ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ«ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ»

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

«ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ;»

(Μπέρτα Ντούντε αρ. 7797-14.1.1961)

 Ποιος είναι ο σκοπός της ανθρώπινης ύπαρξης

Θα πρέπει να ξέρετε για ποιον λόγο έχετε έρθει στη γη, αν θέλετε η γήινη πορεία σας να στεφθεί μ’ επιτυχία, αν θέλετε να επιστρέψετε στον προορισμό σας, αν θέλετε να γίνετε πάλι αυτό που ήσασταν αρχικά. Βγήκατε κάποτε από μέσα Μου σαν τέλεια όντα, ήσασταν φτιαγμένοι καθ’ ομοίωσή Μου, προικισμένοι με όλες τις θεϊκές ιδιότητες γεμάτοι φως και δύναμη. Ήσασταν μόνιμα συνδεδεμένοι μαζί Μου, το Θεό και Δημιουργό σας και έτσι μπορούσατε να αντλείτε αδιάκοπα από τη δύναμη Μου, γι’ αυτό ήσασταν ανείπωτα ευτυχισμένοι.

Όμως ένα τέλειο ον πρέπει να διαθέτει ελευθερία της θέλησης, γιατί αλλιώς δεν θα μπορούσατε να θεωρηθείτε θετικά πλάσματα. Αυτή η ελευθερία όφειλε να σας προσφέρει δύο δυνατότητες: να παραμείνετε τέλειοι όπως σας δημιούργησα Εγώ, ή να απαρνηθείτε την τελειότητά σας, να μεταμορφωθείτε στο αντίθετο.

Οφείλατε λοιπόν να αποδείξετε τη θεϊκότητά σας με το να εναρμονίσετε τη θέλησή σας με τη δική Μου, να γίνει δηλαδή ένα με τη δική Μου αν και παραμένει απόλυτα ελεύθερη. Έπρεπε όμως να έχετε τη δυνατότητα να κάνετε ακριβώς το αντίθετο. Έπρεπε να έχετε τη δυνατότητα να εκπέσετε από Εμένα, σαν δείγμα της ελεύθερης θέλησης, εφόσον αυτή θα ήταν αντίθετη στη δική Μου και σ’ Εμένα.

Και έτσι ζήτησα από το πρωτοδημιούργητο ον να πάρει μία απόφαση. Επρόκειτο για το φωτεινό πνεύμα το οποίο δημιούργησε η ασύλληπτη Αγάπη Μου, το οποίο σαν ομοίωμά Μου, όφειλε να δημιουργεί και να ενεργεί μαζί Μου και στο πλάι Μου στο πνευματικό βασίλειο. Είχε βγει απόλυτα τέλειο από μέσα Μου, ήταν το ομοίωμά Μου, όμως ένα πράγμα το ξεχώριζε από Εμένα: Αυτό αντλούσε από Εμένα τη δύναμη, ενώ ΕΓΩ ήμουν η ίδια η ΠΗΓΗ της ΔΥΝΑΜΗΣ. Το γνώριζε και το ίδιο αυτό το πράγμα, γιατί διέθετε πλήρη Γνώση.

Και έτσι υποβλήθηκε σε μια δοκιμασία της θέλησής του, η οποία συνίστατο στο να αναγνωρίσει ότι ΕΓΩ ήμουν η ΠΗΓΗ από την οποία αντλούσε διαρκώς τη ΔΥΝΑΜΗ. Από τη δική του θέληση και τη δική Μου Δύναμη είχαν προκύψει αμέτρητα όντα. Ήταν όλα τους διαμορφωμένα τέλεια, προικισμένα εξίσου με όλα τα χαρίσματα και την ελεύθερη θέληση, απόδειξη της θεϊκότητάς τους. Ωστόσο η αίσθηση ότι όλα αυτά τα όντα ήταν γέννημά του γέμισε έπαρση το πρωτοδημιούργητο πνεύμα, το Φορέα του Φωτός, και στην έπαρσή του εξεγέρθηκε εναντίον ΜΟΥ.

Έτσι δεν επέτυχε στη δοκιμασία της θέλησής του, παρά αποκόπηκε εκούσια από Εμένα. Ένας τέτοιος χωρισμός όμως είναι αδύνατο να συμβεί πραγματικά, γιατί τότε θα εξαφανίζονταν όλα τα όντα, δεδομένου ότι δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς ΕΜΕΝΑ και τη Δύναμή Μου. Όμως ο Φορέας του Φωτός, ο Εωσφόρος, απομακρύνθηκε εθελοντικά από κοντά Μου και έπεσε στα βάθη. Μαζί του παρέσυρε ένα μεγάλο αριθμό από τα δημιουργημένα όντα, τα οποία όφειλαν επίσης να αποφασίσουν και τα οποία αποσκίρτησαν εξίσου από Εμένα.

Αυτό το γεγονός το οποίο διαδραματίσθηκε στο πνευματικό βασίλειο, ήταν η αιτία να δημιουργηθεί ο κόσμος. Γι’ αυτό το λόγο έγιναν οι διάφορες κάθε λογής δημιουργίες, τις οποίες άφησα να γίνουν ώστε ν’ αποτελέσουν το δρόμο της επανόδου των πνευμάτων προς Εμένα. Γιατί μόνο τότε μπορούν να είναι ευτυχισμένα, όταν ξαναενωθούν μαζί Μου, ενώ η απόσταση από Εμένα σημαίνει μια κατάσταση μεγάλης δυστυχίας.

Επανειλημμένα προσπαθώ να μεταφέρω στους ανθρώπους αυτή τη γνώση. Γιατί εσείς είσασθε εκείνα τα πνεύματα που έπεσαν, τα οποία βρίσκονται στο δρόμο της επιστροφής και πλησιάζουν ήδη στο τέρμα. Ανατρέψατε την αλλοτινή τελειότητά σας και έτσι γίνατε ατελή. Ως άνθρωποι παραμένετε ατελή πλάσματα, αλλά μπορείτε να ξαναγίνετε τέλειοι στη διάρκεια της επίγειας ζωής σας. Αρκεί να εκπληρώσετε το θέλημά Μου, να εναρμονισθείτε με το Νόμο της Θείας Τάξης Μου, να ζείτε μια ζωή όλο αγάπη μετατρέποντας ξανά την ύπαρξη σας σε αγάπη, όπως ήταν στην αρχή.

Η αγάπη σας ενώνει πάλι μαζί Μου, αλλά πρέπει να Μου ανοίξετε από μόνοι σας την καρδιά σας. Δεν πρέπει να αντιστέκεστε όταν η Αγάπη Μου θέλει να σας αγγίξει. Πρέπει να κάνετε τα πάντα για να εκπληρώσετε τον προορισμό σας ο οποίος συνίσταται στο να στρέψετε τη θέλησή σας επάνω Μου, να Μου αφοσιωθείτε και να Με περιβάλλετε με Αγάπη. Τότε μια βαθύτερη γνώση θα γίνει κτήμα σας και το σκοτάδι θα υποχωρήσει. Τότε έχετε διαυγή συνείδηση, καταλαβαίνετε όλες τις διαπλοκές των πραγμάτων και εξέρχεσθε από την κατάσταση της δυστυχίας. Ενώνεστε πάλι μαζί Μου και σ’ αυτή την ένωση βρίσκετε πάλι τη μακαριότητα που απαρνηθήκατε κάποτε εκούσια. Αυτή η μακαριότητα όμως αποτελεί μερίδιο κάθε ύπαρξης που προήλθε κάποτε από Εμένα σαν ένα θαυμαστό ομοίωμα του εαυτού Μου. Έτσι θα γίνει αναμφισβήτητα και πάλι μια μέρα, γιατί αυτός ήταν ο σκοπός Μου κατά τη δημιουργία και αυτός θα παραμείνει αιώνια: να διαπλάσω παιδιά δικά Μου που θα δημιουργούν και θα ενεργούν μαζί Μου μέσα σε απόλυτη ευαδαιμονία.

Αμήν

(Μπέρτα Ντούντε αρ. 5712-17.7.1951)

 Φαινόμενα και πραγματικότητα

Η ζωή στη γη δεν είναι παρά μια φαινομενική υπόσταση. Μόλις το συνειδητοποιήσετε αυτό, έχετε φθάσει στη βαθμίδα από όπου αρχίζει η ανοδική πορεία. Τότε πλέον ζείτε συνειδητά, ανοίγετε το δρόμο προς το Φως, που είναι το πραγματικό είναι. Αυτό αρχίζει τη στιγμή που το σώμα σας, το υλικό περίβλημα της ψυχής, μένει στο χώμα και η ψυχή, ελεύθερη πια, μπορεί να ανυψωθεί ως το πνευματικό βασίλειο. Οτιδήποτε βλέπετε με τα μάτια σας στη γη, οτιδήποτε γνωρίζετε, είναι απλά πνευματική ουσία η οποία έχει λάβει μορφή για ένα μικρό διάστημα. Αυτή η πνευματική ουσία με τη μορφή της ύλης, έχει σαν σκοπό να επιτρέψει την ωρίμανση των πνευματικών στοιχείων πάνω στη γη. Έτσι και η επίγεια ζωή δεν είναι παρά απλά μια καθαρά σωματική λειτουργία, εφόσον η ψυχή σας στερείται παντελώς της επίγνωσης του τι ήταν, τι είναι και τι πρέπει να γίνει. Αν δεν κατακτήσετε αυτή την επίγνωση όσο ζει η ψυχή στη γη, ετούτη πιστεύει ακόμη πιο πολύ ότι αυτή η ζωή είναι η αληθινή και η μόνη που έχει σημασία και προσπαθεί να ζήσει όσο γίνεται περισσότερο και καλύτερα στη γη. Αυτή η επιθυμία υποχωρεί τη στιγμή της Επίγνωσης, γιατί εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιεί ποια είναι η ουσιαστική ζωή, και όσο αυτή κερδίζει σε αξία, τόσο χάνει σε σημασία η επίγεια ζωή. Τότε πλέον είναι σε θέση να ξεχωρίσει τη φαινομενικότητα από την πραγματικότητα, τότε πλέον ζει συνειδητά.

Η ψυχή έχει δεχτεί τη ζωή για να μπορέσει να αποδείξει ότι χρησιμοποιεί τη θέλησή της για το καλό, μέσα από μια φαινομενική υπόσταση. Μπορεί έτσι να δραστηριοποιηθεί σε ένα συγκεκριμένο στάδιο δύναμης, όπου έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει την ενέργεια ζωής που της παρέχεται κατά ένα θεάρεστο τρόπο. Έτσι κατακτά το δικαίωμα να λάβει δύναμη και πληρότητα στην πραγματική ζωή και να τις αξιοποιήσει σύμφωνα με το θείο θέλημα.

Πρέπει δηλαδή να περάσει πρώτα από μια δοκιμαστική ζωή, για να αποδείξει ότι είναι άξια να δεχτεί απεριόριστη δύναμη. Γιατί η αξιοποίηση αυτής της δύναμης είναι πλέον η ουσιαστική ζωή, όπου η ψυχή είναι δραστήρια δημιουργικά και παράλληλα λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό λυτρωτικά για την υπόλοιπη δημιουργία. Εάν αποτύχει στη δοκιμαστική ζωή, εάν εκμεταλλευθεί εσφαλμένα τη ζωτική δύναμη που έχει στη διάθεσή της, χάνει την παροχή δύναμης και στην πραγματική ζωή. Γιατί εάν λάβαινε απεριόριστα μια τέτοια δύναμη, θα την χρησιμοποιούσε και εκεί εξίσου λανθασμένα.

Όσο ζει στη γη, θα πρέπει να αποκτήσει έναν ορισμένο βαθμό ωριμότητας, ο οποίος την καταστά ικανή να αξιοποιήσει τη δύναμη που θα δεχτεί στο πνευματικό βασίλειο. Γι’ αυτό το λόγο ακριβώς της δόθηκε η ζωή. Ως επί το πλείστον όμως αυτή η ζωή θεωρείται ως ο μοναδικός σκοπός της ύπαρξης και επί πλέον χρησιμοποιείται λάθος και όχι σαν το μέσο για την επίτευξη ενός σκοπού. Θεωρείται σαν το μόνο ποθητό αγαθό, παρ’ όλο που είναι γνωστό στον καθένα ότι όταν έρθει η ώρα του, δεν μπορεί να παρατείνει αυτή τη ζωή ούτε κατά μία ημέρα. Κι αυτό ακριβώς θα πρέπει να τον κάνει να καταλάβει πόσο ανάξιο και εφήμερο είναι αυτό που του φαίνεται τόσο εξαιρετικά σημαντικό. Σαν έξυπνος άνθρωπος θα έπρεπε να είχε φροντίσει για το ‘‘μετέπειτα’’ και να μην αρκεσθεί σε πράγματα τα οποία υπόκεινται στο νόμο της παροδικότητας.

Η επίγεια ζωή είναι φαινομενική ζωή, είναι ένα δάνειο το οποίο μπορεί να απαιτηθεί ανά πάσα στιγμή. Όμως ο άνθρωπος οφείλει να είναι καλός οικονόμος με το δανεικό κεφάλαιο. Οφείλει να το χρησιμοποιεί έτσι που να του αποφέρει γενναιόδωρους τόκους, όχι όμως γήινης, υλικής μορφής. Θα πρέπει να αποκτήσει με αυτό πνευματικό πλούτο, και τότε είναι άξιος για την ουσιαστική, αιώνια Ζωή.

Αμήν

(Μπέρτα Ντούντε αρ. 6973-20.11.1957)

 Το σχέδιο σωτηρίας του Θεού, η πτώση και η λύτρωση

Το έργο της λύτρωσης άρχισε με τη δημιουργία των κόσμων στο σύμπαν. Άρχισε με τη δέσμευση πνευματικής ουσίας που είχε σκληρύνει μέσα σε διάφορες μορφές. Επρόκειτο δηλαδή για τη γένεση των υλικών μορφών, οι ίδιες οι οποίες ήταν πρωτύτερα ως προς την ουσία τους πνεύμα. Και στη συνέχεια περιέκλειαν μέσα τους πνευματικές ουσίες οι         οποίες είχαν ήδη ολοκληρώσει ένα ορισμένο στάδιο εξέλιξης.

Τα πνεύματα που είχαν αποστατήσει κάποτε από το Θεό, είχαν τόσο πολύ απομακρυνθεί από Εκείνον, ώστε δεν τα άγγιξε πια η θεία Δύναμη. Σαν συνέπεια είχαν γίνει ακινητοποιημένα και στερεά και αποσκλήρυναν διαρκώς περισσότερο. Σε αυτή την κατάσταση υπόκεινταν στην κυριότητα του αντίπαλου του Θεού και δεν άλλαζαν ποτέ ως προς την υφή τους.

Όμως ο Θεός είχε εξυφάνει ένα σχέδιο για να δώσει τη δυνατότητα σε αυτά τα σκληρά πνεύματα να κατακτήσουν ένα μεγαλείο το οποίο ξεπερνούσε κατά πολύ την πρότερή τους μακαριότητα. Η επιθυμία του Θεού ήταν από τα ‘‘πλάσματα’’ να διαπλάσει ‘‘παιδιά’’. Αυτό το έργο της ανεξαρτοποίησης όμως έπρεπε να το πραγματοποιήσουν τα πλάσματα από μόνα τους. Τα πλάσματα τα οποία με ελεύθερη τη θέλησή τους είχαν επαναστατήσει ενάντια στο Θεό και σαν συνέπεια είχαν πέσει πολύ βαθιά, είχαν αυτή τη δυνατότητα να ανυψωθούν πάλι ως την απαιτούμενη ωριμότητα και να επιτελέσουν το έργο της θεοποίησης με απόλυτα ελεύθερη θέληση.

Από μόνα τους όμως δεν ήταν ικανά να ανυψωθούν, επειδή δεν διέθεταν καμία δύναμη πλέον. Γι’ αυτό έπρεπε να τους δοθεί βοήθεια για να σηκωθούν.

Ο Θεός προσέφερε αυτή τη βοήθεια στα πεσμένα πλάσματα με το να δημιουργήσει την κτίση. Μέσω της θέλησής Του δηλαδή μεταμόρφωσε τη σκληρή πνευματική ουσία σε κάθε λογής δημιουργίες. Με αυτές τις δημιουργίες λοιπόν άρχισε η λύτρωση ή η επάνοδος των πνευμάτων στο Θεό. Τα πεσμένα πλάσματα είχαν εξασφαλισμένη την άνοδό τους ως ένα ορισμένο σημείο, δεδομένου ότι σε αυτό το δημιουργικό σχέδιο η θεία Βούληση είναι καθοριστική και ο αντίπαλος του Θεού δεν διαθέτει καμία επιρροή πάνω στα πνεύματα που είναι δεσμευμένα μέσα στις δημιουργίες.

Η περαιτέρω άνοδος τους ως άνθρωποι θα ήταν επίσης εξασφαλισμένη, αν οι πρώτοι άνθρωποι είχαν μείνει πιστοί στις απλές εντολές του Θεού και είχαν αντισταθεί στους πειρασμούς του αντίθεου, πράγμα για το οποίο ο Αδάμ και η Εύα διέθεταν την απαραίτητη δύναμη. Αλλά είχαν το δικαίωμα της ελευθερίας της θέλησης και αφήνοντας τον αντίθεο να τους εξαπατήσει, απότυχαν σ’ αυτή τη δοκιμασία. Έτσι έκαναν το έργο της σωτηρίας πολύ πιο δύσκολο για ολόκληρη την ανθρωπότητα, από ό,τι θα ήταν αν είχαν χρησιμοποιήσει σωστά τη θέλησή τους.

Οι μεταγενέστεροι άνθρωποι ήταν σημαντικά εξασθενημένοι σαν συνέπεια αυτής της αμαρτίας των πρώτων ανθρώπων. Δεν διέθεταν πια τη δύναμη εκείνη που αυτοί είχαν στη διάθεση τους, κουβαλούσαν και εκείνοι το βάρος αυτής της αμαρτίας και έτσι ο αντίθεος είχε καταφέρει ένα μεγάλο έργο. Έθεσε με αυτό σε κίνδυνο τον απώτατο στόχο των ανθρώπων, να φθάσουν δηλαδή μια μέρα τα αρχέγονα πνεύματα που είχαν πέσει κάποτε στη θεοποίησή τους. Γι’ αυτό ο Θεός τους βοήθησε πάλι στέλνοντας τον Υιό Του στη γη.

Ένα ανώτατο φωτεινό ον πραγματοποίησε το πέρασμα από τη γη δηλαδή, για να εκπληρώσει σαν άνθρωπος εκείνους τους όρους, τους οποίους οι πρώτοι άνθρωποι άφησαν ανεκπλήρωτους, εκεί όπου εκείνοι απέτυχαν. Αυτός ο ‘‘άνθρωπος’’ ήθελε με αυτόν τον τρόπο να βοηθήσει όλους τους ανθρώπους να ξεφύγουν από την κατάσταση αδυναμίας. Ήθελε να τους προσφέρει πάλι τη δυνατότητα να φθάσουν στη θεοποίηση.

Μέσα στον άνθρωπο Ιησού κατοίκησε η ίδια η Αγάπη, ο Πατέρας, ο οποίος ήθελε να βοηθήσει τα παιδιά Του να απελευθερωθούν από τον αντίθεο, για να επιστρέψουν κοντά Του. Έστειλε τον Υιό Του στη γη, ένα ον, το οποίο είχε προέλθει και αυτό από τη δημιουργική Του δύναμη. Έπρεπε να περιβληθεί μία ανθρώπινη περιβολή για να χρησιμεύσει σαν σκεύος στο αιώνιο θείο Πνεύμα, το οποίο ήθελε να φέρει τη λύτρωση στα πλάσματά Του μέσα από αυτή την ανθρώπινη μορφή.

