Ζ΄ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ *
Η θρησκεία του βασιλείου της ειρήνης
Για την πίστη και τις γνώσεις γύρω από τη σωτηρία που θα έχουν οι άνθρωποι της Νέας Εποχής, ο προφήτης της Πάτμου λέει περιγράφοντας την ιερή πόλη Ιερουσαλήμ, που ο Θεός θα φέρει από τον ουρανό στη γη:
«Και δεν είδα κανέναν ναό μέσα σ’ αυτήν. Γιατί ναός της είναι ο Κύριος ο Θεός ο παντοκράτωρ και το Αρνίον (ο Πατέρας μέσα στον Ιησού). Και η πόλη δεν έχει ανάγκη του ηλίου ούτε της σελήνης (κλήρου και αυτόκλητων δασκάλων) για να την φωτίζουν. Γιατί η δόξα του Θεού (η στρατιά αγγέλων του Θεού) την φώτισε και ο λύχνος της είναι το Αρνίον (Ιησούς). Και τα έθνη της γης θα πορεύονται στο φως της (δηλαδή της θείας διδασκαλίας). Και οι βασιλείς της γης θα συνεισφέρουν τη λαμπρότητα και την τιμή τους σ’ αυτήν (θα υπηρετούν την ανθρωπότητα με τη θεία σοφία και δύναμή τους). Και οι πύλες της δεν θα κλείνουν την ημέρα, γιατί νύχτα δεν θα υπάρχει εκεί (δεν θα υπάρχει δογματική προσκόλληση προερχόμενη από συσκότιση του πνεύματος). Και η δόξα και η τιμή των εθνών θα μεταφερθεί σ’ αυτήν (όλες οι πραγματικές τέχνες και επιστήμες θα συμφωνούν με τη διδασκαλία, θα την επιβεβαιώνουν και θα την εμπλουτίζουν). Και δεν θα μπει σ’ αυτήν τίποτα που να τη μιάνει και να προξενεί βδέλυγμα και ψεύδος, παρά μόνον αυτοί που είναι γραμμένοι στο βιβλίο της ζωής του Αρνιού». (Δεν θα υπάρχει καμία ψευδής και εσωτερικά ακάθαρτη, εξωτερική λατρεία, παρά μόνον η ισχύουσα από τον Χριστό, ζωντανή πίστη που δρα μέσα στην αγάπη). (Αποκάλυψη Ιωάννη 21) (Μ.Κ.2000)
- Αποσπάσματα από τα βιβλία : “ Προφητείες γύρω από το 2.000 ” , “ Η Πατρίδα της Ψυχής ” , “ Το Μέλλον είναι Τώρα ” , “ Το Πέρασμα στη Νέα Πνευματική Εποχή ” και “ Η Γέννηση της Νέας Γης ”
Ποιοί είναι οι στόχοι του Θεού με τη Δημιουργία
«Η γη αποτελεί τον πυρήνα της ζωής για ολόκληρο το δέντρο της ζωής και είναι σαν μια κύρια ρίζα του συνόλου της Δημιουργίας! Εάν την καταστρέφαμε, τότε θα παραδίδαμε στην ολοκληρωτική διάλυση όχι μόνο την ίδια τη γη, αλλά και όλη την ορατή Δημιουργία, πράγμα όμως που θα αργήσει μερικές αιωνιότητες ακόμη για να γίνει…»
Ο Ιησούς Χριστός στο βιβλίο του Γ. Λόρμπερ «Ρόμπερτ Μπλουμ»
Στην εποχή της χιλιετούς βασιλείας, στης οποίας το κατώφλι βρικόμαστε τώρα, ο σατανάς, δηλαδή η δύναμη του σκότους και του κακού, έχει μόνο φυλακιστεί και ριχθεί στην «άβυσσο», «κλεισμένος και σφραγισμένος, ώστε να μην βάζει πια σε πειρασμό τους λαούς μέχρι να περάσουν τα χίλια χρόνια». (Αποκάλυψη Ιωάννη κεφ. 20).
Όπως όμως λέει ο Λόρμπερ: «Αλλά μετά απ’ αυτό το διάστημα το λίγο μεγαλύτερο από χίλια χρόνια, η γη θα περάσει από ακόμα μία μεγάλη δοκιμασία πυρός. Τότε τα βουνά αυτής της γης θα γίνουν πεδινή και εύφορη γη, η θάλασσα σε πολλά σημεία θα πρέπει να φανερώσει τη νεκρή γη που ακόμη είναι κρυμμένη στα βάθη της, θα την πάρουν δε ως ιδιοκτησία οι καλύτεροι από τους ανθρώπους και θα τη μεταμορφώσουν σε μία Εδέμ. Εκεί θα βασιλεύει πια για πάντα, μέχρι την κατάλυση όλης της γης, αληθινή ειρήνη και ο θάνατος δεν θα έχει πια λόγο ύπαρξης».
