έτσι τον βλέπουν σαν ένα άνθρωπο που διαθέτει υπερφυσική δύναμη, τον εμπιστεύ­ονται ανενδοίαστα και του παραχωρούν το δικαίωμα να δια­τάζει ό,τι θέλει υπακούοντάς τον τυφλά.

Οι οπαδοί του θα είναι τόσο πολυάριθμοι που οι λίγοι πι­στοί που διακρίνουν το αληθινό του πρόσωπο δεν μπορούν να αντισταθούν στις επιθέσεις του. Αναγνωρίζουν ποιος είναι α­κριβώς από το γεγονός ότι θέλει να εξαφανίσει την πίστη των ανθρώπων στον Ιησού Χριστό και να ανέβει ο ίδιος στον ύψι­στο θρόνο, ενώ οι υπόλοιποι θα οφείλουν να τον προσκυνούν. Οι περισσότεροι όντως θα τον προσκυνήσουν καθόσον κάνει πραγματικά θαύματα με τη δύναμη που του έχει απομείνει.

Δεν αργεί να έρθει η ώρα που θα παρουσιαστεί. Αρχικά θα προσποιηθεί τον ευσεβή, μα σύντομα θα αφήσει να φανεί το αληθινό του πρόσωπο. Όμως οι άνθρωποι είναι τυφλοί και κάνει εύκολα ό,τι θέλει μαζί τους. Απαρνούνται εύκολα την πί­στη τους σε ένα Θεό επειδή η συμφορά που τους έχει βρει εί­ναι δυσβάσταχτη. Έτσι είναι πρόθυμοι να ανεβάσουν στον ύψιστο θρόνο εκείνον οι είναι ο μεγαλύτερος εχθρός και αντίπαλός Μου».

Η εμφάνιση του αντίχριστου ηγέτη

Οι Ιουδαίοι την εποχή του Χριστού είχαν τη δυνατότητα να συμπεράνουν με βάση τις προφητείες πού και πότε θα γεν­νιόταν ο Μεσσίας, ποια έργα και ποια θαύματα θα πραγματο­ποιούσε και πώς θα ήταν ο θάνατος του. Αντίστοιχα, στη σύγ­χρονη εποχή με βάση την Αποκάλυψη του Ιωάννη και τα κεί­μενα των προφητών – όπου εξέχουσα θέση καταλαμβάνουν τα προφητικά κείμενα της Χίλντεγκαρντ του Μπίγκεν και της Μπέρτα Ντούντε – γνωρίζουμε πολλά για τον αντίχριστο. Με­ταξύ άλλων γνωρίζουμε π.χ. για τη δράση, για τα «θαύματα» και για το τέλος του. Οι πρώτοι χριστιανοί είχαν μάθει πολλά γι’ αυ­τό τον αντίπαλο του Χριστού από τους αποστόλους. Οι πρώτοι εκκλησιαστικοί πατέρες είχαν γνώση αυτών των προφορικών παραδόσεων και τις είχαν καταγράψει. Στη συνέχεια θα διαπι­στώσουμε κατά πόσον αυτές συμφωνούν ή συμπληρώνουν επί­σης τις προρρήσεις των προφητών.

Κυρίως εδώ έχει το λόγο η Μπέρτα Ντούντε, καθώς αυτή έχει αποκαλύψει τα περισσότερα στοιχεία με τη μεγαλύτερη α­κρίβεια για τον αναμενόμενο κυρίαρχο του κόσμου. Πρώτα ό­μως θα προηγηθεί η πολύ προγενέστερη Χίλντεγκαρντ του Μπίγκεν. Στο πιο γνωστό της βιβλίο το «Γνώρισε τους δρόμους», περιγράφει το όραμα που είχε για τον αντίχριστο: «Ο αντίχριστος, ο μεγαλομανής δολοφόνος των ανθρώπων, ο υιός της απώλειας, θα έρθει όταν η ημέρα θα κρυφτεί και ο ήλιος θα δύσει, αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος θα έχει χάσει το στήριγμά του.           Θα αποκτήσειτ τόσο πολύ ισχύ που στο απόγειο της δύναμής του θα επιχειρήσει να αναληφθεί στον ουρανό πάνω από τα σύννεφα.

Αυτός είναι το χειρότερο θηρίο και τους ανθρώπους που δεν τον προσκυνούν τους σκοτώνει. Θα συμμαχήσει με τους βασιλιάδες, με τους άρχοντες και με τους πλούσιους- θα είναι διώκτης της ταπεινοσύνης, ενώ θα ανυψώνει την αλαζονεία των ανθρώπων και θα υποτάξει όλη την υφήλιο με διαβολική πανουργία».

«Από την ημέρα που θα γεννηθεί ο αντίχριστος, θα γίνουν πολλοί πόλεμοι και η τάξη θα ανατραπεί. Η δικαιοσύνη και η αγάπη ανάμεσα στους ανθρώπους θα χαθούν. Θα ευδοκιμούν οι πλάνες και οι ψευδοδιδάσκαλοι ανενόχλητοι θα διαλαλούν ανοιχτά τις σφαλερές θεωρίες τους. Στους χριστιανούς θα υ­πάρχει αμφιβολία και αβεβαιότητα για το ποια είναι η σωστή πίστη. Θα υπάρξουν επίσης πολλοί οιωνοί στον ήλιο, στη σε­λήνη και στα άστρα και στα υπόλοιπα στοιχεία της φύσης που σαν σε ένα ζωγραφικό πίνακα θα προαγγέλλουν τα δεινά που θα έρθουν».

Ο Παύλος λέει για τον Αντίχριστο και την απήχηση που θα έχει στα πλήθη: «Θα παρασύρει με κάθε είδους άνομα και απα­τηλά μέσα όσους βαδίζουν προς την καταστροφή, επειδή δεν θέ­λησαν να αγαπήσουν την αλήθεια για να σωθούν. Γι’ αυτό και ο Θεός θα επιτρέψει στην πλάνη να ενεργεί πάνω τους ώστε να πιστέψουν στο ψέμα». (Προς Θεσσαλονικείς Β’ 2,10-11)

Η Χίλντεγκαρντ του Μπίγκεν λέει για τον Αντίχριστο ότι θα προσπαθήσει να παρουσιάσει τον εαυτό του σαν ευεργέτη της ανθρωπότητας κάνοντας διάφορες δωρεές και εντυπωσια­κά απατηλά θαύματα: «Φαινομενικά θα εξουσιάζει τους ανέμους και έτσι θα κάνει ότι δήθεν προστάζει τον αέρα και θα κά­νει να πέφτουν από τον ουρανό φωτιά, βροντές, αστραπές και χαλάζι. Φαινομενικά θα γκρεμίζει βουνά, θα αποξηραίνει τα νερά, θα κάνει τα φύλλα στο δάσος να πέσουν με μιας κι ύστε­ρα να ξαναφυτρώσουν (…) Έτσι θα εξαπατηθούν πολλοί. Συ­σκοτίζουν οι ίδιοι με νεφέλες τους εσωτερικούς οφθαλμούς τους. Ενώ θα έπρεπε να κοιτάζουν Εμένα, αυτοί θέλουν να δουν τα πράγματα με τις νέες γνώσεις που είναι αποκύημα του κεφαλιού τους. Περιπτύουν το αόρατο που βρίσκεται πά­ντοτε μέσα Μου και μόνο με αληθινή πίστη μπορεί να το συλ­λάβει κανείς…».