Ωστόσο η ελεύθερη θέληση του ανθρώπου παραμένει και πάλι ο ρυθμιστής. Γιατί και τώρα αυτή η θέληση πρέπει να αναγνωρίσει τον Ιησού Χριστό, το θείο Σωτήρα, και να δεχτεί τη βοήθειά Του εάν θέλει να φθάσει στο στόχο, την επανένωση με το Θεό, την υιοθεσία από το Θεό, η οποία είναι μια κατάσταση υπέρτατης τελειότητας και μακαριότητας. Όλα τα πεσμένα όντα μπορούν να κατακτήσουν την ύψιστη κορυφή, γιατί το λυτρωτικό έργο του ανθρώπου Ιησού παρέθεσε την απόδειξη ότι η ανθρώπινη θέληση μπορεί να αντισταθεί στον αντίπαλο και θανάσιμο εχθρό της. Και ότι η δύναμη για να αντισταθεί κανείς είναι η αγάπη, την οποία κάθε άνθρωπος μπορεί να ανάψει μέσα του.

Ο κάθε άνθρωπος δεν έχει παρά να ζητήσει τη συνδρομή του θείου Λυτρωτή για να νικήσει και αυτός το θάνατο, για να περάσει στη Ζωή, η οποία υπάρχει μόνο στην ένωση με το Θεό. Κι αυτό αποδεικνύει την απελευθέρωση από τον αντίθεο, ο οποίος πασχίζει μόνιμα να κρατήσει τα όντα στην άβυσσο, στην κατάσταση του θανάτου.

‘‘Λύτρωση’’ επομένως σημαίνει ‘‘απελευθέρωση’’ από εκείνον που έφερε το θάνατο στον κόσμο, λύτρωση σημαίνει την αποδοχή της βοήθειας του Ιησού Χριστού. Γιατί χωρίς Αυτόν ο άνθρωπος είναι αδύναμος, σαν συνέπεια της πρωταρχικής πτώσης και της αμαρτίας των προπατόρων του, η οποία εξιλεώθηκε από το θάνατο του Ιησού Χριστού στο σταυρό.

Αμήν

(28.11.1963)

 Εσφαλμένη ερμηνεία του Λόγου του Ιησού

Οι σκέψεις των ανθρώπων είναι πάντα στραμμένες προς τα γήινα και τα εγκόσμια, γι’ αυτό ερμηνεύουν τα πάντα εγκόσμια, ακόμα και ό,τι είχε ένα βαθύ πνευματικό νόημα, ό,τι έχουν λάβει σαν πνευματική διδασκαλία από ΕΜΕΝΑ, είτε από ΕΜΕΝΑ κατευθείαν ή μέσω των απεσταλμένων μου. Οι διδασκαλίες Μου στόχευαν πάντα στην σωτηρία της ψυχής. Όποτε απευθύνθηκα στους ανθρώπους, στα παλιά αλλά και στα νεώτερα χρόνια, ο Λόγος Μου είχε πάντα ένα πνευματικό νόημα το οποίο στην αρχή ήταν κατανοητό. Αλλά δεν περνούσε πολύς καιρός και παρεισέφρεαν εγκόσμιες ιδέες και στο τέλος έπαιρνε σχεδόν αποκλειστικά γήινο περιεχόμενο και νόημα.

Ποτέ λοιπόν ο Λόγος Μου δεν έμεινε καθαρός, προέκυψαν συνήθειες και πράξεις που δεν ανταποκρίνονται πια στο πνευματικό νόημά του και έτσι ο Λόγος Μου έχασε την σωτήρια δύναμη του γιατί δεν είναι πια ο καθαρός Λόγος Μου. ΕΓΩ σας έδωσα πνευματικά καθήκοντα που η εκπλήρωση τους θα ήταν ευλογία για την ψυχή σας, αλλά εσείς οι άνθρωποι το μετατρέψατε σε πρακτικά καθήκοντα. Για κάθε απαίτηση ή καθήκον που έθεσα ΕΓΩ για τις ψυχές σας, εσείς έχετε εφεύρει και καθιερώσει κοσμικές λειτουργίες τις οποίες ονομάσατε μυστήρια και στις οποίες αποδώσατε υπερβολική σημασία, έτσι που σήμερα αμέτρητοι άνθρωποι εκπληρώνουν με μεγάλη ευσυνειδησία αυτά τα καθήκοντα πιστεύοντας ότι έτσι θησαυρίζουν την ψυχή τους, ενώ στην πραγματικότητα συμμορφώνονται απλά με τις εντολές άλλων ανθρώπων.

Όλα αυτά όμως είναι τυπικά και επιφανειακά και γι’ αυτό εντελώς άχρηστα για την πρόοδο της ψυχής. Εσείς οι άνθρωποι όμως αγκιστρώνεστε με πείσμα σε αυτές τις εθιμοτυπίες, που εσείς οι ίδιοι δημιουργήσατε και που ΕΓΩ ποτέ δεν απαίτησα από εσάς. Όλα τα Λόγια που είπα όταν περπάτησα σαν άνθρωπος πάνω στη γη, είχαν ένα βαθύτερο πνευματικό νόημα και δεν μπορούν ποτέ να υποκατασταθούν από εξωτερικές πράξεις. Εσείς δεν συλλαμβάνετε το βαθύτερο νόημα και επί πλέον αρκείσθε σ’ αυτές τις εξωτερικές συνήθειες, οι οποίες όμως δεν πρόκειται ποτέ να αποφέρουν ένα κέρδος στην ψυχή σας.

Για σκεφθείτε τι αποτελέσματα περιμένετε από την ‘‘βάπτιση’’ και μόνο! Αναλογιστείτε ότι αν και εκτελείτε μία απλή εξωτερική πράξη, προσδοκάτε από εκεί όμως πνευματικά επιτεύγματα, είτε είναι η απαλλαγή από το προπατορικό αμάρτημα είτε είναι η είσοδος στην Εκκλησία Μου, η προσχώρηση σε μία θρησκευτική κοινότητα. Όλα τούτα όμως πρέπει να τα κατακτήσει ο άνθρωπος μόνος του στην διάρκεια της ζωής του. Πρέπει από μόνος του να θέλει να τον λυτρώσει ο Ιησούς Χριστός από την αμαρτία.

Γι’ αυτό δεν αρκεί η πράξη της βάπτισης στην οποία υποβάλλεται ένα παιδί. Ο άνθρωπος μπορεί μόνο με την ελεύθερη θέλησή του να προσχωρήσει στην ‘‘Εκκλησία Μου’’, ζώντας συνειδητά σύμφωνα με τη διδασκαλία Μου και φθάνοντας μέσα από την Αγάπη στη ζωντανή πίστη, που είναι γνώρισμα της Εκκλησίας που ίδρυσα ΕΓΩ.

Σκεφθείτε το μυστήριο της εξομολόγησης και της θείας κοινωνίας, πως το ασκείτε και με ποιες εξωτερικές πράξεις ελπίζετε να συγχωρεθούν οι αμαρτίες σας. Σκεφθείτε τι σας ζητάω ΕΓΩ, να ΜΟΥ δώσετε δηλαδή την δυνατότητα να έρθω κοντά σας και εσείς κοντά ΜΟΥ μέσα από τον μυστικό δείπνο. ΕΓΩ σας ζήτησα να το κάνετε πάντα στην μνήμη ΜΟΥ και εσείς την προτροπή Μου αυτή την μεταμορφώσατε σε μία διαδικασία που δεν μπορεί να έχει καμία επίδραση στην ψυχή σας αν δεν ζείτε μία ζωή Αγάπης για να ενωθείτε μαζί Μου μέσω της Αγάπης και για να μπορέσω να μπω μέσα στην καρδιά σας.

Όλα τα πνευματικά καθήκοντα που σας ανέθεσα, που είναι καθήκοντα μόνο για την ψυχή σας, εσείς οι άνθρωποι τα αναμείξατε με εγκόσμιες έννοιες και έτσι φτιάξατε μόνοι σας ένα κατασκεύασμα το οποίο υπακούετε και τηρείτε με ζήλο, ενώ δεν είναι παρά απαιτήσεις που σας επιβάλλουν άνθρωποι που προσπαθούν να τις δικαιολογήσουν ισχυριζόμενοι ότι αυτό είναι το θέλημά Μου.

Επανειλημμένα σας έχω δείξει ποια είναι η αλήθεια σχετικά. Εσείς όμως δεν δέχεστε αυτήν την διαφώτιση, ίσα-ίσα συμμορφώνεσθε με μεγαλύτερο ζήλο με αυτές τις ανθρώπινες εντολές, ενώ τις δικές Μου εντολές της Αγάπης για το θεό και τον πλησίον, τις παραμελείτε. Και έτσι σκοτεινιάζετε το πνεύμα σας όλο και πιο πολύ, έτσι που στο τέλος δεν μένει πια καμιά δυνατότητα να αναγνωρίσετε τα λάθη που κάνετε στις σκέψεις και στις πράξεις σας.

Βάζετε λοιπόν από μόνοι σας δεσμά στον εαυτό σας αφού δέχεσθε αδιαμαρτύρητα σαν αλήθεια ό,τι σας παρουσιάζουν σαν τον ‘‘Λόγο Μου’’. Ερμηνεύετε εντελώς εγκόσμια όλα τα λόγια Μου και αδιαφορείτε για το πνευματικό τους νόημα. Γι’ αυτό έχουν προκύψει πλάνες που μπορούν να παραμερισθούν μόνο όταν δοθείτε ολοκληρωτικά στην Αγάπη. Γιατί τότε γίνεται φως μέσα σας και καταλαβαίνετε που πλανάσθε.

Τότε θα καταλάβετε ότι όλες οι εντολές που έχουν επιβάλλει οι άνθρωποι και οι πράξεις των μυστηρίων είναι παραπλανητικές γιατί μόνο ένα σκοτεινό πνεύμα μπορούσε να τις παρουσιάσει σαν ‘‘θεία θέληση’’. Και τότε θα πρέπει να προσπαθήσετε να απαλλαγείτε από κάθε πλάνη γιατί μόνο η καθαρή αλήθεια μπορεί να λυτρώσει την ψυχή σας. Μόνο ο άνθρωπος που ζει με αγάπη, που εκπληρεί δηλαδή κατά πρώτον τις εντολές Μου της Αγάπης μπορεί να αναγνωρίσει τούτη την αλήθεια και οι σκέψεις του θα είναι πάντα στο σωστό δρόμο.

Αμήν

(8.1.1963)

 Η εκκλησία του Χριστού στην αρχή της

Οι μαθητές Μου έλαβαν το Ευαγγέλιο της Αγάπης από ΕΜΕΝΑ τον Ίδιο, όταν περπάτησα στη γη και έτσι μπορούσαν να το κηρύξουν στον κόσμο αγνό και ανόθευτο, όταν ολοκληρώθηκε το έργο της Σωτηρίας και ΕΓΩ επέστρεψα στο Βασίλειο Μου του Φωτός και της μακαριότητας. Αυτοί οι μαθητές Μου διατήρησαν τη διδασκαλία Μου καθαρή και οι άνθρωποι έμαθαν ότι είμαι ο Σωτήρας τους από την αμαρτία και τον θάνατο. Από τους μαθητές Μου διδάχθηκαν ότι πρέπει να πορευθούν το δρόμο του Σταυρού και να ζήσουν μία ζωή αγάπης, για να εκπληρώσουν τον σκοπό της ζωής τους πάνω στη γη και να μπορέσουν να μπουν στο Βασίλειο Μου μετά το θάνατο τους.

Οι μαθητές Μου είχαν μυηθεί στην Αλήθεια από ΕΜΕΝΑ και μετέδιδαν την ίδια Αλήθεια παρακάτω διότι το Πνεύμα Μου μπορούσε να δρα μέσα τους.

Στην αρχή λοιπόν οι άνθρωποι ελάμβαναν το Ευαγγέλιο Μου αγνό και προσπαθούσαν και οι ίδιοι να ζουν μία ζωή αγάπης. Έτσι ζωντάνευαν το πνεύμα που είχαν μέσα τους και ΕΓΩ ο ίδιος μπορούσα τότε να ενεργήσω μέσα τους.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο παρέμεινε ανόθευτη η διδασκαλία Μου για ένα χρονικό διάστημα. Οι μαθητές Μου ονόμασαν στη συνέχεια δάσκαλους ανθρώπους των οποίων γνώριζαν την πνευματική κατάσταση, γι’ αυτό τους όρισαν για διαδόχους τους. Ωστόσο δεν πέρασε πολύ καιρός και ορισμένοι άνθρωποι ανέλαβαν από μόνοι τους τα καθήκοντα του δασκάλου, εν μέρει από κάποια αυταρέσκεια, εν μέρει από υπερβάλλοντα ζήλο να εκπληρώσουν τη θέλησή Μου, χωρίς όμως να περιμένουν την ‘‘εσωτερική κλήση’’ που είναι απαραίτητη για αυτή την αποστολή.

Η κατάληξη ήταν ότι έγιναν δάσκαλοι χωρίς να είναι άξιοι γι’ αυτό το αξίωμα και ότι το κριτήριο δεν ήταν πια η ‘‘εσωτερική κλήση’’ ή χάρισμα, η πνευματική κατάσταση του ανθρώπου, αλλά ρόλο έπαιζαν πια και εξωτερικά δεδομένα. Και έτσι η αγνή αλήθεια βρισκόταν όλο σε μεγαλύτερο κίνδυνο, πράγμα όμως που δεν έγινε αντιληπτό, ακριβώς διότι εκείνοι οι αυτοαποκαλούμενοι δάσκαλοι δεν είχαν αφυπνίσει το πνεύμα τους.

Παράλληλα αρνήθηκαν το δικαίωμα στους ανθρώπους στους οποίους δίδασκαν το Ευαγγέλιο, να σχηματίσουν δική τους γνώμη και να εκφράσουν δυνατά την αμφιβολία τους κατά πόσον αυτά που διδάσκονταν ήταν η απόλυτη αλήθεια. Όσοι θεωρούσαν τους εαυτούς τους ‘‘πνευματικούς δάσκαλους’’, ήταν πεπεισμένοι για την αποστολή τους και την αξία τους και δεν ανέχονταν κανέναν αντίλογο.

Και σ’ αυτούς που δίδασκαν επέβαλαν το καθήκον να θεωρούν ανεξέλεγκτα ό,τι τους πρόσφεραν σαν αλήθεια. Συνεπώς η Αλήθεια παρέμεινε καθαρή μόνον όσο οι ίδιοι οι θεσμοφύλακές της είχαν ζωντανό το πνεύμα τους.

Σύντομα όμως υπερίσχυσε ο αριθμός εκείνων, οι οποίοι απόκτησαν αξιώματα και τιμές, χωρίς να είναι φωτισμένοι από το Πνεύμα Μου. Καμιά αντίρρηση από ανθρώπους με αφυπνισμένο πνεύμα δεν γινόταν δεκτή. Η εξουσία τους μεγάλωνε και παράλληλα η καθαρή Αλήθεια γέμισε ανακρίβειες και λάθη, από ένα σκεπτικό που πήγαζε από τη Λογική των ανθρώπων και που το παρουσίαζαν σαν τη ‘‘θεία’’ Αλήθεια.

Επανειλημμένα προσπάθησαν αφυπνισμένοι άνθρωποι να αποβάλλουν τα λάθη, όμως ο Αντίπαλος Μου καταφέρε να επικρατήσει, διότι οι ακόλουθοί του είχαν μεγάλη ισχύ και την αγνή Αλήθεια δεν την αναγνώριζε κανείς πια.

Έτσι μπορείτε να καταλάβετε πώς με το πέρασμα του χρόνου σχηματίσθηκε κάτι αλλιώτικο από την ‘‘Εκκλησία του Χριστού’’, από αυτήν που ίδρυσα ΕΓΩ στη γη.

Έτσι ερμηνεύεται πώς έφθασε στην εξουσία μία οργάνωση, πώς προκλήθηκαν επανειλημμένα σχίσματα μέσα στους κόλπους αυτής της οργάνωσης. Ωστόσο ΕΓΩ, θέλω η Εκκλησία που ίδρυσα ΕΓΩ να θεωρείται πάντα μόνο σαν ένα καθαρά πνευματικό οικοδόμημα. Συμπεριλαμβάνει δε όλους εκείνους τους ανθρώπους, οι οποίοι ζουν μέσα στην Αλήθεια σαν συνέπεια μιας ζωής εν αγάπη, που έχει σαν επακόλουθο μία ζωντανή πίστη και την αφύπνιση του Πνεύματος.

Αυτή η Εκκλησία έχει διατηρηθεί μέχρι τώρα διότι το Πνεύμα Μου απλωνόταν πάντα πάνω από εκείνους τους ανθρώπους, οι οποίοι κατέβαλλαν προσπάθειες να ζουν με αγάπη και σύμφωνα με το θέλημά Μου. Σ’ αυτούς μετέδιδα συνέχεια την ανόθευτη Αλήθεια και μπορούσαν να ξεσκεπάσουν τις πλάνες. Αλλά και σε κάθε άνθρωπο που αναζητάει ειλικρινά την Αλήθεια θα δοθεί η απάντηση στο γιατί η ανθρωπότητα έφθασε να έχει πλήρη σύγχυση σ’ αυτά που σκέφτεται και πιστεύει και επίσης γιατί δεν είναι πρόθυμη να ξεκαθαρίσει αυτήν τη σύγχυση.

Ο καθένας όμως μπορεί να καταλάβει ότι ποτέ η μάζα δεν είναι ανοικτή προς την Αλήθεια, αλλά συμφωνεί πρόθυμα με την πλάνη. Γι’ αυτό και ο καθένας που έχει τη χάρη να λάβει την καθαρή Αλήθεια από ΕΜΕΝΑ, θα πρέπει να προσπαθεί να αποβάλλει τις λανθασμένες ιδέες και σκέψεις.

Και αν το επιθυμεί ειλικρινά, θα μπορεί να ξεχωρίσει την Αλήθεια από την πλάνη και τότε θα ανήκει στην Εκκλησία που ίδρυσα ΕΓΩ ο Ίδιος επί της γης.

Αμήν

(28.7.1954)

 Η Εκκλησία του Χριστού

Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού απαρτίζεται απ’ όλους τους πιστούς, που βλέπουν στον Ιησού Χριστό τον Σωτήρα τους, που πιστεύουν σ’ Αυτόν σαν τον Υιό του Θεού, ο ΟΠΟΙΟΣ κατέβηκε στη γη για να θυσιασθεί σαν άνθρωπος για χάρη ολόκληρης της ανθρωπότητας – γι’ αυτό το λόγο θέλουν να ΤΟΝ ακολουθήσουν. Η ‘‘Εκκλησία του Χριστού’’, την οποία ίδρυσε ο Ίδιος επί γης, είναι όλοι όσοι πιστεύουν βαθιά, όλοι όσοι πασχίζουν να γίνουν χριστιανοί στην πράξη, όλοι όσοι δεν είναι μόνο στους τύπους χριστιανοί, όλοι όσοι έχουν ζωντανή πίστη και στέκονται συνειδητά κάτω από το Σταυρό του Χριστού.

Τα μέλη της Εκκλησίας Του πρέπει να αναγνωρίσουν τον Ιησού Χριστό και από αυτήν την αναγνώριση τους επιβάλλεται το καθήκον να ζήσουν σύμφωνα με τη διδασκαλία Του, – να ασκούν δηλαδή συνειδητά μία ζωή αγάπης, όπως έδειξε ΑΥΤΟΣ ο Ίδιος με το παράδειγμά Του. Αυτός κάλεσε τους ανθρώπους να Τον ακολουθήσουν, και όποιος ακούει την πρόσκλησή Του και ΤΟΝ αναγνωρίζει σαν οδηγό του, ανήκει και στην κοινότητα που ονομάζεται ‘‘Εκκλησία του Χριστού’’.

