ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΗΔΗ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΠΟΧΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΓΗΣ»

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

«ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΗΔΗ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΠΟΧΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΓΗΣ;»

(Αρ. 8981-24.9.1965)

Εισαγωγή

 

Ερωτήσεις για το νόημα και το σκοπό της ζωής στη γη…

 Το νόημα και ο σκοπός της επίγειας ζωής θα έπρεπε να απασχολεί διαρκώς τις σκέψεις σας, μέχρι να σας δοθεί μια σαφής απάντηση, την οποία προσφέρω στον καθένα που επιθυμεί ειλικρινά να βρει μια απάντηση στα ερωτήματά του.

Αλλά οι σκέψεις σας είναι πιο πολύ στραμμένες προς την επίγεια ύλη, αυτήν φλέγεστε να αποκτήσετε και φροντίζετε υπέρμετρα την καλοζωία του σώματος σας, παρ’ όλο που είναι μοναχά το περίβλημα αυτού που αποτελεί το είναι σας σαν άνθρωποι, … της ψυχής, η οποία είναι άφθαρτη.

Ωστόσο αν δεν ασχοληθείτε οι ίδιοι με τέτοιες σκέψεις, δεν είναι δυνατό να σας δοθεί οποιαδήποτε απάντηση, γιατί μια τέτοια απάντηση προϋποθέτει ότι έχει τεθεί ήδη μια ερώτηση, η οποία αποδεικνύει ότι κανείς ασχολείται σοβαρά με τέτοιες σκέψεις. Γιατί αληθινά θα σας απαντήσω εάν διαπιστώσω αυτό το ερώτημα μέσα σας, εάν θέλετε να μάθετε τι προηγήθηκε της ύπαρξής σας ως ανθρώπου και εάν είσαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσετε τις συνέπειες που συνεπάγεται μια τέτοια γνώση την οποία σας παραθέτω.

Εσείς δεν ξέρετε ότι υπάρχουν αμέτρητες φωτεινές οντότητες οι οποίες περιμένουν να σταλούν τέτοιες ερωτήσεις στο άπειρο, για να σας δώσουν την απάντηση, δεν ξέρετε ότι οι πνευματικοί οδηγοί σας διαρκώς προσπαθούν να σας βάλουν ν’ ασχοληθείτε με πνευματικά ερωτήματα για να ξεφύγετε κάποτε από τον κόσμο και όλα τα γήινα πράγματα, για να ρίξετε μια ματιά στο πνευματικό βασίλειο…

Αλλά ποιος πιστεύει πια σε ένα βασίλειο που είναι εκτός της Γης, το οποίο ουσιαστικά είναι το βασίλειο που μπορείτε να θεωρήσετε σαν την αληθινή σας πατρίδα… ποιος πιστεύει ότι περνάτε μόνο προσωρινά από τη Γη, και ότι στη συνέχεια περνάτε σ’ αυτό το βασίλειο, στο οποίο εισέρχεστε στην κατάσταση που έχετε μόνοι σας δημιουργήσει; Ποιος πιστεύει ότι το καθαυτό νόημα και σκοπός της επίγειας ζωής είναι να ξαναμετατρέψετε το είναι σας σε αγάπη, αγάπη την οποία ο άνθρωπος πρέπει να εφαρμόζει μέσα σε αυτό το γήινο κόσμο;

Όλοι σας βλέπετε τον κόσμο σαν αυτοσκοπό χωρίς να συλλογίζεστε ότι είναι απλά το μέσο για να επιτύχετε τον καθαυτό σκοπό. Γι’ αυτό το λόγο δίνετε υπερβολική αξία στον κόσμο και βλέπετε μόνο εκείνα τα πράγματα που εξυπηρετούν την καλοπέρασή σας. Εάν όμως αντιλαμβανόσασταν το νόημα και το σκοπό της ζωής και αναρωτιόσασταν τότε πως μπορείτε να το φτάσετε;

Εάν ρωτούσατε τον εαυτό σας κατά πόσο φροντίζετε την ψυχή σας, εάν προσφέρετε την κατάλληλη τροφή, την οποία χρειάζεται για να ωριμάσει, τότε μόνο πια θα καταλαβαίνατε το αληθινό νόημα και θα βρισκόσασταν ήδη στο σωστό δρόμο που οδηγεί στην τελείωση.

Τότε πλέον θα μαθαίνατε να περιφρονείτε την ύλη, θα φροντίζατε μόνο να παίρνει η ψυχή ό,τι χρειάζεται και θα βάζατε το σώμα σε δεύτερη μοίρα… Θα θέτατε πνευματικά ερωτήματα που θα έπαιρναν απάντηση και η ζωή σας δεν θα ήταν άσκοπη, τότε θα προσλαμβάνατε Φως και θα ακτινοβολούσατε Φως στους συνανθρώπους σας, που όπως εσείς ασχολούνται με πνευματικές σκέψεις.

Μόνο αυτή τη μια ερώτηση βάλτε, τι δηλαδή σκοπεύει η ύπαρξή σας στη Γη και θα λάβετε μια τέτοια απάντηση από τους πνευματικούς επιμελητές σας, που οι πνευματικές ερωτήσεις σας δεν θα έχουν πια τέλος. Γιατί είμαι Εγώ ο Ίδιος που σας δίνω την απάντηση μέσα από τους φωτεινούς απεσταλμένους, εφόσον την επιθυμείτε ειλικρινά. Γιατί μόνο αυτή τη μοναδική ερώτηση περιμένω από σας, πρέπει όμως να τη θέσετε όλοι με σοβαρότητα, ακόμη και εάν αυτό συμβαίνει μόνο νοητά… Διότι με αυτές τις ερωτήσεις ανοίγεστε προς όλες εκείνες τις δυνάμεις οι οποίες εργάζονται για Μένα, οι οποίες θέλουν το καλό σας και είναι πάντοτε πρόθυμες να βοηθήσουν, οι οποίες θέλουν να σας καθοδηγήσουν να σας φέρουν στο σωστό δρόμο της πίστης και της αγάπης, δρόμος που οδηγεί πάντα σ’ Εμένα, που είμαι η προαιώνια Αγάπη.

Αλλά τότε θα μειωθεί επίσης η επιθυμία σας για το γήινο κόσμο, μέχρι να υπερβείτε τελικά ολοκληρωτικά την ύλη, μέχρι που το βλέμμα σας να είναι μόνο στραμμένο προς τα πάνω, εκεί που είναι η αληθινή σας πατρίδα…

Ο κόσμος της ύλης σας έχει δοθεί για να εξετασθείτε. Όποιος τον υπερβεί έχει περάσει τις εξετάσει και θα περάσει με βεβαιότητα στο πνευματικό βασίλειο, όποιος όμως αφήνει το γήινο κόσμο να κυριαρχεί επάνω του, παραμένει υποτελής στον αντίπαλο Μου (του), στον οποίο ανήκει ο γήινος κόσμος. Και για αυτό τον άνθρωπο θα περάσει πολύς χρόνος ακόμη, πριν τον αφήσει ελεύθερο, διατρέχει μάλιστα τον κίνδυνο να υποδουλωθεί εντελώς σ’ εκείνον και να γίνει ξανά και ο ίδιος πάλι ό,τι είχε αφήσει πίσω του πριν από πολύ καιρό… να γίνει συμπαγής ύλη, η ύλη την οποία λαχταρούσε να αποκτήσει όσο ζούσε στη Γη. Και τότε η μοίρα του θα είναι πάλι ο εγκλεισμός μέσα στην πλάση της νέας Γης…

Αμήν

(Αρ. 2083-22.9.1941)

 Όταν γίνεται κακή χρήση των προσόντων που ξεχωρίζουν τον άνθρωπο από το ζώο…

Ο άνθρωπος ο οποίος έχει σαν στόχο και ιδανικό στη ζωή του να απολαμβάνει ανέμελα τις ηδονές της ζωής, βρίσκεται ακόμη σε βαθύτατο πνευματικό σκοτάδι.

Και εάν έχει τη δυνατότητα να το κάνει, στραγγίζει τη ζωή ως την τελευταία σταγόνα, ζώντας μόνο για το σώμα του, ενώ η ψυχή του μένει άδεια. Όποιος όμως αρκείται αποκλειστικά στις σωματικές απολαύσεις, βρίσκεται σε μια πολύ χαμηλή και ατελή βαθμίδα. Γιατί κάτι τέτοιο προδίδει ότι ενδιαφέρεται μόνο για τα υλικά πράγματα, καταλήγει δηλαδή ο άνθρωπος να είναι μια σκέτη φόρμα χωρίς περιεχόμενο. Σε αυτή την περίπτωση δεν διαφέρει, δεν αξίζει δηλαδή περισσότερο από το οποιοδήποτε πλάσμα το οποίο δεν διαθέτει νοημοσύνη και ελεύθερη θέληση, αφού τη θέλησή του ή δεν τη χρησιμοποιεί καθόλου ή τη χρησιμοποιεί εντελώς λανθασμένα.

Τα προσόντα τα οποία ξεχωρίζουν τον άνθρωπο από το ζώο έχουν το χρέος να οδηγήσουν στην ανώτερη εξέλιξη της ψυχής. Ο άνθρωπος θα πρέπει να τα χρησιμοποιεί μόνο και μόνο για να διαπλάσει την ψυχή του. Όμως συνήθως τα χρησιμοποιεί μόνο για να περνάει καλύτερα το κορμί του και έτσι ουσιαστικά τα καταχράται. Σ’ αυτό δεν παίζουν κανένα ρόλο οι συνθήκες της ζωής του κάθε ατόμου, γιατί ήδη η προσπάθεια να κατακτήσει κανείς τις απολαύσεις στη ζωή συνιστά μια κατάχρηση της δύναμης που του παρέχεται για να ζήσει και των προσόντων που του έχει δώσει η αγάπη του Θεού.

Αν η ζωή του, του δίνει ή όχι ικανοποίηση δεν αλλάζει τίποτα στο γεγονός ότι με τις επιθυμίες του χειροτερεύει το σκοτάδι της ψυχής του. Γιατί όσο σκέφτεται και επιδιώκει τέτοιες απολαύσεις, εμποδίζει την ψυχή του να εκπληρώσει τον ουσιαστικό προορισμό της. Μπορεί λοιπόν η ζωή του ανθρώπου να είναι άδεια και φτωχή σε επίγειες χαρές, χωρίς ωστόσο παράλληλα να εξελίσσεται και η ψυχή του, επειδή οι επιθυμίες του είναι προσανατολισμένες αποκλειστικά προς τις υλικές απολαύσεις. Σε πολλούς συχνά δεν τους ικανοποιούνται αυτές οι επιθυμίες, ώστε να τους αποτρέψουν από τέτοιες ασχολίες και επιδιώξεις και να τους κάνουν να στραφούν προς τα πνευματικά βιώματα. Και όμως παρ’ όλα αυτά, δεν βρίσκουν το δρόμο που οδηγεί στο πνευματικό βασίλειο. Η επίγεια ευτυχία είναι και παραμένει γι’ αυτούς ο υπέρτατος στόχος. Και μια τέτοια αντιμετώπιση της ζωής δεν μειώνει την απόσταση που τους χωρίζει από το θείο. Αποτελεί συνεπώς την αιτία για μια έλλειψη με ασύλληπτα βαριές συνέπειες στο τέλος της επίγειας ζωής. Κι αυτή η έλλειψη δεν ισοσκελίζεται πια όταν η ψυχή έχει εγκαταλείψει πλέον το γήινο σώμα. Από την άλλη, μια σύντομη περίοδος στη γη μπορεί να είναι αρκετή για να επανορθώσει κανείς όσα είχε μέχρι στιγμής παραμελήσει, εφόσον πάρει στα σοβαρά τη διάπλαση της ψυχής του. Αυτός είναι ο λόγος που στα τελευταία χρόνια της ζωής ενός ανθρώπου του δίνονται όλο πιο συχνά διάφορες ευκαιρίες, τις οποίες αρκεί να τις εκμεταλλευθεί για να αποκομίσει ασύγκριτη ευλογία, φθάνει να το θέλει. Γιατί ο Θεός δεν αφήνει καμία ψυχή που έχει χάσει το δρόμο της χωρίς υποστήριξη, ακόμη και αν ο συγκεκριμένος άνθρωπος δεν το αποδέχεται, με άλλα λόγια στρέφεται προς τον αντίμαχο του Θεού με τη ροπή προς τις εγκόσμιες χαρές και τα γήινα αγαθά. Ο Θεός παλεύει να κερδίσει την ψυχή του κάθε ανθρώπου μέχρι να πεθάνει.

Είναι πάντα έτοιμος να το βοηθήσει και τον καθοδηγεί έτσι που οι σκέψεις του στρέφονται προς τη σφαίρα του πνεύματος. Και δίνεται επανειλημμένα η δυνατότητα στη θέλησή του να πάρει αποφάσεις. Γιατί έτσι η θεϊκή Αγάπη δεν αφήνει να χαθεί ό,τι κινδυνεύει να αποξενωθεί από αυτήν.

Ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν επιβάλλεται επεμβαίνοντας ο Θεός στην ανθρώπινη θέληση. Απλά φέρνει κοντά με φανερό τρόπο τους ανθρώπους οι οποίοι μπορούν να αλληλοσυμπληρώσουν ο ένας τον άλλον. Με άλλα λόγια, οδηγεί τους αδαείς ανθρώπους να έρθουν σ’ επαφή με εκείνους οι οποίοι μπορούν να τους υπηρετήσουν με την προσφορά και τη διδασκαλία τους.

Πολλές φορές πρόκειται για ένα πολύ δύσκολο έργο, όσο ο κόσμος προκαλεί με τα θέλγητρά του έτσι που η θέληση δεν είναι αρκετά δυνατή για να δεχθεί κάποιες πνευματικές αλήθειες. Καμιά φορά ωστόσο αρκεί μια μικρή προσπάθεια για να ανοιχθεί ο άνθρωπος προς την αλήθεια, ιδίως μάλιστα όταν ο κόσμος δεν τους προσφέρει πολλά. Όταν μια επιθυμία μένει ανικανοποίητη, αυτό μπορεί να οδηγήσει στο να την ξεπεράσει ο άνθρωπος, πράγμα που αποτελεί αληθινή ευλογία. Σε αυτή την περίπτωση ο άνθρωπος διευκολύνεται στην πάλη του με τον ίδιο του τον εαυτό, με τους πόθους του, εφόσον δεν του δίνεται η δυνατότητα να τους ικανοποιήσει. Πρόκειται επίσης για μια χάρη από το Θεό, η οποία μπορεί να οδηγήσει την ελεύθερη θέληση του ανθρώπου ν’ αποφασίσει σωστά. Μια μέρα οι άνθρωποι θα ευχαριστούν το Θεό για αυτά για τα οποία κατηγορούν συχνά με πικρά και σκληρά λόγια, όταν θα έχουν καταφέρει αυτά που έπρεπε… Ή θα μετανοούν πικρά που η θέλησή τους παρέβλεψε και αυτή τη χάρη…

Αμήν

(Αρ. 4445-29.9.1948)

 Η θέληση του Θεού, η θέληση του ανθρώπου… και η ελεύθερη θέληση

Τα παγκόσμια γεγονότα αοκλουθούν την πορεία τους όπως είναι καθορισμένα προαιώνια. Αυτό σημαίνει ότι ναι μεν η ανθρώπινη θέληση καθορίζει της εξελίξεις, ωστόσο τα αποτελέσματα που προκύπτουν από αυτές τις εξελίξεις σαν καρπός της θέλησης του ανθρώπου, ανταποκρίνονται στη Δική Μου τη θέληση. Με άλλα λόγια εξυπηρετούν οπωσδήποτε την ανοδική εξέλιξη των ανθρώπων, εφόσον αυτοί πάρουν το κατάλληλο όφελος από το κάθε γεγονός που τους συμβαίνει στη ζωή τους. Επομένως οι προθέσεις των ανθρώπων μπορεί να αντίκεινται ολοκληρωτικά στη θέλησή Μου, ωστόσο και όταν επιτρέπω τα πράγματα να πάρουν αυτή την τροπή που θέλουν εκείνοι, τα κατευθύνω προς ένα συγκεκριμένο στόχο. Κατ’ αυτό τον τρόπο το κάθε συμβάν ανταποκρίνεται στο σχέδιο που έχω εξυφάνει προαιώνια, δεδομένου ότι γνώριζα ανέκαθεν τη θέληση, τις σκέψεις και τις πράξεις των ανθρώπων. Και γι’ αυτό παρ’ όλα αυτά, ο καθένας μπορεί και να θέλει και να ενεργεί ελεύθερα, δηλαδή σε καμία περίπτωση δεν είναι εξανανκασμένος να κάνει ό,τι κάνει.

Το γεγονός ότι Εγώ το γνωρίζω εκ των προτέρων δεν αποτελεί απόδειξη ότι και κατευθύνω με τη βία την θέληση των ανθρώπων. Είναι ελεύθεροι να κάνουν ό,τι θέλουν, ωστόσο τα αποτελέσματα των ενεργειών τους εναπόκεινται στη δική Μου τη θέληση. Έτσι και την τελευταία εποχή οι άνθρωποι θα επιχειρούν διάφορα πράγματα τα οποία θα μαρτυρούν το υλιστικό πνεύμα που τους διακατέχει, θα επιδιώκουν να βελτιώσουν την επίγεια ζωή τους και να εξασφαλίσουν διάφορες απολαύσεις. Γι’ αυτό το λόγο θα προβαίνουν σε συγκεκριμένες ενέργειες, οι οποίες ωστόσο θα έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα, γιατί έτσι το θέλω Εγώ… Διότι γνωρίζω ότι η πραγματοποίηση των σχεδίων τους δεν σημαίνει άλλο από μία πλήρη πνευματική οπισθοδρόμηση. Ως εκ τούτου παρεμβαίνω και εμποδίζω τις προθέσεις τους με σκοπό να τους βοηθήσω έμμεσα να ωριμάσουν ψυχικά, παρ’ όλο που λίγοι το αναγνωρίζουν, όπως και λίγοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν για το προαιώνιο σχέδιο Μου και καταλαβαίνουν ότι Εγώ κατευθύνω τα πάντα. Την τελευταία εποχή άνθρωποι θα πιστεύουν περισσότερο από ποτέ ότι μόνοι τους καθοδηγούν τη μοίρα ολόκληρων λαών με τη δική τους θέληση και ωστόσο δεν είναι παρά πιόνια στη σκακιέρα. Είμαι Εγώ που τους κατευθύνω σεβόμενος όμως πάντα την ελευθερία της βούλησης, την οποία δεν περιορίζω ποτέ, για χάρη των ίδιων των ανθρώπων. Όταν λοιπόν προβαίνουν σε ενέργειες οι οποίες δεν γίνονται από αγάπη ή αποβλέπουν σε εγκόσμια οφέλη, ή αντιτίθενται στη χριστιανική αγάπη για το συνάνθρωπο, ή εκδηλώνονται με μίσος ή αστοργία απέναντι στους άλλους, Εγώ δεν τις εμποδίζω. Αφήνω και σε αυτή την περίπτωση την ελευθερία της θέλησης στους ανθρώπους. Όμως τους ζητώ ευθύνες για κάθε πράξη ή σκέψη η οποία βλάπτει κατά οποιονδήποτε τρόπο τους συνανθρώπους τους. Εναπόκειται αποκλειστικά στη δική Μου τη θέληση το εάν τα σχέδιά τους θα καρποφορήσουν όπως το επιθυμούν. Ό,τι και αν γίνει πάντως, θα αποτελεί μια ευκαιρία για τον καθένα που ακολουθεί ένα στόχο, να βρει το δρόμο που οδηγεί σ’ Εμένα, να Με αναγνωρίζει και να βρει ένα σύνδεσμο μαζί Μου. Γι’ αυτό ακόμη και ο κάτω Κόσμος Με υπηρετεί, με άλλα λόγια αδυνατεί να εμποδίσει τη θέλησή Μου και έτσι δεν μπορεί παρά να συμβάλλει αθέλητα στην ολοκλήρωση του προαιώνιου σχεδίου Μου, το οποίο έχει σαν στόχο τη λύτρωση των πνευμάτων…

Αμήν

(Αρ. 4726)

 «Τα πρόβατά Μου αναγνωρίζουν τη Φωνή Μου!»

Όπως αντιμετωπίζετε εσείς το Λόγο Μου, έτσι αντιμετωπίζω και Εγώ εσάς. Διότι ο Λόγος Μου είναι η Φωνή Μου, η Φωνή του Πατέρα σας, η οποία σας μιλάει και την οποία μπορείτε να αναγνωρίσετε εάν Με αγαπάτε και εφαρμόζετε τις εντολές Μου.