Η Χίλντεγκαρντ λέει επίσης ότι ο Αντίχριστος με μεγάλη ευγλωττία θα στιγματίσει τον Χριστό ως απατεώνα και τη δι­δασκαλία του ως δεισιδαιμονία. Για να πάρει τους ανθρώπους με το μέρος του θα καταγγείλει τη χριστιανική διδασκαλία περί ηθικής ως τυραννική, ενώ θα τους κατηχεί να απολαύσουν χωρίς φραγμούς τη ζωή και τις ηδονές της: «Θα τους δείξει να ικανοποιούν κάθε επιθυμία της σάρκας τους και ότι αιμομιξία και τα παρόμοια δεν είναι αμαρτία. Τους παραχωρεί πλήρη ασυδοσία απέναντι στις εντολές του Θεού και στις απαιτήσεις της εκκλησίας…

Μια σφαιρικότερη κάλυψη αυτού του θέματος προσφέ­ρουν οι προφητείες της Μπέρτα Ντούντε. Εδώ γίνεται εμβά­θυνση στα πνευματικά αίτια των τελευταίων ημερών και επί­σης επιβεβαιώνεται η θετική έκβαση του αγώνα γι’ αυτούς που θα επιμείνουν στο σωστό δρόμο:

Η σκέψη της ανθρωπότητας περνά μια μεταμόρφωση αυ­τή την περίοδο. Ο πνευματικός κόσμος εκπέμπει την ακτινο­βολία του στους ανθρώπους που είναι προσανατολισμένοι προς τον Θεό έτσι ώστε μπορούν να δουν με διαύγεια και να υποστηρίξουν με πεποίθηση τις διδασκαλίες που τους μεταδίδουν οι φωτεινές οντότητες. Όμως θα βρεθούν αναγκασμένοι να παλέψουν για την ελευθερία του πνεύματος τους. Γιατί όποιος είναι με τον Θεό είναι εξοβελισμένος από την κοινω­νία και υφίσταται συνεχώς απειλές, καθότι οι άθεοι πλειοψη­φούν και επίσης διαθέτουν μεγάλη δύναμη, για το λόγο ότι έ­χουν μεγάλη υποστήριξη από την πλευρά της εξουσίας. Παρ’ όλα αυτά θα νικήσει το πνεύμα του καλού που είναι πανίσχυ­ρο επειδή το όπλο του είναι η αγάπη.

… Εκείνοι που θα είναι δεκτικοί στη θετική επίδραση των πνευματικών δυνάμεων θα ξεχωρίζουν από το γεγονός ότι θα αγωνίζονται συνειδητά να φθάσουν στο Θεό. Καθώς θα αισθά­νονται εσωτερική ειρήνη, θα είναι ευτυχισμένοι παρά την εξω­τερική καταπίεση και τα φαινομενικά εμπόδια που αντιμετω­πίζουν. Διότι ξέρουν ότι βρίσκονται στο σωστό δρόμο και γι’ αυτό αισθάνονται ασφαλείς και προστατευμένοι υπό τη σκέ­πη του Θεού, οπότε δίνουν λιγότερη σημασία στην εχθρότη­τα των συνανθρώπων τους. Έχουν ισχυρή πίστη, εμπιστοσύ­νη, αισιοδοξία και τεράστια αγάπη. Και από αυτούς αντλούν επίσης δύναμη οι άλλοι που ακόμη αμφιταλαντεύονται, καθώς η βαθιά, ζωντανή πίστη πείθει πολύ περισσότερο από τα πολ­λά λόγια.

Κάποτε ο Ιησούς πάλεψε στη Γη για τις ψυχές των ανθρώ­πων και τότε επίσης είχε αρχίσει μια εποχή πνευματικού αγώ­να· και τότε επίσης οι άνθρωποι έπρεπε να αποφασίσουν εάν είναι υπέρ ή κατά του Χριστού. Η ερώτηση αυτή θα είναι καθοριστική και αυτή τη φορά.

Τώρα πάλι θα πρέπει να αποφασίσουν οι άνθρωποι εάν α­ναγνωρίζουν τον Ιησού Χριστό και το ομολογούν ανοικτά ε­νώπιον του κόσμου ή τον αρνούνται. Εκ νέου η απάντηση σε αυτή την ερώτηση θα καθορίσει την περαιτέρω ανέλιξή τους. Γιατί μόνο όποιος υποστηρίζει ανοιχτά τον Χριστό θα αντλή­σει όφελος από τη γήινη ζωή για την ψυχή του».

Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ιππόλυτου και άλλων εκκλη­σιαστικών πατέρων, όταν ο Αντίχριστος αναλάβει την παγκό­σμια διακυβέρνηση, θα διατάξει να καούν όλα τα χριστιανικά βιβλία. Οι οπαδοί του τότε θα εισβάλουν σε εκκλησίες, βιβλιοθήκες και σπίτια, θα κατάσχουν τα βιβλία και θα τα καί­νε δημόσια στην πυρά. Ο προφήτης Δανιήλ λέει ότι ο Αντίχρι­στος θα απαγορεύσει τη Θεία λατρεία επί 1290 ημέρες και θα στήσει το βδέλυγματης ερημώσεωςστο ιερό. (12,11 & 11,31)

Ο Αντίχριστος θα καταδιώξει με ωμότητα όσους μένουν πιστοί στο πνεύμα της αγάπης. Με τα λόγια του προφήτη Δανιήλ: «Θα καταδιώξει τους αγίους του Υψίστου (τους α­ληθινά πιστούς)… και θα παραδοθούν στα χέρια του για τρει­σήμισι χρόνια». (7,25) Και: «Είδα το τέρας να κάνει πόλεμο με τους αγίους και να επικρατεί». (7,21) Το ίδιο επιβεβαιώ­νει ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη: «Του παραχωρήθηκε η άδεια να πολεμήσει εναντίον των πιστών και να τους νικήσει». (13,7)

Γιατί αρχικά θα πάρει μέτρα μόνο ενάντια σε μεμονωμέ­νες ομολογίες πίστης. Έτσι θα έχει με το μέρος του τις υπόλοι­πες που θα τον βοηθήσουν με μεγάλη προθυμία αφού προτί­θεται να βγάλει από τη μέση τους αντιπάλους τους. Γι’ αυτό στην αρχή θα νομίσετε ότι έχετε απλώς γίνει στόχος εκείνων που πολεμούν μόνο την καθαρή αλήθεια επειδή οι ίδιοι εκπρο­σωπούν την πλάνη και το ψέμα. Τότε θα πρέπει να επιδείξετε μεγάλη προσοχή και να μην εκτεθείτε απερίσκεπτα σε κίνδυ­νο.

Ύστερα από λίγο καιρό το μίσος θα στραφεί και εναντίον τους και τότε θα είναι πια οφθαλμοφανής η δράση του Αντί­χριστου. Τότε θα τον ακολουθήσουν πολλοί άλλοι ακόμη κα­θότι βρίσκονται ήδη υπό την εξουσία του και θα μπορεί να κά­νει μαζί τους ό,τι θέλει. Δεν θα περάσει πολύς καιρός και θα φανούν τα πρώτα σημάδια. Ο πόλεμος κατά της πίστης δεν θα αρχίσει με κάποια πράξη βίας, δεδομένου ότι ο αντίπαλος Μου ελίσσεται με πανουργία. Έτσι εξαπατά ακόμη και πολλούς πι­στούς που συμπαρατάσσονται μαζί του και αργότερα θα γίνουν πειθήνιοι υπηρέτες του». (3.5.1956)

Πολλοί εκκλησιαστικοί πατέρες, όπως ο Αυγουστίνος, ο Γρηγόριος ο Μέγας, ο Άνσελμος κ.ά. λένε ότι ο Αντίχριστος θα είναι Εβραίος στην καταγωγή, ενώ πιο συγκεκριμένα ο Ιερώ­νυμος και ο Άνσελμος λένε ότι θα είναι γεννημένος στην περιοχή της Βαβυλώνας. Ο προορατικός Βαρθολομαίος Χολτσχάουζερ (1613-1658) προσθέτει μάλιστα ότι ο Αντίχριστος θα είναι Εβραίος από τη φυλή Δαν.