Αυτή είναι η αόρατη Εκκλησία που ωστόσο μπορεί να είναι, και είναι, παρούσα σε κάθε δόγμα, γιατί παντού υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν με θερμή αγάπη στον Ιησού Χριστό, που από αγάπη θυσιάζονται για τους συνανθρώπους τους. Αυτοί μπορούν να ονομασθούν αληθινοί χριστιανοί γιατί αποδεικνύουν με τη συμπεριφορά τους ότι ανήκουν σ’ ΑΥΤΟΝ, Ο ΟΠΟΙΟΣ με το θάνατο στο σταυρό ολοκλήρωσε το έργο της αγάπης Του πάνω στη γη. Αυτή η ενορία λοιπόν υφίσταται παντού όπου ζουν αληθινοί χριστιανοί, γιατί όλοι αυτοί ανήκουν στην Εκκλησία του Χριστού. Κι ακόμα και εκεί όπου μόνο δύο ή τρεις τέτοιοι χριστιανοί συνευρίσκονται στο Όνομά Μου, παρευρίσκεται και ΑΥΤΟΣ ανάμεσά τους και τους γεμίζει με το Πνεύμα Του. Γι’ αυτό οι σκέψεις και τα λόγια αυτών των ανθρώπων θα είναι σωστά και μάλιστα σημαντικότερα από τα λόγια ενός κήρυκα που δεν έχει γίνει ακόμα ζωντανό παράδειγμα της θεϊκής εντολής της αγάπης, που τα λόγια του δεν αφήνουν να φανεί η εσωτερική ζωή, το Πνεύμα το οποίο είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα των μελών της Εκκλησίας του Χριστού. Αυτό το Πνεύμα εκφράζεται με τέτοιο τρόπο που ο Λόγος του θεού κηρύσσεται και ερμηνεύεται απλά και καθαρά, – πράγμα που μπορεί να συμβεί και στον πιο στενό κύκλο, με πολύ φυσιολογικό τρόπο, ακόμα και στην απλή κουβέντα, όπου δηλαδή συνευρίσκονται μέλη της Εκκλησίας του Χριστού.

Δεν είναι τίποτα το εξωτερικό και το εμφανές που επικυρώνει αυτήν τη συμμετοχή. Μόνο το πνεύμα αγάπης του καθενός που προσφεύγει στον Ιησού Χριστό, πιστεύοντας ακράδαντα σ’ ΑΥΤΟΝ σαν τον Υιό του Θεού και Σωτήρα του Κόσμου, που μέσα στο ανθρώπινο περίβλημά Του ενσαρκώθηκε ο ΙΔΙΟΣ ο ΘΕΟΣ για να λυτρώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία και το θάνατο.

Αμήν

(Μπέρτα Ντούντε αρ. 7732-28.10.1960)

 Η αγάπη και τα βάσανα καθαρίζουν την ψυχή

ΜΕ ακολουθείτε πραγματικά όταν σηκώνετε το σταυρό σας με υπομονή και αφοσίωση στο θέλημά Μου. Εγώ βέβαια σήκωσα στους ώμους Μου τις αμαρτίες ολόκληρης της ανθρωπότητας, όταν πήρα τον δρόμο του σταυρού και σας απάλλαξα από το μεγάλο βάρος των αμαρτιών, το οποίο θα έπρεπε να σηκώσετε εσείς για τα κρίματά σας. Εγνώριζα ότι ήταν πολύ βαρύ για σας και ότι ποτέ δεν θα μπορούσατε να απαλλαγείτε απ’ αυτό το μεγάλο βάρος. Γι’ αυτό το κουβάλησα Εγώ στην θέση σας.

Πρέπει όμως να ξέρετε ότι η ψυχή σας είναι ακόμη πολύ ανώριμη όσο η Αγάπη δεν φουντώνει μέσα σας. Εκεί πάνω υστερείτε εσείς οι άνθρωποι, ακόμα και αν προσπαθείτε να ζείτε σύμφωνα με το θέλημά Μου. Γι’ αυτόν το λόγο σας δίνω τη δυνατότητα να ωριμάσετε ψυχικά με τα βάσανα. Τα βάσανα καθαρίζουν πραγματικά την ψυχή έτσι που γίνεται όλο πιο καθάρια και διαπερατή από το Φως, ώστε να περάσει εξαγνισμένη στο υπερκόσμιο βασίλειο όταν έρθει η ώρα της. Η αγάπη και τα βάσανα καθαρίζουν την ψυχή σας, σας το λέω επανειλημμένα, και έτσι σας λέω ακόμη ότι χρειάζεσθε τα βάσανα, διότι η αγάπη μέσα σας δεν έχει φθάσει ακόμα σε εκείνο το βαθμό που επιτρέπει στην ψυχή να γίνει πεντακάθαρη σαν το κρύσταλλο, ώστε η Αγάπη Μου να μπορεί να την διαπεράσει με τις ακτίνες της χωρίς να προσκρούει σ’ οποιοδήποτε εμπόδιο.

Η ζωή σας δεν θα διαρκέσει πολύ και κάποτε θα Με ευγνωμονείτε που σας βοήθησα να πνευματικοποιήσετε την ψυχή σας στέλνοντάς σας ατυχίες, βάσανα, δοκιμασίες και αρρώστιες. Μόνο που δεν πρέπει να εξεγείρεσθε απέναντι στη μοίρα σας, οφείλετε να δέχεσθε τα πάντα από τα χέρια Μου και να αναλογίζεσθε μόνιμα ότι Εγώ θέλω να σας βοηθήσω να φθάσετε στην τελειότητα, όσον είναι δυνατό αυτό επί της γης. Μπορείτε ν’ αποβάλλετε ακόμα πολλές ακαθαρσίες από την ψυχή σας και έτσι να κατακτήσετε την ευτυχία να περάσετε στο άπλετο Φως. Γιατί η ψυχή θα είναι κατάλληλα επεξεργασμένη ώστε να δεχθεί μέσα της το άπλετο Φως, χωρίς να χρειασθεί να διαλυθεί.

Μπορείτε βέβαια ν’ απαλλαγείτε από κάθε αμαρτία χάρη στην άφεση που σας εξασφάλισε ο Ιησούς Χριστός, αν Με παρακαλέσετε Εμένα τον Ίδιο στο όνομα του Ιησού. Το πόσο δυνατό θα είναι το Φως που θα σας κάνει ευτυχισμένους και πόσο βαθιά θα είναι η μακαριότητα που θα απολαμβάνετε, ποικίλει. Εξαρτάται από την καθαρότητα και την τελειότητα της ψυχής σας όσο ζείτε στη γη. Κι αν την παραμελείτε, παρ’ όλη την καλή σας θέληση, τότε σας υποβοηθάει η Αγάπη Μου δημιουργώντας συνέχεια ευκαιρίες για να μεγαλώσετε την ωριμότητα της ψυχής σας, με το να σας φορτώνει ένα μικρό σταυρό, τον οποίο οφείλετε να σηκώνετε με υπομονή και καρτερικότητα. Σας βοηθάει όταν από καιρό σε καιρό σας πιέζουν τα βάσανα για να προωθήσουν την δουλειά στην ψυχή, για να διαλύσουν τις ακαθαρσίες και ν’ αφήσουν την ψυχή να βγει από τα βάσανα τόσο καθάρια και εξαγνισμένη που να είναι δεκτική σε υψηλό βαθμό φωτεινότητας, ώστε να μπορέσει να περάσει στην Αλήθεια, στο βασίλειο του Φωτός και της Μακαριότητας.

Η ζωή είναι σύντομη και κάποτε θα Με ευχαριστείτε για το δρόμο που σας άφησα να βαδίσετε πάνω στη γη, όταν θα έχει επιφέρει στην ψυχή σας την ωριμότητα που επιτρέπει στο φως της Αγάπης να σας διαπεράσει σε μεγάλο βαθμό, και να σας κάνει ανείπωτα ευτυχισμένους. Γι’ αυτό σηκώστε το σταυρό σας και ακολουθείστε Με, γιατί κάποτε τελειώνει η πορεία σας και τότε θα είσασθε μακάριοι.

Αμήν

(Μπέρτα Ντούντε αρ. 3714-15.3.1946)

 Παράκληση για έλεος και δύναμη

Όταν απευθύνεσθε με λαχτάρα σε Μένα και Μου ζητάτε δύναμη και έλεος, λαμβάνετε απεριόριστα και από τα δύο. Και ας μην φαίνεται αυτό πάντα από την αρχή, γιατί η δύναμη και το έλεος αγγίζουν πιο πολύ την ψυχή παρά το σώμα. Τότε μπορεί ο άνθρωπος να περάσει οποιεσδήποτε δοκιμασίες και βάσανα, η ψυχή όμως δεν τις νοιώθει τόσο έντονα. Γι’ αυτό ο άνθρωπος ακόμα και στη μεγαλύτερη δοκιμασία παραμένει ήρεμος και συνετός, γιατί η ψυχή του είναι δυνατή και ας πρέπει να υποφέρει το σώμα του. Δεν απαλάσσω πάντα τον άνθρωπο από τα βάσανα, του δίνω όμως τη δύναμη να αντέξει ό,τι του επιβάλλω. Και τότε αυτός δε νοιώθει τόσο βαρύ το φορτίο του όπως ένας άνθρωπος χωρίς πίστη, που δεν επιζητά και δεν παρακαλεί να του δώσω δύναμη. Δεν είναι το μέγεθος της συμφοράς, αλλά η κατάσταση του ανθρώπου που τον κάνει να αισθάνεται κάθε δοκιμασία διπλή, επειδή δεν έχει δύναμη. Ωστόσο η δύναμη και το έλεός Μου είναι πάντα στη διάθεσή σας. Αν τα χρησιμοποιήσετε, θ’ αντέξετε και την πιο σκληρή ζωή και θα κερδίσετε όφελος από εκεί για την ψυχή σας. Το περίβλημα της ψυχής θα χαθεί σιγά-σιγά χάρη στην επίδραση που έχει η δύναμη και το έλεός Μου. Γιατί όταν ο άνθρωπος ενωθεί μαζί Μου, όταν συνδεθεί μαζί Μου μέσω της προσευχής για έλεος και δύναμη, μπορώ να του φανερωθώ σαν εισροή δύναμης και όσο πιο πολύ επιδρώ στην ψυχή του, τόσο μικραίνει η εξάρτηση του από τα υλικά πράγματα. Διότι η δύναμη του ελέους Μου σπρώχνει την ψυχή προς το πνεύμα που έχει μέσα της και την απομακρύνει από τα υλικά αγαθά. Το έλεος και η δύναμή Μου δρουν έτσι που ο άνθρωπος σταθεροποιείται εσωτερικά, αποκολλάται από τον εξωτερικό κόσμο και ψάχνει την ένωση με το πνεύμα μέσα του. Έτσι προσπαθώντας να ξεπεράσει τις δοκιμασίες της ζωής με την υποστήριξή Μου, τη συνδρομή Μου σε έλεος και δύναμη, πετυχαίνει να προοδέψει πνευματικά. Μια τέτοια παράκληση δεν μένει ποτέ ανεκπλήρωτη, όποιος Με πλησιάζει μ’ αυτό το αίτημα δεν φεύγει ποτέ με άδεια χέρια. Ακόμα και αν η γήινη δοκιμασία δεν έχει εξαφανισθεί, ο καθένας καταλαβαίνει πόσο ενισχυμένος βγαίνει μετά από μία κατανυκτική προσευχή. Οι δοκιμασίες έχουν το σκοπό από τη μία μεριά, να καταλάβει ο άνθρωπος   την αδυναμία και την ανημπόρια του και να στραφεί προς Αυτόν που μπορεί να τις απομακρύνει και από την άλλη να δυναμώσουν την πίστη του όταν λάβει τη βοήθειά Μου μετά από την κατανυκτική προσευχή του. Μία ψυχή που τείνει προς εμένα, κερδίζει πάντα οφέλη πνευματικά από τη δοκιμασία του σώματος της γιατί έτσι βρίσκει καταφύγιο σε Εμένα Κάθε βαθιά προσευχή της χαρίζει δύναμη και χαρά, που ανάλογα με την ωριμότητά της γίνονται ορατές και αισθητές και στο σώμα ή μόνο στην ψυχή, ανάλογα με το πώς κρίνει σκόπιμο η Σοφία Μου και η Αγάπη Μου. Σίγουρα όμως δεν αφήνω κανένα χωρίς δύναμη όταν Μου τη ζητάει, γιατί εισακούω κάθε παράκληση που αφορά πνευματικά αγαθά, και αν είναι για το καλό σας, εισακούω και τις εκκλήσεις για βοήθεια στις γήινες ανάγκες. Και έτσι θα με νοιώσετε κοντά σας ακόμα και στη μεγαλύτερη δυστυχία. Δεν πρόκειται να μείνετε αβοήθητοι και αποθαρρυμένοι αν αφεθείτε μ’ εμπιστοσύνη στην Αγάπη και το Έλεός Μου, αν θελήσετε να λάβετε από τη Δύναμή Μου και Μου το αποδείξετε αναζητώνατας ένα μύχιο διάλογο μαζί Μου. Εγώ βέβαια γνωρίζω τις δοκιμασίες, τις αδυναμίες και τις αμφιβολίες σας, αλλά θελω να τις αποβάλλετε με την προσευχή σας σε Μένα, για να ενωθείτε μαζί Μου όταν η Αγάπη, η Δύναμη και η Φιλευσπλαχνία Μου τις εξαφανίσουν, ώστε να μάθετε να Με αναγνωρίζετε στο κάθε τι που σας αγγίζει. Σας μιλώ μέσα από τις δοκιμασίες και σας αποκαλύπτομαι μέσα από τη βοήθειά Μου. Μείνετε στενά δεμένοι μαζί Μου, και καμία δοκιμασία δεν θα σας τρομάζει, όσο μεγάλη και να φαίνεται, γιατί η Αγάπη Μου σας προσφέρει αμέτρητη δύναμη. Εγώ σας φροντίζω σωματικά και πνευματικά μέχρι το τέλος της ζωής σας, και αν αυτό το πιστεύετε χωρίς σκιά αμφιβολίας, θα χάσετε κάθε φόβο για τις δοκιμασίες, γιατί θα μπορείτε να τις ξεπερνάτε ανά πάσα στιγμή με το Έλεος και τη Δύναμή Μου.

Αμήν

(Μπέρτα Ντούντε αρ. 4872-1.4.1950)

 Η προσευχή ‘‘εν πνεύματι και εν αληθεία’’

Οφείλετε να προσεύχεσθε εν πνεύματι και εν αληθεία. Αυτό προϋποθέτει πραγματική πίστη σ’ Αυτόν που καλείτε στην προσευχή σας και παρακαλείτε να σας βοηθήσει. Πρέπει λοιπόν να πιστέψετε ότι ΥΠΑΡΧΩ. Ότι έχω τη δύναμη να σας βοηθήσω και ότι η Αγάπη Μου έχει τη θέληση να το κάνει. Αυτή η ακλόνητη πίστη σας επιτρέπει να βρείτε τα κατάλληλα λόγια και σκέψεις με τα οποία μπορείτε να ενωθείτε μαζί Μου. Τότε μου μιλάτε μέσα από την καρδιά σας – όχι μόνο από τα χείλη και αυτός είναι ο σωστός διάλογος μαζί Μου γιατί μου εμπιστεύεσθε τις έγνοιες και τις ανάγκες σας και προσδοκάτε έμπρακτη απάντηση. Έχετε εμπιστοσύνη δηλαδή ότι όντως σας ακούω. Όταν λοιπόν θα έχετε δημιουργήσει αυτήν την κατάσταση της εμπιστοσύνης προς τη βοήθειά Μου, δεν μπορείτε παρά να προσεύχεσθε ‘‘εν πνεύματι και εν αληθεία’’ και Εγώ θα σας εισακούσω.

Πώς όμως μπορεί ο άνθρωπος που χρησιμοποιεί εκφράσεις που έχει διδαχθεί, να προσευχηθεί πνευματικά και αληθινά; Που απαγγέλλει μαζί με άλλους μακροσκελείς προσευχές, οι οποίες δεν μαρτυρούν καμία ευλάβεια ή εσωτερικότητα, γιατί η καρδιά δεν γνωρίζει τι ομιλούν τα χείλη. Πώς μπορείτε να συμπεραίνετε ότι βρίσκω ευχαρίστηση σε μια τέτοια προσευχή που κάθε άλλο είναι παρά το καλόπιστο κάλεσμα του παιδιού προς τον Πατέρα; Απλή και απέριττη σαν τα λόγια ενός παιδιού πρέπει να είναι η προσευχή σας για να παρουσιασθώ εμπρός σας και να γνωρίσετε το έλεός Μου.

Ακούω και εισακούω όποιον Μου μιλεί μ’ αυτόν τον τρόπο, γιατί σας έδωσα την υπόσχεση ότι όποιος ζητήσει θα λάβει. Όποιος κτυπά στην πόρτα, θα του ανοίξω. Δεν βρίσκω όμως καμία ευχαρίστηση στην σκέτη λατρεία με τα χείλη, γιατί Εγώ βλέπω μόνο την καρδιά, που κανείς δεν μπορεί να την κρύψει από Μένα. Όπου όμως η καρδιά είναι βουβή, Εγώ προσπερνάω και ούτε η Αγάπη Μου ούτε η Παντοδυναμία Μου δείχνουν ότι έχουν ακούσει. Αποστρέφω το πρόσωπο Μου απ’ αυτούς που προσεύχονται αδιάκοπα, αλλά οι σκέψεις τους δεν φθάνουν ούτε στο ένα χιλιοστό από αυτά που λένε με τα χείλη. Γιατί όσοι προσεύχονται έτσι δεν Με αναγνωρίζουν, όποιος Με αναγνωρίζει πραγματικά μένει άλαλος και όλο δέος, η αληθινή ταπεινότητα τραυλίζει λόγια εσώψυχα. Τα λόγια αυτά Εγώ τα καταλαβαίνω πολύ καλά γιατί βγαίνουν από την καρδιά που αναζητάει το δέσιμο μαζί Μου και πάντα Με προσελκύει κοντά της.

Σπάνια φθάνουν σ’ Εμένα πνευματικές και αληθινές προσευχές. Γι’ αυτό σπάνια τις εισακούω, παρ’ όλο που πολλοί προσεύχονται και πολλοί βρίσκονται σε κατάσταση ανάγκης. Αντίθετα τα αληθινά παιδιά Μου προσεύχονται με την καρδιά τους και θα έχουν πάντα αποτέλεσμα γιατί η αληθινή πίστη εγγυάται την εκπλήρωση των αιτημάτων τους.

Μία αληθινή πίστη, δεν την αφήνω να σβήσει ποτέ.

Αμήν

( Μπέρτα Ντούντε αρ. 1862-24.3.1941)

 Η προσευχή και η παράκληση για άλλους ανθρώπους

Εισακούω την προσευχή του καθένα που Με εμπιστεύεται με απόλυτη πίστη. Η ζωή χωρίς αγώνα δεν ωριμάζει την ψυχή, ο άνθρωπος πρέπει να αγωνίζεται. Από τον αγώνα αυτόν μπορεί να απαλλαγεί μόνο αν από δική του πρωτοβουλία εναποθέσει τη ζωή του στα χέρια Μου, Με εμπιστευθεί και με πίστη αφεθεί στη βοήθειά Μου. Τότε είναι έτσι όπως θέλω να έχω τα παιδιά Μου. Με αναγνωρίζει δηλαδή σαν τον Πατέρα του, που έχει τέτοια δύναμη και αγάπη, που δεν αφήνει το παιδί Του ποτέ αβοήθητο. Δεν βαδίζει ποτέ πια μόνος του, αντίθετα Με φωνάζει πάντα στο πλευρό του. Δεν ανησυχεί και δεν αμφιβάλλει για τίποτα γιατί είναι γεμάτος εμπιστοσύνη. Δεν φοβάται τίποτα γιατί πιστεύει, και Εγώ δεν απογοητεύω αυτόν που πιστεύει. Όποιος πιστεύει έτσι σε Μένα, δεν πρόκειται να κάνει λάθος στις παρακλήσεις του. Θα του παρασταθώ και θα εκπληρώσω τις προσδοκίες του και έτσι η πίστη του θα γίνεται όλο και πιο βαθειά και πιο ακλόνητη.