Με την πρόβλεψη αυτής της ύστατης και πιο μεγάλης δοκιμασίας πυρός, ο Χριστός αναφέρεται στο πολυτάραχο τέλος του χιλιετούς βασιλείου και τη μετάβαση στο αιώνιο βασίλειο της ειρήνης, που περιγράφει και ο απόστολος Ιωάννης με τα λόγια:
«Και όταν τελειώσουν τα χίλια χρόνια, θα ελευθερωθεί ο σατανάς από τη φυλακή του και θα βγει για να παραπλανήσει τα έθνη που βρίσκονται στις τέσσερις γωνιές της γης, τον Γωγ και τον Μαγώγ, για να τους συγκεντρώσει σε πόλεμο. Ο αριθμός τους είναι σαν την άμμο της θαλάσσης. Και τότε ανέβηκαν στο υψίπεδο της γης και περικύκλωσαν το στρατόπεδο των αγίων και την αγαπημένη πόλη. Και κατέβηκε πυρ από τον Θεό από τον ουρανό και τους κατέφαγε. Και ο διάβολος που τους πλανούσε ρίχθηκε στη λίμνη του πυρός και του θειαφιού». (Αποκάλυψη Ιωάννη κεφ. 20).
Στα γραπτά της νέας αποκάλυψης του Γιάκομπ Λόρμπερ, αυτή η τελευταία δοκιμασία ελευθερίας των δυνάμεων του σκότους επί της γης αναφέρεται πολλές φορές, εξ αιτίας της μεγάλης σημασίας της, ως η κορύφωση της δραματικής πάλης μεταξύ Θεού και σατανά. Έτσι, στο σημείο που περιγράφει τη θυελλώδη νίκη των εκατομμυρίων αφυπνισμένων και την παραδείσια κατάσταση που δημιουργείται έτσι στη γη, αναφέρει:
«Αλλά όταν περάσουν χίλια χρόνια από τότε, ο κύριος της νύχτας θα ελευθερωθεί ξανά, για χάρη του ιδίου και για σύντομο μόνο διάστημα, επτά χρόνια και μερικά ακόμη φεγγάρια και ημέρες, είτε για την ολοκληρωτική πτώση του είτε για την τυχόν μεταστροφή του…»
Έτσι μας αποκαλύπτεται με τα παραπάνω λόγια η πνευματική αιτία της απελευθέρωσης του σατανά κατά το τέλος του χιλιετούς βασιλείου: «για χάρη του ιδίου, είτε για την ολοκληρωτική πτώση του, είτε για την τυχόν μεταστροφή του».
Πρόκειται, λοιπόν, για μία ακόμη τελευταία δοκιμασία ελευθερίας, μετά από την χιλιετή φυλάκιση που έδειξε στη δύναμη του σκότους την αδυναμία της. Τότε θα εμφανισθούν τα χειρότερα πνεύματα της κόλασης τα οποία, όπως λέει ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη, θα προσεγγίσουν τους ανθρώπους που θα ζουν εκείνη την εποχή και θα παρακινούν τους στραμμένους προς την ύλη εναντίον των ανθρώπων του Θεού.
Ο αγώνας ανάμεσα στο φως και στο σκότος είναι, βέβαια, σύντομος, αλλά θα είναι εξαιρετικά κρίσιμος για τους ανθρώπους που θα είναι περικυκλωμένοι από μεγάλο αριθμό εχθρών. Οι «άγιοι» δεν θα μπορούσαν ν’ αντισταθούν με τις δικές τους δυνάμεις στην αποδεσμευμένη δύναμη του σκότους. Όταν, όμως, ο κίνδυνος θα κορυφωθεί, τότε ο Θεός θα τους βοηθήσει. Ο Ιωάννης λέει: «Τότε έπεσε πυρ από τον ουρανό και τους κατέφαγε»– τους αποπλανητές και τους αποπλανημένους. Αλλά στο τέλος, όπως λέγεται στον Λόρμπερ:
«Από εκεί και στο εξής το βασίλειο Μου θα απλωθεί παντού σε όλη τη γη κι οι άνθρωποι από τον ήλιο θα ενωθούν πλήρως και με ίσα δικαιώματα με τα παιδιά Μου που θα κατοικούν αυτή την ανανεωμένη γη». (Π.Ψ.)