Ο Ιωάννης Δαμασκηνός αναφέρει ότι η μητέρα του Αντί­χριστου θα ισχυρίζεται ότι ο γιος της προέρχεται από παρθε­νογένεση. Μάλιστα η Χίλντεργκαρντ λέει ειδικά: «Μια ακά­θαρτη γυναίκα θα συλλάβει έναν ακάθαρτο γιο. Ο κακός όφις που εξαπάτησε τον Αδάμ θα χειραγωγεί αυτό το παιδί έτσι που δεν θα μπορεί να πάρει τίποτα καλό ούτε και να έχει τίπο­τα καλό». Επίσης και ο Ιερώνυμος λέει ότι: «Ο Σατανάς θα ε­πηρεάζει όλες τις δυνάμεις του Αντίχριστου, τις σωματικές και τις πνευματικές, δηλαδή τη θέληση, τη νοημοσύνη και τη μνήμη του».

Ο Διονύσιος του Λουξεμβούργου παρατηρεί συγκεκριμέ­να ότι ο Αντίχριστος θα είναι ιδιοφυής, με μεγάλα έμφυτα χα­ρίσματα, ιδίως δε θα διαθέτει ξεχωριστή νοημοσύνη, απίστευ­τη σοφία και καταπληκτική ρητορική δεινότητα. Άλλωστε η ευφράδειά του έμμεσα υποδηλώνεται στην Αποκάλυψη του Ιωάννη 13,2-6. Θα παρουσιάζει ένα πολύπλευρο ταλέντο σε όλους τους τομείς και θα είναι επίσης μυημένος στα μυστικά της μαγείας. Επίσης και ως εμφάνιση θα κάνει εντύπωση με το ωραίο παρουσιαστικό του και την ελκυστική όψη του. Αυτή η παρατήρηση του Διονυσίου του Λουξεμβούργου που βασίζε­ται στα κείμενα διαφόρων συγγραφέων όπως ο Άνσελμος, ο Malvenda κ.ά., επαληθεύεται επίσης από τον προφητικό λόγο που κατέγραψε η Μπέρτα Ντούντε στις 30 και 31.1.1946: «Όμως οι περισσότεροι θα τον λατρεύουν, θα χτίζουν ναούς προς τιμή του και θα τον επευφημούν ως τον υποτιθέμενο Μεσσία από τον οποίο θα προέλθει η σωτηρία του κόσμου. Γιατί θα πραγματοποιεί πράξεις τέτοιες που όντως θα εντυπω­σιάζουν τους ανθρώπους, μόνο που το κίνητρο του δεν θα εί­ναι η αγάπη προς την ανθρωπότητα, αλλά η έπαρση και η αρχομανία. Θα ενεργεί ως άνθρωπος και τις ασυνήθιστες δυνά­μεις του θα τις αποδίδει αποκλειστικά στην ανθρώπινη φύση του, ενώ παράλληλα θα πολεμά και θα αρνείται κάθε τι θεϊκό που θυμίζει ή μαρτυρεί την ύπαρξη του Θεού.

Η μορφή του Αντίχριστου συν τοις άλλοις θα διακρίνεται από την εξωτερική ομορφιά και τη σωματική του ρώμη, γιατί ο Σατανάς θα μεταμφιεστεί για να μην αναγνωριστεί το πραγ­ματικό του πρόσωπο. Οι ασυνήθιστες ικανότητές του θα επισύρουν την προσοχή του κόσμου και ο θαυμασμός του δεν θα έχει όρια».

Ο Θωμάς ο Ακινάτης έλεγε ότι ο Αντίχριστος ως χαρακτή­ρας θα είναι «το τελειοποιημένο στάδιο της κακίας». Πολλοί εκκλησιαστικοί πατέρες συμφωνούν ότι θα είναι τόσο ραδιούργος και πανούργος που είναι αδύνατο να το περιγράψει κανείς με λόγια. Πάνω από όλα θα είναι μεγάλος μάστορας στην προσποίηση και θα κατέχει το αξιοθαύμαστο ταλέντο να καλύπτει τα εγκλήματά του. Έτσι ο Μέγας Γρηγόριος λέει ότι ο Αντίχριστος θα είναι ο «εγκέφαλος όλων των υποκριτών». Θα προσποιείται ότι διαθέτει όλες τις δυνατές αρετές, όπως ευ­σέβεια, εντιμότητα, ειλικρίνεια, καλοσύνη, αγιοσύνη και με αυτό τον τρόπο θα κερδίσει τις καρδιές όλων των ανθρώπων. Κυρίως θα παριστάνει τον αξιαγάπητο και τον καλόκαρδο για να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους.

Σε αυτό θα μοιάζει με τον διάβολο που του αρέσει να πα­ρουσιάζεται σαν «άγγελος του Φωτός» και τότε είναι πιο επι­κίνδυνος παρά όταν δείχνει το αληθινό του πρόσωπο. Με τους υποκριτικούς τρόπους του θα γίνει παντού δημοφιλής και έτσι θα ανοίξει το δρόμο του για την εξουσία (άγιος Εφραίμ). Αλ­λά όταν θα έχει αναρριχηθεί στο θρόνο θα φανερώσει την αλα­ζονεία του (άγιος Εφραίμ) και θα αρχίσει να μεταχειρίζεται τους ανθρώπους με σκληρότητα και να τους καταπιέζει. (Χίλ­ντεγκαρντ του Μπίνγκεν)

Μετά την πάροδο λίγου χρόνου ο Αντίχριστος θα δηλώσει ότι είναι ο μεσσίας που περιμένουν οι Ιουδαίοι. Και οι Ιουδαίοι που απέκρουσαν κάποτε τον αληθινό Μεσσία και δεν πίστεψαν την αλήθεια θα πιστέψουν τότε το ψέμα. (βλ. προς Θεσσ. Β’ 2,9). Γι’ αυτό το λόγο είχε πει ο Χριστός στους Ιουδαίους: «Εγώ ήρθα εξουσιοδοτημένος από τον Πατέρα μου, αλλά εσείς δεν με δέχεστε, ενώ εάν έρθει κάποιος άλλος από δική του πρωτοβουλία, αυτόν θα τον δεχθείτε». (Κατά Ιωάννη 5,43)

Ο νέος προφητικός λόγος δια στόματος της Γιοχάνα Χέντσελ (1901-1981) δίνει μια περαιτέρω ερμηνεία γι’ αυτό το στίχο του Ιωάννη:

Πολλοί άνθρωποι θα λατρέψουν τον Αντίχριστο, ακόμη και πολλοί Ιουδαίοι θα τον δεχτούν σαν τον υπεσχημένο Μεσ­σία. Μεταξύ άλλων και οι λαοί της Ανατολής θα κάνουν ό,τι τους ζητά και θα τον προσκυνούν. Ακόμη και οι χριστιανοί στην πλειοψηφία τους θα ξεγελαστούν και θα υποκύψουν σε αυτόν, καθώς δεν έχουν ιδέα τι τους γίνεται γιατί κοιμούνται πνευματικά. Ακριβώς επειδή τόσο πολλοί χριστιανοί βρίσκο­νται πλέον σε τέτοιο βαθύ ύπνο, γι’ αυτό μπορούν ο Αντίχρι­στος και ο ψευδοπροφήτης να τους εξαπατήσουν. Γιατί όποιος δεν έχει γερά θεμέλια μέσα Μου, μέσα στην αγάπη Μου, θα ξε­γελαστεί και θα ασπαστεί τη διδασκαλία του Αντίχριστου και του ψευδοπροφήτη. Και τότε θα κυνηγήσουν τα παιδιά Μου και θα κάνουν τα πάντα για να σβήσουν τη διδασκαλία Μου».