Μέσα του θα έχει ειρήνη γιατί δεν φοβάται τίποτα πια, ξέρει πως δεν είναι ποτέ μόνος και εγκαταλειμμένος. Όποιος από την          άλλη είναι το αντικείμενο για το οποίο γίνεται η προσευχή, θα νοιώσει τη δύναμή της. Το πνεύμα του θα φωτισθεί και θα δυναμώσει η πίστη του. Οι άνθρωποι αυτοί θα αισθανθούν ότι τους εισρέει μία δύναμη και θα στρέψουν τα μάτια του πνεύματος τους προς τα επάνω.

Εγώ ο Ίδιος θα στείλω μία αστραπή να φωτίσει την καρδιά αυτών για τους οποίους προσεύχονται τα ευλαβή παιδιά Μου. Οι παρακλήσεις τους εισακούονται και η Αγάπη Μου αγρυπνά πάνω από τους αδύνατους και όσους χρειάζονται βοήθεια για να μην πέσουν ή παραπλανηθούν. Γιατί όταν οι άνθρωποι στη γη προσεύχονται και παρακαλούν για τη σωτηρία της ψυχής των αγαπημένων τους, τους μεταβιβάζουν τη δύναμη της προσευχής και έτσι αυτοί γίνονται ικανοί να δεχθούν το έλεός Μου. Διότι η παράκληση για τρίτους είναι ένα έργο της αγάπης για τον πλησίον και το πιο αποτελεσματικό μέσο για να βοηθηθούν. Τότε το Πνεύμα Μου αναζητά να ενωθεί μαζί τους και τους οδηγεί προς τη φώτιση. Ό,τι ο άνθρωπος δεν μπορεί με δικές του δυνάμεις, μπορεί να το κατορθώσει μία προσευχή που γίνεται με πίστη για λογαριασμό του. Και Εγώ δείχνω ιδιαίτερη φροντίδα γι’ αυτές τις ψυχές και δεν τις αφήνω στην άγνοια. Τις σκεπάζω με την Ευσπλαχνία και το Πνεύμα Μου γιατί η αγάπη ενός παιδιού Μου δεν ζητά μάταια τη συνδρομή Μου. Μείνετε λοιπόν ήσυχοι, ο καθένας θα πάρει το δρόμο που πρέπει για τη σωτηρία του. Ό,τι και να συμβεί είναι καλό για την πρόοδο της ψυχής του. Και όταν Με εμπιστεύεσθε, σας καθοδηγώ μέσα απ’ όλες τις δοκιμασίες πίσω στην αιώνια πατρίδα σας.

Αμήν

(Μπέρτα Ντούντε αρ. 4541-15.1.1949)

 Η ύπαρξη του Θεού και η Επιστήμη

Συχνά ένας επιστήμονας δυσκολεύεται να πιστέψει σε μια Θεότητα. Η νόησή του τον ωθεί σε διαφορετικά συμπεράσματα, γιατί είναι απόληξη μιας γνώσης η οποία δεν ανταποκρίνεται απόλυτα στην αλήθεια. Ήδη μια λανθασμένη άποψη για την εξέλιξη της γης οδηγεί σε λάθος έννοιες. Και τότε είναι δύσκολο να παραδεχθεί κανείς την ύπαρξη ενός αιώνιου Δημιουργού, ενός Όντος, το οποίο θα πρέπει κανονικά οι άνθρωποι να το αναγνωρίζουν από τις εκδηλώσεις της δύναμής Του, ωστόσο το ίδιο δεν θέλει συνήθως να το αναγνωρίσουν.

Η επιστήμη προσπαθεί να αποδείξει τα πάντα. Όπου όμως δεν τα καταφέρνει, δεν παραδέχεται την ανικανότητά της παρά αρνείται απλά να αναγνωρίσει ό,τι δεν μπορεί να προσεγγίσει με την έρευνά της. Κατά συνέπεια βασίζεται σε μια λανθασμένη αντίληψη και σε τελευταία ανάλυση είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί ο δρόμος προς την αιώνια Θεότητα, ακόμη και αν υπάρχει η θέληση για κάτι τέτοιο.

Οποιαδήποτε έρευνα θα έπρεπε να έχει σαν αρχή την επιδίωξη να διασαφηνίσει την ύπαρξη του Θεού, η οποία βέβαια δεν μπορεί να αποδειχθεί, όμως μπορεί να γίνει πιστευτή και μάλιστα με πλήρη βεβαιότητα. Σε μια τέτοια περίπτωση, οποιαδήποτε έρευνα οδηγείται σύντομα στην επιτυχία. Αλλά για να αποκτήσει κανείς αυτή την πίστη, πρέπει κατ’ αρχήν να πάψει να χρησιμοποιεί τη διάνοιά του και να βασισθεί στα αισθήματα της καρδιάς του. Πρέπει να αφήσει στην άκρη την επιστήμη και να διδαχθεί, σαν ένα παιδί, από μέσα του. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να παραδεχθεί σαν αλήθεια ό,τι η αίσθησή του φαντάζεται ή επιθυμεί, θα πρέπει κατά κάποιον τρόπο να ονειρεύεται με ανοιχτά μάτια. Τότε θα δει μια Θεότητα, η οποία κατευθύνει και κυβερνά τα πάντα και για την οποία έχει τη βεβαιότητα ότι φροντίζει γι’ αυτόν.

Η πιο βαθιά επιθυμία ενός ανθρώπου είναι και παραμένει μια ισχυρή δύναμη επάνω του. Μόνο η εγκόσμια νόηση προσπαθεί να καταπνίξει αυτήν την επιθυμία, επειδή στη νόηση μιλάει και εκείνος ο οποίος θέλει να επισκιάσει τη Θεότητα. Επειδή δεν μπορεί να μιλήσει στην καρδιά των ανθρώπων, επιχειρεί τόσο πιο επίμονα να επηρεάσει τη νοημοσύνη τους. Μέσα από την καρδιά εκφράζεται ο Θεός, μέσα από τη νοημοσύνη ο αντίπαλος Του, όταν η καρδιά δεν είναι η ισχυρότερη ώστε να τραβήξει και τη νοημοσύνη με το μέρος της. Έτσι και συμβαίνει όμως το δεύτερο, είναι δυνατό να γνωρίσει κανείς και νοητικά το Θεό. Τότε και η επιστήμη θα στηριχθεί σε άλλα θεμέλια, θα εξάγει άλλα συμπεράσματα τα οποία σίγουρα δεν είναι πια λανθασμένα. Γιατί όταν η έρευνα αρχίζει με την αρχή ότι πιστεύει σε μια Θεότητα, δεν πρόκειται να μη στεφθεί με επιτυχία. Θα πλησιάσει την Αλήθεια σε οποιοδήποτε τομέα και αν διεξαχθεί. Τότε δεν θα διίστανται πια επιστήμη και πίστη, αλλά θα αλληλοσυμπληρώνονται. Γιατί μόνο τότε η γνώση είναι απαλλαγμένη από λάθη, όταν εναρμονίζεται με την πίστη σε ένα Θεό, σαν ένα παντοδύναμο, σοφό και στοργικό Ον, το οποίο υπερίσταται σε ό,τι υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει σε όλη την αιωνιότητα

Αμήν

(Μπέρτα Ντούντε αρ. 8397-30.1.1963)

 Η πνευματική κατάσταση των ανθρώπων πριν από το σταυρικό θάνατο

Συχνά οι άνθρωποι αναρωτιέσθε γιατί στη Βίβλο δεν γίνεται σαφής αναφορά στο προαιώνιο σχέδιο σωτηρίας, ώστε να γνωρίζουν οι άνθρωποι ποιος είναι ο λόγος ύπαρξής τους. Και γι’ αυτό το λόγο αμφισβητείτε τις Αποκαλύψεις που σας διαφωτίζουν αναλυτικά για αυτό το θέμα. Θα πρέπει όμως να λάβετε υπ’ όψη σας ότι η πνευματική κατάσταση των ανθρώπων πριν από τον ερχομό Μου δεν επέτρεπε μία τέτοια γνώση. Οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να τη συλλάβουν, γιατί μέχρι το σταυρικό Μου θάνατο ο αντίπαλος Μου διατηρούσε την κυριότητα επάνω τους. Κι αυτός δεν θα επέτρεπε ποτέ να ανάψει ένα φως μεταξύ των ανθρώπων. Αντίθετα, το σκοτάδι γινόταν διαρκώς πιο βαθύ, γιατί πολύ λίγοι άνθρωποι μόνο άναβαν ένα φως μέσα τους, με το να ζουν μια ζωή αγάπης. Γνώριζαν βέβαια ότι υπήρχε ένας Θεός ο οποίος τους είχε δημιουργήσει, αλλά δεν διέθεταν καμία βαθύτερη γνώση, ούτε ήξεραν ποια ήταν η δική τους σχέση με το Θεό και Δημιουργό τους.

Εγνώριζαν πολύ καλά ότι ζητούσα από αυτούς να υπακούν στις εντολές Μου, τις οποίες τους είχαν μεταφέρει φωτισμένοι άνθρωποι που είχα στείλει στη γη για να τους διδάξουν. Αν ακολουθούσαν τις εντολές Μου στη ζωή τους, θα μπορούσαν να έφθαναν σε ένα κάποιο βαθμό επίγνωσης. Όμως ήταν αδύνατο να τους διδαχθεί όπως γίνεται στο σχολείο μία γνώση η οποία γι’ αυτούς ήταν ακόμη εντελώς απόκρυφη. Γιατί με τη νοημοσύνη τους δεν θα μπορούσαν να τη συλλάβουν και οι ψυχές τους ήταν ακόμη ανώριμες, λόγω της ανεξιλέωτης πρωταρχικής αμαρτίας. Για ετούτο το λόγο δυσανασχετούσαν συνήθως όταν άκουγαν τους προφήτες, γιατί εάν έδιναν βάση στα λόγια τους θα έπρεπε να περιορίσουν τις απολαύσεις στη ζωή τους. Αυτοί που επιθυμούσαν να υπακούν και να υπηρετούν το Θεό και Δημιουργό τους ήταν λίγες εξαιρέσεις. Σε μεμονωμένες περιπτώσεις τους δόθηκε Γνώση, η οποία και καταγράφηκε. Αλλά δεν διατηρήθηκε, γιατί ο αντίπαλος Μου αποκτούσε όλο και μεγαλύτερη επιρροή πάνω στους ανθρώπους, οι οποίοι λίγο πριν τον ερχομό Μου βρίσκονταν σε ένα ασυνήθιστο πνευματικό τέλμα και ως εκ τούτου ήταν ανίκανοι να την καταλάβουν.

Τότε κατέβηκα Εγώ ο Ίδιος στη γη και έφερα ένα Φως σε αυτό το απίστευτο σκοτάδι. Όμως και πάλι το Φως Μου μπορούσε να φωτίσει μόνο εκεί όπου δεν μπορούσε να επικρατήσει ο αντίπαλος Μου. Εκεί όπου η επιθυμία να ζουν σύμφωνα με τη θεάρεστη τάξη, παρακινούσε τους ανθρώπους να ζουν με αγάπη. Σε αυτούς τους ανθρώπους μπορούσα να χαρίσω ένα μικρό Φως και να τους διαφωτίσω γύρω από τη σχέση τους με το Θεό και Πλάστη τους. Όμως και αυτές οι διδασκαλίες μεταδίδονταν απλά από τον έναν άνθρωπο στον άλλο, γιατί εγνώριζα το βαθμό ωριμότητας του κάθε ανθρώπου χωριστά. Έτσι φρόντισα να μη μεταμορφωθούν σε μια σχολική γνώση, η οποία θα μπορούσε μεν να μεταδοθεί σαν παράδοση, αλλά θα παρέμενε ακατανόητη για όποιον δεν θα φωτιζόταν από μέσα του χάρη στην αγάπη.

Το σωτήριο έργο Μου εξιλέωσε την αμαρτία της αρχικής πτώσης. Έτσι το Πνεύμα Μου μπορούσε τώρα να επενεργήσει μέσα σε όποιον διέθετε αγάπη. Γιατί τώρα δίδαξα την αγάπη σαν το πιο σημαντικό πράγμα από όλα. Όποιος εκπλήρωνε αυτή την εντολή, διδασκόταν από το Πνεύμα Μου και αποκτούσε τη Γνώση που χρειαζόταν για να εκπληρώσει το σκοπό της ζωής του. Κι αυτός είναι ο σκοπός, αυτά που χρειάζεσθε για να ωριμάσετε ψυχικά. Η καλλιέργεια της ψυχής είναι το πιο σημαντικό από όλα και το καθετί που σας παροτρύνει σε αυτό το έργο, θα σας το παρέχει το πνεύμα που προέρχεται από Εμένα. Κι όποιος διακατέχεται αληθινά από τη βαθιά επιθυμία να διεισδύσει σε βαθύτερες σοφίες, η επιθυμία του θα ικανοποιηθεί. Δεδομένου όμως ότι ελάχιστοι άνθρωποι αφυπνίζουν το πνεύμα που κρύβουν μέσα τους, η γνώση που θα μεταδίδετο παραδοσιακά θα προκαλούσε σύγχυση σε όσους δεν είναι αφυπνισμένοι πνευματικά ακόμη. Γι’ αυτό το λόγο λοιπόν δεν ανέθεσα σε κανέναν να καταγράψει αυτή τη Γνώση, γιατί ο καθένας που επιθυμούσε στα σοβαρά να διεισδύσει στο σχέδιο που είχα εκπονήσει για τη σωτηρία των ανθρώπων, μπορούσε να το πετύχει. Όμως για την πλειοψηφία των ανθρώπων, οι οποίοι φυτοζωούν αδιάφοροι και αρκούνται στους γνώσεις που απόκτησαν από την εκπαίδευσή τους, δεν θα τους βοηθούσε καθόλου αν θα τους φανερωνόταν με σαφήνεια όλες οι κρυμμένες αιτίες. Γιατί τα πνευματικά αίτια είναι τόσο βαθιά ώστε η νόηση δεν μπορεί να τα συλλάβει, παρά μόνο ένα αφυπνισμένο πνεύμα μπορεί να τα καταλάβει πραγματικά.

Κανένας άνθρωπος που αναζητεί στα σοβαρά τη Γνώση δεν εμποδίζεται να τη βρει. Αυτό όμως προϋποθέτει τη συμμόρφωση με τη Θέλησή Μου, η οποία αποκαλύπτεται σε όλους τους ανθρώπους και όλοι οι άνθρωποι τη γνωρίζουν, γιατί και η εσωτερική φωνή, η φωνή της συνείδησης τους λέει τι να κάνουν ή τι να αποφύγουν. Όμως ο αντίπαλος Μου πασχίζει μόνιμα να διαδώσει το σκοτάδι και αντιμάχεται κάθε φως. Γι’ αυτό προσπαθεί διαρκώς να επηρεάσει τους ανθρώπους ώστε να καταπνίξουν από μόνοι τους κάθε εσωτερική λάμψη. Συνάμα τους παρουσιάζει την αλήθεια τόσο παραμορφωμένη, ώστε τους λείπει η κατανόηση για αυτή τη γνώση, η οποία εισχωρεί βαθιά στο δημιουργικό Μου σχέδιο και κατά συνέπεια απαιτεί ένα αφυπνισμένο πνεύμα για να την κατανοήσει.

Αυτά που εσωκλείει σαν περιεχόμενο η Βίβλος, είναι υπεραρκετά για την ωρίμανση της ανθρώπινης ψυχής, αν τα υιοθετήσει πραγματικά. Όμως ακόμη και αυτό το περιεχόμενο είναι ακατανόητο για τους περισσότερους. Γιατί όσο δεν το διαβάζει κανείς με αφυπνισμένο πνεύμα, τα γράμματα παραμένουν νεκρά. Και το ίδιο συμβαίνει με κάθε γνώση που διοχετεύεται στη γη μέσω αποκαλύψεων και είναι αγνή Αλήθεια. Μόνο ένας άνθρωπος με θέληση για αγάπη, που το πνεύμα του έχει ξυπνήσει, θα την κατανοήσει και θα την αξιοποιήσει. Αυτός θα μπορεί να διεισδύσει επίσης και στα πιο βαθιά μυστήρια και να καταλάβει το προαιώνιο σχέδιο Μου που έχω εξυφάνει για τη λύτρωσή σας.

Αμήν

(Μπέρτα Ντούντε αρ. 5363-5.4.1952)

 Η αντάμωση στον άλλο κόσμο και ο βαθμός ωριμότητας

Είναι ασύγκριτα μακάρια η στιγμή όπου η ψυχή αποχωρεί από τη γη και εισχωρεί στο Βασίλειο του Φωτός, σε σφαίρες όπου δεν υπάρχει τίποτα το μη ωραίο. Όπου την ψυχή την περιβάλλει ένα κύμα ευφραντικού φωτός, όπου την πλησιάζουν πανέμορφες οντότητες και της προσφέρουν μια τέτοια αγάπη που σχεδόν την παραλύει.

Η ακτινοβολία του φωτός είναι προσαρμοσμένη στο επίπεδο ωριμότητας που έχει. Είναι δηλαδή στο βαθμό εκείνο που μπορεί να την κάνει αφάνταστα ευτυχισμένη, χωρίς όμως να την διαλύσει, πράγμα που θα μπορούσε να προκαλέσει το υπερβολικό φως το οποίο η ψυχή δεν έχει ακόμη την ικανότητα να το απορροφήσει.

Στα αχανή βάθη βλέπει καταπληκτικότατες δημιουργίες, γιατί τα πνευματικά της μάτια έχουν την ικανότητα να βλέπουν δημιουργίες πνευματικές, που δεν είναι πια ύλη. Παρ’ όλα αυτά παρουσιάζονται εναργέστατα μπροστά της, χωρίς να είναι ψευδαισθήσεις.

Και στη μέση αυτής της ομορφιάς που βλέπουν τα μάτια της, βρίσκει τους αγαπημένους της που προηγήθηκαν από αυτήν και είχαν τον απαραίτητο βαθμό ωριμότητας για να τους δεχθεί το φωτεινό βασίλειο.

Για τους ανθρώπους είναι αδιανόητη η μακαριότητα που συνοδεύει μια τέτοια συνάντηση. Όμως στο πνευματικό βασίλειο η ψυχή είναι ικανή να αφομοιώσει βαθύτερες εντυπώσεις χωρίς να πάθει τίποτα. Αισθάνεται συνειδητά τη μακαριότητα που της προσφέρει ο Θεός και μέσα στην καρδιά της Του εκφράζει ύμνο και ευχαριστία. Γιατί αφού έγινε πατρίδα της το πνευματικό βασίλειο, φλέγεται από αγάπη για τον Πατέρα, ο οποίος της επιφυλάσσει όλη αυτή την ευδαιμονία.

Η συνεργασία με τις άλλες ψυχές που βρίσκονται στον ίδιο βαθμό ωριμότητας, αυξάνει τη δύναμή της και τη θέληση να προσφέρει. Αυτή τη θέληση την στρέφει σε εκείνες τις ψυχές οι οποίες βρίσκονται ακόμη πολύ χαμηλότερα από αυτήν, για να τις βοηθήσει να φθάσουν στην ίδια ευδαιμονία. Με σπλαχνικότητα και αγάπη αναλαμβάνει να βοηθήσει όσους ήταν κοντά της στη γη και βρίσκονται ακόμη σε κατώτερες σφαίρες. Πρόκειται για όσους στη γη έμειναν πίσω στην πνευματική τους εξέλιξη λόγω της έλλειψης πίστης και αγάπης και γι’ αυτό στον άλλο κόσμο παραμένουν δυστυχείς μέσα στο σκοτάδι ή στο ημίφως.