Εάν κάποιος Με αγαπάει, θα αναγνωρίσει και θα αποδεχθεί το Λόγο Μου όταν του τον προσφέρουν. Εάν όμως δεν Με αγαπάει, εάν Με αρνείται, εάν δεν ακολουθεί τις εντολές Μου, εάν δεν ζει με αγάπη για το Θεό και τον πλησίον του, δεν πρόκειται να αναγνωρίσει το Λόγο Μου ότι είναι η φωνή του Πατέρα του.

Είναι ευνόητο λοιπόν ότι ευλογώ όσους Με αποδέχονται μέσα από το Λόγο Μου, ενώ αντίθετα αρνούμαι την ευλογία Μου σε όσους Με αρνούνται, γιατί σίγουρα δεν θα μπορούν να ισχυρισθούν ότι Με αναγνωρίζουν τη στιγμή που αρνούνται το Λόγο Μου.

Τα πρόβατά Μου αναγνωρίζουν τη Φωνή Μου και όποιος την αναγνωρίζει, την υποστηρίζει κιόλας. Υποστηρίζει το Λόγο Μου και δεν φοβάται να τον μεταδώσει παρακάτω, γιατί υπάρχει άραγε κανένα παιδί που να μην πιστεύει λόγια του πατέρα του;

Ήρθα στους δικούς Μου, αλλά δεν Με αναγνώρισαν! (Ιωάννης 1, 10-11) Σήμερα έρχομαι πάλι στα παιδιά Μου, ωστόσο ποτέ δεν ήταν τόσο λίγοι όσοι δίνουν προσοχή στη Φωνή Μου. Διότι οι πιο πολλοί δεν αισθάνονται σαν παιδιά Μου, επειδή δίνουν μεγαλύτερη σημασία στον κόσμο, οπόταν για Μένα δεν τους περισσεύσει τίποτα. Και παρ’ όλα αυτά αυτοαποκαλούνται πιστοί Μου.

Όμως Εγώ δεν βλέπω την πίστη τους, γιατί δεν διακρίνω καμία αγάπη στην καρδιά τους. Ειδάλλως θα λαχταρούσαν να κατέχουν Εμένα και το Λόγο Μου, αναγνωρίζοντας τον απαλό τόνο της Φωνής Μου, όπου και αν ακούγεται. Όποιος όμως απορρίπτει το Λόγο Μου, γιατί προτιμάει ετούτο τον κόσμο, δεν τον αναγνωρίζω σαν αληθινό παιδί Μου. Γιατί η Αγάπη Μου περικλείει μεν όλα τα πλάσματά Μου, όμως θέλει και να είναι αμοιβαία.

Γι’ αυτό λοιπόν αγαπάτε Με και τηρείτε τις εντολές Μου, οπόταν και τα λόγια Μου θα σας φανούν πατρικά. Τότε δεν θα προβάλλετε αντίσταση από μέσα σας, θα χαίρεστε να υποστηρίζετε ανοιχτά και να διαδίδεται το Λόγο Μου.

Όμως εάν δεν έχετε την αγάπη μέσα σας τότε ο Λόγος Μου δεν σας αγγίζει, παρά τον απωθείτε γιατί σας ενοχλεί. Κατ’ αρχήν τον απωθείτε από την καρδιά σας, στη συνέχεια όμως και ορατά προς τα έξω. Αλλά έτσι απωθείτε και την Αγάπη Μου η οποία σας πλησιάζει μέσα από το Λόγο Μου, η οποία σας δίνει την απόδειξη μέσω αυτού ότι μιλώ στα παιδιά Μου σαν πατέρας, αλλά θέλω και να Με ακούν.

Γι’ αυτό ψάξτε προσεκτικά, εάν είσαστε παιδιά του κόσμου ή δικά Μου παιδιά, παιδιά του επουράνιου Πατέρα σας. Σκεφθείτε λοιπόν αυτά τα λόγια Μου, ότι τα πρόβατά Μου αναγνωρίζουν τη Φωνή Μου και μην απιστείτε πια αλλά πιστέψτε!

Αμήν!

(Αρ. 4851-5.3.1950)

 Οι παλαιοί προφήτες και η αλληλοσυμφωνία των εικόνων τους

Οι άνθρωποι που αγαπούν τον κόσμο επειδή αγνοούν τα πνευματικά πράγματα, δεν θα μπορέσουν ποτέ να ανακαλύψουν τι εννοούσαν οι παλαιοί ενορατικοί και προφήτες που μιλούσαν επ’ Ονόματί Μου. Γι’ αυτό το λόγο, λίγοι μόνο θα καταλάβουν το βαθύ πνευματικό νόημα αυτών των προφητειών, λίγοι μόνο άνθρωποι θα γνωρίζουν πότε θα εκπληρωθούν.

Από την αρχή αυτής της περιόδου σωτηρίας που διανύετε, υποδείκνυα πάντα στους ανθρώπους το επερχόμενο τέλος, τα κακά της τελευταίας εποχής, τις διαβολικές ενέργειες και τον πόλεμο ενάντια στους πιστούς. Τους άφηνα μεν να δουν στο μέλλον, αλλά εκείνα που τους έδειχνα δεν ήταν όσα θα προκύψουν στην πραγματικότητα σαν φυσική συνέπεια του ότι η θέλησή τους είναι διαμετρικά αντίθετη από τη δική Μου. Απλά μπροστά από τα μάτια τους παρουσιάζονταν τα μελλοντικά γεγονότα σε εικόνες, τις οποίες δεν ήταν σε θέση να ερμηνεύσουν και την οποίων η σημασία ήταν κρυφή ακόμη και για τους ίδιους τους οραματιστές.

Ωστόσο ούτε μια από τις εικόνες που έβλεπαν δεν ήταν χωρίς νόημα, διότι οι ενορατικοί και οι προφήτες ήταν άνθρωποι ευσεβείς με απόλυτη αφοσίωση σ’ Εμένα, τους οποίους είχα επιλέξει για να προειδοποιούν και να νουθετούν όλες τις ανθρώπινες γενεές ως το τέλος.

Όποιος προσπαθούσε ειλικρινά να ζει τη ζωή του με τρόπο που να Μ’ ευαρεστεί, πλησίαζε κοντά στην αλήθεια οπότε διερωτιόταν για αυτές τις εικόνες. Όμως μόνο ένα πνεύμα που είναι αφυπνισμένο μπορεί να τις ερμηνεύσει σωστά. Είχα προβλέψει ότι θα ερχόταν αυτή η εποχή, γνώριζα εξ αρχής όλα τα κακά, ήξερα πως θα εξελίσσονταν οι άνθρωποι εγκόσμια και πνευματικά διέκρινα όλες τις ελλείψεις και την τυφλότητα που θα επικρατούσε στο ανθρώπινο γένος, ήξερα ότι θα αρνιόνταν πεισματικά την Αλήθεια, ήξερα ότι θα θριάμβευε η πλάνη, η οποία θριαμβεύει εδώ και πολύ καιρό, επειδή η συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι Μου προσφέρει τις προϋποθέσεις. Διότι στην πλειοψηφία τους είναι παιδιά του αντιπάλου Μου, αφού βαδίζουν σε λάθος δρόμους και γι’ αυτό είναι τυφλά μπροστά στην Αλήθεια. Αντίθετα, το ψέμα το αποδέχονται και το διαδίδουν παρακάτω χωρίς να πολυσκεφθούν.

Στον πνευματικό κόσμο αυτή η στάση και τα αποτελέσματα που συνεπάγεται, εμφανίζονται σαν παραμορφωμένες εικόνες, όπως εξάλλου καθετί το πνευματικό έχει τις αντιστοιχίες του. Έτσι οι προφήτες εκείνων των καιρών είδαν τα γεγονότα της τελευταίας εποχής μέσα από εικόνες τέτοιες, που πραγματικά προκαλούν κατ’ ανάγκη τον αποτροπιασμό ενός ανθρώπου που έχει αγαθή ψυχή, ο οποίος χάρη στη θεοσέβειά του ήταν κατάλληλος για να Με υπηρετήσει επάξια σαν προφήτης. Ο ίδιος δεν είχε τη δυνατότητα να ερμηνεύσει τα οράματα και τα όνειρά του, διότι ήταν επιθυμία Μου όσα έβλεπε να μείνουν ανεξήγητα ως το τέλος.

Παράλληλα όμως τα οράματά του έπρεπε να διατηρηθούν για τους μεταγενέστερους προκειμένου κάθε τόσο να ωθήσουν σε σκέψεις τους ερευνητές και αναζητητές της αλήθειας.

Και στην τελευταία εποχή θα είναι μόνο λίγοι εκείνοι που έχουν την εσωτερική ακοή και όραση και που καταλαβαίνουν καλά τα οράματα των παλαιών προφητών Μου, γνωρίζοντας την πνευματική κατάπτωση της ανθρωπότητας καθώς και την εγγύτητα του προαναγγελθέντος τέλους.

Σε αυτούς τους ανθρώπους φωτίζω το πνεύμα τους, οπότε είναι απαραίτητο προκειμένου να πληροφορήσουν τους συνανθρώπους τους γύρω απ’ αυτά. Κι όταν θα μιλούν κατ’ εντολή Μου, θα αναγγέλλουν την καθαρή αλήθεια. Διότι δεν πρόκειται να μιλήσουν πριν τους δοθεί αυτή η εντολή. Από εκείνη την ώρα καταλαβαίνουν και οι ίδιοι εντελώς καθαρά το νόημα όσων εκείνων που για τους συνανθρώπους τους είναι συνήθως ακατανόητα, ως στη στιγμή που θα σηκώσω Εγώ ο Ίδιος το πέπλο που τα καλύπτει… μέχρι να εκπληρωθεί αυτό που προανήγγειλαν σύμφωνα με τη Θέλησή Μου οι παλαιοί ενορατικοί και προφήτες…

Αμήν

(Αρ. 8175-11/12.5.1962)

 Οι προφητείες που προμηνύουν το τέλος λένε την αλήθεια

Όταν επανειλημμένα φροντίζω να μάθετε για όσα σας περιμένουν… όταν σας υπενθυμίζω κάθε τόσο την εποχή της δυστυχίας που έρχεται… όταν σας προαναγγέλλω μια μεγάλη Κρίση, από την οποία σύντομα μετά θα ακολουθήσει το τέλος αυτής της γης, μπορείτε όλες αυτές τις προειδοποιήσεις Μου να τις θεωρήσετε σαν αληθινές. Διότι επαναλαμβάνω απλά ό,τι έχει ήδη ττροειπωθεί γύρω από το τέλος αυτής της γης. Τώρα μόνο σας πληροφορώ πως όλες αυτές οι εξελίξεις είναι προ των θυρών, ότι ήρθε ο καιρός που θα εκπληρωθούν όλες οι προφητείες Μου, όπου όλοι εκείνοι που δεν πιστεύουν θα υποφέρουν. Δεν πρέπει να αντιμετωπίσετε το μέλλον απροετοίμαστοι, γι’ αυτό πρέπει να ξέρετε πως το «μέλλον», στο οποίο μεταθέτετε το τέλος, σύντομα θα έχει γίνει «παρόν». Μπορείτε να είσαστε βέβαιοι ότι τα γεγονότα θα σας αιφνιδιάσουν, επίσης ότι δεν σας μένει πια πολύς χρόνος και γι’ αυτό το λόγο σας στέλνω συνέχεια αυτές τις προειδοποιήσεις, διότι δεν θέλω να αντιμετωπίσετε ανέτοιμοι όλα όσα έρθουν, διότι δεν θέλω να σας αφήσω σε άγνοια σχετικά με την εποχή που ζείτε. Το ξέρω καλά ότι ελάχιστη ανταπόκριση θα βρουν οι προειδοποιήσεις που στέλνω με τους ενορατικούς και τους προφήτες Μου. Το ξέρω ότι οι άνθρωποι θα ειρωνεύονται όλους τους απεσταλμένους Μου, ότι θα τους κατηγορούν πως είναι ψευδοπροφήτες… Όμως δεν θ’ αργήσουν να βεβαιωθούν πως όσα λένε οι προφήτες κατ’ εντολή Μου είναι αληθινά.

Ποτέ στην ιστορία δεν γινόταν πιστευτό, όταν επίκειντο μεγάλες αλλαγές στη γη, όταν τελείωνε μια περίοδος λύτρωσης για τους ανθρώπους και άρχιζε μια καινούργια… Ήταν πάντα μόνο λίγοι, εκείνοι οι οποίοι πίστευαν τους απεσταλμένους Μου και κατά συνέπεια σώζονταν. Συν τοις άλλοις, για τους ανθρώπους η γνώση των γεγονότων που άλλαξαν ριζικά τη γη στο παρελθόν είναι καλυμμένη.

Είναι πολύ μεγάλα τα διαστήματα τα οποία μεσολαβούν μέχρι να ξανασυμβεί μια τέτοια αλλαγή που σημαίνει ένα τέλος… Συνεπώς δεν έχουν καμία απόδειξη και νομίζουν και τώρα ότι ένα τέλος της παλιάς μορφής της γης είναι αδύνατο.

Εντούτοις λίγο απέχετε από ένα τέτοιο τέλος, γιατί Εγώ το γνωρίζω πότε είναι απαραίτητη μια αναμόρφωση της γης, Εγώ το ξέρω πότε οι άνθρωποι έχουν φθάσει στο χαμηλότερο δυνατό σημείο πνευματικής κατάπτωσης, η οποία σημαίνει ότι είναι απαραίτητη μια τέτοια αναμόρφωση… Παρ’ όλα αυτά τίποτα άλλο δεν μπορώ να κάνω από το να σας προειδοποιώ μόνο γι’ αυτά τα γεγονότα… Κι αυτή τη γνώση μπορείτε να τη δεχθείτε ή να την απορρίψετε, επειδή μέχρι το τέλος πρέπει να είναι απόλυτα ελεύθερη η θέλησή σας, καθώς άλλωστε μια συγκεκριμένη γνώση δεν θα συνείσφερε καθόλου στη σωτηρία σας…

Σκεφθείτε όμως ότι υπάρχει λόγος που φροντίζω να φθάσουν σε σας αυτές οι προειδοποιήσεις… και παράλληλα πάντα να σκέφτεστε ότι ο Θεός και Δημιουργός σας είναι Θεός της Αγάπης… και όλα όσα συμβαίνουν, προέρχονται από αυτή την Αγάπη. Γι’ αυτό το λόγο, μέσω των αποκαλύψεών Μου σας φέρνω κοντά μια γνώση, η οποία σας κάνει κατανοητό το σχέδιο που έχω για τη σωτηρία σας. Τότε θα πιστέψετε αναγκαστικά ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, ότι πρέπει να αποκατασταθεί ξανά η Τάξη, με την οποία θα πρέπει να συμβαδίζουν όλοι οι άνθρωποι προκειμένου να ωριμάσουν πνευματικά… και ότι επίσης θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα μιας ανοδικής εξέλιξης και στο πνευματικό στοιχείο το οποίο είναι ακόμη δεσμευμένο μέσα στη συμπαγή ύλη. Γιατί όλο το πνευματικό στοιχείο οφείλει να φθάσει κάποτε στην τελείωση και μόνο Εγώ το ξέρω πως αυτό είναι δυνατό όπως και το πότε έχει έρθει ο κατάλληλος καιρός να πάρουν όλα νέα κατεύθυνση. Γι’ αυτό τηρώ τα χρονικά πλαίσια τα οποία έχουν τεθεί από ανέκαθεν σύμφωνα με το σχέδιο σωτηρίας που έχω…

Αμήν

(Αρ. 6347-5.9.1955)

 Σοβαρή προειδοποίηση

Είναι μετρημένες οι μέρες που θα βρίσκεστε ακόμη στη γη… Αυτά τα λόγια όμως δεν σας τρομάζουν, γιατί απλά δεν τα πιστεύετε. Παρ’ όλα αυτά θα τ’ ακούσετε επανειλημμένα, για να μην μπορέσετε μια μέρα να πείτε ότι μείνατε απροειδοποίητοι…

Τέτοιες προειδοποιήσεις θα λάβετε από πολλές πλευρές, έτσι που οι σκέψεις σας θα έχουν τη δυνατότητα να ασχοληθούν με αυτό το θέμα… ωστόσο κανείς δεν σας αναγκάζει να αλλάξετε τον τρόπο που σκέφτεστε ή το χαρακτήρα σας. Είσαστε ελεύθεροι να κάνετε ό,τι θέλετε, ωστόσο κάποια στιγμή θα αποδώσετε ευθύνη για τις πράξεις σας, ακριβώς επειδή έχετε ήδη προειδοποιηθεί… Ο ουράνιος Πατέρας σας δεν σας αφήνει να πηγαίνετε ολοταχώς προς την καταστροφή, χωρίς καμία προειδοποίηση, γιατί τότε η αγάπη Του για σας δεν θα ήταν απεριόριστη. Εσείς όμως δεν θέλετε να παραδεχτείτε ότι υπάρχει ένας Θεός που σας αγαπάει. Κι αυτή είναι η καταστροφή σας, γιατί δεν βρίσκετε τη σχέση που υφίσταται ανάμεσα στο δημιουργό και τα δημιουργήματά του και αρνιέστε την ύπαρξη του Θεού, ο οποίος είναι η ίδια η Αγάπη. Ειδάλλως θα καταλαβαίνετε αμέσως ότι αυτός ο Θεός σας στέλνει προειδοποιήσεις και προτροπές, ακριβώς επειδή είσαστε τα πλάσματά του, τα οποία δεν τα δημιούργησε αυθαίρετα και ούτε τα αφήνει να χαθούν πάλι αυθαίρετα. Αντίθετα, ο μοναδικός σκοπός της ύπαρξής τους είναι να επιστρέψουν σε Αυτόν… Το ότι οι άνθρωποι δεν θέλετε να πιστέψετε, είναι το μεγαλύτερο κακό, γιατί έτσι έχετε κλειστά τα αυτιά σας σε όλες τις νουθεσίες και δεν ακούτε τη φωνή Εκείνου που δεν θέλετε να αναγνωρίσετε.. Και η πίστη δεν μπορεί βέβαια να σας επιβληθεί με τη βία, μόνο αν κάνετε πράξεις αγάπης, αυτές μπορούν να την αφυπνίσουν και να γίνει ζωντανή. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να σας φωνάζουν κάθε τόσο, να ζείτε με αγάπη τη ζωή σας… Μπορείτε να ζείτε με αγάπη ακόμη και αν δεν πιστεύετε, αλλά με αυτό τον τρόπο γρήγορα θα πιστέψετε ότι υπάρχει ένας προαιώνιος Θεός και Πατέρας, ο οποίος κυβερνάει τον κόσμο κρατώντας στα χέρια του ακόμη και τη δική σας μοίρα… Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να προσφέρει αγάπη, γιατί του δίνονται πάμπολλες ευκαιρίες για να το κάνει… Το να θέλει όμως να προσφέρει αγάπη, είναι καθαρά δική του παρόρμηση, η οποία δεν υφίσταται κανένα επηρεασμό. Όμως δεν έχετε πολύ χρόνο πια στη διάθεσή σας για να δώσετε αγάπη… Ωστόσο αυτό το σύντομο διάστημα που σας έχει παραχωρηθεί, θα πρέπει να το εκμεταλλευτείτε καλά και δεν πρόκειται να βγείτε μετανιωμένοι… Δώστε αγάπη σε όλους τους συνανθρώπους σας και δεν θ’ αργήσετε να το θεωρήσετε σαν πολύ πιθανό, ότι βρισκόσαστε μπροστά στο τέλος… Γιατί με την αγάπη η πίστη γίνεται ζωντανή… και χάρη στην αγάπη οι σκέψη καθαρίζει και παίρνει σωστή κατεύθυνση.