Επίσης σε μια μεταγενέστερη αποκάλυψη από τις 2.11.1963 λέει η Χέντσελ: «Τώρα έρχεται ο καιρός όπου και ο Ιουδαϊκός λαός θα απο­κτήσει τον ηγέτη που λαχταρούσε, αυτόν που θα αρπάξει την εξουσία του κόσμου. Τούτον τον ‘‘μεσσία’’, που θα είναι τότε παγκόσμιος κυρίαρχος, θα τον επευφημήσουν καθότι θα τους υπόσχεται ένα γήινο βασίλειο. Όλοι οι λαοί του κόσμου θα εί­ναι υποτελείς του. Τότε κι Εγώ θα επιτρέψω να πλανέψει εκεί­νους που δεν πίστεψαν στην αλήθεια Μου ενώ πιστεύουν στα ψέματα του Αντίχριστου».

Ο Παύλος τον χαρακτηρίζει έτσι: «Ο άνθρωπος της αμαρ­τίας, ο υιός της απώλειας, θα εναντιωθεί και θα σηκώσει κε­φάλι μπροστά σε κάθε τι που λέγεται Θεός ή είναι αντικείμε­νο λατρείας. Θα το κάνει αυτό για να στήσει ο ίδιος το θρόνο του στο ναό του Θεού και να αποδείξει πως είναι Θεός». (Προς Θεσσ. β’ 2,3-4)

Ο Χρυσόστομος σκιαγραφεί έτσι την εικόνα του:

«Θα αυτοαναγορευτεί Θεός, θα ισχυρίζεται ότι είναι ο Θε­ός όλων των Θεών και θα διατάσσει να τον τιμούν σαν αληθι­νό Θεό». Η δε Χίλντεγκαρντ του Μπίνγκεν προσθέτει: «Με τη βία και με τη φοβέρα του θανάτου θα επιβάλει την πίστη στη θειότητά του».

Μέσα σε λίγο διάστημα οι περισσότεροι άνθρωποι στην οικουμένη θα έχουν γίνει οπαδοί του και θα τον προσκυνούν, εκτός από λίγες εξαιρέσεις. Στην Αποκάλυψη του Ιωάννη λέ­γεται: «Το θηρίο θα το προσκυνήσουν όλοι οι κάτοικοι της Γης που το όνομά τους δεν γράφτηκε στο βιβλίο της ζωής του σφαγ­μένου Αρνίου από καταβολής κόσμου». (13,8) Και: «Προσκυ­νούν το θηρίο λέγοντας: Ποιος μπορεί να είναι ίσος με το θη­ρίο και ποιος μπορεί να πολεμήσει εναντίον του;» (13,4)

Η Χίλντεγκαρντ λέει ότι ο Αντίχριστος θα τραβήξει με το μέρος του τη μεγάλη μερίδα του λαού ώστε τελικά ο αληθινός Υιός του Θεού θα έχει μόνο ελάχιστους λάτρεις σε σύγκριση με τα πλήθη που θα ακολουθούν τον ψευδοχριστό. Μάλιστα θα ονομαστούν από το όνομά του, όπως οι χριστιανοί πήραν το όνομα του Χριστού. Κατόπιν όλοι οι κάτοικοι της Γης θα διαταχθούν να κρεμάσουν παντού την εικόνα του και να την προσκυνούν. Όποιος δεν την προσκυνά θα βρίσκει το θάνατο. (Αποκάλυψη 13,15 & 20,4) Ο πρόδρομος του Αντίχριστου θα περιοδεύει στον κόσμο και θα διατάζει να προσκυνούν την ει­κόνα του Αντίχριστου. Επιπλέον με τη βοήθεια του διαβόλου θα κάνει την εικόνα να μιλά στα πλήθη με ανθρώπινη φωνή. (Αποκάλυψη 13,14-15) Τότε οι άνθρωποι θα χτίσουν νέες με­γαλοπρεπείς εκκλησίες προς τιμήν του Αντίχριστου και θα στήσουν πάνω σε χρυσοστόλιστους βωμούς την εικόνα του και θα την προσκυνούν. Την εικόνα του θα την κρεμάσουν ακόμη και σε πρώην χριστιανικές εκκλησίες και θα της αποδίδουν θε­ϊκές τιμές. Κατά καιρούς η εικόνα θα μιλάει, θα ευλογεί τους προσκυνητές, θα τους υπόσχεται όλα τα αγαθά σε αυτόν και στον άλλο κόσμο και θα τους επαινεί για την πίστη τους.

Ακόμη και ο Νοστράδαμος είναι αρκετά σαφής πάνω σε αυτό: «Από τα βάθη της γης θ’ ακουστεί η υπόκωφη φωνή ενός πνεύματος. Ανθρώπινη φλόγα θα την περνούν για τη φω­νή του Θεού. Θα πνίξει τη γη στο αίμα των ιερωμένων και οι ιεροί ναοί θα καταστραφούν για τους άνομους». (4,27)

Είναι η εποχή όπου το «βδέλυγμα της ερήμωσης» θα είναι στο ιερό. (Δανιήλ 9,27/Ματθαίος 24,15). Η Αποκάλυψη του Ιωάννη λέει: «(Το θηρίο) άνοιξε το στόμα του για να βλαστημήσει τον Θεό, για να βλαστημήσει την κατοικία του κι όσους κατοικούν στον ουρανό». (13,6)

Μεταξύ άλλων και η Χίλντεγκαρντ του Μπίνγκεν προφη­τεύει τη διάλυση της εκκλησίας στους έσχατους καιρούς, πα­ρόλο που κάτι τέτοιο στη δική της εποχή ήταν καθαρά αδια­νόητο.