Η ύστατη Κρίση και η Πνευματοποίηση της Γης
“Από μια αυστηρή Κρίση θα περάσει η ανθρωπότητα στα τέλη των καιρών, το οποίο μεθερμηνευόμενο σημαίνει ότι θα έρθει μια νέα εποχή όπου η σύσταση της γης δεν θα μπορεί να ονομασθεί πια γήινη ύλη, γιατί όλες οι ύλες θα έχουν πνευματοποιηθεί έτσι ώστε και η ίδια η γη θα έχει γίνει μια πολύ πιο πνευματική δημιουργία. Στο σύμπαν υπάρχουν αμέτρητες τέτοιες δημιουργίες και η καθεμία τους αξιώνει να είναι ένας σταθμός στην εκπαίδευση των πνευμάτων. Ένας τέτοιος σταθμός για τα πνεύματα θα παραμείνει η γη, μόνο που τόσο τα δημιουργήματα πάνω της όσο και οι κάτοικοί της θα μπορούν να θεωρηθούν πνευματοποιημένα, δεδομένου ότι οι συνθήκες της ζωής τους θα είναι εντελώς διαφορετικές, ενώ ούτε η αποστολή τους θα μπορεί να συγκριθεί με την τωρινή.
Μια τέτοια εποχή θα διανύσει υποχρεωτικά και η σημερινή γη, μετά από ένα ατέλειωτα μακρύ χρονικό διάστημα και σε αυτή την εποχή αναφέρθηκε ο Ιησούς στους τότε ακροατές Του. Κάθε υλική δημιουργία ακολουθεί αυτό το δρόμο εξέλιξης, πράγμα που σημαίνει ότι αρχικά αποτελείται αποκλειστικά από καταδικασμένη ύλη και ύστερα από ένα ατελείωτο διάστημα, μετά από αιωνιότητες, τις οποίες δεν θα μπορέσει ποτέ να υπολογίσει ο άνθρωπος, ανυψώνεται σε μια τελείως διαφορετική βαθμίδα. Πνευματοποιείται δηλαδή όλο και περισσότερο ώσπου τελικά μπορεί να θεωρηθεί ως καθαρά πνευματική. Αυτά τα διαστήματα ωστόσο είναι ανυπολόγιστα μακριά, διότι πρέπει προηγούμενα όλο το δέσμιο πνευματικό να ολοκληρώσει το πέρασμα μέσα από την ύλη για να μπορεί να ειπωθεί ότι έχει γίνει πλήρης υπέρβαση της ύλης.
Έτσι λοιπόν θα περάσει ένα ασύλληπτα μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να εξαϋλωθεί τελείως η γη. Και η περίοδος έως τότε συμπεριλαμβάνει πάλι χωριστές εξελικτικές φάσεις, η καθεμιά από τις οποίες στον ακόμη αδαή άνθρωπο φαίνεται υποχρεωτικά σαν μια αιωνιότητα, επειδή είναι πάρα πολλές οι γενιές που πρέπει να ωριμάσουν μέσα σε μια τέτοια φάση. Πρέπει δηλαδή να κατακτήσουν το συγκεκριμένο βαθμό ωριμότητας που απαιτείται για να πνευματοποιηθεί κανείς στη γη. Η κάθε φάση αρχίζει με ανθρώπους υψηλής πνευματικής στάθμης και λήγει με ανθρώπους με τόσο ισχυρή ροπή προς τα κάτω, ώστε στο τέλος παραχωρείται ικανοποίηση στην επιθυμία τους, με αποτέλεσμα να εγκλείονται ξανά μέσα στα δημιουργήματα της ακόλουθης νεόπλαστης γης.
Για την ανθρώπινη αντίληψη βέβαια κι αυτές επίσης οι εξελικτικές φάσεις είναι ατελείωτα μακριές, εντούτοις κάποτε φτάνουν οπωσδήποτε στη λήξη τους και κάθε φορά αρχίζει πάλι μια νέα εποχή εξέλιξης. Ωστόσο στο τέλος των καιρών η πνευματοποίηση της πρώην υλικής δημιουργίας θα συντελείται όλο και πιο γρήγορα, ενώ οι δοκιμασίες της θέλησης, οι οποίες θα απαιτούνται στην κάθε περίοδο θα μειώνονται συνεχώς, γιατί τότε όλα τα πλάσματα θα βρίσκονται στην ίδια βαθμίδα. Θα επιθυμούν όλα να δουν το πρόσωπο του Θεού, με αποτέλεσμα να τείνουν όλο και πιο κοντά Του ή στην αντίθετη περίπτωση θα έχουν ήδη παρασυρθεί τόσο πολύ από την αντίπαλη δύναμη, ώστε δεν θα υπάρχει ελπίδα να ξαναβρούν το δρόμο για τον Θεό. Και για το λόγο αυτό θα πρέπει αργότερα