Γι’ αυτό το λόγο, ακόμη και αν νομίζετε ότι δεν μπορείτε να πιστέψετε, τουλάχιστον δουλέψετε συνειδητά στην ψυχή σας. Προσπαθείτε συνεχώς να κάνετε καλό στον άλλον, να του δίνετε χαρά, ευτυχία, να του προσφέρετε ανιδιοτελώς βοήθεια όποτε βρίσκεται σε ανάγκη… Δώστε στους συνανθρώπους σας όλα αυτά για τα οποία θα είσαστε και εσείς ευγνώμονες αν βρισκόσασταν στην ίδια θέση μ’ εκείνους. Και τότε θα σας φανεί όλο πιο πιστευτό, αυτό που τώρα σας αναγγέλλεται σαν αλήθεια, ότι δηλαδή βρίσκεστε λίγο πριν το τέλος… Ο Θεός θέλει απλά να σας βοηθήσει να ωριμάσετε ψυχικά και να σας προφυλάξει από μια τρομακτική μοίρα, η οποία σας περιμένει εάν αδιαφορείτε για όλες τις προειδοποιήσεις και τις νουθεσίες από πλευράς Του, όταν δεν πιστεύετε… Για το Θεό είναι όλα δυνατά, εκτός από το να σας χαρίσει την ευτυχία παρά τη θέλησή σας, εφόσον παραμένετε στο σκοτάδι…

Αμήν

(Αρ. 8717-6.1.1964)

 Μια ακόμη προειδοποίηση για τις επερχόμενες καταστροφές και τον πόλεμο

Τα χρόνια που έρχονται θα είναι για σας ιδιαίτερα επαχθή, καθότι οι παγκόσμιες εξελίξεις περνάνε σε μια νέα φάση, οι ταραχές μεταξύ των λαών πληθαίνουν, ο κάθε λαός βλέπει τον άλλον σαν εχθρό του ενώ δεν γίνεται καμία σοβαρή προσπάθεια για να σταθεροποιηθεί η ειρήνη, παρ’ όλο που τη λαχταρούν όλοι οι άνθρωποι. Όμως ο υλισμός είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από όλα τα σχέδια και τις προθέσεις των ανθρώπων, γι’ αυτό ο καθένας προσπαθεί ν’ αποκομίσει τα μεγαλύτερα οφέλη. Κανείς όμως δεν είναι δίκαιος στις σκέψεις και στις προθέσεις ή κινείται από καλά αισθήματα. Διάφορα χτυπήματα της μοίρας εντείνουν το φόβο και την ταραχή, διότι ο ίδιος ο Θεός προσπαθεί με κάθε τρόπο να κάνει τους ανθρώπους να αναγνωρίσουν την ύπαρξή Του. Γιατί η πίστη σε Αυτόν και στη δύναμή του είναι το μόνο αποτελεσματικό αντίβαρο απέναντι σε όλα τα κακά και τα πάθη που σας περιμένουν.

Γι’ αυτό το λόγο θα πληθαίνουν και οι φυσικές καταστροφές, ώστε να αναγνωρίσουν οι άνθρωποι ότι υπάρχει μια ανώτερη δύναμη. Γιατί οτιδήποτε κακό προέρχεται από ανθρώπους, το μόνο αποτέλεσμα που φέρνει πάντα, είναι να εντείνει το μίσος ανάμεσά τους, χωρίς να οδηγεί σε πνευματικό προβληματισμό. Η αστοργία των ανθρώπων παίρνει μορφές δίχως προηγούμενο. Σαν συνέπεια οι διαμάχες ανάμεσα στους ανθρώπους θα γίνουν μόνιμες, παρ’ όλο που δεν έχει ανάψει ακόμη το μεγάλο ολοκαύτωμα, το οποίο όμως θα έρθει με απόλυτη βεβαιότητα.

Οι ίδιοι οι άνθρωποι περνούν τη ζωή τους αδιάφοροι και ελάχιστοι αναλογίζονται ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να κρατήσει για πολύ. Κι ωστόσο κυρίως οι υπεύθυνοι είναι πνευματικά τυφλοί… πολλά λέγονται αλλά είναι μόνο κενά λόγια, χωρίς να συνοδεύονται από τις απαραίτητες ενέργειες. Η ένδεια των ανθρώπων δεν αντιμετωπίζεται, όπου είναι φανερή και αφού η εντολή της αγάπης για τον πλησίον μένει εμφανώς ανεκπλήρωτη, σαν συνέπεια, ούτε η πνευματική κατάστασή τους δεν μπορεί να είναι καλή, παρ’ όλο που οι ίδιοι ευημερούν από τη γήινη άποψη και δεν φαίνεται να τους λείπει τίποτα…

Οι ψυχές τους υποφέρουν και εντούτοις οι άνθρωποι δεν είναι ανοικτοί σε πνευματικές διδασκαλίες, οι οποίες θα ήταν η κατάλληλη τροφή για την ψυχή τους. Οι άνθρωποι θα πρέπει να κοιτάζουν με ανοιχτά τα μάτια γύρω τους και να υποβάλλουν και τη δική τους τη ζωή σε μια αυστηρή κριτική. Τότε θα μπορούν να καταλάβουν επίσης αυτά που πρόκειται να έρθουν και όταν παρακολουθούν τα γεγονότα να τους δώσουν τη σωστή ερμηνεία, γεγονότα τα οποία είχαν προαναγγελθεί απ’ αρχής, αλλά τώρα πλέον αποκτούν συγκεκριμένη σημασία, λόγω της δύσκολης κατάστασης στην οποία βρίσκονται όσοι θίγονται άμεσα από αυτά…

Κι όντως, είναι η εποχή του τέλους. Κι επειδή οι άνθρωποι δεν πιστεύουν πια καθόλου, είναι απαραίτητο να συμβούν υπερμεγέθη χτυπήματα της μοίρας για να τους ταρακουνήσουν, ώστε κάποιοι λίγοι να ξαναβρούν την πίστη τους σ’ ένα Θεό και Δημιουργό, στον οποίο οφείλουν την ύπαρξή τους… ώστε να τους ωθήσουν να συλλογισθούν, ποιος λόγος παρακίνησε αυτό το Θεό και Δημιουργό να τους δημιουργήσει και ποιος ο σκοπός του… Για σας τους ανθρώπους κρίνεται η ζωή ή ο θάνατος, η απροσμέτρητη μακαριότητα ή μαρτύρια και πόνος, το ύψιστο φως ή το βαθύτατο σκοτάδι… Κι όποιος θέλει να ζήσει με αυτό τον τρόπο, όποιος θέλει να είναι ευτυχισμένος και να βρίσκεται αιώνια μέσα στο φως θα πρέπει να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού και Δημιουργού του, πρέπει να επιδιώκει να ανακαλύψει ποιο είναι αυτό το θέλημα και έτσι να ζει με αγάπη για το Θεό και το συνάνθρωπο του… Εάν όμως δεν πιστεύει σε ένα Θεό, τότε όλη η ζωή του στη γη είναι άσκοπη, συνέχεια συγκρούεται με το νόμο της Θείας Τάξης. Η σύγκρουση όμως με τους νόμους της Θείας Τάξης οδηγεί πάντα στο χάος και προς αυτό το χάος τώρα οδεύετε αμετάκλητα οι άνθρωποι… Και το χάος δεν θα έχει μόνο αποκλειστικά πνευματικές συνέπειες. Γιατί ολόκληρος ο γήινος κόσμος θα διαλυθεί, θα μαθαίνετε συνέχεια ειδήσεις για φυσικές καταστροφές, ατυχήματα και άλλα κακά, γιατί δεν πρόκειται να υπάρξει πια γαλήνη και ειρήνη σ’ έναν κόσμο που δεν έχει πια καθόλου αγάπη και πίστη…

Όποιος όμως από τους ανθρώπους έχει βρει το δρόμο για το Θεό, όποιος πασχίζει να ακολουθεί τις εντολές που έχει δώσει για την αγάπη, όποιος Του αφιερώνεται πνευματικά και αληθινά, προσεύχεται σ’ Αυτόν και ζητάει την προστασία του, είναι βέβαιο ότι και θα την έχει. Γιατί τέτοιοι άνθρωποι ανήκουν στη μικρή Του ποίμνη, οι οποίοι θα αντέξουν ως το τέλος. Αυτοί που δεν αφήνουν να κλονισθεί η πίστη τους, που μένουν ενωμένοι και κουβαλούν το Θεό βαθιά μέσα στην καρδιά τους και γι’ αυτό στο τέλος θα ανυψωθούν από τη γη, εάν ο Θεός δεν τους έχει καλέσει πρωτύτερα στο βασίλειο του… Αδιάλειπτα θα σας εφιστάται η προσοχή στο επικείμενο τέλος, που όλο πιο πολύ πλησιάζει και ακόμη και αν δεν το πολυπιστεύετε κατά βάθος, δεν θα μπορέσετε να το εμποδίσετε και μπορείτε επίσης να υποστηρίξετε μπροστά στους άλλους με κάθε βεβαιότητα αυτά που σας έχουν προαγγελθεί. Διότι τούτο έχει σημασία, να μάθουν δηλαδή οι άνθρωποι πως όλα έχουν προβλεφθεί από προαιώνια στο σχέδιο του Θεού, πως τα πάντα εξαρτώνται από το θέλημά του. Κι ότι ο Θεός δραστηριοποιείται με τη Σοφία και την Αγάπη Του, για να ολοκληρώσει το έργο της επιστροφής κοντά του και μια μέρα θα τον πετύχει αυτό το στόχο…

Αμήν

(Αρ. 8512-28.5.1963)

 Η εξήγηση για τα δεινά και τις δοκιμασίες της τελευταίας εποχής…

Σας δίνω να σκεφθείτε ότι την κάθε μέρα που σας μένει ακόμη μπορείτε να την αξιοποιήσετε για να προχωρήσετε στην τελειοποίησή σας… Κι ακόμη και αν είσαστε πολύ απομακρυσμένοι από Μένα, μπορείτε και εσείς να γεφυρώσετε το χάσμα που μας χωρίζει, φθάνει να Μου στείλετε μια προσευχή από τα βάθη της ψυχής σας… διότι τότε παίρνετε εθελοντικά το δρόμο που οδηγεί σ’ Εμένα, γι’ αυτό έρχομαι και Εγώ αληθινά προς το μέρος σας και σας ελκύω κοντά Μου…

Κι ακόμη και αν είναι λίγος ο χρόνος που έχετε να ζήσετε στη γη, για όσο ακόμη έχετε ελεύθερη βούληση, μπορείτε να τη στρέψετε προς την κατεύθυνσή Μου και από εκείνη τη στιγμή Μου δίνετε το δικαίωμα να σας πάρω από το χέρι και να σας καθοδηγήσω. Το μόνο που πρέπει να ενεργοποιήσετε είναι η ελεύθερη θέλησή σας. Αυτό γίνεται με το να Μου τη χαρίσετε, προσευχόμενοι σ’ Εμένα σαν Θεό και Δημιουργό σας, του οποίου τη δύναμη αναγνωρίζετε και κάνετε έκκληση στην αγάπη του για να σας βοηθήσει.

Το μόνο που απαιτώ είναι μια εσώψυχη προσευχή και έχετε στ’ αλήθεια σωθεί για τώρα και για πάντα. Γιατί με μια τέτοια προσευχή αναγνωρίζετε ξανά ότι είμαι ο Πατέρας σας, τον οποίο εγκαταλείψατε κάποτε. Ακόμη, με αυτή την προσευχή επιδιώκετε να συνδεθείτε μαζί Μου και πάλι, οπόταν η δύναμή Μου μπορεί ξανά να σας διαπεράσει.

Τώρα αποκλείεται η οποιαδήποτε οπισθοδρόμηση και πτώση στα παλιά βάθη, αφού μπορώ να διεκδικήσω τα δικαιώματά Μου απέναντι στον αντίμαχο Μου, επειδή ανήκετε και σε Μένα, γι’ αυτό δεν σας εγκαταλείπω ποτέ πια εφόσον αποφασίσατε πλέον να διαλέξετε Εμένα.

Ακόμη διαθέτετε αυτοσυνείδηση, ακόμη βρίσκεστε σαν άνθρωποι πάνω στη γη. Και αρκεί να χρησιμοποιήσετε σωστά το λίγο χρόνο που σας μένει για να τελειοποιηθείτε, αφού μπορείτε να περιμένετε με σιγουριά την υποστήριξή Μου για να το πετύχετε, δεδομένου ότι μέχρι τέλους παλεύω για την κάθε ψυχή χωριστά, προκειμένου να την κερδίσω για Μένα. Δεν μπορώ όμως να σας κάνω δικούς Μου για όσο στρέφεστε από μόνοι σας προς τον αντίμαχο Μου, δίνοντάς του έτσι δικαιώματα επάνω σας, τα οποία δικαιώματα Εγώ δεν μπορώ να αμφισβητήσω…

Ωστόσο μόνο με προειδοποιήσεις και νουθεσίες, δεν μπορώ να κάνω ιδιαίτερη εντύπωση σε σας τους ανθρώπους. Θα πρέπει πρώτα να σας πνίγουν επίγειες στεναχώριες και δοκιμασίες, τότε μόνο υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να Με θυμηθείτε, οπόταν να έρθετε να Με βρείτε με την παράκληση να σας βοηθήσω… Γι’ αυτό το λόγο δεν μπορώ να σας προφυλάξω από συμφορές ή στεναχώριες, γιατί είναι το τελευταίο μέσον να ωθηθείτε να αλλάξετε τον τρόπο που σκέπτεστε.

Γι’ αυτό το λόγο την τελευταία εποχή η δυστυχία θα ξεπεράσει κάθε όριο. Ο καθένας θα υποφέρει ή θα υποχρεωθεί να ζήσει από κοντά τη δυστυχία των συνανθρώπων του. Γιατί ο σκοπός είναι να ξυπνήσει η αγάπη στις καρδιές των ανθρώπων, γι’ αυτό κάθε επίγεια συμφορά μπορεί να είναι η αφορμή να μαλακώσουν οι καρδιές και να συμπαρασταθούν στο συνάνθρωπο… Και όπου ανάψει μια σπίθα αγάπης, θα βοηθήσω παραπέρα και Εγώ, δίνοντας στους συνανθρώπους τη δύναμη να συνεχίσουν τέτοιες πράξεις αγάπης… Τότε έχουν ήδη αποκτήσει ένα πρώτο σύνδεσμο μαζί Μου, τον οποίο μπορούν να εμβαθύνουν ανάλογα με το βαθμό της αγάπης που δείχνουν. Ως την τελευταία στιγμή θα προσφέρονται συνεχώς ευκαιρίες στον καθένα όπου θα μπορεί να βοηθήσει τους γύρω του ανιδιοτελώς… το αν θα τις εκμεταλλευθεί, θα το αποφασίσει η θέλησή του, η οποία είναι ελεύθερη… Ωστόσο ακριβώς γι’ αυτή τη θέληση φέρει την ευθύνη, καθότι η θέλησή του επηρεάζεται τόσο από τη δική Μου πλευρά όσο και από του αντιπάλου και πρέπει τώρα να επιλέξει ανάμεσα στους δύο. Εντούτοις έχει τη δυνατότητα να σκεφτεί, και οι φωτεινές Μου οντότητες θα τον βοηθήσουν στις σκέψεις του, χωρίς όμως να ασκήσουν οποιοδήποτε εξαναγκασμό, όπως επίσης και ο αντίμαχος Μου δεν μπορεί να τις κατευθύνει με τη βία.

Ωστόσο η αγάπη Μου δεν αφήνει κανένα να πέσει, η αγάπη Μου παρακολουθεί την ψυχή μέχρι το θάνατο του σώματος αγγίζοντάς την τόσο συχνά, ώστε να μπορεί πραγματικά να αποφασίσει και να διαλέξει Εμένα… Και μόνο αν κάνει πράξεις αγάπης, είναι κερδισμένη για Μένα, γιατί τώρα πλησιάζει κοντά Μου παραλαμβάνοντας συνεχώς ανανεωμένη δύναμη για να εκτελεί και άλλα έργα αγάπης. Και η αγάπη μας ενώνει… έτσι που αυτή η ψυχή δεν μπορεί ποτέ πια να χαθεί… Όμως χωρίς βάσανα και δοκιμασίες δεν πρόκειται να καταφέρω πλέον τίποτα σε αυτή τη γη.

Αυτό πρέπει να καταλάβετε όλοι ότι είναι η εξήγηση, που πολλές φορές η τελευταία εποχή σας φαίνεται να είναι αβάστακτη… Ό,τι δεν μπορεί πια να επιτύχει η αγάπη Μου, μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από βάσανα και δοκιμασίες, ώστε μέσα στον πόνο να γίνει επίκληση στην βοήθειά Μου.

Την επίκληση αυτή θα τη θεωρήσω σαν αναγνώριση του Εαυτού Μου, ώστε ανάλογη θα είναι και η ανταμοιβή του ανθρώπου. Θα του δείξω τόσο φανερά την παρουσία Μου, ώστε ν’ αρχίσει πραγματικά να Μ’ αναγνωρίζει και να Μου ανταποδίδει την αγάπη του… Κι Εγώ θα τον δεχθώ ως και την τελευταία στιγμή. Τα συστατικά στοιχεία της ψυχής του θα αποφύγουν τη μοίρα του να φυλακισθούν εκ νέου μέσα στη ύλη. Όσο χαμηλό βαθμό ωριμότητας και αν έχει, θα μπορέσει να τον ανεβάσει στο υπερκόσμιο βασίλειο, γιατί δεν διατρέχει πια τον κίνδυνο να ξαναπέσει χαμηλά… Διότι όταν κάποιος Με αναγνωρίσει μια φορά, δεν Με εγκαταλείπει πια ποτέ…

Αμήν

(Αρ. 8085-22.1.1962)

 Προκαθορισμένα χρονικά διαστήματα αποτελούν τις εποχές σωτηρίας

Για Μένα χίλια χρόνια είναι σαν μια μέρα… για Μένα αληθινά δεν έχει σημασία, πότε θα επιστρέψετε κοντά Μου ή πόσο καιρό μείνατε μακριά, γιατί ξέρω ότι κάποτε θα έρθετε σίγουρα σε Μένα και θα είσαστε τότε πλέον ενωμένοι μαζί Μου για πάντα…

Εσείς όμως υποφέρετε απερίγραπτα σ’ αυτό το διάστημα που είσαστε μακριά Μου, γιατί μόνο η ένωση μαζί Μου είναι μακαριότητα… Και Εγώ σας αγαπώ, γι’ αυτό θα ήθελα να σας συντομεύσω το χρόνο της δυστυχίας, για δική σας χάρη… Δεν θέλω να υποφέρετε, ωστόσο με τη Σοφία Μου αντιλαμβάνομαι τι ευλογία μπορεί να είναι για σας το να υποφέρετε, γιατί μπορεί να σας ωθήσει να επιταχύνετε την επιστροφή σας σε Μένα, γιατί μπορεί να αλλάζει την σκέψη και τη θέλησή σας. Εντούτοις ό,τι εναπόκειται στην εξουσία Μου το κάνω, προκειμένου να συντομεύσω το χρονικό διάστημα που κρατάει η αντίσταση σας, χωρίς ωστόσο να αγγίζω την θέλησή σας που είναι ελεύθερη. Γιατί η θέλησή σας καθορίζει από μόνη της το πόσο θα μείνετε μακριά Μου και Εγώ δεν την εξαναγκάζω…

Αν και ο χρόνος δεν παίζει κανένα ρόλο για Μένα, παρ’ όλα αυτά στο σχέδιο Μου για τη σωτηρία σας έχουν καθορισθεί συγκεκριμένα χρονικά πλαίσια, τα οποία έχουν προβλεφθεί για την εξέλιξη του πνευματικού στοιχείου… με άλλα λόγια το σχέδιο Μου είναι καθορισμένο και χρονικά και τα χρονικά πλαίσια τηρούνται ανάλογα με το πως έχουν αποφασίσει η Αγάπη και η Σοφία Μου… Έχει γίνει πρόβλεψη να υπάρχουν εποχές σωτηρίας οι οποίες είναι οριοθετημένες χρονικά έτσι ώστε να προσφέρονται συνεχώς νέες δυνατότητες εξέλιξης… Αυτό έχει έτσι σοφά προμελετηθεί δεδομένου ότι η συνεχώς ανανεωμένη αντίσταση που προβάλλεται από πλευράς του κόσμου των αποστατημένων πνευμάτων, απαιτεί να δίνονται κάποιες καινούργιες κατευθύνσεις. Ή επίσης ότι πρέπει από καιρό σε καιρό να αποκαθίσταται η νομοθετημένη Τάξη την οποία δεν σέβεται καθόλου το πνευματικό στοιχείο που αντιστέκεται, με αποτέλεσμα να εμποδίζεται η εξέλιξη προς τα πάνω…

Αυτά λοιπόν τα προκαθορισμένα χρονικά διαστήματα είναι οι «εποχές σωτηρίας» τις οποίες τηρώ απαρέγκλιτα και επομένως σημαίνουν το τέλος μιας παλιάς περιόδου εξέλιξης και την αρχή μιας νέας. Εσείς οι άνθρωποι δεν μπορείτε να προσδιορίσετε χρονικά αυτές τις περιόδους, ωστόσο μπορείτε με ακράδαντη βεβαιότητα να περιμένετε μια τέτοια αλλαγή εποχών σε καιρούς όπου δεν διαβλέπεται πια καμία πνευματική εξέλιξη. Αλλά το προαιώνιο σχέδιο για τη σωτηρία σας προβλέπει ότι μια τέτοια γνώση είναι και θα παραμείνει αναπόδεικτη για τους ανθρώπους… Διότι οι διάφορες «εποχές» είναι τεράστιες, που οι άνθρωποι στερούνται οποιασδήποτε σχετικής γνώσης, επιπλέον, μόνο όσοι είναι αφυπνισμένοι στο πνεύμα τους αποδέχονται σαν πιστευτή μια τέτοια γνώση.