Το ίδιο γεγονός έχει προαγγείλει και η Μπέρτα Ντούντε πιο πρόσφατα. Επίσης δια στόματος της Γιοχάνα Χέντσελ, ο προ­φητικός λόγος έλεγε τα Χριστούγεννα του 1963: «…(Πριν την επιστροφή του Χριστού) θα πρέπει μέσω του Αντίχριστου να έρθει το τέλος για την εξωτερική εκκλησία στη Γη σας. Το τέ­λος αυτό θα αποτελέσει ταυτόχρονα την αρχή της επιστρο­φής Μου. Η αλήθεια και το καλό δεν βρίσκονται σήμερα πια στην εξωτερική εκκλησία που είναι προσκολλημένη πεισμα­τικά σε δόγματα που κατασκεύασε η ίδια. Εξαιτίας της τυφλότητάς της θα συνταχθεί με τον Αντίχριστο κι αυτό θα είναι το τέλος της. Προσέξτε τότε: Το τέλος της εκκλησίας θα είναι ταυτόχρονα ο καιρός της επιστροφής Μου»…

Για ευνόητους λόγους, ένα μεγάλο μέρος των αποκαλύ­ψεων στην Μπέρτα Ντούντε επικεντρώνονται στην περίοδο της δικτατορίας του Αντίχριστου, αφού σε αυτή θα κριθεί η τύχη εκατομμυρίων ψυχών για αιώνες. Θα ακολουθήσουν ου­σιώδη σημεία από μια σειρά αυτών των προφητειών: «Κατά τον τελευταίο πόλεμο εναντίον της πίστης θα επικρατήσει μεγάλη σύγχυση ανάμεσα σε εκείνους που δεν πιστεύουν ζωντανά. Γιατί απλώς έχουν υιοθετήσει για λόγους παράδοσης μια τυπι­κή πίστη, αλλά δεν φρόντισαν να τη ζωντανέψουν αναπτύσσο­ντας αισθήματα αγάπης και κάνοντας χρήση της νοημοσύνης τους, ούτως ώστε να πειστούν για όλα αυτά που πιστεύουν. Τα γεγονότα, τα οποία θα εξελιχθούν αιφνίδια και ραγδαία, θα κλονίσουν σε πολλούς την πίστη τους, επειδή δεν έχουν ενερ­γή αγάπη και έτσι δεν έχουν ούτε γνώση. Γιατί όταν η αγάπη εκδηλώνεται με έργα, οδηγεί στη σοφία και συνεπώς επίσης στην κατανόηση και στη γνώση σχετικά με το προαιώνιο θείο σχέ­διο σωτηρίας που αποτελεί τη βάση κάθε γεγονότος.

Ο πόλεμος τότε κατά της πίστης θα κρατήσει λίγο αλλά θα είναι σκληρός. Ωστόσο όποιος ακούει τον καθαρό λόγο του Θεού και τον ενστερνίζεται αποκλείεται να μείνει χωρίς δύ­ναμη για να αντισταθεί. Γιατί από το λόγο θα αντλεί τη δύναμή της πίστης με τη βοήθεια της οποίας θα υπερνικά τα πάντα και ο ίδιος ο Θεός θα είναι μαζί του». (9.9.1945)

«Στην τελευταία περίοδο πριν έρθει το τέλος θα φανεί τι δύναμη αντίστασης έχουν οι άνθρωποι που ανήκουν στην αλη­θινή εκκλησία του Χριστού, σε αντίθεση με εκείνους που προ­σκυνούν περισσότερο το ανθρώπινο δημιούργημα, το οποίο θα δουν να καταρρέει υπό το βάρος του πολέμου κατά της πί­στης. Γιατί θα είναι μια εποχή όπου δεν θα υπάρχουν περιθώ­ρια για συμβιβασμούς και ο καθένας θα είναι αναγκασμένος να πάρει μια καθαρή θέση. Εκείνο τον καιρό όλες οι θρη­σκευτικές διδασκαλίες θα αμφισβητούνται και θα περνούν από εξονυχιστική εξέταση, έτσι ώστε όλοι θα βρεθούν αναγκα­σμένοι να σκεφθούν βαθύτερα γι’ αυτό το θέμα. Όμως κάθε τι το εξωτερικό δεν αντέχει στη σοβαρή κριτική και γι’ αυτό τε­λικά θα το καταδικάσουν και θα το απορρίψουν.

Τότε μόνο θα καταλάβουν οι άνθρωποι ότι δεν είχε καμία απολύτως αξία, σε αντίθεση με τη δύναμη και τη χάρη που δί­νει η αληθινή πίστη και η μύχια σύνδεση μαζί Μου που είναι απαλλαγμένη από κάθε εξωτερικότητα.

Στο τέλος δε, θα κινδυνέψει ακόμη και η ζωή εκείνων που μένουν πιστοί στον Θεό και δεν θα έχουν καμία προστασία ού­τε καν από το νόμο. Γιατί οι άνθρωποι θα διαστρέψουν τους νό­μους, το δίκαιο δεν θα αναγνωρίζεται πλέον και θα ισχύει μό­νο η εξουσία του ισχυρότερου. Και την εξουσία θα την έχουν εκείνοι που τα ήθη τους θα τους έχουν φέρει στο στρατόπεδο του Σατανά. Στην προσωρινή ζωή τους θα απολαύσουν την εύνοιά του, αφού του έχουν πουλήσει σε αντάλλαγμα τις ψυχές τους. Για τούτο το λόγο γίνονται οι δυνάστες των αδύναμων. Παρακινημένοι από τον Σατανά, τους κάνουν κακό με κάθε τρόπο και τους στερούν κάθε τι που χρειάζονται για να επιβιώ­σουν. Η δυστυχία θα πάρει τέτοιες διαστάσεις ώστε οι πιστοί θα χρειάζονται ιδιαίτερη ενίσχυση που θα λάβουν με υπερφυ­σικό τρόπο για να μην υποκύψουν σε αυτό τον τελευταίο αγώ­να που θα κρατήσει λίγο μόνο καιρό. Γιατί η περίοδος αυτή θα βσυντομευτεί για χάρη των λίγων εκλεκτών, ώστε να μην λιποψυχήσουν καθώς θα βλέπουν τη δυστυχία στο δικό τους στρατόπεδο και την ευημερία στο στρατόπεδο του αντιπάλου. Τό­τε θα έρθει η λύτρωση από τα ουράνια, όπως έχει προαγγελ­θεί. Τότε θα έρθει ο ίδιος ο Κύριος μέσα στα σύννεφα και θα φέρει τη σωτηρία σε όσους του μένουν πιστοί. Τότε θα παύσει η θλίψη και θα αρχίσει μια νέα ζωή επί γης…». (22.4.1950)

Ο πρόδρομος του Αντίχριστου

Στην Αποκάλυψη του Ιωάννη διαβάζουμε για τον πρόδρομο του Αντίχριστου ότι: «Έκανε τη γη και τους κατοίκους της να προσκυνήσουν το πρώτο θηρίο (τον Αντίχριστο)». (13,12) Τους είπε «να κατασκευάσουν μια εικόνα του θηρίου και τους παραπλανούσε με τις τερατουργίες που του επιτράπηκε να κά­νει». (13,14) Ο ψευδοπροφήτης «έκανε τερατουργίες μεγάλες, ως και φωτιά από τους ουρανούς να κατεβαίνει μπροστά στα μά­τια των ανθρώπων». (13,13)

Επομένως, όπως πριν από τον Ιησού προηγήθηκε ένας πρόδρομος και θα προηγηθεί πάλι πριν από την επιστροφή του, όπως θα δούμε εκτενέστερα αργότερα, ομοίως και ο Αντί­χριστος θα έχει έναν προπομπό, έναν ψευδοπροφήτη, ο οποίος με τη σειρά του θα στείλει πολλούς «αποστόλους» στον κόσμο.