και ως πνεύματα να παραμένουν στους συγκεκριμένους χώρους των πνευματικών πλέον δημιουργιών για τους οποίους αισθάνονται έλξη. Και αυτή είναι η πιο σκληρή τιμωρία που μπορεί να βρει το αντίθεο πνευματικό, αφού αποτελεί μια κατάσταση απόλυτης τυφλότητας και δουλείας, γιατί τότε ο υπηρετών υπηρετεί ενάντια στη θέλησή του. Αλλά για τον άνθρωπο δεν υπάρχει άλλη οδός από το να υπηρετεί συνεχώς μέχρι να εγκαταλείψει την αντίστασή του. Είναι και αυτός ένας Θείος νόμος, ότι δηλαδή η κάθε διαδικασία λαμβάνει κατ’ αρχή χώρα σε μια μικρή κλίμακα και στη συνέχεια επαναλαμβάνεται σε αμέτρητες διαφορετικές μορφές…
Ο Ιησούς έβλεπε ήδη εκ προοιμίου το τέλος των καιρών, σεις οι άνθρωποι όμως μπορείτε να δείτε μόνον ως εκείνες τις εποχές όπου σας έχει τεθεί ένας εφικτός για την ανθρωπότητα στόχος. Όλοι σας λογαριάζετε με μια και μοναδική τελευταία Κρίση… Όμως η Κρίση θα επαναλαμβάνεται εσαεί όσο υπάρχουν εποχές λύτρωσης οι οποίες φθάνουν στη λήξη τους σύμφωνα με το Θείο Θέλημα. Στο τέλος της κάθε Κρίσης οι οπαδοί του αντίθεου καταδικάζονται ενώ εκείνοι που έμειναν πιστοί στον Θεό ακόμη και μέσα στις μεγαλύτερες δοκιμασίες, γίνονται δεκτοί στις σφαίρες του φωτός. Έτσι λοιπόν και η ύστατη Κρίση θα σημάνει την ολική καταστροφή όλων αυτών που είναι ακόμη υλιστές, ενώ εκείνο που θα προκύψει παράλληλα θα είναι μια εντελώς πνευματική νέα Γη. Αλλά αυτό θα γίνει μετά από ένα τόσο ατελείωτα μακρύ διάστημα, που δεν χρειάζεται καν να αναφερθεί η διάρκειά του, ώστε να μη νομίσουν οι τωρινοί άνθρωποι ότι είναι ασφαλείς με το να υπολογίζουν πως θα μπορούν να εκπληρώσουν ό,τι αμελούν τώρα σε μια άλλη εξελικτική εποχή. Πολύ σύντομα κι αναπόφευκτα θα έρθει η Κρίση η οποία είναι το διαχωριστικό όριο από τη μια εποχή λύτρωσης σε μια άλλη.
Αυτό έχουν χρέος να αναγγέλλουν οι ενορατικοί και οι προφήτες στους οποίους ο Θεός ανέθεσε αυτή την αποστολή και τους το αποκάλυψε ο ίδιος μέσω του Πνεύματός Του. Γιατί είναι απαραίτητο ολόκληρη η ανθρωπότητα να συνειδητοποιήσει το προσεχές τέλος που έρχεται, να αλλάξει τρόπο ζωής και να δουλέψει εσωτερικά. Γιατί δεν απομένει πια πολύς καιρός, ο χρόνος που της έχει δοθεί σαν τελευταία περίοδος χάρης πλησιάζει στο τέλος. Σύντομα θα έχει έρθει η τελευταία ώρα και μαζί μ’ αυτήν η Κρίση που θα φέρει τον πλήρη διαχωρισμό του καθαρού από το ακάθαρτο.
Αμήν”
Αποσπάσματα από το βιβλίο του Μ. Καχίρ : “ Προφητείες γύρω από το 2000 ” (2000) , εκδόσεις Πύρινος Κόσμος.
Αποσπάσματα από το βιβλίο του Κ. Εγγενστάιν : “ Ο Αγνωστος Προφήτης Γιάκομπ Λόρμπερ ”, εκδόσεις Πύρινος Κόσμος.
Αποσπάσματα από τα βιβλία : Β. Λουτς “ Θεός και Δημιουργία” και “ Η Πατρίδα της Ψυχής ” ,εκδόσεις Πύρινος Κόσμος.
Αποσπάσματα από τα βιβλία : Μπέρτα Ντούντε “Η Γέννηση της Νέας Γης” , “ Το Πέρασμα στη Νέα Πνευματική Εποχή ” , εκδόσεις Πύρινος Κόσμος.
Αποσπάσματα από τα βιβλία : “Τα Σημεία των Καιρών”, “ Το Μέλλον είναι Τώρα” εκδόσεις Πύρινος Κόσμος. Αποσπάσματα από το βιβλίο : “Η Εσωτερική Ζωή” , εκδόσεις Πύρινος Κόσμος.
Αποσπάσματα από τα βιβλία : Γιάκομπ Λόρμπερ “Η Επιστροφή του Χριστού” , “Τα Παιδικά Χρόνια του Ιησού” εκδόσεις Πύρινος Κόσμος.