Για Μένα είναι χίλια χρόνια σαν μια μέρα… Εσείς όμως αισθάνεστε το χρόνο ατέλειωτα μακρύ, αλλά θα μπορούσατε να το συντομεύσετε από μόνοι σας, εάν προσπαθούσατε πραγματικά να απελευθερωθείτε από τον περιορισμό μέσα στην υλική μορφή, πράγμα που μπορείτε και να επιτύχετε στην επίγεια ζωή σας σαν άνθρωποι. Διότι έχετε αληθινά όλα τα βοηθητικά μέσα στη διάθεσή σας, μόνο η θέλησή σας δεν μπορεί να εξαναγκασθεί να μεταμορφώσετε την ύπαρξή σας σε αγάπη… Ωστόσο αυτή η μεταμόρφωση πρέπει να γίνει και γι’ αυτό το πράγμα χρειάζεστε μόνο ελάχιστο χρόνο…

Αν μια περίοδος εξέλιξης πλησιάζει προς το τέλος της, δίχως να έχετε επιτύχει το στόχο σας, τότε μπορεί να είναι και πάλι η μοίρα σας να παραταθεί για ένα ατέλειωτα μεγάλο διάστημα η κατάσταση αποξένωσης από το Θεό. Η κατάσταση αυτή όμως είναι εξαιρετικά βασανιστική για σας, ενώ Εμένα απλά Με ωθεί να δημιουργήσω νέες δυνατότητες εξέλιξης για το πνευματικό στοιχείο που επιμένει στην αντίστασή του σ’ Εμένα, προκειμένου να προωθήσω την ωρίμανσή σας… Γιατί Εγώ το ξέρω ότι κάποτε θα φθάσω στο στόχο Μου και για Μένα δεν ισχύει η έννοια του χρόνου… τα πάντα είναι για Μένα παρόν… τόσο το παρελθόν όσο και το μέλλον… Αυτό εσείς δεν το καταλαβαίνετε όσο η σκέψη σας είναι περιορισμένη. Κάποτε όμως θα το καταλάβετε και οι ίδιοι δεν θα μπορείτε να συλλάβετε πως Μου προβάλλατε αντίσταση τόσο πολύ χρόνο… γιατί κάποτε αναπόφευκτα θα γίνει η ένωση μαζί Μου, κι αυτό σημαίνει επίσης αμέτρητη ευδαιμονία, μέσα στην οποία εξαφανίζονται όλα τα βάσανα που περάσατε προηγούμενα, μέσα στην οποία θ’ αναγνωρίσετε ευχαριστώντας και δοξολογώντας την Αγάπη Μου, η οποία σας ακολούθησε ως τα πιο βαθιά βάθη και δεν ησύχασε μέχρι που πέτυχε το σκοπό της…

Αμήν

(Αρ. 3905-16.10.1946)

 Ο Θεός εξηγεί το σχέδιο για τη σωτηρία του ανθρώπου

Με όλη την πληρότητα μπορείτε να πάρετε δύναμη και έλεος από Μένα, φθάνει να το αποζητάτε και να είσαστε ανοικτοί γι’ αυτό. Με τον ίδιο τρόπο επίσης μπορεί και το Πνεύμα Μου να δράσει μέσα σας, ανάλογα με την επιθυμία σας. Και θα σας οδηγήσει σε όλη την Αλήθεια…

Εάν έχετε λοιπόν Εμένα τον ίδιο για δάσκαλο, τότε η γνώση σας θα πρέπει να είναι τέλεια, με άλλα λόγια θα πρέπει να είσαστε καλά ενημερωμένοι πάνω σε όλους τους τομείς που αφορούν πνευματικές γνώσεις. Γιατί εάν η γνώση σας είναι αποσπασματική, εάν δεν γνωρίζετε τις αιτίες και τις αλληλουχίες, η διακυβέρνησή Μου και η δράση Μου θα σας παραμείνουν ακατανόητες. Αν ψάχνετε να βρείτε αλλού την απάντηση αντί από Μένα, θα έχετε αμφιβολίες που θα μείνουν χωρίς απάντηση.

Γι’ αυτό πρώτα – πρώτα πρέπει να ξέρετε για το προαιώνιο σχέδιο για τη σωτηρία, πρέπει να ξέρετε για τη σχέση των δημιουργημάτων με το Δημιουργό. Κατ’ αρχή θα πρέπει να γνωρίζετε ότι όλα τα δημιουργήματα πρέπει να έχουν έναν προορισμό, γιατί αλλιώς δεν θα μαρτυρούσαν την πάνσοφη δύναμη που τα έπλασε… Θα πρέπει να γνωρίζετε το νόημα και το σκοπό της πλάσης, γιατί τότε μόνο μπορείτε να γνωρίζετε πραγματικά τον ίδιο το Δημιουργό, ο οποίος ωθήθηκε από την Αγάπη και τη Σοφία Του, να ενεργοποιήσει τη Θέλησή Του και να εκδιπλώσει την Παντοδυναμία Του.

Εάν κατ’ αρχήν γνωρίζετε γι’ αυτό το αιώνιο σχέδιο σωτηρίας, τότε δεν θα έχετε πρόβλημα να καταλάβετε όταν σας δίνεται μια διδασκαλία από τους ουρανούς, και η γνώση σας θα μπορεί να επεκταθεί προς κάθε κατεύθυνση.

Η ανοδική εξέλιξη του πνευματικού στοιχείου είναι και παραμένει η αιτία και ο σκοπός όλων όσων βλέπετε γύρω σας, παράλληλα είναι το νόημα και ο σκοπός της επίγειας ζωής του ανθρώπου… Αυτή η ανοδική εξέλιξη όμως θα πρέπει να συμβαίνει μέσα σε ορισμένα χρονικά πλαίσια που έχω καθορίσει Εγώ, για το λόγο ότι πρέπει να γίνεται σεβαστή η θεία Τάξη, η οποία απαιτεί να υπάρχει μια οριοθέτηση της κάθε περιόδου εξέλιξης ή σωτηρίας. Διότι σύμφωνα με αυτή την αιώνια Τάξη Μου, το στάδιο της εξέλιξης σας άνθρωπος πρέπει να διανύεται μόνο έχοντας πλήρη ελευθερία της θέλησης..

Όμως μια ελεύθερη θέληση μπορεί εξίσου να εναντιωθεί στην αιώνια Τάξη Μου. Και μια τέτοια εναντίωση όταν ξεπερνάει τα όρια, έχει σαν αποτέλεσμα τη διάλυση, δηλαδή την αποξένωση από Μένα καθώς και την αποποίηση της Δύναμης που παρέχω, η οποία είναι αυτή που συντηρεί τα πάντα… Εάν λοιπόν αποσύρω τη Θέληση και τη Δύναμή Μου από έναν άνθρωπο, αφού δεν μπορώ να του τη δίνω ενάντια στη θέλησή του, αυτό σημαίνει τότε ότι η εξωτερική μορφή φθίνει και το πνευματικό στοιχείο μέσα του αδρανοποιείται. Κάτι το οποίο προορίζεται για μια ανώτερη εξέλιξη, θα πρέπει να έχει επίσης τη δυνατότητα να εναντιωθεί στη Δύναμη που του προσφέρω, δεδομένου ότι η ανοδική εξέλιξη πρέπει να γίνεται με ελεύθερη θέληση.

Εάν λοιπόν γίνει υπέρμετρη κατάχρηση της θέλησης, με το να ακολουθείται δηλαδή η λανθασμένη κατεύθυνση, μια τέτοια αναρχία είναι ενάντια στην αιώνια Τάξη Μου και το αποτέλεσμα είναι πλήρης κατάρρευση, υλικά και πνευματικά. Πρέπει τότε αυτή η εξελικτική περίοδος να λήξει και ν’ αρχίσει μια νέα. Αυτή η νέα αρχίζει πάλι μέσα στα πλαίσια της αιώνιας Τάξης προσφέροντας πάλι κάθε δυνατότητα στον άνθρωπο να έρθει πιο κοντά Μου με ελεύθερη θέλησή του…

Εάν κανείς γνωρίζει για το νόημα και το στόχο της δημιουργίας και της ζωής στη γη, τότε γνωρίζει και για το αιώνιο σχέδιο σωτηρίας που έχω καταστρώσει. Αντιλαμβάνεται τότε επίσης πως αυτές οι εποχές πρέπει να είναι επανειλημμένες και ότι περνούν αιωνιότητες έως ότου όλο το πνευματικό στοιχείο να ολοκληρώσει την πορεία της ανοδικής εξέλιξης επιστρέφοντας σ’ Εμένα… Τότε θα ξέρει επίσης πότε έχει αρχίσει η κατάσταση της διάλυσης. Γιατί θα το αναγνωρίσει από την πνευματική κατάπτωση της ανθρωπότητας, πότε έχει έρθει η ώρα για το τέλος μιας λυτρωτικής περιόδου, αφού θα ξέρει πότε καταστρατηγείται ο νόμος της αιώνιας Τάξης. Όπως επίσης θ’ αναγνωρίσει ότι δεν μπορώ Εγώ ν’ αλλάξω αυτή την κατάσταση, με το να στερήσω από τον άνθρωπο την ελευθερία της θέλησής του υποχρεώνοντάς τον έτσι να ζήσει σύμφωνα με την Τάξη Μου. Παρά ότι πρέπει να δεσμεύσω τη θέλησή του μέσα σε μια άλλη μορφή, αφήνοντας του τη δυνατότητα να εξελιχθεί προς τα πάνω. Όχι όμως πια σαν ελεύθερο ον ως άνθρωπος, παρά φυλακίζοντας το πνευματικό στοιχείο του εκ νέου μέσα στην ύλη. Κάτι τέτοιο λοιπόν απαιτεί να γίνουν νέες δημιουργίες, δηλαδή να διαλυθούν προηγούμενα οι παλιές, οι οποίες δεν εκπληρούν πια το σκοπό τους.

Κι αυτό συμβαίνει ανά περιόδους, όπως είναι από προαιώνια καθορισμένο, διότι προέβλεψα απ’ αρχής την κατεύθυνση που θα έπαιρνε η θέληση της ανθρωπότητας και ανάλογα μ’ αυτήν έχει καθορισθεί και το σχέδιο Μου για τη σωτηρία τους…

Αμήν

(Αρ. 8459-5.4.1963)

 Η αλήθεια για τα αρχέγονα πνεύματα και την πτώση τους

Εσάς που θέλετε να Με υπηρετήσετε στο τελευταίο διάστημα πριν από το τέλος, θα σας φροντίσω με κάθε τρόπο, γιατί θα χρειασθεί να διορθώσετε πολλά λάθη και διαστρεβλώσεις. Αυτά τα λάθη σας τα ξεσκεπάζω Εγώ και σας δίνω τα μέσα να τα καταπολεμήσετε, πράγμα που θα ήταν αδύνατο χωρίς το Λόγο Μου που σας στέλνω από ψηλά. Γνωρίζω σε ποια σημεία σφάλλει η ανθρώπινη σκέψη. Γνωρίζω σε ποια σημεία έχουν παγιωθεί οι απόψεις τους και δεν δέχονται να τις αποβάλλουν, παρ’ όλο που είναι αντίθετες με την αλήθεια. Ωστόσο θέλω να δώσω ένα φως σε όλους σας, θέλω να φωτίσω τη σκέψη εκείνων στους οποίους έχω αναθέσει να διαδώσουν την Αλήθεια. Κάθε φορά σας δίνω την ίδια εξήγηση, ότι δηλαδή είσαστε όντα που εξέπεμψα κάποτε, τα οποία δεν ολοκλήρωσαν τον προορισμό τους, γιατί Μου αντιτάχθηκαν. Αυτά λοιπόν που είχα εκπέμψει σαν δύναμη από μέσα Μου, ήταν συνειδητά, σκεπτόμενα πλάσματα, προικισμένα με ελεύθερη θέληση, δεν ήταν δηλαδή άψυχα έργα. Είχαν ζωή μέσα τους, γιατί η δύναμή Μου, η οποία ήταν η πρωταρχική τους ουσία, είναι και παραμένει κάτι το ζωντανό, το οποίο παρακινεί σε ακατάπαυστη δραστηριότητα. Σε αυτή τη δύναμη λοιπόν έδωσα τη μορφή όντων, πράγμα που θα πρέπει ωστόσο να γίνει κατανοητό ως πνευματική έννοια, διότι μπορούσαν να βλέπει το ένα το άλλο σαν λαμπρότατα πλάσματα μέσα σ’ ένα αστραφτερό φως. Το κάθε ον που είχα εκπέμψει ήταν αυτοτελές. Είχε πλήρη ανεξαρτησία και η δύναμη της Αγάπης Μου το διαπερνούσε διαρκώς. Επρόκειτο για ομοιώματα του Εαυτού Μου, ήταν «μινιατούρες» της δικής Μου ύπαρξης. Είχαν δύναμη και φως για να μπορούν να ενεργούν ανεξάρτητα και ήταν απόλυτα τέλεια, γιατί από Εμένα μόνο τέλειο μπορεί να προέλθει.

Κι αυτά τα όντα αποστάτησαν από εμένα. Λόγω της ελεύθερης θέλησής τους, μετατράπηκαν στο αντίθετο. Έχασαν την τελειότητά τους, έγιναν ατελή και δυστυχισμένα, γιατί απέκρουσαν το φως της θείας Αγάπης που τα διαπερνούσε. Έτσι απέβαλαν τη θεϊκή τους φύση, όμως παρέμειναν σαν ύπαρξη, μόνο που ήταν πια χωρίς αγάπη. Αυτό ήταν δυνατό, γιατί διέθεταν την ελεύθερη θέληση, σαν απόδειξη της θεϊκής καταγωγής τους, η οποία μπορούσε να εκδιπλωθεί προς πάσα κατεύθυνση και έτσι στράφηκε ενάντια στη θεϊκή. Το όν απαρνήθηκε μόνο τη δύναμη της Αγάπης του Θεού, δηλαδή η διαρκή ακτινοβολία της Αγάπης Μου. Αυτό σήμαινε κατακόρυφη πτώση, στην πιο βαθιά άβυσσο, γιατί έτσι ήταν πια ανίκανο για να δράσει και η ύπαρξή του, η ουσία του σκλήρυνε. Με αυτόν τον τρόπο ό,τι είχα δημιουργήσει τέλειο κάποτε, απομακρύνθηκε από κοντά Μου εκούσια και στράφηκε ολοένα και περισσότερο προς την άβυσσο.

Σας έχει εξηγηθεί επανειλημμένα αυτή η πτώση των πνευμάτων και ξέρετε πως έγινε, ότι δηλαδή απέκρουσαν την Αγάπη Μου. Έτσι έχασαν την ικανότητα να είναι ενεργά. Επειδή όμως στην ουσία η υπόστασή τους ήταν ακτινοβολία της δύναμής Μου, η οποία δεν μπορούσε να μείνει ανενεργή, έπρεπε αυτή η ενέργεια να δράσει κάπου αλλού. Για να γίνει αυτό δυνατό, αυτή η δύναμη μεταμορφώθηκε κι έγινε η Δημιουργία. Έτσι δραστηριοποιήθηκε σύμφωνα με το θέλημά Μου, με άλλα λόγια τα πεσμένα όντα υποχρεώθηκαν να προσφέρουν νομοτελειακά τις υπηρεσίες του με άλλη μορφή. Ό,τι βρίσκεται δέσμιο μέσα στα έργα της Δημιουργίας και κάνει αυτό το πέρασμα με το σκοπό να ανέλθει σταδιακά ως την τελευταία βαθμίδα, είναι το πνευματικό πλάσμα που κάποτε βγήκε από μέσα Μου και στη συνέχεια έπεσε στα βάθη.

Πρόκειται για το ο ν το οποίο Εγώ δημιούργησα σαν απόλυτα τέλειο, στο οποίο έδωσα ανεξάρτητη ύπαρξη, σαν ομοίωμά Μου. Τώρα επιστρέφει μέσα από ένα μαρτυρικό δρόμο για να ξαναγίνει μετά από ένα ατελείωτο μακρύ διάστημα, αυτό που ήταν αρχικά. Μια σαφέστερη απάντηση δεν μπορεί να σας δοθεί αν ρωτάτε τι έγινε το πνεύμα όταν έπεσε το ον.

Για ποιο πνεύμα μιλάτε; Δημιούργησα πνευματικά όντα και αυτά έπεσαν από Εμένα. Συνεπώς η ψυχή δεν είναι «ψυχή ενός πνεύματος», παρά η ψυχή είναι το ίδιο το αρχέγονο πνεύμα, το οποίο κάποια στιγμή έπεσε και τώρα ενσαρκώνεται μέσα στον άνθρωπο για την τελική τελειοποίησή του. Στην περίπτωση που ενσαρκώνεται ένα αρχέγονο πνεύμα, το οποίο δεν είχε πέσει, η ψυχή του είναι ακριβώς εκείνο το πρωταρχικό πνεύμα και όχι απλά ένα τμήμα του.

Σας έχει ειπωθεί επανειλημμένα ότι φωτεινές οντότητες επιμελούνται διαρκώς όλα τα πεσμένα πνεύματα στην επάνοδο τους. Αυτές οι οντότητες είναι εκείνες οι οποίες συντάχθηκαν πλήρως με το θέλημά Μου κατά τη δοκιμασία της ελευθερίας τους. Η ευτυχία τους είναι να συνεισφέρουν στην τελική επιστροφή των αποστατών. Η μεγάλη τους αγάπη νοιάζεται διαρκώς για όλα τα πλάσματα και φροντίζει να έχουν πάντα έναν καινούργιο σωματικό φορέα ή περίβλημα, ώστε να μπορέσουν να ανέλθουν πιο ψηλά. Γιατί η Αγάπη θα ενεργεί πάντα σύμφωνα με το θέλημά Μου και γι’ αυτό θα ρέει ακατάπαυστα προς τα ατελή πλάσματα, ώστε να αποκτήσουν συνειδητότητα κατά την επίγεια ζωή τους και να ξαναγίνουν, ό,τι ήταν πρωταρχικά. Αυτή τη μετατροπή την επιτυγχάνει μόνο η αγάπη. Και το ον, σαν άνθρωπος πια, πρέπει να καλλιεργήσει από μόνο του την αγάπη, ώστε να βρει πάλι το σύνδεσμο μ’ Εμένα για να είναι μακάριο αιώνια.

Αμήν

(Αρ. 7127-22.5.1958)

 Ο λόγος που μας έχει αφαιρεθεί η ανάμνηση από την προηγούμενη ύπαρξη μας…

 Αν εσείς οι άνθρωποι αντιμετωπίζατε τη ζωή σας στη γη σαν το τελευταίο σταθμό μιας ατέλειωτα μακριάς πορείας εξέλιξης, τότε θα βάζατε όλα σας τα δυνατά για να διανύσετε αυτό το σύντομο τελευταίο στάδιο χωρίς να διστάζετε μπροστά σε κανέναν κόπο προκειμένου να ολοκληρώσετε με επιτυχία την εξέλιξή σας προς τα πάνω, σε αυτή τη σύντομη περίοδο της ζωής στη γη.

Επειδή όμως σας λείπει η ανάμνηση της προηγούμενης ύπαρξής σας και μόνο για τη σύντομη πορεία σας πάνω στη γη γνωρίζετε με βεβαιότητα, γι’ αυτό το λόγο και δεν καταβάλλετε ιδιαίτερες προσπάθειες. Αντίθετα, αδιαφορείτε για αυτό που υπάρχει κατόπιν και δεν σκέφτεστε παρά ελάχιστα, τι σας περιμένει μετά από αυτή τη ζωή.

Παρ’ όλα αυτά πρέπει να ζήσετε χωρίς την ανάμνηση της προηγούμενης εξέλιξής σας, για να μην επηρεασθείτε στη θέληση, στις σκέψεις και στις πράξεις σας. Αν είχατε όμως τη δυνατότητα να ρίξετε έστω μια ματιά προς στα πίσω, δεν θα μπορούσατε πια να ζήσετε από τον τρόμο… ή αντίθετα ο μεγάλος φόβος θα σας ωθούσε να κάνετε οτιδήποτε σας ζητιέται, προκειμένου να αποφύγετε αυτή τη φοβερή μοίρα και να γλυτώσετε από κάθε μορφή περάσματος μέσα από την ύλη.