Επίσης σε μια αποκάλυψη στη Γιοχάνα Χέντσελ από το 1963 λέγεται για τον ψευδοπροφήτη αφενός και για τους δυο αναμενόμενους προπομπούς του Κυρίου αφετέρου:

«Θα δώσω άλλη μια μεγάλη χάρη στους κοιμισμένους, στους κατ’ όνομα χριστιανούς: Εάν δεν έχουν ξυπνήσει πρω­τύτερα, θα υποβάλω την πίστη τους σε μια σκληρή δοκιμασία. Όταν θα δοκιμαστούν μέσω του Αντίχριστου θα αποδειχθεί τι αποφασίζουν και με ποιόν συμπαρατάσσονται. Όσοι ανάμεσά τους είναι ταπεινοί και είναι ακόμη πρόθυμοι να Με ακολου­θήσουν αυτούς θα τους προστατέψω. Όμως ο Αντίχριστος και ο ψευδοπροφήτης θα κάνουν μεγάλα θαύματα, ώστε θα είναι δύσκολο να τους αναγνωρίσουν και να ξεχωρίσουν το αληθι­νό από το ψεύτικο. Γι’ αυτό το λόγο οι δικοί Μου θα πρέπει να Με έχουν βάλει ήδη από τώρα μέσα τους.

Έχετε δει το πώς ένας άνθρωπος επί δώδεκα χρόνια (σ.τ.μ. ο Αδόλφος Χίτλερ) προκάλεσε τόση δυστυχία αποπλανώντας με τη δημαγωγία του τον κόσμο. Πόσες χιλιάδες ανθρώπων πα­ραπλάνησε, πόσος πόνος, πόση δυστυχία, πόσα μαρτύρια πέρασαν οι λαοί. Εντούτοις η δική του δικτατορία ήταν μικρή σε σύγκριση με αυτά που θα κάνει ο Αντίχριστος. Όποιος δεν υποταχθεί σε αυτό το σατανικό πνεύμα, όποιος δεν δεχθεί να βάλει στο μέτωπο το σημάδι του, θα καταδιωχθεί και θα φονευθεί. (Αποκάλυψη Ιωάννη 13,15-17)

Ύστερα θα ακολουθήσει η διάλυση όλων των εκκλησιών. Τρία χρόνια γεμάτα σκληρές δοκιμασίες και διώξεις περιμένουν εκείνους που δεν επευφημούν τον ψευδοπροφήτη και δεν προσκυνούν τον Αντίχριστο.

(…) Τώρα θα ρωτήσετε και η απάντηση είναι ναι, πριν έρ­θει η τελική κρίση, θα παρουσιαστούν δυο μάρτυρες. (Αποκά­λυψη Ιωάννη 11) Θα σας διδάξω και γι’ αυτό γιατί πρέπει να ξέρετε τι θα γίνει στο μέλλον. Λίγες μόνο δεκαετίες απομένουν μέχρι αυτά τα γεγονότα. Οι δυο μάρτυρες είναι ο Ηλίας και ο Ενώχ. Ο Ηλίας είναι ο προφήτης που δεν πέρασε την εμπειρία του θανάτου. (Βασιλείς Β’, κεφ. β’, 2-12) Ο Ενώχ αναλήφθη­κε από τη Γη μαζί με το σώμα του, (Μωυσή ‘‘Γένεσις’’ κεφ. ε’, 24 και Γιάκομπ Λόρμπερ: ‘‘Η Οικονομία του Θεού’’ τόμος γ’) ούτε ο Ενώχ γεύτηκε το θάνατο. Όμως κάθε άνθρωπος που ζει στη Γη πριν από την ανύψωση των πιστών (βλ. Α’ Θεσ. 4,17- Γιάκομπ Λόρμπερ-Μπέρτα Ντούντε) και πριν την αρχή της χι­λιόχρονης βασιλείας στον κόσμο σας, πρέπει να περάσει από το θάνατο· έτσι μόνο θα μπορεί να έχει μερίδιο στην ουράνια ζωή της ανάστασής Μου, στη νίκη Μου επί του θανάτου. Γι’ αυτό το λόγο οι δυο μάρτυρες, ‘‘ο Ηλίας και ο Ενώχ’’, θα πρέ­πει να περάσουν από το θάνατο. Προέρχονται από το ‘‘λαό του Ισραήλ’’ και θα κηρύξουν για Μένα με δυναμικότητα έχο­ντας πλήρη εξουσιοδότηση από Εμένα· γι’ αυτό θα τους κυνηγήσουν και θα τους σκοτώσουν, αλλά εκείνοι θα αναστηθούν πάλι μετά από τρεις ημέρες». (Αποκάλυψη Ιωάννη 11,3-12)

Ο πρόδρομος του Ιησού Χριστού

Η μεγάλη προσωπικότητα που θα αντιταχθεί δημόσια -μαζί με έναν ακόμη μάρτυρα- στον Αντίχριστο θα είναι ο πρό­δρομος του Ιησού Χριστού που θα έρθει και πάλι πριν τη δευ­τέρα παρουσία του. Γι’ αυτό διαβάζουμε:

«Όταν θα ακούσετε ότι υπάρχει ένας άνθρωπος ο οποίος μιλά για τον Κύριο με εντελώς ασυνήθιστο τρόπο, τότε να ξέ­ρετε ότι έχει αρχίσει η τελευταία φάση της εποχής του τέλους. Θα είναι ο πρόδρομος του Ιησού Χριστού, ο οποίος θα έρθει να εκτελέσει πάλι την αποστολή του, να γνωστοποιήσει δηλα­δή πως ο Χριστός θα έρθει την ημέρα της κρίσης, για να πά­ρει τους δικούς Του και να ολοκληρώσει την μεταμόρφωση της γης όπως έχει προαναγγελθεί με το Λόγο και τη Γραφή». Μπέρτα Ντούντε (28.2.1959)

Αρκετοί μυστικιστές όπως και ορισμένοι εκκλησιαστικοί πατέρες αποκαλύπτουν ότι ο Αντίχριστος θα αντιγράψει τον Ιησού Χριστό σε όλα, στη σύλληψη, στη γέννηση, στο βίο και στα θαύματα. Όπως προαναφέρθηκε, η μητέρα του θα ισχυρίζεται ότι τον συνέλαβε με υπερφυσικό τρόπο. Θα παριστάνει τον ευεργέτη της ανθρωπότητας κάνοντας παγκόσμια δώρα, θα κάνει μεγάλα -ψεύτικα- θαύματα, θα προσποιηθεί ότι πέθα­νε και ότι αναστήθηκε. Στο τέλος θα επιχειρήσει να μιμηθεί την ανάληψη του Χριστού στον ουρανό και έτσι θα βρει το θάνατο.

Ο οπτασιαστής Βαρθολομαίος Χολτσχάουζερ λέει ότι ο Ενώχ και ο Ηλίας μετά το θάνατο και την ανάστασή τους, θα αναληφθούν στον ουρανό μέσα σε ένα σύννεφο. (Αποκάλυψη Ιωάννη 11,11) Ο Αντίχριστος θα το εκλάβει ως πρόκληση να κάνει το ίδιο, επειδή θα φοβάται ότι ίσως θα χάσει την τυφλή εμπιστοσύνη των λαών. Έτσι θα αποφασίσει να αναληφθεί επίσημα μπροστά στα μάτια του πλήθους για να επιδείξει τη δύναμή του. Ο προφήτης Δανιήλ λέει για το τέλος του: «Θα ε­ξεγερθεί και κατά του Άρχοντα των αρχόντων, αλλά θα συντρι­βεί και μάλιστα από ανθρώπινο χέρι». (8,25) «Είδα ότι το θηρίο εφονεύθη και το σώμα του καταστράφηκε και παραδόθηκε στο πυρ να καεί». (7, 11)