Η ψυχή τους αναγνωρίζει και μπορεί να τους πλησιάσει για να τους προσφέρει τη βοήθειά της. Όμως εκείνες οι ψυχές δεν την αναγνωρίζουν και για αυτό συχνά αρνούνται την προσφορά της. Ωστόσο η αγάπη και η υπομονή μιας φωτεινής ψυχής είναι ακαταπόνητη και έτσι πετυχαίνει μια μέρα να τις επηρεάσει.

Η ευδαιμονία της, την οποία οφείλει στη μόνιμη ακτινοβολία αγάπης από το Θεό, οι απαράμιλλες δημιουργίες του φωτεινού βασιλείου και η συνεργασία με οντότητες με τις οποίες τη συνδέει αγάπη και ευτυχία, της δίνουν μόνιμα την ώθηση να εργάζεται για τη λύτρωση. Η ευτυχία της είναι να δίνει ό,τι δέχεται η ίδια. Ο πόθος της να έρθει κοντύτερα στο Θεό ικανοποιείται ακατάπαυστα, γι’ αυτό και η δική της επιθυμία, είναι να χαρίζει και αυτή με τη σειρά της την ευτυχία.

Είναι αδύνατο να περιγράψει κανείς το μεγαλείο του φωτεινού βασιλείου στους ανθρώπους στη γη, γιατί μόνο μια ωριμασμένη ψυχή μπορεί να αντέξει την πληρότητα του Φωτός και μπορεί συνεπώς να συλλάβει τη μακαριότητα, ενώ ο ατελής άνθρωπος δεν μπορεί ακόμη να καταλάβει. Ωστόσο ένα πράγμα μπορεί να καταλάβει, ότι δηλαδή στο υπερκόσμιο βασίλειο οι ψυχές ανταμώνουν, ότι ο θάνατος δεν θέτει τέλος στην ουσιαστική ζωή της ψυχής, και ότι αυτές οι ψυχές αλληλοαναγνωρίζονται, όταν έχουν φθάσει σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο ωριμότητας, το οποίο όμως δεν κατέχουν όλες οι ψυχές.

Γι’ αυτό το λόγο για ορισμένες ψυχές πρέπει να περάσει πολύς καιρός ώσπου να ξανασυναντηθούν με τους αγαπημένους τους. Ωστόσο ο πόθος για αυτή τη συνάντηση είναι συχνά η αφορμή για να πασχίσουν να ανέβουν υψηλότερα. Η αγάπη των ψυχών είναι ακατάπαυστα ευεργετική και δραστήρια με το σκοπό να γλυτώσουν τις άλλες ψυχές από την άβυσσο, και να τις βοηθήσουν να φθάσουν στη μακαριότητα. Να περάσουν στο βασίλειο όπου τις περιβάλλει άπλετο Φως, όπου μπορούν να βλέπουν το Θεό και όπου δεν υπάρχει πια δυστυχία.

Αμήν

(3.5.1961)

 Το νεκρό γράμμα και οι κήρυκές του

Το Πνεύμα είναι που δίνει ζωή – και κάθε γράμμα της αλφαβήτου που διαβάζεται χωρίς Πνεύμα, σκοτώνει, γιατί όσο και αν προσπαθήσει κανείς να το καταλάβει με την λογική του, το νόημά του θα μείνει ακατάληπτο. Γι’ αυτόν το λόγο ακριβώς έγιναν πολλά λάθη κάθε φορά που ο Λόγος Μου μεταφράσθηκε ή κηρύχθηκε από ανθρώπους, οι οποίοι δεν είχαν ξυπνήσει ακόμα το πνεύμα τους, οι οποίοι οδηγούνταν από τη λογική τους, εκεί όπου μόνον η καρδιά μπορούσε να κρίνει, εφόσον το Πνεύμα Μου θα είχε την δυνατότητα να μιλήσει μέσα της.

Γι’ αυτό λοιπόν πολλοί κήρυκες ήταν ακατάλληλοι και δεν μπορούσα πια να μιλήσω από μέσα τους στους ανθρώπους, διότι έβγαζαν διδασκαλίες και ερμηνείες δικές τους, που δεν συμφωνούσαν με την Αλήθεια. Και έτσι το Ευαγγέλιο που δίδαξα ΕΓΩ ο Ίδιος πάνω στη γη με το καιρό παραμορφώθηκε όλο και πιο πολύ στο νόημά του και λίγοι πια διαβάζουν τον ‘‘Λόγο Μου’’ με αφυπνισμένο το πνεύμα τους και αποσκοπούν να βρουν από εκεί μέσα όφελος για την ψυχή τους.

Οι υπόλοιποι όμως δεν αντλούν δύναμη από το Λόγο Μου. Βέβαια τον ακούνε, αλλά επειδή δεν τον καταλαβαίνουν καλά δεν τον εφαρμόζουν και γι’ αυτό δεν μπορούν να αφυπνίσουν το πνεύμα τους. Επί πλέον σπάνια οι κήρυκες τους μιλούν για τη ‘‘λειτουργία του Πνεύματος μέσα στον άνθρωπο’’ διότι και αυτοί οι ίδιοι δεν το καταλαβαίνουν. Και αυτοί οι ίδιοι δεν ξέρουν ότι τούτο είναι το άμεσο αποτέλεσμα μιας ζωής με αγάπη. Αν όμως ζούσαν οι ίδιοι μια ζωή αγάπης, θα μπορούσαν να πεισθούν από μόνοι τους, ότι έτσι φωτίζεται ο άνθρωπος. Μπορεί να διαβάζουν συχνά στη Βίβλο ότι το ‘‘γράμμα νεκρώνει και μόνο το Πνεύμα δίνει ζωή’’, αλλά δεν ξέρουν τι σημαίνει, διότι το πνεύμα τους κοιμάται. Γι’ αυτό πια σχεδόν μόνο ‘‘νεκροί’’ χριστιανοί υπάρχουν και γι’ αυτό και ο Λόγος Μου που περιέχεται στο Βιβλίο των Βιβλίων δεν προσφέρει πολλά στους ανθρώπους, γι’ αυτό και η πίστη έγινε αδύναμη και ασθενική. Από την πίστη λείπει η δύναμη της ζωής, διότι η αγάπη ζωντανεύει την πίστη, διότι μόνο η αγάπη ξυπνάει το πνεύμα.

Η θέρμη της αγάπης φθάνει για να φυτρώσει κι ένα αδύνατο δεντράκι, και σύντομα θα γίνει δυνατό και ακλόνητο, η πίστη, και ό,τι άλλο ήταν μέχρι τότε άψυχο στον άνθρωπο, θα ζωντανέψει. Η ψυχή θα ανυψωθεί και θ’ αφήσει την πνευματική φλόγα να περάσει μέσα της, θα βρει τη ζωή, μία ζωή που δεν πρόκειται να χάσει ποτέ πια.

Τότε όμως ο άνθρωπος θα είναι σε θέση να καταλάβει κάθε λέξη που προήλθε από ΕΜΕΝΑ – να διακρίνει την πλάνη από την αλήθεια, και δεν πρόκειται πια να ξανασφάλλει, διότι θα τον διδάσκει το Πνεύμα. Κενά γράμματα δεν θα του λένε τίποτα, διότι τώρα γνωρίζει το πνευματικό νόημα του Λόγου. Κάθε λέξη του χαρίζει ζωή, η οποία προήλθε κάποτε από ΕΜΕΝΑ και τώρα διεισδύει στα αυτιά και στην καρδιά του.

Τότε μοναχά δεν είναι πια νεκρός χριστιανός και θα δώσει ζωντανή μαρτυρία για ΕΜΕΝΑ. Δεν θα χρησιμοποιεί μόνον τα λόγια της Γραφής, αλλά θα μπορεί και να ερμηνεύει το πνευματικό τους νόημα. Έτσι θα είναι πραγματικά ένας δάσκαλος για. τους συνανθρώπους του σύμφωνα με τη θέλησή Μου, διότι Μου επιτρέπει να είμαι μέσα του και να εκφράζομαι μέσα από το Πνεύμα, όταν διδάσκει τους συνανθρώπους του.

Αυτοί είναι λοιπόν οι πραγματικοί Μου υπηρέτες, οι οποίοι εργάζονται κατ’ εντολή Μου, διότι έναν κήρυκα του Λόγου Μου που γνωρίζει τα γράμματα μόνο και δεν καταλαβαίνει το πνευματικό τους νόημα, δεν τον ονομάζω υπηρέτη Μου. Διότι ανέλαβε από μόνος του αυτό το έργο χωρίς όμως να γίνει πρώτα άξιος να λάβει αυτήν την αποστολή από ΕΜΕΝΑ, η οποία προϋποθέτει ότι το πνεύμα εκείνου που θέλει να δουλέψει για ΜΕΝΑ, είναι αφυπνισμένο.

Ωστόσο όταν ένας κήρυκας, που δεν έχει αφυπνίσει το πνεύμα μέσα του ακόμα, όχι μόνο διδάσκει την αγάπη, την πεμπτουσία του Ευαγγελίου Μου, αλλά και πασχίζει να ζει μία ζωή αγάπης, θα ζωντανέψει το πνεύμα μέσα του και θα γίνει ένας ευπρόσδεκτος υπηρέτης ΜΟΥ. Μέσα απ’ αυτόν θα μπορώ να ενεργώ, θα μπορώ να μιλώ απευθείας στους ανθρώπους που έτσι θα νοιώθουν πραγματικά τη δύναμη που έχουν τα λόγια Μου.

Μ’ αυτόν τον τρόπο θα φθάσουν και άλλοι στην αληθινή ζωή, άλλοι που θέλουν στα σοβαρά να ΜΕ βρουν και αποζητούν τη δύναμη από το Πνεύμα Μου και δέχονται να αφυπνισθούν. Τους αληθινούς Μου υπηρέτες τους αναγνωρίζετε από το γεγονός ότι προσπαθούν να ζουν σύμφωνα με το Λόγο Μου. Με μία ζωή αγάπης θα ξυπνήσουν το πνεύμα μέσα τους, και δεν θα είναι κήρυκες του νεκρού γράμματος της γραφής, αλλά θα μαρτυρούν ολοζώντανα για ΜΕΝΑ.

Αμήν

(15.6.1944)

 Τα θρησκευτικά σχίσματα και ο απαραίτητος έλεγχος

Πολλοί λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν την αξία των θεϊκών Αποκαλύψεων και γι’ αυτό σπάνια παραλαμβάνουν τούτο το δώρο            που τους δίνεται.

Αμέτρητες δυνατότητες παραμένουν ανεκμετάλλευτες, με αποτέλεσμα να υπάρχει λιγότερη γνώση και φώτιση, πράγμα που συχνά σημαίνει στασιμότητα εκεί που θα μπορούσε να γίνει πρόοδος. Η πνευματική τυφλότητα των ανθρώπων θα μπορούσε να απαλειφθεί, το σκοτάδι να μετατραπεί σε φως, και όμως προτιμούν τη νύχτα και αποφεύγουν το φως. Προβάλλουν ακόμα αντίσταση απέναντι στο φωτοδότη κόσμο, έναν κόσμο που κλείνει στοργικά στην αγκαλιά του και φροντίζει όποιον τον εμπιστευθεί. Είναι και αυτό ένα σημάδι έλλειψης πίστης ότι ο ΘΕΟΣ ευσπλαχνίζεται τους ανθρώπους και τους συμπαραστέκεται όταν βρίσκονται σε ανάγκη. – Η ανάγκη τούτη είναι προφανής και προέρχεται από το γεγονός ότι αμέτρητες πλάνες εμποδίζουν τους ανθρώπους να αναγνωρίσουν σωστά το ΘΕΟ, να ΤΟΝ αγαπήσουν και να ΤΟΥ αποδείξουν αυτήν την αγάπη, υπηρετώντας και αγαπώντας το διπλανό τους. Η ανάγκη προκύπτει από τη νεκρή πίστη, η οποία καταρρέει μόλις δοκιμασθεί. – Διότι αν χρειασθεί ο άνθρωπος να αποφασίσει στα σοβαρά, θα αντέξει μόνο όταν πιστεύει ακλόνητα μέσα του ότι n γνώση του και η πίστη του είναι πολυτιμότερες απ’ ό,τι του αντιπροτείνεται να πιστέψει.

Γι’ αυτό το λόγο πίστη και γνώση πρέπει να συμφωνούν, που σημαίνει, αυτό που πρέπει να πιστέψει ο άνθρωπος οφείλει να είναι αξιόπιστο, δηλαδή να προδίδει μία σοφία όταν διαλογισθεί κανείς σοβαρά πάνω σ’ αυτό το θέμα.

Ο ΘΕΟΣ δεν απαιτεί πίστη για κανένα πράγμα το οποίο δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό αν κάποιος το σκεφθεί πιο σοβαρά. Γι’ αυτό το λόγο, ό,τι φαίνεται απαράδεκτο, ό,τι δεν φανερώνει σοφία αν το εξετάσει κανείς διεξοδικά, πρέπει να είναι ανθρώπινο έργο το οποίο προστέθηκε σ” αυτά που απαιτεί ο ΘΕΟΣ να πιστεύετε.

Επί πλέον, μία διδασκαλία για να είναι αξιόπιστη, πρέπει να φανερώνει και να αποπνέει την Αγάπη – την Αγάπη του Θεού νια τα πλάσματά ΤΟΥ. Η Αγάπη και η Σοφία λοιπόν οδηγούν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ένα θεϊκό ΟΝ, το οποίο νοιάζεται για τα δημιουργήματά Του.

Με αυτά τα κριτήρια λοιπόν μπορεί να ελεγχθεί κάθε διδασκαλία πίστης. Και πρέπει παράλληλα να ληφθεί υπ’ όψη ότι πρώτα-πρώτα ο καθένας ο οποίος θέλει να διδάξει, οφείλει από μόνος του να προβεί σ’ ένα τέτοιο έλεγχο, διότι οφείλει να διδάσκει μόνο αυτά τα οποία ο ίδιος έχει αναγνωρίσει ως αληθινά. – Τούτη είναι μία προϋπόθεση η οποία παραγνωρίζεται συνήθως και γι’ αυτό ευδοκιμεί η εξάπλωση εσφαλμένων γνώσεων και ιδεών.

Ο κάθε δάσκαλος οφείλει να είναι απόλυτα πεισμένος για ό,τι διδάσκει. Και πεποίθηση μπορεί ν’ αποκτήσει κανείς μόνο μετά από ένα διεξοδικό έλεγχο. – Τότε πια μπορεί ο δάσκαλος να μεταδώσει αυτά που αναγνώρισε ως αληθινά στους συνανθρώπους του, οι οποίοι είναι λιγότερο ικανοί να διεκπεραιώσουν έναν τέτοιο έλεγχο. Όταν η μετάδοση είναι σωστή, τα αναγνωρίζουν και αυτοί σαν αξιόπιστα, διότι τους μαρτυρούν και επιβεβαιώνουν την Αγάπη και τη Σοφία του θεού. Εξάλλου η ικανότητα να σκεφθεί και να κρίνει, θα δοθεί πλουσιοπάροχα σε αυτόν που επιθυμεί να ελέγξει τις πνευματικές γνώσεις στα σοβαρά, εφόσον όντως επιθυμεί να βρει την Αλήθεια. Με την προϋπόθεση όμως ότι αυτός που ελέγχει, ενεργεί στη ζωή του με αγάπη. Διότι αλλιώς δεν μπορεί να είναι εκπρόσωπος της Αλήθειας, αλλά του ψέματος και της πλάνης, γιατί αν δεν έχει αγάπη, έχει παραδοθεί σ’ αυτόν που πολεμάει το ΘΕΟ.

Έτσι καταλαβαίνετε πώς και γιατί, μία διδασκαλία που δόθηκε αρχικά στους ανθρώπους καθαρή και ανόθευτη, υπόστηκε πολλές αλλαγές και γιατί δεν ήταν δυνατό η παράδοση να μείνει ανόθευτη, εφόσον στους ανθρώπους διδασκόταν το ‘‘πίστευε και μην ερεύνα’’, όταν κάποιος ήθελε να ελέγξει στα σοβαρά την αξιοπιστία και την αλήθεια των διδασκαλιών.

Η καθαρή Αλήθεια αντέχει κάθε έλεγχο και συνεπώς παραμένει αμετάβλητη αιώνια.

Με το πέρασμα του καιρού όμως προέκυψαν σχίσματα. Οι διάφορες πνευματικές κατευθύνσεις και οι ξεχωριστές διδασκαλίες τους προσφέρονταν συνέχεια για σύγκριση μεταξύ τους. Και αν ένας σοβαρός ‘‘ελεγκτής’’ τις αντιπαρέθετε με τη Σοφία και την Αγάπη του Θεού, θα καταλάβαινε ποιες διδασκαλίες είχαν προέλθει από τους ανθρώπους και γι’ αυτό όφειλαν να καυτηριασθούν ως πλανερές.

Γι’ αυτό εκείνοι οι άνθρωποι φέρουν τη μεγαλύτερη ευθύνη, – και θα αποδώσουν λόγο γι’ αυτό -, διότι είχαν την ικανότητα να ελέγξουν, αλλά αδιαφόρησαν και μετέδωσαν ασυνείδητα στους συνανθρώπους τους γνώσεις, οι οποίες μετά από ένα σοβαρό έλεγχο θα αποδεικνύονταν απορριπτέες. Μ’ αυτόν τον τρόπο εξαπλώθηκε το ψέμα και η πλάνη.

Όμως επανειλημμένα υπήρξαν άνθρωποι που ανέλαβαν με δική τους πρωτοβουλία να διεξάγουν τέτοιους ελέγχους και προσπάθησαν σαν αναμορφωτές να καταρρίψουν τα παλιά δόγματα. – Ο βαθμός της ωριμότητας που είχαν, ήταν πάλι καθοριστικός για το κατά πόσο βρίσκονταν μέσα στην Αλήθεια και για το κατά πόσο μπορούσαν να την μεταδώσουν σαν τέτοια.

Συνεπώς οι άνθρωποι είχαν επανειλημμένα ευκαιρία να λάβουν θέση απέναντι στα δόγματα. Οι αντιπαραθέσεις ανάμεσα στις διαφορετικές πνευματικές κατευθύνσεις που προήλθαν από τα σχίσματα μέσα στους κόλπους της εκκλησίας, τραβούσαν την προσοχή στο γεγονός ότι οι διδασκαλίες ήταν διαφορετικές μεταξύ τους και ωστόσο όλες απαιτούσαν να γίνουν πιστευτές.

Για να ελεχθούν λοιπόν έπρεπε να δραστηριοποιηθούν μυαλό και καρδιά, γι’ αυτό ήταν απαραίτητη η θέληση του ανθρώπου και ο πόθος να γνωρίσει την Αλήθεια. Ο κάθε οπαδός μίας διδασκαλίας υποστηρίζει τη δική του, όμως ποτέ δεν μπορούν οι διαφορετικές διδασκαλίες να έχουν την απαίτηση να γίνουν πιστευτές, διότι υπάρχει μία μόνο Αλήθεια Και ο κάθε άνθρωπος οφείλει να πασχίσει για να κατακτήσει αυτήν την Αλήθεια.

Γι’ αυτόν τον λόγο είναι απολύτως απαραίτητο ο καθένας να λάβει θέση απέναντι στο κάθε δόγμα που γνωρίζει, διότι αλλιώς δεν πρόκειται ποτέ να γίνει πνευματικό κτήμα του, ακόμα και αν το υποστηρίζει με τα λόγια. Διότι σ’ αυτήν την περίπτωση τα λόγια τούτα δεν καθρεφτίζουν την εσωτερική πεποίθηση, καθότι για να αποκτήσει κανείς πεποίθηση πρέπει απαραίτητα να σκεφθεί ως το βάθος με τη λογική του. Τούτες οι σκέψεις όμως παίρνουν τη σωστή κατεύθυνση μόνο αν ζητηθεί η βοήθεια του θείου Πνεύματος.