Θα είχα λοιπόν καθ’ όλα τη δύναμη να σας υποχρεώσω να διαμορφώσετε τη ζωή σας σύμφωνα με το θέλημά Μου, φθάνει μόνο να σας άφηνα να ρίξετε μια ματιά προς στα πίσω. Αλλά η αγάπη Μου για σας είναι πιο μεγάλη και θέλει να σας προσφέρει μια απεριόριστη ευτυχία, πράγμα όμως που αποκλείει κάθε βιασμό της θέλησής σας… Διότι για να είναι η μακαριότητά σας απεριόριστη, θα πρέπει να επιλέξετε από μόνοι σας, εντελώς ελεύθερα, να ζήσετε όπως είναι το θέλημά Μου, σύμφωνα δηλαδή με τον αιώνιο Νόμο…

Καταλάβετε πως είναι μια πράξη ευσπλαχνίας και αγάπης το γεγονός ότι σας έχω αφαιρέσει την ανάμνηση… αφ’ ενός με σκοπό να σας προφυλάξω από τη γνώση για την προηγούμενη επίγεια ζωή που έχετε αφήσει πίσω σας και αφετέρου για να σας δώσω τη δυνατότητα να γίνετε χωρίς περιορισμούς ευτυχισμένοι… Ωστόσο δεν σας αφήνω και χωρίς καμία γνώση, έστω και αν μια τέτοια γνώση δεν μπορεί να αποδειχθεί.

Έτσι λοιπόν γνωρίζετε για την προηγούμενη κατάστασή σας, χωρίς όμως να σας βαραίνει ιδιαίτερα, επειδή την έχετε ξεπεράσει. Ωστόσο το ότι γνωρίζετε σχετικά μπορεί να σας παρακινεί να αυξήσετε τον πνευματικό σας αγώνα, ο οποίος όμως διεξάγεται με απόλυτα ελεύθερη θέληση, οπόταν αποκομίζετε τεράστια ευλογία…

Γι’ αυτό το λόγο μόνο σας λέω επανειλημμένα, να μην απορρίπτετε τίποτα, αλλά να λαβαίνετε υπ’ όψη σας όλα όσα σας αποκαλύπτονται σχετικά με το σκοπό και το στόχο της ζωής σας στη γη. Και συλλογισθείτε επίσης γύρω από αυτή τη γνώση που σας πληροφορεί για την ύπαρξή σας πριν από την τωρινή σας ενσάρκωση.

Σκεφθείτε το και διαμορφώστε τη ζωή σας να είναι πάντα έτσι ώστε να μπορείτε να δώσετε λόγο γι’ αυτήν στον εαυτό σας και να μη χρειάζεται να φοβάστε να λογοδοτήσετε γι’ αυτήν σ’ Εμένα. Πιστέψτε όμως ότι δεν είναι άσκοπη η ύπαρξή σας πάνω στη γη. Και ότι ο σκοπός της δεν είναι απλά η συντήρηση και η ικανοποίηση του σώματος σας, που είναι παροδικό και που μόνοι σας εσείς δεν μπορείτε να καθορίσετε πόσο θα ζήσει.

Ακόμη και αν δεν είσαστε πρόθυμοι να δεχθείτε άλλες γνώσεις από αυτά που ξέρετε, αν δεν θέλετε να αποδεχθείτε πράγματα που «δεν αποδεικνύονται», τουλάχιστον προσέξετε σωστά το «Λόγο του Θεού». Γιατί αν τον ακούσετε προσεκτικά και με πίστη, μπορεί να φέξει επίσης ένα μικρό φως μέσα σας, οπότε θα καταλάβετε κάποια πράγματα τα οποία θα σας φανούν πιστευτά, παρ’ όλο που επίσης δεν μπορούν να αποδειχθούν. Προσπαθήστε μόνο να συνδεθείτε με κάποιον τρόπο με το πνευματικό βασίλειο, είτε με τις σκέψεις σας ή με το να κατευθύνετε τη θέλησή σας ή με το να κατευθύνετε τη θέλησή σας προς το Δημιουργό σας, ή επίσης με πράξεις αγάπης, οι οποίες είναι ο πιο ασφαλής σύνδεσμος μαζί Μου… Τότε θα κατανοήσετε κάποια μυστικά τα οποία θα σας φανερωθούν από μόνα τους, ώστε να βοηθηθείτε να διανύσετε μ’ επιτυχία το σύντομο τελευταίο στάδιο της εξέλιξής σας…

Αλλά μην ξοδεύετε τη ζωή σας εντελώς αμέτοχοι, μην αφήνετε μόνο τις σωματικές σας επιθυμίες να κυριαρχούν καθ’ όλα στη σκέψη σας, διότι γύρω σας έχω δημιουργήσει πολλά πράγματα που μπορούν να σας παρακινήσουν να σκεφθείτε… Σας περιβάλλουν κάθε είδους θαύματα, τα οποία είναι έργα της Αγάπης και της Δύναμής Μου τα οποία θα πρέπει επίσης να σας αποδεικνύουν την ύπαρξή Μου… Και τότε προσπαθήστε να συνδεθείτε με Αυτόν που σας αποκαλύπτεται μέσα στην πλάση… Τότε θα αποφύγετε την τρομακτική μοίρα να περάσετε και εσείς οι ίδιοι ξανά μέσα από τα δημιουργήματα που βλέπετε και θα απελευθερωθείτε από τον αναγκαστικό περιορισμό μέσα σε μια υλική μορφή, μπορώντας έτσι να περάσετε στο μακάριο βασίλειο των πνευμάτων. Εκεί θα ζείτε πια σε ελευθερία, σε φως, σε μακαριότητα…

Αμήν

(Αρ. 8564-20.7.1963)

 Η διαδικασία επιστροφής στο Θεό

Κανένα πράγμα το οποίο προήλθε κάποτε από Μένα και τη Δύναμή Μου, δεν μπορεί να πάει για πάντα χαμένο… Η υπόστασή του παραμένει, διότι είναι ακατάλυτο και επιστρέφει απαράβατα σε Μένα, την προαιώνια Πηγή ενέργειας γιατί αυτός είναι ο νόμος της αιώνιας Τάξης Μου. Ωστόσο η οντότητα η οποία προήλθε από Μένα ως τέλειο, θεϊκό ον, μπορούσε, χάρη στη θέλησή της που ήταν ελεύθερη, να μετατραπεί στο αντίθετο, μπορούσε να αποποιηθεί την τελειότητά της και να γίνει ένα αντίθεο ον… Αυτό και έκανε, χωρίς να την εμποδίσω, δεδομένου ότι είχα ένα συγκεκριμένο σχέδιο. Διότι είχα θέσει ένα στόχο για όλα τα όντα που είχαν «δημιουργηθεί», να εξελιχθούν δηλαδή σε αληθινά «παιδιά» Μου, τα οποία δεν θα τα είχα «πλάσει», όπως θα ήθελα εγώ, παρά τα οποία έπρεπε εκούσια από μόνα τους να αυτοδιαμορφωθούν σε παιδιά Μου…

Γι’ αυτό το λόγο λοιπόν δεν τα εμπόδισα να αποστατήσουν από Μένα, παρά σχεδίασα για όλα τα πεσμένα όντα μια διαδικασία επανόδου κοντά Μου. Δηλαδή την ενέργεια που είχε εκπορευθεί κάποτε από Μένα υπό τη μορφή των διαφόρων όντων, τη μεταμόρφωσα σε κάθε είδους δημιουργήματα. Διέλυσα τα όντα σε αμέτρητα μόρια, τα οποία έδωσαν ζωή στα διάφορα δημιουργήματα και έτσι η δύναμη εκείνη ενεργοποιήθηκε σύμφωνα με το Θέλημά Μου… με άλλα λόγια το κάθε δημιούργημα υπακούοντας το φυσικό νόμο, εκτελούσε το καθήκον που του είχε ανατεθεί, διότι δεν άφησα να γίνει τίποτα χωρίς αιτία και σκοπό… Το κάθε δημιούργημα είχε τον προορισμό του και η αγάπη, η σοφία και η δύναμή Μου έφτιαξαν έναν γήινο κόσμο, ο οποίος περιείχε όλα εκείνα τα μόρια των πεσμένων ψυχών. Αυτά ωρίμαζαν σιγά – σιγά προς τα πάνω, με το σκοπό πάλι κάποια στιγμή να ξανασμίξουν μεταξύ τους σαν ξεχωριστά όντα, επειδή θα έπρεπε πάλι στο μέλλον να ενσαρκωθούν στον άνθρωπο συνιστώντας το πρωταρχικό πνεύμα που είχε κάποτε εκπέσει από το Θεό. Και τότε θα έπρεπε να περάσουν την τελευταία δοκιμασία της θέλησής τους, να στραφούν δηλαδή εθελοντικά προς Εμένα, όπως κάποτε είχαν απομακρυνθεί εθελοντικά από κοντά Μου… Αυτή λοιπόν η ατέλειωτα μακριά εξέλιξη προς τα πάνω, σημαίνει μια πορεία ταπείνωσης για το πρωταρχικό ον που έχει διαλυθεί σε άπειρα μόρια, σε αντίθεση δηλαδή με την πτώση του, η οποία οφείλετο στην αλαζονεία και τη μανία που είχε να κυριαρχεί…

Ο μόνος τρόπος για να επιστρέψουν τα όντα στην αρχή τους είναι υπηρετώντας συνεχώς. Η υπηρεσία αυτή γίνεται βέβαια υποχρεωτικά, ώσπου κάποια στιγμή το ον να έχει ολοκληρωθεί και να έχει γίνει άνθρωπος, οπόταν οφείλει να υπηρετήσει πλέον εθελοντικά, ωθούμενος Μόνο από την αγάπη του… πράγμα που τότε εγγυάται τη βέβαιη τελείωσή του σε αυτή τη γη. Είναι ατέλειωτα μακρύς ο δρόμος τον οποίο πρέπει να καλύψει το πνεύμα που αποστάτησε κάποτε, μέχρι να μπορέσει να πάρει την τελευταία του απόφαση σαν άνθρωπος σε κατάσταση απόλυτα ελεύθερης θέλησης…. Κι αυτός ο δρόμος είναι τόσο απερίγραπτα οδυνηρός, που γι’ αυτό αφαιρείται από τον άνθρωπο η ανάμνησή του, ούτως ώστε να μπορεί ν’ αποφασίσουν ελεύθερα. Ενώ εάν γνώριζε τον πόνο και τη δυστυχία που πέρασε όσο δεν ήταν ελεύθερος, δεν θα μπορούσε να θέλει και να σκέφτεται ελεύθερα σαν άνθρωπος. Γιατί ο φόβος θα τον ωθούσε μεν προς στη σωστή απόφαση, αλλά αυτό δεν θα είχε καμία αξία για την ψυχή και την τελειοποίησή της…

Ο άνθρωπος πρέπει να υπηρετεί ελεύθερα, ωθούμενος από αγάπη και να φθάσει μόνος του στην ωριμότητα, γι’ αυτό άλλωστε διανύει το δρόμο του πάνω στη γη… Διότι ο άνθρωπος είναι εκείνο το πρωταρχικό πνεύμα το οποίο έπεσε κάποτε, στο οποίο η απέραντη Αγάπη Μου προσφέρει κάθε δυνατότητα προκειμένου να γίνει ξανά αυτό που ήταν στην αρχή: ένα ον ύψιστης τελειότητας. Τώρα όμως θα έχει φθάσει από μόνο του αυτόβουλα στην τελειότητα, την οποία Εγώ δεν μπορούσα να του δώσω, ούτως ώστε τώρα το «δημιουργημένο έργο» θα έχει γίνει ομοίωμά Μου, θα έχει γίνει «παιδί» Μου…

Αυτός είναι ο στόχος που έθεσα απαρχής, ο οποίος απαίτησε μια ατέλειωτα μακριά πορεία εξέλιξης και συνιστά το «προαιώνιο σχέδιο για τη σωτηρία». Να ξέρετε λοιπόν ότι εσείς είσαστε εκείνο το εκπεσόν πνευματικό στοιχείο, το οποίο βρίσκεται λίγο πριν την εκπλήρωση του στόχου. Ο δε στόχος σημαίνει ότι συνδέεστε αυτόβουλα μαζί Μου, πράγμα που σημαίνει πάλι ότι πρέπει να μεταμορφώσετε το είναι σας σε αγάπη για να μπορέσετε να ενωθείτε μαζί Μου, που είμαι η αιώνια Αγάπη. Ξέρετε λοιπόν τώρα ότι η ύπαρξή σας δεν άρχισε με την ανθρώπινη υπόσταση, αλλά ότι υπάρχετε εδώ και άπειρο καιρό…

Ξέρετε ότι προφανώς Εγώ δεν σας δημιούργησα σε μια τέτοια κατάσταση που κάθε άλλο παρά τέλεια μπορεί να ονομασθεί, αφού σαν άνθρωποι έχετε αδυναμίες και ελαττώματα. Εφόσον δεν είσαστε τέλεια όντα, συνεπώς δεν μπορεί ποτέ να προήλθατε σε αυτή την κατάσταση από Μένα, που μόνο τέλεια όντα μπορώ να δημιουργήσω. Αυτή η γνώση λοιπόν θα πρέπει να σας βάλει σε σκέψεις και να σας οδηγήσει στην αναγνώριση ότι και η επίγεια ζωή σας πρέπει να έχει επίσης ένα σκοπό. Να επιστρέψετε δηλαδή στην τελειότητα, την οποία είχατε πρωταρχικά και την οποία αποποιηθήκατε εκούσια…

Ξέρετε λοιπόν επίσης και για την αποστολή σας, η οποία συνίσταται στο να μεταμορφώσετε το είναι σας σε αγάπη που αποτελεί το πρωταρχικό στοιχείο σας, αφού είσαστε όμοιοι μ’ Εμένα ως προς την πρωταρχική ουσία σας. Τώρα σαν άνθρωποι είσαστε ακόμη πολύ μακριά από την τελειότητα, ωστόσο είσαστε και παραμένετε δημιουργήματα του Θεού τα οποία δεν μπορούν ποτέ να χαθούν. Πάντα θα φροντίζω για την τελειοποίησή σας, ούτε πρόκειται να σας εγκαταλείψω ποτέ και κάποια μέρα θα φθάσετε σίγουρα στον τελευταίο στόχο, να ενωθείτε απόλυτα μαζί Μου και να μείνουμε ενωμένοι για όλη την αιωνιότητα… Το γεγονός ότι ελάχιστα γνωρίζετε σχετικά σαν άνθρωποι, οφείλεται στον πολύ χαμηλό βαθμό αγάπης που έχετε, ειδάλλως θα είχατε πλήρη γνώση. Σε αυτή την περίπτωση όμως θα ήσασταν (είσαστε!) ήδη κοντά στην τελειοποίησή σας. Αυτή τη γνώση σας τη δίνω μόνο όταν είσαστε έτοιμοι να τη δεχθείτε… μόνο όταν ζητάτε να μάθετε για τις σχέσεις που επικρατούν ανάμεσα σε σας τους ίδιους, τον Θεό και προαιώνιο Δημιουργό σας και ολόκληρη τη Δημιουργία…

Τότε θα γνωρίζετε πραγματικά όλη την Αλήθεια και θα βαδίσετε συνειδητά τώρα πια την επίγεια πορεία σας με σκοπό την τελική ένωση μαζί Μου… Θα κατακτήσετε την τελειότητα και μαζί μ’ αυτήν μια ζωή μακαριότητας, που δεν έχει τέλος ποτέ…

Αμήν

(Αρ. 4040-15.5.1947)

 Η εποχή της σωτηρίας με τον Ιησού Χριστό

Η μέρα της Κρίσης αποτελεί το τέλος μιας εποχής η οποία ήταν εξαιρετικά σημαντική για την εξέλιξη του πνευματικού στοιχείου. Γιατί σε αυτή την εποχή ήρθε στη γη ο Ιησούς Χριστός, ο απεσταλμένος του Θεού, ένας γιος του Φωτός ο Οποίος κατέβηκε από το πνευματικό βασίλειο για να σώσει την ανθρωπότητα.

Η εξέλιξη του πνευματικού στοιχείου είχε μείνει στάσιμη, δεν εμφανιζόταν καμία πρόοδος πια, δεν υπήρχε καμία προσπάθεια με στόχο το Θεό, το Φως, την αιώνια Αλήθεια. Κα η αγάπη είχε παγώσει μεταξύ των ανθρώπων… στη γη είχε επέλθει το πιο χαμηλό πνευματικό σημείο, γι’ αυτό χρειαζόταν βοήθεια ειδάλλως όλο το πνευματικό στοιχείο θα χανόταν παρασυρόμενο προς αυτόν, ο οποίος υπήρξε η αιτία του μεγάλου σκότους, στον πνευματικό κόσμο.

Η βοήθεια ήταν άμεσα απαραίτητη, αλλά μόνο υπό τη μορφή μιας ακτίνας Φωτός μπορούσε να δοθεί από τους ουρανούς… Έπρεπε μία οντότητα του Φωτός να πορευθεί την πορεία στη γη, για να διδάξει τους ανθρώπους. Ταυτόχρονα δε, να δώσει με το δικό της παράδειγμα σωστής διαβίωσης, την απόδειξη ότι ήταν δυνατό να πραγματοποιηθεί αυτό που απαιτούσε ο Θεός από τους ανθρώπους οι οποίοι ήθελαν να απελευθερωθούν από την εξουσία του αντιμάχου Του. Και μια τέτοια οντότητα Φωτός ήταν ο Ιησούς ως προς την ψυχή Του, ενώ το σώμα Του ήταν άνθρωπος με όλες τις αδυναμίες και τις ορμές που χαρακτηρίζουν την ανθρώπινη φύση, τις οποίες έπρεπε να καταπολεμήσει όπως κάθε άλλος άνθρωπος. Η ψυχή Του βέβαια έτεινε προς το Θεό, χωρίς ωστόσο να γνωρίζει την προέλευσή της, διότι με το που έγινε άνθρωπος της είχε αφαιρεθεί κάθε ανάμνηση τους παρελθόντος της. Έπρεπε ο άνθρωπος Ιησούς να διατρέξει την ίδια πορεία με τους άλλους στη γη, ειδάλλως το έργο Του για τη σωτηρία δεν θα μπορούσε να μετρήσει σαν τέτοιο, ειδάλλως δεν θα αποτελούσε μια θυσία εξιλέωσης, την οποία θα πρόσφερε στο Θεό για τις αμαρτίες της ανθρωπότητας.

Και γι’ αυτό έπρεπε ο άνθρωπος Ιησούς ν’ αγωνισθεί και να παλέψει… Έπρεπε να νικήσει στον ίδιο τον αγώνα ενάντια στο σκοτάδι που απαιτείται από όλους τους ανθρώπους, τον οποίο κανένας δεν μπορεί να αποφύγει, εάν θέλει να γίνει αιώνια μακάριος.

Και βγήκε νικητής από τον αγώνα ενάντια στο σκοτάδι, δίνοντας έτσι στους ανθρώπους την απόδειξη ότι η νίκη είναι δυνατή όταν την επιδιώκει κανείς με όλες του τις δυνάμεις. Διότι αν και η ψυχή του είχε μέσα της τον πόθο για το Θεό, για την αληθινή της πατρίδα, το σώμα Του ωστόσο έπρεπε να πληρώσει το τμήμα για το πέρασμα στη γη. Γι’ αυτό κάθε πρόοδος ήταν μια πράξη ελεύθερης θέλησης, κάθε υψηλότερος βαθμός ωριμότητας που κατακτούσε ήταν αποτέλεσμα της υπερνίκησης του κόσμου, η ανταμοιβή για τον αγώνα ενάντια στον ίδιο τον εαυτό Του, ενάντια σε όλες τις εγκόσμιες επιθυμίες και για τις εθελοντικές στερήσεις σε γήινες χαρές και απολαύσεις.

Κι αυτή τη θέληση έδειξε ο άνθρωπος Ιησούς… Απελευθερώθηκε από τα δεσμά Του, αναζήτησε και βρήκε την πλήρη ένωση με το Θεό ήδη πάνω στη γη. Και ταυτόχρονα έσωσε ολόκληρη την ανθρωπότητα από τα δεσμά του θανάτου, γιατί ο Θεός δέχτηκε τη θυσία που Του πρόσφερε ένας αδύναμος άνθρωπος για ολόκληρη την ανθρωπότητα…

Και γι’ αυτό ετούτη η περίοδος είχε τεράστια σημασία τόσο για την ανθρωπότητα όσο επίσης και για το πνευματικό στοιχείο, το οποίο υποφέρει ακόμη εγκλεισμένο μέσα στην ύλη και πρέπει ακόμη να διανύσει το μακρύ δρόμο της εξέλιξης. Αυτό το πνευματικό στοιχείο αισθάνεται την ελάφρυνση και πιέζει να ενσαρκωθεί σαν άνθρωπος, ώστε να μπορέσει να αξιοποιήσει τα ελέη που εξασφάλισε το έργο της σωτηρίας, με σκοπό να πετύχει την τελειωτική απελευθέρωση από την υλική μορφή. Παρ’ όλα αυτά το πνευματικό στοιχείο που έχει ήδη ενσαρκωθεί σαν άνθρωπος, δεν δίνει καθόλου ή ελάχιστη σημασία σε αυτό το έργο και αφήνει να περνάει άσκοπα μια περίοδος χάριτος, την οποία θα έπρεπε και θα μπορούσε να αξιοποιήσει με μεγάλη επιτυχία.