Μηνύματα δύναμης και ελπίδας

“Ορισμένοι τρέφουν ελπίδες ότι μπορεί ακόμα στο μέλλον να αλλάξει η πνευματική τοποθέτηση των κατοίκων αυ­τής της Γης· ελπίζουν ότι ακόμη υπάρχει δυνατότητα να πιστέ­ψουν οι άνθρωποι στον Ιησού Χριστό και στο λυτρωτικό Του έργο και χάρη σε αυτή την πίστη να αλλάξουν ζωή, ούτως ώστε ο προσανατολισμός και οι προσπάθειές τους να πάρουν πνευ­ματική κατεύθυνση. Όμως αυτοί θα παραμείνουν ευσεβείς πό­θοι λίγων ατόμων οι οποίοι δεν θα πραγματοποιηθούν ποτέ. Γιατί την εξουσία την έχει ο πολέμιος Μου αφού του την έχουν παραχωρήσει από μόνοι τους οι άνθρωποι. Η δε δράση του θα γίνει τόσο ανεξέλεγκτη που στο τέλος θα χρειαστεί να φυλακιστεί. Ήδη γι’ αυτό και μόνο το λόγο πρέπει να έρθει το τέλος ώστε να εμποδιστεί η δράση του, γιατί διαφορετικά κανένας άνθρω­πος δεν θα είχε δυνατότητα να γίνει μακάριος.

Από την αρχή αυτής της λυτρωτικής περιόδου γινόταν συ­νεχώς αναφορά σε αυτή την εποχή. Μπορεί σε σας τους αν­θρώπους οι προαγγελίες αυτές να φαίνονται πολύ μακρινές, όμως κάποια στιγμή το μέλλον γίνεται παρόν, αυτό σας το επαναλαμβάνω συνεχώς. Για τούτους τους λόγους είναι ανα­γκαίο να έρθει μια πνευματική αλλαγή, μια στροφή προς το κα­λύτερο, αλλά αυτό δεν θα γίνει πια σε αυτή τη Γη, παρά σε ένα κόσμο ειρήνης και ευδαιμονίας. Θα αρχίσει μια νέα εποχή εξέλιξης για την ανθρωπότητα. Σε αυτή θα συμμετέχουν άν­θρωποι που πνευματικά θα στέκονται πολύ υψηλά, τους οποίους θα αρπάξω από την παλαιά Γη επειδή θα Μου έχουν μεί­νει πιστοί και θα τους επαναφέρω στη νέα Γη. Τότε θα υπάρ­χει μια πνευματική αλλαγή και οι άνθρωποι θα ζουν πάλι με ειρήνη και ομόνοια. Θα έχουν μόνιμη σύνδεση μαζί Μου τον Θεό και Πατέρα τους, όπως και με τις μακάριες οντότητες στο βασίλειο Μου. Γιατί τότε θα κυβερνά πάλι η αγάπη στον κό­σμο, αφού ο πολέμιος Μου δεν θα μπορεί να επηρεάζει τους ανθρώπους στη νέα Γη. Διότι θα αλυσοδεθεί για ένα πολύ μεγάλο διάστημα ώσπου οι ίδιοι οι άνθρωποι να λύσουν πάλι τις αλυ­σίδες του δίνοντάς του τη δυνατότητα να τους επηρεάζει εκ νέ­ου. Μέχρι τότε όμως θα κυριαρχεί μια μακρά περίοδος ειρή­νης και μακαριότητας». Αποκάλυψη προς την Μπέρτα Ντούντε (26.11.1960)

«…Μην θλίβεστε για εκείνους που φεύγουν πριν από εσάς, που τους παίρνω πρόωρα από τη ζωή. Μην τους λυπάστε για­τί η δική τους η μοίρα είναι καλύτερη από τη δική σας που θα ζήσετε έως το τέλος αλλά δεν πιστεύετε. Εκείνοι έχουν τη δυνατότητα να βρουν το φως στον άλλο κόσμο, ενώ οι άλλοι που μένουν στη Γη πέφτουν ολοένα πιο χαμηλά. Γιατί Εγώ ξέ­ρω ότι αυτοί και στον άλλο κόσμο επίσης θα επέλεγαν το δρό­μο προς τα έγκατα και δεν θα αξιοποιούσαν τις χάρες που συνεπάγεται ένας πρόωρος θάνατος. Μα ασφαλώς Εγώ γνωρίζω σε τι κατάσταση βρίσκεται κάθε ψυχή και έτσι διαμορφώνω αντίστοιχα το γήινο πεπρωμένο της.

Όσο και αν είναι δύσκολο να πιστέψουν οι άνθρωποι σε ένα τέλος αυτής της Γης, εντούτοις δεν έχουν κανένα ελαφρυντι­κό’ γιατί το μόνο που χρειάζεται είναι να ζουν δίκαια και τότε δεν θα φυλακιστούν στην πυκνή ύλη στο τέλος. Εάν ζουν σω­στά είτε θα συμπεριλαμβάνονται στους δικούς Μου που θα εγκαταστήσω στη νέα Γη, είτε θα τους πάρω πριν το τέλος, αλ­λά και τότε δεν πρόκειται να χαθούν. Το καλύτερο πά­ντως για τους ανθρώπους είναι να προετοιμάζονται για ένα επικείμενο τέλος και να συνειδητοποιήσουν ότι είναι δυνατό να βρεθούν αιφνίδια αντιμέτωποι με τον όλεθρο χωρίς καμία δυνατότητα διαφυγής.

Όποιος δουλέψει λίγο μέσα του αυτή τη σκέψη, είναι βέ­βαιο ότι θα βρει και το δρόμο προς Εμένα, προς το Δημιουρ­γό του Ουρανού και της Γης που αφού δημιούργησε τα πάντα μπορεί επίσης και να τα καταστρέψει. Εγώ θα ήθελα να σας σώσω όλους από τον αφανισμό και γι’ αυτό θα σας διαμηνύ­ω συνεχώς ότι έρχεται ο τελικός όλεθρος που θα σημάνει το τέ­λος αυτής της Γης.

Μα όποιος πιστεύει δεν έχει λόγο να φοβάται εκείνη την Ημέρα γιατί θα προετοιμαστεί γι’ αυτή. Έστω και εάν είναι πο­λύ αδύναμος και πολύ μακριά από την τελείωση, θα αντιμετω­πίσει ένα σπλαχνικό Κριτή που δεν θα τον καταδικάσει, αλλά θα τον βοηθήσει να ζήσει αιώνια». (21.12.1961)

«Η ύστατη ώρα στο ρολόι του κόσμου πλησιάζει ολοένα. Για σας τους ανθρώπους τα λόγια αυτά δεν σημαίνουν πολ­λά, αφού δεν πιστεύετε ότι βρίσκεστε τόσο κοντά στο τέλος. Και Εγώ, για δική σας προφύλαξη, δεν μπορώ να σας δώσω καμία πειστική απόδειξη, επειδή τότε από το φόβο σας θα ή­σασταν ανίκανοι να εκπληρώσετε το σκοπό για τον οποίο ζείτε. Άρα εξαρτάται από εσάς εάν το πιστεύετε ή όχι και α­ντίστοιχα θα είναι η πνευματική σας κατάσταση όταν έρθει εκείνη η ώρα”.