Αν οι δάσκαλοι προσφέρουν την ανόθευτη Αλήθεια στον άνθρωπο, τότε αυτός θα πεισθεί πιο εύκολα μέσα του όταν θα κάνει τους συλλογισμούς του. Αντίθετα, για να αναγνωρίσει κανείς τις εσφαλμένες διδασκαλίες ως πλάνη, πρέπει να έχει πολύ μεγαλύτερη θέληση και πόθο για την Αλήθεια.

Γι’ αυτόν το λόγο ο δάσκαλος φέρει μεγάλη ευθύνη εφόσον παραμελεί τον έλεγχο από αδιαφορία ή οκνηρία και διαδίδει πνευματικά προϊόντα για τα οποία δεν είναι απόλυτα πεισμένος ο ίδιος.

Εφόσον έχει αναλάβει το καθήκον της διδασκαλίας, οφείλει να διδάσκει μόνο ό,τι ο ίδιος έχει κρίνει αποδεκτό μετά από συνεπή έλεγχο, διαφορετικά αμαρτάνει απέναντι σ’ αυτούς που πιστεύουν ότι καθοδηγούνται στην Αλήθεια ενώ στην πραγματικότητα τους κατευθύνει στην πλάνη με τις λανθασμένες διδασκαλίες.

Ακόμη έχει το καθήκον να παροτρύνει τους ανθρώπους να ελέγχουν αυτά που τους μεταδίδει για να αποκτήσουν και οι ίδιοι πεποίθηση, – δηλαδή πίστη ζωντανή -, και να είναι σε θέση να διακρίνουν την Αλήθεια από το ψέμα.

(17.6.1944)

Οι γνώσεις που έχει αποκτήσει ο άνθρωπος με το μυαλό του χωρίς να ζητήσει από το Θεό να του φωτίσει το πνεύμα, έχει πολλά κενά και δεν τις χαρακτηρίζει σφαιρικότητα. Γι’ αυτό μπορούν να μείνουν πολλά θέματα αξεκαθάριστα και να δώσουν ακριβώς έδαφος για αμφιβολίες, διότι οι διάφοροι εκπρόσωποι τα ερμηνεύουν διαφορετικά. Είναι αυτονόητο λοιπόν ότι αυτός που αναζητάει μόνο την Αλήθεια πρέπει και να συγκρίνει μεταξύ τους όλες τις διαφορετικές διδασκαλίες.

Η ανθρώπινη γνώση δεν είναι ποτέ αλάθητη. Ότι τα αμφισβητούμενα ζητήματα αφορούν πάντα ανθρώπινες γνώσεις, – δηλαδή ανθρώπινες ερμηνείες, – είναι φανερό κιόλας από το γεγονός ότι είναι αμφισβητούμενα και αντικρουόμενα, διότι η καθαρή Αλήθεια η οποία προέρχεται από τον Ίδιο το ΘΕΟ δεν περιέχει ποτέ αντιθέσεις και δεν καταλήγει σε διαφορετικά συμπεράσματα. Ένας άνθρωπος που δεν έχει καλή θέληση και ούτε νοιάζεται για την Αλήθεια, θα συλλάβει παραμορφωμένη την αγνή Αλήθεια που προέρχεται από το Θεό, διότι οι σκέψεις του επιρρεάζονται από δυνάμεις του κακού οι οποίες τον παραπλανούν και τον εμποδίζουν να καταλάβει αυτά που του προσφέρονται – όπως αντίθετα εκείνος ο άνθρωπος που αγωνίζεται να ανακαλύψει την Αλήθεια, διαισθάνεται ποιες γνώσεις είναι παραμορφωμένες.

Επειδή δεν είναι απόλυτα βέβαιος ότι είναι αληθινές, τις υποβάλλει σε έλεγχο, – με την προϋπόθεση ότι τούτος ο έλεγχος είναι επιτρεπόμενος και δεν απαιτείται η αποδοχή άνευ όρων, το ‘‘πίστευε και μην ερεύνα’’ που είναι πάντα και αμετάκλητα έργο του Σατανά. Διότι για το Θεό η σοβαρή αναζήτηση της Αλήθειας δεν είναι ποτέ αμάρτημα και γι’ αυτήν την αναζήτηση είναι απαραίτητο ο άνθρωπος να λάβει θέση απέναντι σ’ αυτά που του προτείνονται ως αλήθεια.

Επιπλέον ο καθένας δεν πρέπει να επηρεάζεται από αυτά που οι άλλοι θεωρούν αληθινά, αλλά να σχηματίζει ο ίδιος γνώμη, ιδίως όταν τον καλούν, ή όταν προσφέρεται από μόνος του να μεταδώσει τις γνώσεις του και να διδάξει τους συνανθρώπους του.

Ο Θεός δεν αρνείται τη συνδρομή του στον άνθρωπο που με ταπεινοφροσύνη ζητάει το έλεός Του. Το αν όμως όντως ένας που χαίρει σεβασμού στον κόσμο ή ένας διανοούμενος που κατέχει ένα υψηλό εγκόσμιο αξίωμα είτε ασχολείται με τα πνευματικά, είτε με τα γήινα πράγματα, υποκλίνεται μπροστά στο Θεό σαν τον μοναδικό δότη της Αλήθειας με βαθιά ταπεινοφροσύνη και έτσι εκπληρώνει ο ίδιος την πρώτη προϋπόθεση για να την λάβει, τούτο είναι αμφισβητήσιμο, αν οι διδασκαλίες του παρουσιάζουν κενά ή αντιφάσκουν.

Όσο υπάρχουν σχίσματα και διαφορετικές ερμηνείες, υπάρχει και πλάνη, διότι η Αλήθεια είναι μόνο μία. Για να μπορέσει να κατακτήσει αυτήν την Αλήθεια ο άνθρωπος, οφείλει να βρει από μόνος του το δεσμό με την αιώνια ΘΕΟΤΗΤΑ, να Την παρακαλέσει να φωτίσει το πνεύμα του και να γίνει άξιος με μία θεάρεστη ζωή να διδαχθεί κατευθείαν απ’ ΑΥΤΗΝ.

Ο ΘΕΟΣ γνωρίζει με ποια μορφή και με τι τρόπο θα διδάξει τον άνθρωπο που παρακαλεί και αγωνίζεται να βρει την Αλήθεια. Το αποτέλεσμα πάντως θα είναι πάντα η καθαρή Αλήθεια, διότι ο ΘΕΟΣ θέλει τα πλάσματά Του να ζουν μέσα στην Αλήθεια στην οποία και τους καθοδηγηθεί, ανάλογα με τη θέλησή τους.

Αμήν

(28.11.1963)

 Η ένωση των χριστιανικών εκκλησιών

 Όσο οι άνθρωποι δεν αποφασίζουν να καθαρίσουν τη χριστιανική διδασκαλία από όλες τις ανθρώπινες προσθήκες, όσο το κάθε δόγμα δεν δείχνει την ειλικρινή θέληση να ενστερνισθεί την απόλυτη Αλήθεια και να αποβάλλει κάθε πλάνη, δεν πρόκειται να επέλθει καμία ένωση των εκκλησιών. Διότι τα διάφορα δόγματα μπορούν να συμφωνήσουν μόνο πάνω στην ανόθευτη Αλήθεια – και τότε θα γίνουν ένα!

Εν τούτοις καμία πλευρά δεν είναι πρόθυμη να υποχωρήσει σε κάτι απ’ αυτά που πιστεύει. Και κυρίως προσκολλούνται ακριβώς σ’ αυτές τις διδασκαλίες που είναι λάθος, διότι χρησιμοποιούν μόνο τον εγκέφαλο τους και έτσι δεν είναι από μόνοι τους ικανοί να διακρίνουν τα λάθη. Το αξιοσημείωτο είναι ότι καμία πνευματική κατεύθυνση δεν πρεσβεύει την επενέργεια του Πνεύματος, δηλαδή την επενέργεια του Θεού μέσα στον άνθρωπο. Αντί να αναγνωρίζουν ότι μόνο η γνώση που προέρχεται από τον Θεό είναι η αληθινή, δέχονται σαν σημαντικό μόνο ό,τι έχει παράγει ο νους και αδυνατούν να το αποβάλλουν.

Αυτό λοιπόν που είναι το γνώρισμα εκείνης της Εκκλησίας που ίδρυσα ΕΓΩ ο Ίδιος πάνω στη γη, το βρίσκει κανείς πολύ σπάνια να χρησιμοποιείται σαν απόδειξη πως όσα κηρύττονται είναι αξιόπιστα και αληθινά. Από τις εκκλησιαστικές οργανώσεις λείπει ακριβώς αυτό που εγγυάται την Αλήθεια, αλλιώς θα πίστευαν όλες στην ίδια Αλήθεια και δεν θα υπήρχε καμία ασυμφωνία.

Και δυστυχώς για τους ανθρώπους, παρατηρεί κανείς ότι πουθενά πια δεν συναντάει την ανόθευτη Αλήθεια, εκεί όπου θα έλπιζε να βρει πνευματική γνώση. Πρέπει να σημειωθεί ότι παντού πλέον έχει μείνει μόνο ένας λεπτός ιστός απ’ την αλήθεια, η διδασκαλία δηλαδή των εντολών της αγάπης για το Θεό και τον πλησίον. Όμως αυτός ο πνευματικός θησαυρός που φωτίζει ακόμα αμυδρά, θα ήταν από μόνος του υπεραρκετός για να βρουν οι άνθρωποι την Αλήθεια. Καθότι η εκπλήρωση αυτών των εντολών της Αγάπης εγγυάται και την επενέργεια του Θεού μέσα στον άνθρωπο, έτσι που ο άνθρωπος διδάσκεται από μέσα του και γίνεται απόλυτα ικανός να διακρίνει τι είναι Αλήθεια και τι είναι πλάνη.

Αλλά μόνον η διδασκαλία της αγάπης έχει διατηρηθεί σαν θεϊκή πνευματική αξία. Αυτή όμως δίνει στον κάθε άνθρωπο που την ακολουθεί, την δυνατότητα να βρει την Αλήθεια. Τότε θα καταλάβει ότι όλα τα άλλα είναι ανθρώπινο έργο, – που μοναχά οδηγεί σε λανθασμένες αντιλήψεις -, και ότι είναι απλά και μόνο γήινες μορφές αυτών των στόχων που ο Θεός απαιτεί μεν από τον άνθρωπο να πετύχει, ωστόσο αποκλειστικά στο πνευματικό επίπεδο.

Οι άνθρωποι όμως δεν έχουν διάθεση να κάνουν ‘‘γενική καθαριότητα’’ στο οικοδόμημα που έκτισαν μόνοι τους σε κατάσταση πνευματικής τυφλότητας. Κανένα δόγμα δεν αναθεωρεί τις διδασκαλίες και τους κανονισμούς του και γι’ αυτό παραμένει το καθένα μία καθαρά εγκόσμια οργάνωση, εφόσον εκπροσωπεί προς τα έξω συνήθειες και τυπικά, τα οποία ως σύμβολα μπορεί να ισχύουν, αλλά τους λείπει η σωστή ερμηνεία και έννοια.

Και εν τούτοις είναι όλοι απόλυτα πεισμένοι για την αλήθεια της δικής τους πνευματικής κατεύθυνσης – και ακριβώς αυτό είναι το κακό, γιατί έτσι προδίδουν ότι δεν έχουν αγάπη στην καρδιά τους. Αυτό τους εμποδίζει να αναγνωρίσουν την Αλήθεια και μαρτυρεί την αδιαφορία και την ανευθυνότητα απέναντι στις ψυχές τους. Διότι ο κάθε άνθρωπος που ζει με αγάπη αποδίδει τόσο μεγάλη αξία στην Αλήθεια, που θέλει να είναι απόλυτα πεισμένος ότι είναι αληθινά αυτά που πιστεύει. Και φθάνει να το ζητήσει και να το παρακαλέσει ειλικρινά και θα του δοθεί το φως της γνώσης.

Πού όμως συναντάει κανείς αμφιβολίες για την αλήθεια σε αυτούς τους κύκλους που έχουν ταχθεί σαν ηγέτες των ανθρώπων, που από μόνοι τους ανέλαβαν και εκτελούν ένα διδακτικό έργο; – Πού συναντάει κανείς τη σοβαρή επιθυμία και λαχτάρα για την Αλήθεια; – Γιατί κανένας άνθρωπος δεν θέτει την πιο σημαντική ερώτηση: ‘‘Τι είναι Αλήθεια;’’ ‘‘Εγώ ο ίδιος κατέχω την Αλήθεια;’’

Ο καθένας υποστηρίζει με μία σχετική επιμονή ό,τι έχει πάρει από αλλού χωρίς να σταθεί κριτικά απέναντι του. Ο καθένας πιστεύει ότι είναι ‘‘ευσεβής’’ αν δέχεται χωρίς αντιλογία όλα όσα του μεταδίδουν άλλοι άνθρωποι. Αποσείει κάθε ιδία ευθύνη, δεν ενεργοποιεί ούτε το μυαλό του αλλά ούτε και την καρδιά του για να ελέγξει αν είναι αληθινά αυτά που υποστηρίζει.

Έτσι όμως αμαρτάνει ακόμη και απέναντι στο Πνεύμα! Διότι το Πνεύμα είναι μέσα του και περιμένει μόνο την Αγάπη για να ξυπνήσει και να εκφρασθεί, έτσι που όλα μέσα του να γίνουν καθαρά και ολοφώτεινα και να γίνει πραγματικά σοφός. Διότι μπορεί να λάβει από ΕΜΕΝΑ τον Ίδιο το φως που του χαρίζει την πιο μεγάλη φώτιση. Γιατί όμως τόσο λίγοι άνθρωποι έχουν αυτήν τη φώτιση; Γιατί οι πιο πολλοί υποστηρίζουν πνευματικά προϊόντα που είναι τόσο διάτρητα, μόλις τα εξετάσει κανείς πιο προσεκτικά;

Γιατί αρκούνται οι άνθρωποι στις διδασκαλίες που πραγματικά δεν προέρχονται από ΕΜΕΝΑ;

Γιατί δεν παίρνουν απ’ τα χέρια Μου τα ακριβά πνευματικά αγαθά, που ο καθένας μπορεί να ζητήσει και να Λάβει, εφόσον ενδιαφέρεται πραγματικά για την Αλήθεια και που ο καθένας ο οποίος εφαρμόζει την αγάπη στη ζωή του σύμφωνα με τη Βούλησή Μου, μπορεί να συνδεθεί απευθείας μαζί ΜΟΥ και να τα διδαχθεί απευθείας από ΕΜΕΝΑ;

Διότι από όλους τους ανθρώπους λείπει παντελώς η γνώση για το πώς επενεργεί το Πνεύμα Μου μέσα στον άνθρωπο! Αυτό και μόνο είναι αρκετή απόδειξη ότι δεν έχετε διδαχθεί και δεν διδάσκεσθε σωστά. Επιπλέον ότι από τους διδάσκοντες λείπει επίσης αυτή η γνώση και συνεπώς δεν ορίσθηκαν από ΕΜΕΝΑ για να διδάξουν. Διότι σ’ όποιον ΕΓΩ αναθέτω να γίνει δάσκαλος ανάμεσα στους ανθρώπους, τον εφοδιάζω αληθινά με τα σωστά πνευματικά αγαθά. Αυτά όμως λείπουν από σας που πιστεύετε ότι έχετε την αποστολή να προΐστασθε στην πνευματική κατεύθυνση ή στο δόγμα σας και θέλετε να θεωρείσθε πνευματικοί ηγέτες.

Δεν σας ανέθεσα ΕΓΩ την αποστολή σας και ποτέ δεν θα μπορέσετε να καθοδηγήσετε τους συνανθρώπους σας στην Αλήθεια, διότι και εσείς οι ίδιοι δεν την κατέχετε αλλά ούτε κάνετε τίποτα για να έρθει στην κατοχή σας.

Γι’ αυτό δώσετε προσοχή σ’ αυτά που σας λέω. Η αληθινή Εκκλησία την οποία ίδρυσα ΕΓΩ ο Ίδιος πάνω στη γη είναι μόνο όπου είναι φανερό ότι επενεργεί το Πνεύμα Μου μέσα στον άνθρωπο και αυτή δεν είναι ορατή εξωτερικά. Συμπεριλαμβάνει όμως μέλη απ’ όλες τις διαφορετικές εκκλησιαστικές κοινότητες, από διαφορετικές πνευματικές κατευθύνσεις. Διότι τούτοι έχουν μια ζωντανή πίστη την οποία απόκτησαν ζώντας μία ζωή με αγάπη.

Αυτοί γνωρίζουν πως η Εκκλησία Μου δεν εμφανίζεται προς τα έξω, αλλά εγγυάται αντίθετα τον εσώτατο σύνδεσμο μαζί Μου διότι ΕΓΩ της προσφέρω την Αλήθεια: την ολοκάθαρη γνώση στα πνευματικά θέματα. Τούτη η γνώση εκλείπει απ’ όλους αυτούς που δεν ανήκουν σ’ αυτήν την Εκκλησία, που δεν μπορούν να αποχωρισθούν από τα πνευματικά προϊόντα που ποτέ δεν μπορεί να προήλθαν από ΕΜΕΝΑ, αλλά είναι πρόσθετο έργο των ανθρώπων. Και προέρχονται από τον αντίπαλο Μου ο οποίος αντιμάχεται πάντα την Αλήθεια. Όποιος όμως είναι αφοσιωμένος σ’ ΕΜΕΝΑ με αγάπη και πίστη, δεν τα δέχεται ποτέ.

Έτσι καταλαβαίνετε πως ποτέ δεν θα επιτευχθεί μία ένωση των χριστιανικών δογμάτων διότι το καθένα θα επιμείνει στις αντιλήψεις τις οποίες υποστήριζε μέχρι τώρα, και πως η διαμάχη ανάμεσα στα δόγματα αφορά λανθασμένες έννοιες. Κι ακόμα πως το καθένα πασχίζει εναγώνια να υποστηρίζει αυτές τις λανθασμένες έννοιες γιατί δεν θέλει να τις αποβάλλει.

Όμως μόνο η Αλήθεια μπορεί να οδηγήσει στη μακαριότητα. Και μόνο όποιος ποθεί ειλικρινά αυτήν την Αλήθεια και πάρει το δρόμο που οδηγεί κατευθείαν σ’ ΕΜΕΝΑ και ΜΕ παρακαλέσει ειλικρινά, αυτός και θα την λάβει.

Αμήν

(10.6.1948)

Οι Άγιοι και οι παρακλήσεις να μεσολαβήσουν για τους ανθρώπους

Εσείς οι άνθρωποι χρειάζεσθε υπέρογκη βοήθεια από το πνευματικό βασίλειο αν θέλετε να νικήσετε στον τελικό αγώνα πάνω στη γη. Αυτή η βοήθεια είναι απεριόριστα στη διάθεσή σας φθάνει να τη ζητήσετε. Γι’ αυτό πρέπει να μάθετε με ποιο τρόπο σας χορηγείται και πώς μπορείτε να τη ζητήσετε.

Είναι η ‘‘κοινότητα των αγίων’’, όπως λέτε εσείς οι άνθρωποι, που σας συμπαραστέκεται. Ωστόσο η έννοια ‘‘άγιος’’ πρέπει να αποσαφηνισθεί για να κατέχετε την Αλήθεια και να είσασθε απαλλαγμένοι από λάθη στις αντιλήψεις σας. Οι φωτεινές υπάρξεις είναι οι πιο πιστοί οδηγοί και βοηθοί του ανθρώπου, και είναι πάντα έτοιμες όταν τους καλεί κανείς να προστρέξουν. Το πώς όμως κατανέμονται τη φροντίδα των ανθρώπων, αυτό το ορίζει μόνο ο ΘΕΟΣ με τη Σοφία Του, όπως και το πώς γεμίζει τα πνευματικά όντα με φως και δύναμη ανάλογα με το βαθμό της τελειότητάς τους.