Η ανθρωπότητα δεν συλλαμβάνει το νόημα αυτής της εποχής και παραμένει αμαρτωλή και ένοχη… Και γι’ αυτό έχει προβλεφθεί ο τερματισμός αυτής της εποχής που έχει παραχωρηθεί στο πνευματικό στοιχείο για να εξελιχθεί προς τα πάνω. Και από αιωνιότητες είναι καθορισμένη η μέρα που θα ζητηθεί να λογοδοτήσουν ζωντανοί και πεθαμένοι… η μέρα της Κρίσης κατά την οποία θα πρέπει όλοι να δώσουν λόγο για τη στάση τους προς τον Ιησού Χριστό και για τον τρόπο ζωής τους, όπου θα λάβουν την αμοιβή ή την τιμωρία τους, ανάλογα με το τι αξίζουν…

Και πηγαίνετε με τεράστια βήματα προς αυτή την τελευταία μέρα… Συνειδητοποιείστε την τεράστια σημασία της και αξιοποιείστε τον ελάχιστο υπόλοιπο χρόνο για τη σωτηρία της ψυχής σας. Αναζητείστε καταφύγιο στον Ιησού Χριστό και ζητείστε Του να σας παρασταθεί και Αυτός θα σας σώσει ακόμη και την τελευταία στιγμή, εάν το θέλετε να σας σώσει, εάν πιστεύετε στην αποστολή Του και Τον αναγνωρίζετε σαν Υιό του Θεού, ο οποίος κατέβηκε από τα ύψη για να ελευθερώσει την ανθρωπότητα από την εξουσία του Σατανά… Πιστέψτε σ’ Αυτόν και ζητείστε Του δύναμη και δεν θα χρειασθεί να φοβάστε την τελευταία μέρα, για σας δεν θα είναι η καταδίκη αλλά η σωτηρία σας, φθάνει να αφεθείτε σ’ Αυτόν και στο έλεός Του…

Αμήν

(Αρ. 9025-1.8.1965)

 Το παγκόσμιο ολοκαύτωμα… η τεράστια φυσική καταστροφή… οι άνθρωποι εμπρός στην τελευταία απόφαση….

Τίποτα δεν θα μείνει κρυφό σε σας που έχετε προσφερθεί να Με υπηρετήσετε, διότι τα τελευταία γεγονότα θα είναι τόσο δραματικά, ώστε δεν μπορείτε να μείνετε σε άγνοια, ιδιαίτερα μάλιστα, εφόσον θέλω μέσα από το στόμα σας να μιλήσω σε όλους τους άλλους ανθρώπους.

Γι’ αυτό πρέπει να ξέρετε επίσης ότι αρκεί μια πολύ μικρή αφορμή για να ξεκινήσει μια καταστροφή, η οποία αρχικά μπορεί να φαίνεται καθαρά εγκόσμια. Αυτή θα αποτελέσει όμως το σημάδι για τη φυσική καταστροφή που θα επακολουθήσει, την οποία βέβαια δεν προκαλεί η ανθρώπινη θέληση. Ωστόσο είναι αποτέλεσμα της ανθρώπινης θέλησης, από την άποψη ότι εκείνη είναι που θα πυροδοτήσει ένα παγκόσμιο ολοκαύτωμα, το οποίο μόνο η Θέλησή Μου θα μπορεί να τερματίσει.

Κι επειδή η ανθρωπότητα πάντα δίνει σημασία μόνο σε όσα συμβαίνουν στον κόσμο, θα πρέπει να συμβεί κάτι που να τους είναι ανεξήγητο… Θα πρέπει το βλέμμα των υλιστών ανθρώπων να στραφεί αναγκαστικά στην επέμβασή Μου και όλες οι ανθρώπινες προθέσεις θα πρέπει να παραμερισθούν εν όψει του γεγονότος ότι στο σύμπαν προετοιμάζεται κάτι το οποίο μπορεί να πλήξει τελικά τους πάντες… Έτσι, θα πρέπει να μάθουν να φοβούνται το Θεό και όχι τους ανθρώπινους εχθρούς τους… Και άσχετα αν ο καθένας θέλει να πιστεύει σ’ ένα θεό ή όχι, ωστόσο αυτό το γεγονός στο κοσμικό διάστημα, αποτελεί μεγαλύτερη απειλή από το παγκόσμιο ολοκαύτωμα, το οποίο τώρα περνάει σε δεύτερη μοίρα. Διότι τώρα είναι η πνευματική στάση του καθενός απέναντι στο Δημιουργό και Συντηρητή των πάντων που αποφασίζει εάν η φυσική καταστροφή θα έχει συνέπειες και ποιες…

Είτε το πιστεύετε, είτε όχι, αυτό το γεγονός πλησιάζει με τεράστια ταχύτητα. Ελάχιστος χρόνος μόνο σας απομένει και εσείς που το γνωρίζετε, θα πρέπει να επιστήσετε την προσοχή του κάθε συνανθρώπου σας χωριστά σε αυτά που τον περιμένουν, ακόμη και αν δεν σας πιστέψουν, ωστόσο τα ίδια τα γεγονότα θα σας επαληθεύσουν… διότι παράλληλα πλησιάζει και το τέλος πιο κοντά… αυτή η φυσική καταστροφή είναι το τελευταίο προμήνυμα, αλλά ποιος θα το λάβει σοβαρά υπ’ όψιν του;

Οι άνθρωποι θα το δουν μόνο σαν μια φυσική καταστροφή, χωρίς να μπορούν να το συνδυάσουν με την πνευματική κατάσταση της ανθρωπότητας… εκτός από τους λίγους εκείνους, που το πνεύμα τους έχει αφυπνισθεί, οι οποίοι όμως δεν θα εισακούονται και θα προειδοποιούν μάταια για το τελευταίο τέλος, προς το οποίο πηγαίνουν οι άνθρωποι αναπόφευκτα.

Μην αγνοείτε τα σημάδια που βλέπετε, διότι όλα αυτά σας υπενθυμίζουν ότι ζείτε στην τελευταία εποχή. Και αναλογισθείτε ότι λίγος καιρός σας μένει πλέον, κατά τον οποίο πρέπει να πάρετε την απόφαση να στραφείτε προς Εμένα, που μπορώ να σας σώσω από κάθε κίνδυνο και θα το κάνω… ή να στραφείτε ξανά προς τον αντίμαχο Μου, ο οποίος θέλει να σας καταστρέψει πάλι για αμέτρητο διάστημα. Δεν μπορείτε να γνωρίζετε εκ των προτέρων ποια μέρα και ώρα θα συμβεί, επειδή δεν πρέπει να επηρεασθεί η ελεύθερη θέλησή σας, αλλά μπορώ να σας πω με βεβαιότητα ότι δεν έχετε πια πολύ χρόνο.

Αλλά αυτό το γεγονός παγκόσμιων διαστάσεων θα αγγίξει όλους σας και γι’ αυτό δίνετε λίγη μόνο προσοχή σε αυτά που σας λέω Ενώ… Θα ξεσπάσει με τεράστια σφοδρότητα επάνω σας, έτσι που δεν θα ξέρετε πως να προφυλαχθείτε… Ωστόσο ακούστε αυτό τουλάχιστον, ότι δηλαδή μόνο Εγώ μπορώ να σας προσφέρω προστασία, ότι θα πρέπει να καταφύγετε σ’ Εμένα για να οδηγηθείτε μέσα από όλους τους κινδύνους που θ’ απειλούν το σώμα και την ψυχή σας. Κι ας αναγνωρίσετε τουλάχιστον αυτό το ένα και μοναδικό πράγμα, ότι δηλαδή δρα μια ανώτερη Δύναμη και ότι θα πρέπει να επικαλεσθείτε αυτή την ανώτερη Δύναμη, διότι διαφορετικά δεν έχετε καμία ελπίδα σωτηρίας. Γιατί ο αντίμαχός Μου θα χρησιμοποιήσει άλλη μια φορά κάθε δύναμη προκειμένου να σας φέρει υπό το κράτος του. Κι όποιος στο λίγο διάστημα που μεσολαβεί ως το τέλος δεν επιλέξει Εμένα, θα φυλακισθεί μέσα στην ύλη και θα χρειασθεί να διανύσει ξανά τον ατέλειωτο δρόμο που περνάει μέσα από τις κτίσεις της νέας γης…

Αμήν

(Αρ. 2803-7/8.7.1943)

 Το τέλος του παγκόσμιου ολοκαυτώματος και η αποκατάσταση της θείας Τάξης

Είναι αδύνατο να αποκατασταθεί η τάξη στον κόσμο όσο οι άνθρωποι θα νιώθουν μίσος και φθόνο, διότι αυτές οι δυο είναι αντίθετες ιδιότητες, οι οποίες καταστρέφουν αναγκαστικά την κάθε είδους τάξη, όπως εξάλλου το κάθε τι που είναι ενάντιο στο Θεό, στρέφεται ενάντια στη θεία Τάξη. Κι η παντελής έλλειψη αγάπης στον κόσμο δεν δείχνει ποτέ εποικοδομητική, παρά επενεργεί πάντα καταστροφικά. Όπως είναι ευνόητο μια τέτοια καταστροφική κατάσταση δεν μπορεί να κρατήσει για πολύ. Γι’ αυτό το λόγο ο ίδιος ο Θεός θα την τερματίσει με έναν τέτοιο τρόπο, ο οποίος όμως και αυτός θα επιφέρει πλήρη αταξία, ωστόσο η θεία Σοφία τον έκρινε ως το μόνο μέσον για την επαναφορά της Τάξης.

Η ανθρωπότητα από μόνη της δεν κάνει καμία προσπάθεια για να τερματισθεί ένας πόλεμος ο οποίος σκορπάει πόνο και ατέλειωτη δυστυχία σε ολόκληρο τον κόσμο, κατά συνέπεια θα πρέπει να τερματισθεί με έναν άλλο τρόπο. Παρ’ όλα αυτά η δυστυχία πάνω στη γη δεν θα λιγοστέψει, γιατί η ανθρωπότητα χρειάζεται τη δυστυχία.

Πρέπει οι άνθρωποι να επιστρέψουν στην παλαιά Τάξη, πρέπει να μάθουν ξανά να μην εποφθαλμιούν τα υπάρχοντα του διπλανού τους, τα οποία ποθούν ν’ αποκτήσουν και για να τα κάνουν δικά τους πολεμούν με τα πιο ολέθρια όπλα. Γιατί η μανία για τα υλικά αγαθά θα έχει προκαλέσει το παγκόσμιο ολοκαύτωμα, το οποίο δύσκολα πια να σβήσει… Όμως δεν προσφέρει κανένα υλικό όφελος στους ανθρώπους, παρά αντίθετα τεράστιες υλικές απώλειες, για την έκταση των οποίων δεν πληροφορούνται καν οι άνθρωποι. Διότι ο κάθε θρίαμβος έχει εξαγορασθεί με απερίγραπτες απώλειες, τόσο σε υλικά αγαθά, όσο και σε ανθρώπινες ζωές.

Ωστόσο η ανθρωπότητα έχει γίνει αδιάφορη απέναντι σε τέτοιες απώλειες και δεν δίνει σημασία στο τι αποτελέσματα γεννάει η ανθρώπινη θέληση. Γι’ αυτό όμως επεμβαίνει η ίδια η θεία θέληση, προκειμένου να προκαλέσει μια βίαιη μεταστροφή των παγκόσμιων εξελίξεων… Διότι η μόνη δυνατότητα να αλλάξει η νοοτροπία των ανθρώπων μπορεί να υπάρξει μόνο όταν νιώσουν ότι οι ίδιοι είναι ανίσχυροι, ότι μια Δύναμη, που είναι πιο δυνατή από αυτούς, τους παίρνει τα ηνία από το χέρι και κάνει εντελώς άχρηστη τη δική τους τη θέληση.

Στο πνευματικό σκοτάδι στο οποίο ευρίσκονται, οφείλεται η σκληρόκαρδη συμπεριφορά τους και ταυτόχρονα η ασπλαχνία τους είναι η αιτία για αυτό το σκοτάδι… Γι’ αυτό θα πρέπει να αναδυθεί σαν αστραπή μέσα τους η επίγνωση ότι κάνουν λάθος στις σκέψεις τους, ότι κυνηγώντας τους λάθος στόχους βγαίνουν από το δρόμο τους, εάν δεν επιστρέψουν στη θεία Τάξη και αν δεν αλλάξουν ριζικά τη ζωή τους. Η θεία λοιπόν επέμβαση έχει σκοπό να τους φέρει σαν μια αστραπή αυτή την επίγνωση, αν και απέχουν πολύ ακόμα από το να πιστέψουν σε μια ανώτερη Δύναμη που κρατάει τα πεπρωμένα τους στα χέρια της… Όμως για να πιστέψουν θα πρέπει να σκεφθούν πρώτα. Και θ’ αρχίσουν να σκέφτονται όταν θα δουν ότι τα πάντα παίρνουν μια διαφορετική τροπή, από εκείνη που υπολόγιζαν οι ίδιοι οι άνθρωποι.

Πρόκειται για ένα χάος, τόσο πνευματικό όσο και επίγειο, το οποίο προκλήθηκε από την ανθρώπινη θέληση και χωρίς την επέμβαση του Θεού θα αυξανόταν όλο πιο πολύ, ώσπου θα κατέληγε στην τελική εξολόθρευση. Γιατί η ανθρωπότητα δεν σέβεται πια τη θεϊκή Τάξη, εκτός από ελάχιστους, οι οποίοι είναι αφοσιωμένοι στο Θεό και προσπαθούν να ακολουθήσουν το Θέλημά Του. Όμως αυτοί οι λίγοι άνθρωποι δεν μπορούν να σταματήσουν την πορεία των γεγονότων. Αντίθετα αποτελούν επιπλέον αφορμή για να ληφθούν σκληρότερα μέτρα ενάντια στη θεία Τάξη. Τότε έχει έρθει ο καιρός όπου η ανθρωπότητα υποδουλώνεται στη θέληση του αντίμαχου του Θεού και οι σκέψεις και οι πράξεις της γίνονται όλο πιο σκληρές.

Η επέμβαση του Θεού έχει σαν αποτέλεσμα απερίγραπτη δυστυχία και εξαθλίωση. Παρ’ όλα αυτά είναι η μοναδική δυνατότητα για τους ανθρώπους να ξαναοδηγηθούν στη θεία Τάξη και να αντιστρέψουν την πνευματική τους κατάσταση, αν και αυτό δε θα συμβεί παρά με ελάχιστους ανθρώπους. Γι’ αυτό το λόγο ο χρόνος του τελειωτικού αφανισμού όποιου δεν θέλει να μεταστραφεί, πλησιάζει διαρκώς πιο κοντά, όπως έχει προαναγγελθεί με το λόγο και με τη γραφή…

Αμήν

(Αρ. 7083-4.4.1958)

 Το έργο που πρόσφερε ο άνθρωπος Ιησούς επειδή συμπόνεσε τους ανθρώπους

 Σκεφθείτε κάθε φορά πόσο απέραντη είναι η αγάπη Μου, που Με παρακίνησε να φέρω σε πέρας το έργο για τη λύτρωσή σας. Όλα όσα έζησε και τράβηξε ο άνθρωπος Ιησούς πάνω στη γη, ήταν από αγάπη για τους συνανθρώπους του, γιατί γνώριζε σε τι μεγάλη πνευματική φτώχεια βρίσκονταν. Γνώριζε ήδη από την ανθρώπινη κατάστασή του τη μεγάλη ενοχή που βάραινε τους ανθρώπους και την ανυπαρξία οποιασδήποτε ελπίδας να απαλλαγούν από αυτήν χωρίς βοήθεια. Αυτή η γνώση είχε προέλθει από τη ζωή του, η οποία ήταν όλο αγάπη, γι’ αυτό λυπόταν την ανθρωπότητα και ήθελε να τη βοηθήσει.

Παράλληλα όμως, σαν αποτέλεσμα πάλι της αγάπης Του, καταλάβαινε ότι είχε μια αποστολή να εκπληρώσει. Ότι δηλαδή τον είχα στείλει Εγώ ο Ίδιος στη γη προκειμένου να Μου χρησιμέψει σαν ένα περίβλημα για να λυτρώσω Εγώ ο Ίδιος τους ανθρώπους από την ενοχή τους, μέσα από Αυτόν. Έτσι τη ζωή του τη γέμισε αυτή η αποστολή. Επρόκειτο για μια πορεία γεμάτη απερίγραπτους πόνους και βάσανα τα οποία ήταν απαραίτητα για την ωρίμανσή του. Ήδη η παραμονή της ψυχής του ανάμεσα στους αμαρτωλούς ανθρώπους ήταν γι’ αυτόν ένα ασύλληπτο μαρτύριο. Γιατί η ψυχή του είχε κατέβει από το βασίλειο του φωτός στο πεδίο του σκότους.

Όμως το γήινο περίβλημα που έκρυβε την ψυχή του, έπρεπε πρώτα να εξαγνιστεί χάρη σ’ αυτά που στερήθηκε και υπόφερε, χάρη στην αδιάκοπη πάλη στις επιθυμίες και τα πάθη τα οποία προσπαθούσαν να βρουν έδαφος να κολλήσουν επάνω του. Έτσι μπόρεσε να γίνει ένα άξιο σκεύος για Μένα τον ίδιο, το οποίο κατέλαβα εξ ολοκλήρου και έτσι έγινα ένα μαζί Του.

Τότε πια άρχισε η ουσιαστική αποστολή Του: να φέρει το φως στους ανθρώπους, να τους μεταδώσει την αλήθεια, να τους κηρύξει το ευαγγέλιο της Αγάπης, δείχνοντάς τους έτσι με το παράδειγμά του το δρόμο που θα έπρεπε να βαδίσουν και οι ίδιοι αν ήθελαν μετά το θάνατο τους να περάσουν στο βασίλειο του Φωτός και της ευδαιμονίας. Και το αποκορύφωμα της γήινης πορείας Του ήταν ένα απαράμιλλο έργο ευσπλαχνίας, με τα πικρότατα πάθη Του και τον οδυνηρό θάνατο στο σταυρό σαν εξιλέωση για την ενοχή όλων των ανθρώπων.

Κι αυτή η αποστολή εκτελέστηκε από έναν άνθρωπο, όμως μέσα σε εκείνον τον άνθρωπο ήμουν Εγώ ο ίδιος που επιτέλεσα το έργο της λύτρωσης επειδή είμαι η αιώνια Αγάπη. Γιατί μόνον η Αγάπη ήταν ικανή για μια τέτοια θυσία, μόνον η Αγάπη μπορούσε να βαστάξει τα πάθη στο σταυρό και μόνον η Αγάπη είχε τη δύναμη ν’ αντέξει υπομονετικά, έχοντας πλήρη συνείδηση, ως το θάνατο Του.

Κι όταν ο άνθρωπος Ιησούς φώναξε πάνω στο σταυρό: «Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;» αυτή η κραυγή δεν ήταν παρά μια μαρτυρία ότι η Θεότητα μέσα του δεν Τον εξανάγκασε να κάνει αυτή του την πράξη. Αντίθετα ήταν μια μαρτυρία ότι ο άνθρωπος Ιησούς πρόσφερε εντελώς εθελοντικά αυτή τη θυσία για τους συνανθρώπους Του και ότι η Αγάπη μέσα του τον παρακίνησε σε αυτό το έργο χωρίς όμως να τον περιορίζει στην ελευθερία των σκέψεων και τη πράξεων του.

Ο άνθρωπος Ιησούς σήκωσε στους ώμους του όλο το βάρος της ενοχής της ανθρωπότητας και πήγε μ’ αυτό ως το σταυρό. Κανένας από σας τους ανθρώπους δεν μπορεί να το συλλάβει σε όλο του το βάθος αυτό το γεγονός. Εγώ ο Ίδιος βέβαια επιτέλεσα αυτό το έργο της συμπόνιας δεδομένου ότι χωρίς την Αγάπη ο άνθρωπος Ιησούς δεν θα ήταν ικανός να υποστεί όλα αυτά τα βασανιστήρια και τους πόνους. Από την άλλη όμως, η «Θεότητα» δεν μπορούσε να υποφέρει. Γι’ αυτό όλα τα βάσανα και τα μαρτύρια έπρεπε να τα περάσει μια ψυχή που ήταν σε θέση να υποφέρει, ένας άνθρωπος με ένα σώμα που αισθανόταν τον πόνο. Κι αυτός ο άνθρωπος πλήρωσε για όλα όσα ήταν ένοχη η ανθρωπότητα απέναντι στο Θεό. Αλλά και η ψυχή του υπόφερε απερίγραπτα, διότι επειδή προερχόταν από το βασίλειο του Φωτός, ήδη το σκοτάδι της γης σήμανε ένα απερίγραπτο μαρτύριο για εκείνη. Ο άνθρωπος Ιησούς ήταν ο «Υιός Μου» ο οποίος Μου πρόσφερε μεγάλη χαρά γιατί Μου ήταν αφοσιωμένος με όλες του τις αισθήσεις, με όλη του την αγάπη. Μέσα στην αμαρτωλή ανθρωπότητα υποτασσόταν σ’ Εμένα και η ψυχή του αναζητούσε αδιάκοπα να Με βρει, να βρει τον Θεό και προαιώνιο Πατέρα του. Αυτή του η αγάπη Με υποχρέωνε να εισρέω αδιάκοπα μέσα του και έτσι μπόρεσε να γίνει η ένωση του ανθρώπου με το Θεό, ή με άλλα λόγια, η ενανθρώπιση του Θεού έγινε δυνατή σε πλήρη συμφωνία με τους νόμους της πνευματικής Τάξης.