“Θα πρέπει να προϋπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για τη δη­μιουργία μιας νέας Γης πριν η παλαιά διαλυθεί, ήτοι πριν η εξωτερική μορφή της μεταβληθεί εντελώς. Η Γη πρέπει να πε­ράσει ως ένα βαθμό από μία τέτοια διαδικασία διάλυσης, κα­τά την οποία θα ελευθερωθούν τα πνευματικά στοιχεία που εί­ναι δέσμια μέσα της. Έτσι θα μπορέσουν να μεταμορφωθούν σε νέα δημιουργήματα μέσα στα οποία θα έχουν τη δυνατότη­τα να εξελιχθούν περαιτέρω.

Κατ’ επέκταση η τελική καταστροφή της σημερινής Γης πρέ­πει να είναι τέτοιων διαστάσεων, ώστε να μπορεί να γίνει λό­γος για μία πλήρη διάλυση της ύλης. Συνεπώς δεν αρκεί να πληγούν μεμονωμένες περιοχές του πλανήτη. Πρέπει αντίθετα να λάβουν χώρα εκρήξεις στο εσωτερικό του, οι οποίες θα έχουν συνέπειες προς όλες τις κατευθύνσεις και θα πλήξουν ολόκληρη τη γήινη επιφάνεια. Έτσι δεν θα μείνει τίποτα απ’ ότι υπήρχε ως τότε, αφού το καθετί θα διαλυθεί ως τον πιο απειροελάχιστο βαθμό.

Την αφορμή όμως γι’ αυτό τη δίνουν οι ίδιοι οι άνθρωποι γιατί αποτολμούν να διεισδύσουν σε ένα επιστημονικό τομέα, ο οποίος υπερβαίνει τις διανοητικές τους ικανότητες. Δεν γνωρίζουν ούτε τους φυσικούς νόμους ούτε τα αποτελέσματά τους σε βαθμό που να μπορούν να διερευνήσουν έναν τέτοιο τομέα. Έτσι σαν συνέπεια εξαπολύουν δυνάμεις τις οποίες δεν είναι ικανοί να χαλιναγωγήσουν πλέον από μόνοι τους. Ωστόσο Εγώ δεν τους εμποδίζω, δεδομένου ότι στο προαιώνιο σωτήριο σχέ­διο Μου έχω λάβει υπόψη Μου ακόμη κι αυτή την καταστρο­φική ενέργεια στην οποία θα προβούν οι άνθρωποι χάρη στην ελευθερία της βούλησής τους. Γιατί ταυτόχρονα λήγει τότε επίσης η περίοδος η οποία έχει παραχωρηθεί στο πνευματικό στοιχείο για να φθάσει ως τη λύτρωση.

Επομένως η ανθρώπινη βούληση είναι που θα προκαλέσει την τελική καταστροφή. Ταυτόχρονα ωστόσο αυτό θα αντα­ποκρίνεται και στη δική Μου βούληση από την άποψη ότι θα εξασφαλισθεί έτσι η βέβαιη ανοδική εξέλιξη του πνευματι­κού στοιχείου το οποίο βρίσκεται ακόμη έγκλειστο μέσα σε συμπαγείς υλικές φόρμες και ζητάει να αποκτήσει μία δρα­στηριότητα. Ειδάλλως, εάν δεν υπήρχε αυτό το δεδομένο, θα μπορούσα οπωσδήποτε να οδηγήσω τα πειράματα των αν­θρώπων σε αποτυχία, προκειμένου να εμποδίσω τους σκο­πούς τους.

Τα πειράματα θα διεξαχθούν μεν σε συγκεκριμένα σημεία, αλλά οι επιπτώσεις τους δεν θα μπορούν να περιοριστούν. Διότι η ενέργεια που θα απελευθερώσουν δεν θα είναι δυνατό να τεθεί υπό έλεγχο, με συνέπεια να δράσει καταστροφικά προς όλες τις κατευθύνσεις. Γιατί ενώ ο χώρος της Γης είναι περιορισμένος, η απελευθερωμένη ενέργεια δεν επιδέχεται κα­νέναν περιορισμό κι αφανίζει οτιδήποτε συναντάει στο πέρασμά της.

Για σας τους ανθρώπους οι επιπτώσεις αυτής της φυσικής αντίδρασης είναι αδιανόητες. Επιπλέον θα διαδραματισθεί μέ­σα σε ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα που δεν θα έχετε καμία δυνατότητα να σκεφθείτε το παραμικρό, εκτός εάν ανή­κετε στην ολιγάριθμη δράκα των δικών Μου ανθρώπων οι οποίοι θα δουν με τα μάτια τους την τελευταία πράξη της καταστροφής. Γιατί είναι θέλημά Μου να είναι μάρτυρες του τέ­λους αυτής της Γης. Μία αμυδρή εικόνα ωστόσο του τι θα συμ­βεί μπορείτε να σχηματίσετε εάν φαντασθείτε ότι θα γίνει μία έκρηξη η οποία δεν θα αφήσει τίποτα ακέραιο, θα κονιορτο­ποιήσει δηλαδή τα πάντα και θα τα διαλύσει σε απειροελάχι­στα άτομα. Όμως πριν από αυτό το συμβάν που διαρκεί μόνο λίγες στιγμές, προηγούνται δονήσεις και το πυρ διαρρηγνύει με ορμή το γήινο φλοιό, πράγμα που υπεραρκεί για να φέρει απερίγραπτο πανικό στους ανθρώπους, γιατί βλέπουν το βέ­βαιο θάνατο με τα μάτια τους. Επομένως είναι ευνόητο ότι δεν μπορεί να μείνει το παραμικρό μετά από τέτοια καταστροφή και ότι δεν διατηρείται τίποτα απολύτως ύστερα στην πλάση. Το μόνο που απομένει είναι ύλη διαλυμένη σε απειροελάχιστα άτομα. Κι αυτή την ύλη τότε τη διαμορφώνω Εγώ εκ νέου μεταπλάθοντάς τη με τη βούληση και τη δύναμή Μου σε ασύλ­ληπτα δημιουργήματα, μέσα στα οποία θα συνεχισθεί η περαι­τέρω εξέλιξη των πνευματικών στοιχείων.

Θα υπάρξουν πάλι δημιουργήματα διαφορετικών βαθμών σκληρότητας. Όμως η πιο σκληρή ύλη θα περικλείει το πνευ­ματικό το οποίο ζούσε ως άνθρωπος στην παλαιά Γη, αλλά α­διαφόρησε εντελώς για την πνευματική του εξέλιξη. Οι ψυχές τέτοιων ανθρώπων δεν μπορούν να προσδοκούν μία βελτίω­ση τους στο πνευματικό βασίλειο, γι’ αυτό πρέπει να επανα­λάβουν το πέρασμα μέσα από όλες τις βαθμίδες της πλάσης. Κι έτσι αρχίζει μία νέα εποχή εξέλιξης όταν έχει έρθει το πλή­ρωμα του χρόνου. Τότε ο άνθρωπος έχει πια εκτροχιασθεί τε­λείως κι έχει φθάσει με τη θέλησή του σε τέτοιο βαθμό ασυ­νειδησίας που θέλει να αφήσει ελεύθερες άγνωστές του δυνά­μεις. Αλλά για να κυριαρχήσει επάνω τους πρέπει να διαθέτει ένα μεγαλύτερο βαθμό ψυχικής ωριμότητας από αυτόν που έχει σήμερα, στο τέλος της τωρινής λυτρωτικής περιόδου. Και για αυτό το λόγο οι δυνάμεις αυτές δεν θα δράσουν ποτέ εποι­κοδομητικά, παρά μόνο εντελώς καταστροφικά για την ανθρω­πότητα.

Αμήν”