Οι άνθρωποι όμως δεν μπορούν να αξιολογήσουν το βαθμό ωριμότητας ενός ανθρώπου, γι’ αυτό δεν έχουν το δικαίωμα αλλά ούτε και την ικανότητα να τον ανυψώνουν σε ‘‘άγιο’’, διότι μόνο ο Θεός γνωρίζει πως είναι η ψυχή εκείνου που απελευθερωμένος από το θάνατο του σώματος του, περνάει στο πνευματικό βασίλειο. Ο ΘΕΟΣ μόνο γνωρίζει τι δεσμό είχε μαζί ΤΟΥ ο άνθρωπος πάνω στη γη και κατά πόσον ήταν δραστήριος σε έργα Αγάπης, γιατί μόνο τα έργα Αγάπης είναι καθοριστικά. Τούτα μπορούν να αποφέρουν στον άνθρωπο ήδη πάνω στη γη απεριόριστο φως και δύναμη, έτσι που αν το επιθυμεί, να μπορεί να κάνει θαύματα.

Όμως ο ΘΕΟΣ έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να αναθέτει στο υπερπέραν τον κύκλο της δραστηριότητάς τους σ’ αυτές τις ώριμες ψυχές, ανάλογα με το βαθμό ωριμότητας που έχουν αποκτήσει. ΑΥΤΟΣ τους αναθέτει τις δραστηριότητές τους και ΑΥΤΟΣ καθορίζει ποιο είδος βοήθειας πρέπει να δοθεί στους ανθρώπους στη γη!

Τα φωτεινά όντα είναι γεμάτα δύναμη και μπορούν να κάνουν τα πάντα γιατί δρουν μαζί με το Θεό και σύμφωνα με τη θέλησή Του και γιατί μέσα τους εισρέει διαρκώς η δύναμή Του. Κάθε φωτεινή ύπαρξη όμως είναι απόλυτα εναρμονισμένη με τη θέληση του Θεού, δηλαδή δεν μπορεί να έχει η ίδια άλλη θέληση από του Θεού, διότι έχει ήδη ενωθεί μαζί ΤΟΥ και έχει ταυτισθεί με τη θέλησή Του.

Και επειδή είναι γεμάτη σοφία, αναγνωρίζει ότι πολλά ανθρώπινα αιτήματα είναι παράλογα και γι’ αυτό συχνά τα αφήνει ανικανοποίητα, αν η ικανοποίηση των αιτημάτων αυτών είναι βλαβερή για την ψυχή του αιτούντος.

Για τις φωτεινές υπάρξεις η βοήθεια προς τους ανθρώπους είναι μία κατάσταση ευδαιμονίας, γι’ αυτόν το λόγο ο Θεός επιτρέπει οι άνθρωποι να ζητούν τη συνδρομή των φωτεινών υπάρξεων. Όμως δεν είναι ποτέ θέλημά Του να καλούν συγκεκριμένους ‘‘αγίους’’, γιατί η δραστηριότητα και ο προορισμός τους μπορεί να είναι εντελώς διαφορετική απ’ ό,τι αναμένεται. Οι άνθρωποι στην άγνοιά τους μπορούν να καλέσουν ένα ον που ακόμη πόρω απέχει από την τελειότητα. Μ’ αυτό το κάλεσμα όμως του παραδίδονται απόλυτα και τούτο μπορεί να επιδράσει πάνω τους αρνητικά. Διότι οι κληθέντες εμφανίζονται και παραμένουν κοντά σ’ αυτόν που τους φώναξε και προσπαθούν να του επιβάλλουν τις δικές τους σκέψεις, οι οποίες όμως δεν είναι απαραίτητο να είναι η αλήθεια.

Επί πλέον η ανακήρυξη ενός αγίου από τους ανθρώπους εξαρτάται κατά πρώτο λόγο από τη διαγωγή του σύμφωνα με τις απαιτήσεις μίας ‘‘εκκλησιαστικής κοινότητας’’, πράγμα που σημαίνει ότι τίθενται προϋποθέσεις που δεν απαιτεί ποτέ ο Θεός, αλλά η συγκεκριμένη εκκλησία. Και η ανακήρυξη σε άγιο εξαρτάται από αυτές τις προϋποθέσεις, πράγμα όμως που δεν μπορεί ποτέ να είναι η θέληση του Θεού. Κατά συνέπεια δεν είναι απαραίτητο ο καθένας που έχει ‘‘ανακηρυχθεί άγιος’’ μ’ αυτόν τον τρόπο να είναι φωτεινή ύπαρξη, όπως από την άλλη μεριά υπάρχουν πολλές φωτεινές υπάρξεις στο πνευματικό βασίλειο, οι οποίες έζησαν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, αλλά όχι σύμφωνα με τις απαιτήσεις που επέβαλλε η συγκεκριμένη εκκλησιαστική κοινότητα.

Όλες οι φωτεινές υπάρξεις έχουν μέσα τους ‘‘δύναμη από τον Θεό’’ την οποία θέλουν να αξιοποιήσουν. Γι’ αυτό τους έχουν δοθεί υπό την προστασία τους άνθρωποι τους οποίους θέλουν και μπορούν να βοηθήσουν στην τελειοποίησή τους, εφόσον η ανθρώπινη θέληση δεν είναι ενάντια. Μια αίτηση βοηθείας προς αυτές τις υπάρξεις που ο Θεός έχει ορίσει για την βοήθεια των ανθρώπων, δεν θα μείνει ποτέ ανικανοποίητη, ενώ η έκκληση συγκεκριμένων υπάρξεων, μπορεί να είναι και επιζήμια, όταν προσδοκάται βοήθεια από αυτούς που δεν μπορούν να την προσφέρουν, αν δεν είναι ήδη συνδεδεμένοι με το Θεό.

Επίσης είναι λανθασμένη η σκέψη ότι οι εκκλήσεις πρέπει να γίνονται προς τις φωτεινές υπάρξεις και ότι αυτές θα μεσολαβήσουν. Η προσευχή είναι μία έκκληση προς τον Θεό, μέσω της προσευχής συντελείται η σύνδεση του ανθρώπου μαζί ΤΟΥ, και ο Θεός απαιτεί αυτό το κάλεσμα να γίνεται απευθείας προς ΑΥΤΟΝ, γιατί αυτή η έκκληση μαρτυρεί την αφοσίωση της ανθρώπινης θέλησης προς ΑΥΤΟΝ.

Σύμφωνα με τη γνώμη των ανθρώπων είναι οι φωτεινές υπάρξεις που εγκαθιστούν αυτήν τη σύνδεση με το Θεό, επειδή βρίσκονται ήδη πιο κοντά ΤΟΥ. Έτσι όμως ο άνθρωπος θα έχανε τη δυνατότητα σύνδεσης με το Θεό, η οποία όμως είναι ο σκοπός και ο στόχος της ανθρώπινης ζωής. Πρώτα πρέπει να συντελεσθεί η σύνδεση με το Θεό για να μπορέσει να εισρεύσει η δύναμη, χωρίς την οποία δεν μπορεί να ωριμάσει η ψυχή. Οι φωτεινές υπάρξεις δεν μπορούν χωρίς τη θέληση του Θεού να προσφέρουν αυτή τη δύναμη στους ανθρώπους, γιατί και στο πνευματικό βασίλειο υπάρχουν νόμοι στους οποίους υπακούουν οι κάτοικοι του, διότι αναγνωρίζουν ότι προέρχονται από την Αγάπη και τη Σοφία του Θεού.

Οι φωτεινές υπάρξεις είναι πάντα έτοιμες να βοηθήσουν, υποτάσσονται όμως στο θέλημα του Θεού. Συνεπώς ο άνθρωπος πρέπει κατ’ αρχήν να προσπαθεί να ζει σύμφωνα με τη θέληση του Θεού για να του παράσχει τη βοήθειά Του ΑΥΤΟΣ άμεσα, ή μέσω των φωτεινών υπάρξεων, οι οποίες πραγματικά δεν αφήνουν κανέναν αβοήθητο, εφόσον αυτή είναι η θέληση του Θεού.

Η έκκληση για βοήθεια προς τις φωτεινές υπάρξεις δεν είναι ποτέ μάταιη, η έκκληση όμως για μεσολάβηση είναι άσκοπη, γιατί το παιδί πρέπει να έρθει από μόνο του στον ΠΑΤΕΡΑ γεμάτο εμπιστοσύνη, για να του χαρίσει ο ΠΑΤΕΡΑΣ την Αγάπη Του. Αν ο άνθρωπος όμως πιστεύει ότι με τη μεσολάβηση των αγίων θα επιτύχει εξ ίσου το στόχο του, δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσει αυτήν τη σχέση εμπιστοσύνης. Ο ΘΕΟΣ είναι ένας Θεός της Αγάπης, και δεν θέλει να φοβούνται οι άνθρωποι να έρθουν σ’ ΑΥΤΟΝ. Θέλει να είναι ο ΠΑΤΕΡΑΣ των παιδιών Του, όχι όμως ένας αυστηρός δικαστής και άρχοντας. Αυτούς προσπαθεί κανείς να τους εξευμενίσει με μεσολαβήσεις, στον ΠΑΤΕΡΑ όμως προσφεύγει με εμπιστοσύνη. Αυτήν την εμπιστοσύνη ζητάει ο Θεός από τα πλάσματά Του, γιατί τα αγαπάει απεριόριστα και γι’ αυτό θα ικανοποιήσει κάθε παράκλησή τους.

Αμήν

(4.12.1963)

 Διαφώτιση σχετικά με τα μυστήρια

Εγώ θα σας διδάσκω πάντα για να απαλλαγείτε από τα λάθη στη σκέψη σας, διότι μέχρι τώρα καταλαβαίνετε τα λόγια Μου μόνο ανθρώπινα και όχι πνευματικά. Πρέπει να γνωρίζετε ότι δεν αρκούν οι εξωτερικές τελετές για να εκφρασθεί το Πνεύμα Μου. Και κατ’ αναλογία οι εξωτερικές τελετές δεν αρκούν για να γίνει ένας άνθρωπος άξιος δάσκαλος ή ηγέτης και οδηγός μιας κοινότητας πιστών. Πολλοί είναι οι κληθέντες αλλά λίγοι οι εκλεκτοί. Και αυτούς τους λίγους τους καθοδηγώ εγώ ο Ίδιος. Εγώ τους τοποθετώ στη θέση όπου μπορούν να δουλέψουν για μένα και για το βασίλειο Μου. Ένας τέτοιος άνθρωπος που επιλέγω όμως πρέπει να εκπληρώνει ορισμένους όρους για να είναι ικανός να υπηρετήσει σαν δάσκαλος και πνευματικός ηγέτης τους συνανθρώπους του. Το Πνεύμα Μου πρέπει να είναι ζωντανό μέσα του ώστε να πορεύεται στην αλήθεια. Με αυτόν τον τρόπο θα είναι ο αντιπρόσωπος Μου επί γης που εκπληρώνει τα καθήκοντά του στο όνομά Μου, σύμφωνα με τη θέλησή Μου και κατευθυνόμενος από ΕΜΕΝΑ.

Είναι αλήθεια ότι και ανάμεσα σ’ αυτούς που αποκαλούνται αντιπρόσωποι Μου επί γης, βρίσκονται και τέτοιοι που ζουν σύμφωνα με το θέλημά Μου και ΜΕ υπηρετούν με όλη τους τη θέληση. Όμως και αυτούς τους τοποθέτησα ΕΓΩ ο Ίδιος στα καθήκοντά τους. Δεν έγιναν υπηρέτες Μου μετά από κάποιες εξωτερικές διαδικασίες που εκτέλεσαν οι συνάνθρωποι τους. Διότι η αποστολή τους είναι ένα εσωτερικό αποτέλεσμα της ελεύθερης βούλησης, η οποία υποτάσσεται απόλυτα σ’ ΕΜΕΝΑ. Έτσι ετούτος ο άνθρωπος συνδέεται στενά μαζί Μου με τους δεσμούς της αγάπης, γι’ αυτό μπορώ ΕΓΩ ο Ίδιος να του υποδείξω το λειτούργημα που οφείλει να ασκήσει.

Αυτή η απόλυτη αφοσίωση και η ζωή αγάπης εξασφαλίζουν την αφύπνιση του πνεύματος τους και τότε διεισδύουν στην Αλήθεια. Τέτοιοι άνθρωποι αντιτάσσονται σε κάθε πλάνη και παραμόρφωση της διδασκαλίας ΜΟΥ και τελικά απομακρύνονται από αυτούς οι οποίοι επιμένουν στην πλάνη τους.

Γι’ αυτό μπορείτε να καταλάβετε ότι δεν θα βρείτε τους αληθινούς αντιπροσώπους Μου εκεί όπου οι άνθρωποι τους υποθέτουν και τους αναγνωρίζουν. Διότι τέτοιοι εγκόσμια αναγνωρισμένοι ‘‘αντιπρόσωποι’’ αποκλείονται από μόνοι τους από την υπηρεσία Μου, διότι εκπροσωπούν πλάνες και δεν αναζητούν ουσιαστικά την Αλήθεια. Δεν μπορούν να είναι υπηρέτες και εκπρόσωποί Μου διότι πλανώνται και δεν κάνουν τίποτα για να βρουν την καθαρή Αλήθεια.

Καταλαβαίνετε λοιπόν τι πρέπει να θεωρείτε για το μυστήριο της χειροτόνησης. Διότι ακόμα και αν κάποιος έχει καλή θέληση, πρέπει να το αποδείξει, διαδηλώνοντάς Μου την προθυμία του να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στο θέλημά Μου. Και αυτό σημαίνει να ερευνά τις αμφιβολίες που πηγάζουν μέσα του και τις οποίες βάζω ΕΓΩ ο Ίδιος στην καρδιά του για να τον κάνω να έλθει πιο κοντά σε ΕΜΕΝΑ και την Αλήθεια. Αν όμως φοβάται να εξιχνιάσει αυτές τις αμφιβολίες, κρατιέται με τη βία τυφλός. Θα μπορούσε να βρει το φως, αλλά κλείνει εκούσια τα μάτια του. Και έτσι δεν ΜΟΥ ανοίγει την καρδιά του για να της ρίξω μία δέσμη απ’ το Φως Μου.

Δεν πρέπει να πιστεύουν οι άνθρωποι ότι είναι αδύνατον για έναν που ΜΕ αναζητάει με σοβαρότητα και επιμονή να απαλλαγεί από την πλάνη του, διότι όλοι γνωρίζουν τη Δύναμη και την Αγάπη Μου η οποία βοηθάει τον καθένα που ψάχνει να βρει ΕΜΕΝΑ, την ‘‘αιώνια Αλήθεια’’. Πρέπει όμως κατ’ αρχήν να δεχθείτε τη διδασκαλία Μου, πρέπει να μάθετε για την καθαρή Αλήθεια και για τη δράση του αντίθεου καθώς και για την πλάνη στην οποία σας έχει οδηγήσει. Και πρέπει να έχετε τη σθεναρή θέληση να απαλλαγείτε απ’ αυτόν – και γι’ αυτό χρειάζεται να ζητήσετε τη βοήθειά Μου.

Δεν πιστεύετε ότι θα σας τη δώσω τούτη την βοήθεια, αφού ο σκοπός Μου είναι πάντοτε να σας βγάλω από το πνευματικό σκοτάδι και να σας δώσω φως; Αν λοιπόν χρησιμοποιήσετε καλοπροαίρετα τη λογική σας, πρέπει να αναγνωρίσετε πόσα πράγματα δεν στέκουν από αυτά που σας επιβάλλουν να πιστεύετε.

Σας δόθηκε η λογική διότι αλλιώς δεν θα ξεχωρίζατε από τα ζώα, τα οποία δεν μπορούν να αποδώσουν λογαριασμό για τις πράξεις τους. Εσείς όμως θα πρέπει κάποτε να λογοδοτήσετε για το αν και πώς χρησιμοποιήσατε τη νοημοσύνη σας. Διότι η νοημοσύνη σας μπορεί να σας βοηθήσει να βρείτε τη φώτιση, με την προϋπόθεση βέβαια ότι έχετε την καλή θέληση και αποζητάτε να βρείτε το αληθινό φως. Οπωσδήποτε θα πρέπει να αμφιβάλλετε για την αλήθεια, όπως τονίζω συνέχεια, παντού όπου υποτίθεται ότι μία τυπική, εξωτερική πράξη εξασφαλίζει ένα πνευματικό επίτευγμα, χωρίς να χρειασθεί να κοπιάσετε. Και γι’ αυτό η ψυχή σας δεν θα έχει κανένα όφελος – είτε στη γη είτε στον άλλο κόσμο, – όταν εκτελούνται τέτοιες εξωτερικές πράξεις πριν το θάνατο ενός ανθρώπου, οι οποίες δεν είναι άλλο από τελετές και συνήθειες χωρίς την παραμικρή αξία για την ψυχή.

ΕΓΩ γνωρίζω την κάθε ψυχή χωριστά και την βαθμολογώ ανάλογα με την αγάπη που έχει μέσα της. Διότι μόνον η αγάπη είναι καθοριστική για το βαθμό φωτεινότητας στον οποίο εισέρχεται η ψυχή μετά την αποχώρηση από το σώμα της. Εφόσον βέβαια δεν περνάει στο βασίλειο του σκότους διότι είναι γυμνή από αγάπη και γι’ αυτό ανήκει σ’ εκείνον που κυριαρχεί στο βασίλειο του σκότους.

Αμήν

(Μπέρτα Ντούντε αρ. 1799 -1.2.1941)

 Η αληθινή Εκκλησία του Χριστού και η παράδοση

Είμαι κοντά σας καθημερινά και μπορείτε πάντα να είσαστε βέβαιοι για το έλεός Μου.

Πάνω στη γη ο δρόμος του μαρτυρίου αποτελεί τα σκαλοπάτια της σκάλας που οδηγεί προς τα επάνω. Προσπαθείτε να προχωρείτε σκαλοπάτι το σκαλοπάτι και με αυτόν τον τρόπο να σηκώσετε το φορτίο, τη δοκιμασία που σας στέλνω. Κάποτε θα Με ευγνωμονείτε όταν θα βλέπετε προς τα πίσω την πορεία σας στη γη, και όσο το συλλογίζεσθε, θα αντιμετωπίζετε με απόλυτη εμπιστοσύνη τα χρόνια που θα έρθουν. Κάθε βάρος θα σας φαίνεται υποφερτό αφού γνωρίζετε ότι το σηκώνω και Εγώ μαζί σας. Κάθε πόνος σας βοηθάει να ωριμάσετε και να έρθετε πιο κοντά Μου. Ωστόσο αν ζητήσετε τη βοήθειά Μου στην προσευχή σας δεν θα σας απογοητεύσω και δεν θα σας αφήσω αβοήθητους.

Γνωρίζω τα προβλήματά σας και το μόνο που περιμένω είναι να έρθετε σε Μένα για να μπορέσω να σας συνδράμω. Γι’ αυτό μην είσθε ολιγόπιστοι και αφήσετε Εμένα να κατευθύνω τις τύχες σας. Διότι η δοκιμασία που περνάτε δεν είναι πιο μεγάλη από τον Προστάτη σας. Και ό,τι σας φαίνεται μαρτύριο, Εγώ θα το μετατρέψω σε χαρά, αν πιστεύετε και Μου δίνετε τη δυνατότητα να σας βοηθήσω. Κάθε άνθρωπος που νοιώθει ότι ανήκει στην εκκλησία, δηλαδή που εμμένει σε μία συγκεκριμένη παράδοση, χωρίς να βρίσκει εσωτερική ικανοποίηση, είναι δέσμιος. Κάνει ό,τι πρέπει να κάνει σύμφωνα με τους κανόνες, όμως δεν έχει την ακράδαντη πίστη ότι με τις πράξεις του πλησιάζει το Θεό, ούτε καλλιεργεί ο ίδιος το σύνδεσμο με το Θεό. ακριβώς γιατί του λείπει η πίστη. Εκτός αυτού, αυτοί οι άνθρωποι δεν σκέπτονται ιδιαίτερα σχετικά με το Θεό και τη σωστή πίστη. Έχουν εμπλακεί σε μία κατάσταση που τους εμποδίζει να σχηματίσουν δική τους γνώμη. Μία τέτοια πίστη έχει μικρή αξία για το Θεό, γιατί δεν είναι αληθινή πίστη, αλλά μόνο μηχανική εκτέλεση εντολών που έχουν επιβάλλει άλλοι άνθρωποι και τούτο συμβαίνει χωρίς ανθρώπινη σκέψη.