Γιατί ποτέ δεν θα μπορούσα να κατοικήσω μέσα σε ένα ανθρώπινο περίβλημα, που δεν θα ήταν πέρα ως πέρα γεμάτο με Αγάπη, επειδή δεν θα μπορούσα σε καμία περίπτωση να συνδεθώ με κάτι το ακάθαρτο. Η μαρτυρική πορεία του ανθρώπου Ιησού πνευματοποίησε εξαγνίζοντας κάθε ανώριμη ουσία που είχε μέσα του. Ταυτόχρονα εξιλέωσε την ενοχή ολόκληρης της ανθρωπότητας γιατί ΕΝΑΣ θυσιάστηκε για τους συνανθρώπους του από αγάπη.

Ο άνθρωπος Ιησούς με το θάνατο του δόξασε Εμένα και Εγώ δόξασα Αυτόν, γιατί τον διάλεξα σαν αιώνιο ορατό περίβλημα του Εαυτού Μου και στο πρόσωπο του έγινα Εγώ ο ίδιος θεότητα ορατή για όλα τα πλάσματά Μου, τα οποία γίνονται άξια να «δουν τον Θεό». Όσο ζείτε στη γη, μπορεί μόνο να έχετε ζωντανή μπροστά στα μάτια σας την ατέλειωτη Αγάπη Μου για σας, η οποία με το λυτρωτικό έργο σας βοήθησε να γίνεται ελεύθεροι. Ωστόσο, σε όλο της το βάθος αυτή την πράξη της ευσπλαχνίας θα την συλλάβετε μόνο όταν πια θα έχετε περάσει στο βασίλειο του Φωτός, όταν το Φως της Γνώσης θα σας διαπερνά και πάλι όπως γινόταν κάποτε.

Τότε θα μπορείτε να συμμετέχετε και εσείς, θα τη βιώνετε σαν πραγματικότητα. Τότε μόνο θα συλλάβετε την ατέλειωτη Αγάπη Μου η οποία έχει κάνει τα πάντα για να ξαναπάρει πίσω τα παιδιά της, τα οποία χάθηκαν κάποτε φορτωμένα με εκείνη τη μεγάλη ενοχή που σήμαινε η πτώση τους από ΕΜΕΝΑ.

Αμήν

( Αρ. 8463-9.4.1963)

 Ο Ιησούς υπόφερε ασύλληπτα μαρτύρια

Θα πρέπει να βάζετε κάθε τόσο με το νου σας τι υπόφερε για χάρη σας ο άνθρωπος Ιησούς, γιατί ήθελε από την αγάπη Του να σας βοηθήσει να ελευθερωθείτε από τα δεσμά του Σατανά. Σήκωσε επάνω του όλο το βάρος της ενοχής σας, τράβηξε υπεράνθρωπα μαρτύρια σαν εξιλασμό για αυτή την ενοχή και στο τέλος την πλήρωσε με τον πιο μαρτυρικό θάνατο στο σταυρό.

Όσες φορές και να σας εξηγήσει κανείς το μέγεθος της θυσίας του και των παθών του, σας είναι αδύνατον συναισθηματικά να συναισθανθείτε αυτά τα πάθη. Παρ’ όλα αυτά, θα πρέπει να τα συλλογίζεστε συχνά, ώστε να συλλάβετε μεταξύ άλλων το μέγεθος της αγάπης του για σας, η οποία Τον παρακίνησε σ’ αυτό το έργο για τη σωτηρία σας.

Η ψυχή Του ήταν αγνή και άσπιλη, κατέβηκε από τις πιο υψηλές σφαίρες του Φωτός στο σκοτεινό, βεβαρημένο με ανομίες κόσμο. Ήρθε σε μια ανθρωπότητα η οποία αμάρτησε με την αρχική πτώση της από το θεό και εξακολουθούσε να αμαρτάνει στη ζωή πάνω στη γη. Διότι βρισκόταν υπό την επήρεια του αντίθεου, ο οποίος την παρέσυρε διαρκώς να κάνει πράξεις ενάντια στο νόμο της αγάπης. Και δεν μπορούσε να του προβάλλει καμία αντίσταση, επειδή ήταν εντελώς εξασθενημένη κάτω από το βάρος της αρχικής αμαρτίας. Οι άνθρωποι βρίσκονταν μέσα σε βαθύ σκοτάδι, γι’ αυτό δεν μπορούσαν να αναγνωρίσουν εκείνον που ήταν εχθρός των ψυχών τους. Σαν αποτέλεσμα, βρίσκονταν σε χαμηλότατο πνευματικό επίπεδο από όπου ποτέ δεν θα μπορούσαν να απελευθερωθούν μόνο με τις δικές τους δυνάμεις.

Ο Ιησούς συμπόνεσε αυτή την ανθρωπότητα, που ήταν πεσμένα αδέλφια του. Αυτά τα αδέλφια θα έμεναν για πάντα αποκομμένα από τον ΠΑΤΕΡΑ τους, γι’ αυτό ήθελε να τα βοηθήσει δείχνοντάς τους το δρόμο που οδηγεί πίσω στο πατρικό τους σπίτι. Ο Ιησούς προσφέρθηκε εθελοντικά για ένα εξιλαστήριο έργο, του οποίου το μέγεθος είναι αδιανόητο για σας τους ανθρώπους. Υπόφερε σωματικά και ψυχικά, γιατί οι άνθρωποι του έκαναν όλα τα δυνατά βασανιστήρια, το καθετί που θα του προκαλούσε μαρτύριο και πόνο. Κι αυτό το έκαναν εκείνοι οι άνθρωποι που ήταν ακόλουθοι του αντίθεου, ο οποίος ήθελε με όλες του τις δυνάμεις να εμποδίσει το λυτρωτικό έργο του Ιησού.

Είναι αδιανόητο για σας τους ανθρώπους τι τράβηξε η ψυχή του στο βασίλειο του κύριου του σκότους, παραδομένος εντελώς στους βοηθούς του και στους υποτακτικούς του. Γιατί αυτή η ψυχή προερχόταν από μία θεϊκή, καταφώτεινη σφαίρα και κατέβηκε στον κάτω κόσμο, στην επικράτεια του αντίμαχου του Θεού, όπου βασίλευε απόλυτο σκοτάδι. Εκεί μέσα έπρεπε να περάσει απερίγραπτα μαρτύρια, επειδή καθετί το αμαρτωλό, το σκοτεινό, την άγγιζε επώδυνα. Διότι όλα τα αντιπνευματικά πράγματα προσκολλούνταν επάνω της και προσπαθούσαν να τη συμπαρασύρουν σε απύθμενα βάθη.

Εκείνη όμως πρόβαλε αντίσταση, χρησιμοποιώντας γι’ αυτό τη δύναμη του Θεού. Διότι η ψυχή του Ιησού ήταν γεμάτη αγάπη και αυτή η αγάπη ήταν η δύναμή της, με την οποία μπόρεσε να φέρει σε πέρας το έργο της λύτρωσης. Ο Ιησούς έβλεπε τη θλιβερή κατάσταση των ανθρώπων στη γη, έβλεπε την αδυναμία και την τυφλότητά τους. Γι’ αυτό από την αγάπη του ανέλαβε να αγωνισθεί ενάντια σε εκείνον που κρατούσε τους ανθρώπους υπό την εξουσία του. Ήταν εκείνος που τους είχε σπρώξει στην αθλιότητα και δεν ήθελε να τους αφήσει να ξεφύγουν από αυτή. Απέναντι στο μίσος και στα κακά του έργα, ο Ιησούς αντέταξε την αγάπη Του. Κι αυτή η αγάπη ήταν πιο δυνατή από το μίσος ώστε νίκησε τον αντίπαλο. Η αγάπη θυσιάστηκε για τους συνανθρώπους Του και η αγάπη με το θάνατο Του στο σταυρό εξαγόρασε την ελευθερία των ανθρώπων από εκείνον που τους κρατούσε αιχμαλώτους. Το τίμημα ήταν πολύ μεγάλο. Ο Ιησούς πρόσφερε για την ενοχή των ανθρώπων το τελευταίο που είχε, θυσίασε τον Εαυτό Του. Μ’ αυτό απόδειξε στον αντίπαλο ότι η αγάπη είναι πιο δυνατή από το μίσος. Του έδειξε ότι η αγάπη μπορεί να κάνει τα πάντα, ότι δεν φοβάται ούτε το θάνατο προκειμένου να χαρίσει στους ανελεύθερους την ελευθερία, να επαναφέρει τους νεκρούς στη ζωή, να αποσπάσει τους φυλακισμένους από τα δεσμά του δεσμοφύλακά τους. Για τον άνθρωπο Ιησού δεν υπήρξε πόνος ή μαρτύριο τόσο μεγάλο που να τον αποθαρρύνει από το έργο της λύτρωσης. Ο πόνος του για την άνομη ανθρωπότητα ήταν απέραντα βαθύς. Έτσι τίποτα δεν τον τρόμαζε πια, γι’ αυτό βάδισε πρόθυμος εθελοντικά προς το θάνατο, έχοντας προηγούμενα υπομείνει υπεράνθρωπα μαρτύρια για τις αμαρτίες της ανθρωπότητας. Εάν λοιπόν σκεφθείτε εσείς οι άνθρωποι αυτά τα πράγματα, τότε θα πρέπει να νιώθετε να σας σπρώχνει μια ακαταμάχητη αγάπη προς το μέρος Του. Θα πρέπει να πάρετε αμέσως θέση κάτω από το σταυρό, ώστε να ανήκετε ανάμεσα σ’ εκείνους τους ανθρώπους για τους οποίους ο άνθρωπος Ιησούς έχυσε το αίμα του.

Η δύναμη της αγάπης του θα πρέπει να σας κατακλύζει έτσι ώστε να του την ανταποδίδετε από τα βάθη της καρδιάς σας και να του αφοσιωθείτε τελείως και ολοκληρωτικά, ώστε να γίνετε και να μείνετε δικοί του σε όλη την αιωνιότητα. Όσες φορές και αν αναλογισθείτε τα πάθη και το θάνατο του δεν είναι αρκετές. Γιατί θα έρχεσθε κάθε φορά και πιο κοντά του όταν θα συλλογίζεστε ότι κανονικά θα έπρεπε να περάσετε εσείς οι ίδιοι όλα αυτά τα πάθη που πέρασε αυτός προκειμένου να απαλειφθεί η μεγάλη ενοχή σας και ότι εκείνος σας έσωσε από αυτό. Μόνο χάρη στην ΑΓΑΠΗ που έκρυβε μέσα του μπόρεσε να το κάνει. Και αυτή η ΑΓΑΠΗ ήταν ο ΙΔΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ. Ήταν η Αγάπη που διαπότισε τελείως τον άνθρωπο Ιησού και του έδωσε τη δύναμη να φέρει σε πέρας το σωτήριο έργο του και να νικήσει τον αντίθεο. Διότι η Αγάπη είναι η μόνη δύναμη μπρος στην οποία αναγκάστηκε να υποκύψει και ο ίδιος ο αντίποδας του Θεού. Έτσι είναι αναγκασμένος να αφήσει ελεύθερες εκείνες τις ψυχές οι οποίες παίρνουν γ0 δρόμο του σταυρού, αναγνωρίζοντας τον Ιησού Χριστό σαν το θεϊκό Σωτήρα τους και τον παρακαλούν να συγχωρέσει την ενοχή τους.

Αμήν

(Αρ. 5630-19.3.1956)

 Η πνευματική στροφή και η μεταμόρφωση της Γης

Δεν πρέπει να τρέφετε καμία απατηλή ελπίδα περιμένοντας μια στροφή προς το καλό σε αυτή τη Γη, η οποία θα σήμαινε ότι θα μπορούσε να βελτιωθεί το πνευματικό ποιόν των ανθρώπων και ότι στη Γη θα υπήρχε ξανά πίστη και αγάπη.

Αυτή η γη δεν πρόκειται να ζήσει πλέον μια τέτοια πνευματικά αλλαγή των ανθρώπων, ωστόσο η πνευματική στροφή είναι κοντά. Και έτσι όντως η γη θα αλλάξει. Προηγούμενα θα υποστεί μια αλλαγή, ένα μετασχηματισμό και το ανθρώπινο φύλο, το οποίο θα ζωντανέψει στη συνέχεια αυτή τη νέα Γη βρίσκεται σ’ ένα υψηλό πνευματικό επίπεδο.

Όποιος όμως πιστεύει και ελπίζει ότι θ’ αλλάξουν ακόμη οι άνθρωποι εδώ, ότι μια νέα εποχή ανατέλλει σε αυτή τη Γη, πλανάται οικτρά. Και δεν γνωρίζει επίσης αρκετά το σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία, το οποίο προβλέπει με τη μεταμόρφωση της γης και άλλους στόχους και όχι μόνο να υπάρξει ένα πνευματικό ανεπτυγμένο ανθρώπινο γένος. Πρέπει επίσης να προωθηθεί η ανοδική εξέλιξη του πνευματικού στοιχείου το οποίο είναι ακόμα δέσμιο μέσα στις μορφές της ύλης και έτσι ν’ αρχίσει μια νέα περίοδος σωτηρίας και εξέλιξης, η οποία απαιτεί κατ’ αρχήν μια μεταμόρφωση της εξωτερικής μορφής της Γης.

Ασφαλώς μία πνευματικοποίηση των ανθρώπων στη Γη θα ήταν σύμφωνη με το θεϊκό σχέδιο σωτηρίας και θα ευνοούσε επίσης και το πνευματικό στοιχείο που βρίσκεται ακόμη δέσμιο μέσα στα διάφορα δημιουργήματα. Ωστόσο με την πνευματική κατάπτωση των ανθρώπων της σύγχρονης εποχής είναι αδύνατο να περιμένει πια κανείς μια μεταστροφή. Η ύλη κυριαρχεί εντελώς επάνω τους και δεν σκέπτονται την πνευματική τους εξέλιξη. Σαν συνέπεια πέφτουν διαρκώς πιο χαμηλά και έτσι προκαλούν μόνοι τους το τέλος, τη διάλυση των δημιουργημάτων, την απελευθέρωση του πνευματικού στοιχείου που εσωκλείουν και τη δική τους τη φυλάκιση μέσα στη συμπαγή ύλη, στα νέα δημιουργήματα της Γης.

Επομένως, μια διδασκαλία που πρεσβεύει μια πνευματική αλλαγή επάνω σε αυτή τη Γη, είναι εσφαλμένη, μολονότι όντως επίκειται μια πνευματική στροφή. Οι άνθρωποι όμως δεν θέλουν να πιστέψουν σε έναν αφανισμό ή ένα τέλος αυτής της Γης. Αυτή η σκέψη τους είναι εντελώς αδιανόητη, γι’ αυτό περιμένουν ότι θα υπάρξει αλλαγή προς το καλό, επειδή από την άλλη είναι πεισμένοι ότι επίκειται μια αλλαγή.

Εντούτοις το ότι δεν πιστεύουν σε ένα επικείμενο τέλος της Γης, έχει αρνητικό αποτέλεσμα, διότι εάν το πίστευαν θα χρησιμοποιούσαν πραγματικά το χρόνο τους καλύτερα. Θα ζούσαν συνειδητά, πράγμα που σημαίνει πως θα προσπαθούσαν να ακολουθούν το θείο θέλημα, γνωρίζοντας ότι μόνο η προσωπική μεταστροφή του καθενός είναι που τους διαφυλάσσει από τη μοίρα να εγκλειστούν και οι ίδιοι μέσα στη νέα κτίση. Τόσο η γνώση όσο και η πίστη λείπουν από τους ανθρώπους και μόνο σπάνια μπορούν να τους μεταδοθούν με πειστικό τρόπο. Ωστόσο παίρνουν αρκετά σχετικά μηνύματα, αλλά εναπόκειται στην ελεύθερη θέλησή τους εάν θα το λάβουν υπ’ όψιν τους.

Προαισθάνονται ή και το νιώθουν ότι βρίσκονται μπροστά σε μεγάλα γεγονότα, όμως σε καμία περίπτωση δεν θέλουν να πιστέψουν ότι αυτά τα γεγονότα είναι τόσο ριζοσπαστικά, ότι μια γήινη περίοδος τελειώνει και μια νέα αρχίζει, πράγμα όμως που θα μπορούσαν να πιστέψουν εάν καλλιεργούσαν την αγάπη, εάν θα χάριζαν στον πάσχοντα συνάνθρωπο τους την αγάπη, γιατί η αγάπη φέρνει και στους ίδιους το φως. Τότε θα συνειδητοποιούσαν σε ποια ώρα ζουν και δεν θα αμφέβαλαν για καμία προειδοποίηση αναφορικά με το άμεσο τέλος.

Αμήν

(Αρ. 709-12.12.1938)

 Η προσευχή δίνει τη δύναμη να γίνει κανείς δεκτός…

Για λίγο ακόμη έχετε τη δυνατότητα να πορευθείτε στην ατραπό που οδηγεί στην αιώνια ζωή κάτω από την καθοδήγησή Μου. Έχω απόλυτη κατανόηση για ό,τι κάνετε και προσπαθώ όλο αγάπη να σας τραβήξω από το λάθος δρόμο και να σας δώσω να καταλάβετε πόσο άχρηστες είναι οι υλιστικές επιδιώξεις σας θα ήθελα να σας γλιτώσω από κάθε δοκιμασία τόσο στη γη όσο και στον άλλο κόσμο. Εάν ακολουθείτε το Λόγο Μου και αποσπάτε από εκεί την πλήρη πνευματική του δύναμη, εάν αντιμετωπίζετε συνειδητά τη σκέψη της αιωνιότητας και υπηρετείτε ο ένας τον άλλο με αγάπη, ο δρόμος της ζωής σας δεν θα είναι δύσκολος. Όμως χωρίς το Λόγο Μου δεν μπορείτε πια να βρείτε το σωστό δρόμο, διότι έχετε αποξενωθεί πάρα πολύ από τον κόσμο του πνεύματος και η νοοτροπία σας έχει γίνει εντελώς υλιστική. Εάν βρίσκομαι μακριά σας, είναι επειδή εσείς έχετε απομακρυνθεί από Μένα. Και όσο πιο μοναχικά ζείτε τη ζωή σας, τόσο πιο πολύ μεγαλώνει η απόσταση από Εμένα.

Εγώ από μόνος μου, δεν μπορώ να σας ξαναφέρω κοντά Μου, γιατί πρέπει εσείς οι ίδιοι, με την ελεύθερη θέλησή σας, που είναι απαραίτητος όρος για να γίνεται παιδιά του Θεού, να δραστηριοποιηθείτε προς αυτή την κατεύθυνση. Γι’ αυτό παρακολουθώ απλά με λύπη πόσο λίγο δίνετε σημασία στη σωτηρία της ψυχής σας. Πόσο αδιαφορείτε για τη ζωή σας που είναι λάθος. Αλλά παρ’ όλα αυτά, από τη μεγάλη συμπόνια Μου για σας, σας φανερώνω το θέλημά Μου. Και καλώ όλα τα παιδιά Μου στη γη, όλοι σας μπορείτε ν’ ακούσετε το Λόγο Μου, φτάνει να το θέλετε. Πως όμως θέλετε να δεχθείτε το Λόγο Μου, όταν η θέλησή σας δεν είναι αρκετά δυνατή… Πώς περιμένετε να σας μιλήσω, όταν δεν Με πιστεύετε απόλυτα και δεν λαχταράτε την παρουσία Μου. Πώς θέλετε να ακούσετε τη φωνή Μου μέσα στην καρδιά σας, όταν αυτή δεν φλέγεται από αγάπη για Μένα… Όμως Εγώ μόνο μέσα από την αγάπη και μέσα στην αγάπη μπορώ να εκδηλωθώ. Σαν συνέπεια, είναι πολλοί οι κλητοί, αλλά λίγοι οι εκλεκτοί. Και οι τελευταίοι θα πρέπει διαρκώς να αφιερώνουν απόλυτα σε Εμένα την προσωπική τους θέληση, προκειμένου να λάβουν απείρως περισσότερα από όσα θα έχουν θυσιάσει για Μένα.

Όλοι υποτιμάτε τη δύναμη της προσευχής… Αυτή η δύναμη είναι τόσο μεγάλη, που πετυχαίνετε όλα όσα ζητάτε όταν προσεύχεστε… Έτσι θα κριθείτε και εσείς άξιοι να λάβετε το Λόγο Μου, να λάβετε τα δώρα της Σοφίας Μου, εφόσον το επιδιώκετε από τα βάθη της ψυχής σας και παρακαλείτε τον Πατέρα στον ουρανό να σας τιμήσει με αυτή τη χάρη… Καμία πνευματική σας επιδίωξη δεν θα μείνει χωρίς αποτέλεσμα, διότι αποκλείεται να ζητήσετε κάτι λανθασμένο σε αυτή την κατεύθυνση. Στους λίγους ανθρώπους που Με αγαπούν και αποζητούν το Λόγο Μου, θα τους τον δώσω στο μέγιστο βαθμό. Έτσι θα αντλήσουν από εκεί απόλυτη δύναμη, θα μπορούν να αντιμετωπίσουν με θάρρος κάθε δοκιμασία και να διανύσουν γεμάτοι αισιοδοξία την τωρινή ζωή πηγαίνοντας προς μια ευδαιμονική ζωή στον άλλο κόσμο.

Τα επίγεια βάρη θα πέσουν από πάνω τους, εφόσον κατέχουν το Λόγο Μου και πασχίζουν να τον εφαρμόσουν. Γι’ αυτό το λόγο, λοιπόν θα αξιώσω όποιον το επιδιώκει, να λάβει το λόγο Μου, φτάνει να ακούει προσεκτικά την εσωτερική φωνή μέσα του… Γιατί βρίσκομαι πάλι ανάμεσα στους ανθρώπους της γης που έχουν καλή θέληση, δίνοντάς τους παρηγοριά και ανακούφιση, υποστήριξη και ενίσχυση μέσω του Λόγου Μου. Αφού λοιπόν σας δίνω αυτή την υπόσχεση, δεν πρέπει ποτέ πια να φοβόσαστε ότι το σώμα ή η ψυχή σας μπορεί να χαθούν… Το μόνο που μπορεί να συμβεί, είναι να αποχωρισθεί ανώδυνα το σώμα από την ψυχή. Αυτή όμως θα προσχωρήσει σαν φωτεινή μορφή για πάντα στα πεδία της μακαριότητας…

Αμήν

(Αρ. 5672-10.5.1953)

 Η δοκιμασία της Θέλησης πάνω στη γη και η σύνδεση με τον Ιησού Χριστό

Μόνο στη σύνδεση μαζί Μου βρίσκετε την ευτυχία σας… Κάποτε αποκοπήκατε εκούσια από Μένα και σαν αποτέλεσμα γίνατε δυστυχισμένοι. Γι’ αυτό πρέπει να επιστρέψετε εκούσια κοντά Μου προεκειμένου να βρείτε την κατάσταση της μακαριότητας, η οποία μόνο στη σύνδεση μαζί Μου υπάρχει.

Τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει αυτό που βρίσκετε μέσα σ’ Εμένα και μαζί Μου. Γι’ αυτό κάθε προσπάθεια προς μια άλλη κατεύθυνση είναι μάταιος κόπος για την ψυχή σας. Απλά έτσι καθυστερεί να πάρει το δρόμο της τελείωσης και επιβραδύνει την επιστροφή της σε Μένα, αφού επιδιώκει άλλους στόχους από την επανασύνδεσή της μαζί Μου.

Θέλω να είμαι Εγώ ο μοναδικός σας στόχος, γιατί μόνο Εγώ μπορώ να σας δώσω τη μακαριότητα την οποία χάσατε από δική σας ευθύνη. Γι’ αυτό κάθε μου φροντίδα θα είναι να στρέψω τη θέλησή σας προς Εμένα. Θα σας καθοδηγώ με τέτοιο τρόπο ή θα κατευθύνω τη μοίρα σας έτσι που θα αναγκάζεστε να αναζητήσετε καταφύγιο σ’ Εμένα… πάντα όμως σεβόμενος την ελεύθερη θέλησή σας. Η δική σας θέληση είναι αυτή που αποφασίζει, υφίσταται όμως ο κίνδυνος να την κατευθύνετε λανθασμένα, όταν δηλαδή επιδιώκετε άλλα πράγματα, με αποτέλεσμα να καθυστερείτε την επιστροφή σας κοντά Μου. Διότι και ο αντίμαχος Μου επιδιώκει επίσης να κατευθύνει τη θέλησή σας, αν και δεν έχει το δικαίωμα να σας εξαναγκάσει προς το μέρος του. Αυτό που κάνει είναι να βάζει πάντα μπροστά στα μάτια σας διαφορετικούς στόχους τους οποίους θέλει να επιδιώξετε, για να σας αποτρέψει από το μοναδικό στόχο που είναι σωστός…

Ωστόσο δύσκολα θα καταλήξετε στο στόχο σας από άλλα μονοπάτια. Η παρουσία σας στη γη σαν άνθρωποι είναι σύντομη, είναι λίγος ο χρόνος που έχετε στη διάθεσή σας κατά το οποίο μπορείτε να πετύχετε την τελειωτική ένωση μαζί Μου. Κι αν δεν εκμεταλλευτείτε σωστά αυτό το σύντομο διάστημα, πάει τότε χαμένο για σας.

Ο Ιησούς Χριστός έδειξε ολοκάθαρα σε σας τους ανθρώπους το δρόμο από τον οποίο μπορείτε να φθάσετε στην πλήρη ένωση μαζί Μου. Δεν έχετε παρά να ακολουθήσετε τον Ιησού σ’ αυτό το δρόμο για να φθάσετε με σιγουριά σε Μένα. Όμως πρέπει να βαδίσετε ευσυνείδητα σ’ αυτό το δρόμο, θα πρέπει να Μου απλώσετε τα χέρια για να μπορώ να σας πιάσω… πρέπει με άλλα λόγια να συνδεθείτε με τη σκέψη σας μαζί Μου προσευχόμενοι βαθιά και ζώντας με αγάπη τη ζωή σας, να πάρετε από Εμένα δύναμη, η οποία είναι και η απόδειξη ότι αρχίσατε να συνδέεστε μαζί Μου.

Μόνο με αυτό τον τρόπο θα φθάσετε στο στόχο σας ενόσω βρίσκεστε στη γη, μόνο έτσι θα εκπληρώσετε την επίγεια αποστολή σας, μόνο έτσι στρέφετε συνειδητά τη θέλησή σας σ’ Εμένα και Εγώ σας αποδέχομαι. Η ζωή στη γη έχει αποκλειστικό σκοπό να δοκιμασθεί η θέλησή σας, η οποία κάποτε απομακρύνθηκε από Μένα και ακολούθησε τον αντίμαχο Μου. Γι’ αυτό τώρα πρέπει να αποκοπεί από αυτόν και να αφοσιωθεί πάλι πλήρως και αποκλειστικά σε Μένα… Πρέπει να συνδεθείτε μαζί Μου άμεσα…

Καταλαβαίνετε τι απαιτώ από σας; Θέλω μόνο να γεμίζω την καρδιά σας, οφείλετε να την προσφέρετε μόνο σε Μένα, θέλω να είμαι ο κύριος και βασιλιάς σας, δεν ανέχομαι δίπλα Μου άλλους θεούς, στους οποίους να στρέφετε την προσοχή σας. Γιατί αυτοί πάντα εμποδίζουν την πλήρη ένωση μαζί Μου, δεδομένου ότι Εγώ θέλω να έχω ολόκληρη την αγάπη σας, ολόκληρη την καρδιά σας και τη θέλησή σας.

Κάποτε χρειάστηκε να αποφασίσετε ανάμεσα σε Μένα και τον αντίμαχο Μου, τον οποίο και ακολουθήσατε με τυφλή αγάπη ενώ Εμένα Μ’ εγκαταλείψατε. Έτσι τώρα πρέπει ν’ αφήσετε τα πάντα στη γη και ν’ ακολουθήσετε μόνο Εμένα… Τότε πετυχαίνετε στη δοκιμασία της επίγειας ζωής, δίνετε σωστή κατεύθυνση στη θέλησή σας και κερδίζετε πάλι το δικαίωμα να απολαύσετε τη μακαριότητα που διαρκεί αιώνια.

Η τοτινή σας πτώση από Μένα οφειλόταν στο γεγονός ότι δεν μπορούσατε να Με δείτε. Επειδή λοιπόν ήθελα να σας διευκολύνω στο δρόμο της επιστροφής προς Εμένα, έγινα Εγώ ο ίδιος ορατός για σας μέσα στον Ιησού Χριστό, για να μπορέσετε να Τον αγαπήσετε και να Τον ακολουθήσετε. Έτσι ομολογείτε την πίστη σας σ’ Εμένα, γιατί Εγώ ο ίδιος ενσαρκώθηκα μέσα στον Ιησού Χριστό προκειμένου να γίνω ένας ορατός Θεός για σας τους ανθρώπους. Σ’ Αυτόν μπορείτε τώρα να χαρίσετε ολόκληρη την αγάπη σας και να αποκτήσετε την αγάπη Του, που θέλει να σας πάρει στο βασίλειο Του για να σας προσφέρει αιώνια τις μακαριότητες που μόνο στην πλήρη σύνδεση μαζί Μου μπορείτε ν’ απολαύσετε…

Αμήν

(Αρ. 1074-28.8.1939)

 Η επικείμενη δοκιμασία – τι σκοπό εξυπηρετεί – από που θα έρθει βοήθεια

Ό,τι και αν σας απειλεί, μην λησμονείτε ότι ο ουράνιος Πατέρας είναι πάντα στο πλευρό σας, έτοιμος να σας βοηθήσει, εφόσον θέλετε τη βοήθειά του.

Στα χρόνια που έρχονται η πίστη σας θα δοκιμαστεί, τριγύρω σας θα βλέπετε αθλιότητα και δυστυχία, τρόμο και κίνδυνο. Και από την πίστη σας μόνο θα εξαρτηθεί εάν θα ξεπεράσετε όλες τις δοκιμασίες ή εάν θα καθοδηγηθείτε να περάσετε ανέπαφοι μέσα από όλα αυτά χωρίς να υποφέρετε. Γιατί θα δοκιμασθείτε προκειμένου να μάθετε να πιστεύετε, εάν έχετε χάσει την πίστη σας. Πρέπει δηλαδή να βαδίσετε στο μοναδικό δρόμο που μπορεί να σας επαναφέρει στην πίστη. Όποιος γνωρίζει τον Κύριο, δεν χρειάζεται να φοβάται ότι θα υποφέρει τόσο πολύ στη γη ώστε να υπάρχει φόβος να λυγίσει κάτω από το βάρος της συμφοράς.

Δεν έχετε παρά να Του εκμυστηρευθείτε τους φόβους σας και να αφεθείτε στο θέλημά Του για να σας απαλλάξει από αυτούς και τότε θα αντιμετωπίσετε αισθητά ανακουφισμένοι όλες τις επικείμενες καταστροφές. Όλα αυτά θα γίνουν αμετάκλητα, γιατί είναι απαραίτητο για τη λύτρωση της ανθρωπότητας. Και μερικές ψυχές διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο, εάν δεν τους προσφερθεί βοήθεια κατ’ αυτό τον τρόπο. Μόνο κάποιος που αγωνιά κοιτάζει απεγνωσμένα από που θα μπορούσε να του έρθει βοήθεια. Η αμεριμνησία με την οποία ζουν ορισμένοι στη Γη δεν αποτελεί παρά μία φαινομενική κατάσταση ηρεμίας. Ωστόσο οι συνέπειες που επισύρει είναι πολύ πιο τρομακτικές, γιατί συνεπάγεται μια πολύ πιο βασανιστική κατάσταση στον άλλο κόσμο από την πιο δύσκολη περίοδο δυστυχίας στη Γη.

Εάν λοιπόν η αγάπη του Θεού θέλει να αποφύγετε αυτό το μαρτύριο μετά το θάνατο, είναι υποχρεωμένη να καταφύγει σε τέτοιου είδους δοκιμασίες οι οποίες έχουν το σκοπό να σας αφυπνίσουν.

Τις δοκιμασίες αυτές τις περνάτε όντως μόνο όσο είναι απαραίτητο προκειμένου να βρείτε το σωστό δρόμο και να αναζητήσετε το Θεό, τον Κύριο του Ουρανού και της Γης. Και εάν η δοκιμασία φαίνεται ανυπόφορη, να ξέρετε ότι είσαστε ακόμη πολύ μακριά από το σωστό δρόμο. Να ξέρετε ότι δεν έχετε αληθινή πίστη, αλλά αναζητάτε ακόμη υπερβολικά τα εγκόσμια πράγματα χωρίς να λαμβάνετε σοβαρά υπ’ όψη σας το σκοπό για τον οποίο είσαστε στη Γη.

Προσέξτε πόσο ξεκάθαρα είναι τα θεϊκά μηνύματα που σας έρχονται από τα ύψη, πώς σας φανερώνουν ποιο είναι το Θέλημα του επουράνιου Πατέρα και πώς μπορείτε να αποφύγετε όλες τις δοκιμασίες φθάνει να ακολουθείτε τις θεϊκές εντολές. Δώστε προσοχή στο Λόγο Του και εφαρμόζετε τον στη ζωή σας. Τότε μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι ο Πατέρας θα σας απαλλάξει από κάθε δοκιμασία. Γιατί εάν τα παιδιά Του Τον έχουν βρει στ’ αλήθεια, οι δοκιμασίες έχουν ολοκληρώσει το σκοπό τους, γι’ αυτό θα σας απαλλάξει από κάθε έγνοια και δυστυχία.

Γι’ αυτό υπομένετε καρτερικά οποιοδήποτε βάρος σας έχει δώσει να σηκώσετε ο Κύριος και προσπαθήστε να ζείτε σύμφωνα με τη θεϊκή θέληση, ώστε να μην διαρκέσει πολύ ο χρόνος της δοκιμασίας.

Αμήν

(Αρ. 7520-11..2.1960)

 Η Νέα Γη – Επιστολή προς Ρωμαίους 8, 19-22

Τη μεγάλη αναστάτωση δεν θα την αποφύγει κανένα δημιουργημένο έργο σε αυτή τη Γη, θα προσβάλλει τα πάντα, από τη στερεή ύλη, το φυτικό και το ζωικό βασίλειο, έως τον άνθρωπο. Τα πάντα θα πληγούν από ένα καταστροφικό έργο του οποίου οι διαστάσεις ξεπερνούν κάθε τι που έχει συμβεί μέχρι τώρα στη γη. Διότι τα πάντα θα πληγούν από αυτή την αναστάτωση ούτως ώστε κατόπιν να μπορεί κανείς να μιλήσει για μια Νέα Γη, όταν θα έχει ολοκληρωθεί το έργο της ανάπλασης της γης.

Έτσι όλο το δεσμευμένο πνευματικό στοιχείο θα ελευθερωθεί κατ’ αρχήν από τον εγκλεισμό μέσα στις υλικές μορφές. Ωστόσο δεν θα μπορέσει ν’ απολαύσει για πολύ την κατάσταση ελευθερίας του, διότι θα δεσμευθεί ξανά μέσα σε νέα δημιουργήματα, ανάλογα με το βαθμό ωριμότητας που έχει να επιδείξει. Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε μπορούν οι νέες δημιουργίες να προκύψουν μέσα σε ελάχιστο χρόνο, δεν χρειάζεται να διατρέξουν μια μακριά πορεία εξέλιξης, δεδομένου ότι για όλα τα δημιουργήματα είναι διαθέσιμες και οι αντίστοιχες ώριμες (πνευματικές) ουσίες, οπόταν απαιτείται μόνο μια άλλη υλική μορφή προκειμένου να συνεχισθεί προς τα πάνω η εξέλιξη στη Νέα Γη. Κι αυτές οι νέες δημιουργίες είναι τόσο πολύπλευρες, ώστε μπορεί πραγματικά να επιτευχθεί μια μεγάλη πρόοδος σε πολύ πιο σύντομο διάστημα από ότι στην παλιά γη. Γιατί το πνευματικό στοιχείο δεν έχει να αντιμετωπίσει τόση μεγάλη αντίσταση, όπως γίνεται την τελευταία εποχή, κατά την οποία γίνονται παντού αισθητά τα εμπόδια που προέρχονται από την δράση κακών δυνάμεων.

Έτσι λοιπόν η πράξη της ανάπλασης ολοκληρώνεται μέσα σε σύντομο χρόνο, αλλά δεν την αντιλαμβάνεται κανένας άνθρωπος. Διότι εκείνοι που έχουν ανυψωθεί στα ύψη, επιστρέφουν στην αναπλασμένη Γη, αλλά οι ίδιοι δεν μπορούν να υπολογίσουν για πόσο χρόνο ήταν μακριά της, διότι τους έλειπε κάθε έννοια του χρόνου. Τίποτα όμως δεν θα μείνει με την παλαιά μορφή. Ακόμη και οι ίδιοι οι άνθρωποι δεν θα νιώθουν πια τόσο βαρύ το γήινο ένδυμά τους, είναι ήδη τρόπον τινά μια πιο πνευματικοποιημένη μορφή που τους περιβάλλει, παρ’ όλο που αποτελεί ακόμη γήινη-υλική ουσία. Όμως δεν αισθάνονται καμία σωματική αδυναμία ή πόνους και μπορούν να περάσουν τη ζωή τους στη νέα γη σε μια κατάσταση, η οποία μπορεί να ονομασθεί αληθινά παραδείσια.

Και αυτή η κατάσταση θα διαρκέσει, για όσο διάστημα οι άνθρωποι θα ζουν στενά συνδεδεμένοι με το Θεό, για όσο έχουν άμεση σύνδεση με τον κόσμο του Φωτός και τους κατοίκους του και ζουν καθ’ όλα σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Μια αλλαγή θα προκύψει με το πέρασμα του χρόνου, όταν ο κύριος του σκότους θα αποκτήσει και πάλι εξουσία πάνω στους ανθρώπους. Όμως μέχρι τότε θα περάσει ένα μεγάλο διάστημα, δεδομένου ότι οι πρώτες γενεές των ανθρώπων είναι συνδεδεμένες με το Θεό, επειδή είχαν τη δυνατότητα να τον γνωρίσουν σε όλη τη δύναμη και τη δόξα του, ώστε του μένουν πιστοί και ζουν μόνιμα τη ζωή τους μέσα στην Αγάπη και στο Έλεός Του. Γι’ αυτό το λόγο εξάλλου και η επίδραση των ανθρώπων πάνω σε όλη την κτίση θα είναι εξαιρετικά ευεργετική. Το πνευματικό στοιχείο που ενυπάρχει μέσα σε όλα τα δημιουργήματα νιώθει την αγάπη τους και γι’ αυτό εξελίσσεται ακόμη πιο γρήγορα, όσο πιο πολύ αγάπη αισθάνεται, όπως άλλωστε σε ένα περιβάλλον γεμάτο αγάπη εγκαταλείπει γρηγορότερα την εσωτερική αντίστασή του. Έτσι υπηρετεί πρόθυμα και μπορεί συχνά να εγκαταλείψει πολύ γρήγορα μια μορφή ύλης προκειμένου να περάσει στην αμέσως υψηλότερη. Με αυτό τον τρόπο η εξελικτική διαδικασία συντομεύεται σημαντικά σε σύγκριση με το διάστημα που απαιτείτο στην παλιά Γη.

Και μόνο το ότι το έργο της ανάπλασης γίνεται επίσης και για την πρόοδο του πνευματικού στοιχείου που βρίσκεται ακόμη δέσμιο σε μια υλική μορφή, θα πρέπει να κάνει τον άνθρωπο να αναγνωρίσει την Αγάπη του Θεού, γιατί δεν είναι μόνο ο άνθρωπος που χρειάζεται τη βοήθεια του Θεού, αλλά και όλη η κτίση αναστενάζει προσμένοντας τη λύτρωση. Όμως ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να ελευθερωθεί από την υλική μορφή όσο ζει στη γη. Εάν αποτύχει, είναι δική του ευθύνη επειδή έκανε πάλι κακή χρήση της ελεύθερης θέλησής του και τώρα θα πρέπει να υποστεί τις συνέπειες, γιατί θα του δοθεί μόνο ό,τι ο ίδιος επεδίωξε στην επίγεια ζωή του: η ύλη θα γίνει η εξωτερική μορφή του, γιατί μόνο σ’ αυτή έδωσε την αγάπη του.

Αμήν