Αυτό που φέρνει τον άνθρωπο κοντά στο Θεό και του χαρίζει την απεριόριστη Αγάπη Του, είναι η ακλόνητη πίστη ότι ο Θεός υπάρχει, ότι είναι ένα Ον που ξεχειλίζει αγάπη, την οποία θέλει να μεταδώσει σ’ όλα τα πλάσματά Του. Και μετά, η λατρεία αυτού του Όντος, η απόλυτη πίστη σ’ Αυτόν, η υπακοή με κάθε τρόπο και η εκτέλεση των εντολών Του που είναι η αγάπη για τον Θεό πάνω απ’ όλα και η αγάπη για τον πλησίον σαν εαυτό. Τότε αυτός ο άνθρωπος ζει ακολουθώντας συνειδητά τον Ιησού, βιώνει την καθαρή χριστιανική διδασκαλία και ανήκει στην αληθινή Εκκλησία του Χριστού, γιατί η πίστη του είναι σύμφωνη με τη θεία Βούληση.

Δεν ακολουθεί τις εντολές που έχουν επιβάλλει οι άνθρωποι, αλλά προσπαθεί με ζήλο και αφοσίωση να διαμορφωθεί ο ίδιος σε ευλογία για την ανθρωπότητα, πάντα πρόθυμος να υπηρετήσει το Θεό και να υποστηρίζει την αληθινή πίστη που έχει χαθεί εντελώς από τον κόσμο.

Μόνο τότε μπορεί να κηρυχθεί πάλι η Αλήθεια στον κόσμο φανερωμένη από ψηλά και η πίστη να ζωντανέψει πάλι, γιατί ο ίδιος ο Θεός μιλάει στους ανθρώπους και τους φανερώνει ποιος δρόμος είναι ο πιο βατός και συνάμα οδηγεί στο στόχο.

Πόσο λίγο όμως ενδιαφέρεται ο κόσμος για το τι είναι σωστό για το Θεό και τι σημαίνει η αληθινή Εκκλησία του Χριστού. Από την άλλη όμως με τι ζήλο συμμορφώνεται και ακολουθεί συχνά τις επιταγές της γήινης εκκλησίας. Και ας μην έχουν σχεδόν καμία αξία στα μάτια του Θεού γιατί δεν προσφέρουν το παραμικρό στην πρόοδο της ψυχής.

Αμήν

(Μπέρτα Ντούντε αρ. 7597-8.5.1960)

 Το ξύπνημα στη ζωή

Η αληθινή ζωή αρχίζει όταν ο άνθρωπος αναζητά συνειδητά το Θεό, όταν αναγνωρίζει ένα ανώτερο ΟΝ πάνω από αυτόν, όταν πιστεύει σε αυτό το ΟΝ και προσπαθεί να συνδεθεί μαζί Του. Με άλλα λόγια αισθάνεται ένα δεσμό ανάμεσα σ’ αυτό το ανώτερο ΟΝ και τον εαυτό του και επιζητεί να κρατήσει αυτό το σύνδεσμο. Τότε έχει ήδη ξυπνήσει μέσα του ο πνευματικός σπινθήρας, ο οποίος προσπαθεί να τον επηρεάσει από μέσα του ώστε να στραφεί προς το προαιώνιο Πνεύμα του Πατέρα. Σε αυτόν τον άνθρωπο έχει αναφλεγεί ο σπινθήρας της αγάπης, πράγμα που σημαίνει ότι θα αισθάνεται από μέσα του την ώθηση να κάνει έργα αγάπης, ακόμη και αν στην αρχή συνίστανται απλά στο να είναι καλός με τους συνανθρώπους του. Σε κάθε περίπτωση πάντως η αγάπη θα είναι εμφανής, γιατί αλλιώς δεν θα αφυπνιζόταν η ζωή μέσα του.

Κι αυτή η ζωή δείχνει εμφανή σημάδια. Είναι σαν μία δεύτερη ζωή μέσα του ανεξάρτητα από αυτή καθαυτή τη ζωή του σώματος την οποία ζει έτσι και αλλιώς ο κάθε άνθρωπος, ακόμη και αν ο πνευματικός σπινθήρας μέσα του κοιμάται ακόμη, είναι δηλαδή ακόμη πνευματικά νεκρός. Όμως αυτή η δεύτερη ζωή είναι που δίνει την αληθινή ικανοποίηση στον άνθρωπο, γιατί τότε επικοινωνεί με το Θεό μέσω των σκέψεων που Του αφιερώνει και μέσω της προσευχής. Κι αυτός ο άνθρωπος δεν πρόκειται πια να ξεχάσει το Θεό του, γιατί ο ίδιος ο Θεός το συγκρατεί και τον εμποδίζει να γλιστρήσει και πάλι στο θάνατο.

Ωστόσο θα πρέπει να τονισθεί η διαφορά ανάμεσα στην επίκτητη γνώση για το Θεό και στη ζωντανή εσωτερική συναίσθηση ενός ανώτερου Όντος. Η επίκτητη γνώση μπορεί να ξεχασθεί ή να απορριφθεί αργότερα, εάν δεν ζωντάνεψε την ψυχή. Όμως και η επίκτητη γνώση μπορεί να οδηγήσει σε μία ζωντανή πίστη όταν ο άνθρωπος δείχνει καλή θέληση. Και σε αυτή την περίπτωση δεν πρόκειται να χάσει ποτέ τη ζωή, η οποία έχει ξυπνήσει πια μέσα του. Και η ζωή μπορεί να ξυπνήσει από εκεί και εμπρός, γιατί ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να σκέφτεται, και εφόσον η θέλησή του είναι στραμμένη προς την αγάπη, οι σκέψεις του θα πάρουν τη σωστή κατεύθυνση. Τότε αναζητά τη σύνδεση με το Θεό, με ένα Ον δηλαδή, στο οποίο μπορεί να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά. Ο άνθρωπος συναισθάνεται τις δικές του ατέλειες, νιώθει ότι χρειάζεται έναν Καθοδηγητή και Προστάτη γιατί ο ίδιος είναι αδύνατος. Και γι’ αυτό αναζητά ένα Ον από το οποίο προσδοκά βοήθεια σε κάθε περίπτωση της ζωής του.

Στην αρχή αυτό γίνεται ασυνείδητα, ωστόσο αισθάνεται ευτυχισμένος όταν μπορέσει να πιστέψει σε ένα τέτοιο Ον και έρθει σε επαφή μαζί του. Αυτή είναι η απλή, ανεπιτήδευτη πίστη την οποία μπορεί να κατακτήσει το κάθε παιδί, μια πίστη που είναι ζωντανή. Και είναι το επακόλουθο από διδασκαλίες τις οποίες μπορεί μεν να αποδεχθεί, αλλά δεν του προσφέρουν τη βαθύτερη εσωτερική πεποίθηση. Γιατί για να υπάρξει αυτή η πεποίθηση, πρέπει να διαθέτει τη θέληση να εφαρμόζει την αγάπη, η οποία ζωντανεύει τον πνευματικό σπινθήρα μέσα του. Όλα τα υπόλοιπα τα προκαλεί αυτός ο πνευματικός σπινθήρας, ο οποίος δεν παύει να ξυπνάει τον πόθο του ανθρώπου για το προαιώνιο Πνεύμα του Πατέρα, ώσπου ο άνθρωπος να βρει συνειδητά τη σύνδεση μαζί του μέσα από την κατανυκτική προσευχή. Κι αυτό αποτελεί τη σίγουρη εγγύηση ότι ο Πατέρας αναλαμβάνει τη φροντίδα του Παιδιού Του και δεν το αφήνει πλέον να βυθισθεί ξανά στην πνευματική τύφλωση, στο θάνατο.

Γι’ αυτό το λόγο δεν αρκεί να δεχθεί κανείς κάποιες διδασκαλίες της πίστης. Δεν πρέπει βέβαια να τις απορρίπτει, αλλά από μόνες τους δεν χαρίζουν τη ‘‘ζωή’’. Για την αληθινή ζωή δίνει το έναυσμα η αγάπη, η οποία παρακινεί στη συνέχεια το παιδί να σκεφθεί γύρω από τις διδασκαλίες της πίστης. Τότε πλέον αναζητεί τον Πατέρα, ο οποίος δίνει τη δυνατότητα να Τον βρει. Και τότε ο πνευματικός σπινθήρας παρακινεί διαρκώς τον άνθρωπο να πλησιάσει το Πνεύμα του Πατέρα, ο άνθρωπος αισθάνεται από μέσα του την ώθηση να συνδεθεί μαζί Του, να κάνει πράξεις αγάπης και να προσεύχεται. Και τα δύο έχουν σαν αποτέλεσμα τη σύνδεση μαζί Του, που είναι το νόημα και ο σκοπός της επίγειας ζωής. Αυτά τα δύο αφυπνίζουν τον άνθρωπο στη ζωή που διαρκεί αιώνια, σε μια ζωή, που όντας πνευματική και μην έχοντας τίποτα το κοινό με την υλική υπόσταση, δεν μπορεί πλέον να χαθεί. Τότε ο άνθρωπος έχει βρει το Θεό του, το παιδί έχει βρει τον Πατέρα του και Του παραδίδεται ολοκληρωτικά για πάντα. Κι ένας τέτοιος άνθρωπος δεν μπορεί πια να πεθάνει, παρά θα ζει αιώνια.

Αμήν

(Μπέρτα Ντούντε αρ. 4722-24.8.1949)

 Το Μεγάλο Γεγονός

 Θα πρέπει να προετοιμασθείτε για το μεγάλο γεγονός το οποίο σας έχω προαναγγείλει επανειλημμένα. Να ξέρετε πως και η πιο μεγάλη δοκιμασία είναι περαστική, ακόμη και αν νομίζετε ότι θα καταρρεύσετε κάτω από το βάρος της. Θα γίνουν όλα τόσο γρήγορα, τα γεγονότα θα διαδέχονται αστραπιαία το ένα το άλλο και σε σύντομο διάστημα θα επέλθει αυτό το οποίο σας έχω υποδείξει επανειλημμένα έως τώρα.

Πώς θέλετε όμως να αντέξετε αυτή τη δύσκολη περίοδο, αν δεν προσφύγετε σ’ Εμένα με μεγαλύτερη πίστη την ώρα της ανάγκης; Εγώ γνωρίζω τι θα συμβεί και θέλω να σας βοηθήσω να δυναμώσετε τόσο την πίστη σας ώστε να μπορείτε να αντιμετωπίσετε το καθετί που θα σας συμβεί. Ακουμπήστε άφοβα επάνω Μου, να ξέρετε πως δεν θα βρείτε άλλο στήριγμα στη Γη από Εμένα, φθάνει να πιστεύετε. Είμαι πάντα στη διάθεσή σας, ακούω κάθε κάλεσμα, κάθε αναστεναγμό, ξέρω για το κάθε σας δάκρυ, για κάθε πράγμα που σας στεναχωρεί, και θα ήθελα να σας φωνάξω: γιατί Με εμπιστεύεστε τόσο λίγο, παρ’ όλο που σας υπόσχομαι διαρκώς την υποστήριξη και τη βοήθειά Μου; Γιατί δεν έρχεσθε σ’ Εμένα, όταν είσατε φορτωμένοι και κινδυνεύετε να καταρρεύσετε από το βάρος; Γιατί η προσευχή σας δεν είναι όλο εμπιστοσύνη ότι Εγώ μπορώ να σας βοηθήσω, ώστε να Μου επιβάλλετε κατά κάποιον τρόπο να σας βοηθήσω χάρη στη δύναμη της πίστης σας;

Κι αν το θέλετε στα σοβαρά, μπορείτε και να πιστέψετε. Όμως πρέπει να ασχοληθείτε σοβαρά με το Λόγο Μου, να τον ψάξετε μέσα στην καρδιά σας, με άλλα λόγια να εμβαθύνετε στο νόημά του και να βεβαιωθείτε ότι δεν σας λέω καμία αναλήθεια. Και έτσι μπορείτε να περιμένετε την εκπλήρωση της επαγγελίας Μου ακλόνητοι και πανέτοιμοι.

Αφού λοιπόν σας έχω υποσχεθεί τη βοήθειά Μου σε κάθε περίπτωση σωματικής και ψυχικής ανάγκης, αναλογισθείτε ότι μπορώ να σας βοηθήσω χάρη στην Παντοδυναμία Μου και ότι θέλω να σας βοηθήσω χάρη στην Αγάπη Μου. Το μόνο που χρειάζεται είναι να το πιστεύετε, γιατί εάν αμφιβάλλετε, δεν αναγνωρίζετε την Παντοδυναμία Μου.

Γιατί φοβάστε την εξουσία του κόσμου, γιατί αφήνετε να σας καταπιέζουν γήινες φροντίδες, αφού έχετε έναν Πατέρα στον ουρανό, ο οποίος θέλει να φροντίζει τα πάντα για σας, επειδή είσαστε παιδιά Μου.

Γιατί δεν έχετε καμιά εμπιστοσύνη σε Αυτόν που σας δίνει συνέχεια αποδείξεις της φροντίδας και της εξουσίας Του, φθάνει να κοιτάξετε γύρω σας; Γιατί είναι πιο κοντά σας τα εγκόσμια από Εμένα, γιατί φοβάσθε, εφόσον είμαι μόνιμα παρών δίπλα σας; Πώς θα μπορέσετε έτσι ν’ αντιμετωπίσετε τις δυσκολίες που θα φέρει ακόμη το μέλλον μαζί του;

Γνωρίζω τι δυσκολίες σας περιμένουν και θέλω να τις αποφύγετε, ώστε να μπορείτε να Μου χρησιμεύσετε σαν στηρίγματα, όταν όλα θα κινδυνεύουν να καταρρεύσουν γύρω σας. Σας χρειάζομαι και θέλω να σας εκπαιδεύσω ώστε να γίνετε δυναμικοί, άφοβοι αντιπρόσωποι της Διδασκαλίας Μου. Κι αυτό θα το κατορθώσω, η πίστη σας δηλαδή θα γίνει ακλόνητη και αδάμαστη μπροστά σ’ οποιαδήποτε δοκιμασία. Θα βιώσετε τη βοήθειά Μου τόσο ολοφάνερα, που κάθε αμφιβολία σας θα εξαλειφθεί και η πίστη σας θα δυναμώσει και έτσι θα με υπηρετήσετε μέχρι το τέλος.

Αμήν

(Μπέρτα Ντούντε αρ. 6079-15.10.1954)

 Η φωνή του Θεού προειδοποιεί και προαναγγέλλει μια Νέα Εποχή

Μην εμποδίζετε τη φωνή του Θεού να φθάσει στα αυτιά σας, γιατί ξεκινάει μια καινούργια εποχή, μία νέα περίοδος, που μπορείτε να τη βιώσετε και εσείς αν δώσετε προσοχή σε αυτά που σας λέει ο ίδιος ο Θεός, αν πάρετε σοβαρά τη φωνή Του και διαμορφώσετε τον εαυτό σας σύμφωνα με τις απαιτήσεις της Νέας Εποχής. Γιατί σ’ αυτή την Εποχή θα κατοικούν τη γη μονάχα οι άνθρωποι οι οποίοι βρίσκονται σε στενή σχέση με το Θεό, ο οποίος και θα παραβρίσκεται στη γη, ανάμεσα στους δικούς του ανθρώπους. Αυτή η συναναστροφή με το Θεό απαιτεί από τον άνθρωπο μια ιδιαίτερη συνειδητότητα, η οποία θα επιτρέπει ένα τέτοιο στενό σύνδεσμο. Αυτό το σύνδεσμο μπορείτε να τον πετύχετε σ’ αυτή την τελευταία περίοδο. Γι’ αυτό το λόγο σας μιλάει ο ίδιος ο Θεός, για να συνειδητοποιήσετε από τα Λόγια Του πόσο απαραίτητο είναι να μεταμορφωθείτε σε υπάρξεις γεμάτες αγάπη, αντλώντας τη δύναμη από αυτά Του τα Λόγια. Γιατί χωρίς αγάπη δεν εννοείται ζωή στη νέα γη. Ό,τι δεν κάνετε από μόνοι σας, θα πρέπει να το κάνετε όταν σας το ζητήσει ο Θεός τόσο εμφανώς και καθαρά, που θα σας κάνει μεγάλη εντύπωση, φθάνει μόνο να δώσετε προσοχή στη φωνή Του, φθάνει να αφήσετε τα Λόγια Του να μπουν στην καρδιά σας και να τα ακολουθήσετε.

Το να ακούσετε τη φωνή του Θεού μέσα στη φασαρία του κόσμου το καθορίζει η θέλησή σας. Τότε θα ακουστεί μέσα σ’ εσάς τους ίδιους, ή θα την ακούσετε με αγαλλίαση μέσω των απεσταλμένων Του. Θα αναγνωρίσετε ότι είναι η φωνή του Πατέρα που ανησυχεί για σας και θέλει να σας βοηθήσει να ξεφύγετε από το θάνατο και να σας προσφέρει τη ζωή. Όμως το δρόμο για τη ζωή θα πρέπει να το βαδίσετε μόνοι σας, Κι αυτό το δρόμο σας το δείχνει ο Θεός με το Λόγο Του. Σας διδάσκει Αυτός ο ίδιος και οι διδασκαλίες Του είναι πραγματικά σαφείς, χωρίς περιθώριο παρανοήσεων. Αν τους δώσετε την κατάλληλη προσοχή και δεν τις προσπερνάτε αδιάφοροι, μπορούν να σας φωτίσουν με ένα ζεστό, καθαρό φως.

Είτε θέλετε να το πιστέψετε είτε όχι, η Γη περνάει σε μια νέα εποχή της εξέλιξής της. Σε αυτή την εποχή θα κατοικείται ακόμα από ανθρώπους, οι οποίοι όμως θα πρέπει να είναι σε μια άλλη κατάσταση από αυτή στην οποία βρίσκεσθε εσείς σήμερα στη Γη. Κι ωστόσο η αλλαγή είναι δυνατή ακόμη, μπορείτε και εσείς οι ίδιοι να κατακτήσετε το επίπεδο το οποίο απαιτείται για να κατοικήσετε στη νέα Γη. Όμως κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει μόνο με τη βοήθεια του Θεού. Γι’ αυτό το λόγο αντηχεί κάθε τόσο η φωνή Του και σας προτρέπει να επιδιώξετε αυτή τη μεταμόρφωση της ύπαρξής σας. Σας παρακινεί να συνδεθείτε όσο γίνεται πιο στενά μαζί Του, ώστε να γίνεται άξιοι να μετατεθείτε σε αυτή τη νέα Γη, όταν έρθει η ώρα γι’ αυτό. Γιατί αυτή η ώρα πλησιάζει. Σε λίγο λήγει η προθεσμία που σας έχει δώσει ο Θεός σε αυτή τη Γη. Σύντομα θα ολοκληρωθεί η μεταμόρφωση της Γης, η οποία θα εισάγει μια Νέα Εποχή εξέλιξης.

Ό,τι είναι ακατάλληλο για τη νέα Γη θα πάρει τέλος. Ανάλογα με το επίπεδο της πνευματικής του ωριμότητας θα δεσμευθεί και πάλι μέσα σε νέες μορφές. Ακούστε λοιπόν τη φωνή του Θεού που σας προειδοποιεί και σας προτρέπει να ανήκετε ανάμεσα σε εκείνους τους οποίους θα σώσει η Θέλησή Του. Εκείνους που στο τέλος θα τοποθετήσει στον παράδεισο της νέας Γης.

Αμήν